12 Wa bavdeen simivu ṣoot vaali min as sama yaguul leehum, “Aṭlavu le hina!” Wa ṭalavu le_s sama fi saḥaaba wa vudwaanum vaayanu leehum.
Wa fi_l Haawiya wa huwa fi_l vazaab, rafav veeneehu wa shaaf Ibraahiim min baviid, wa Lavaazar gariib leehu.
Wa bavd maa gaal kida, itrafav le foog wa wakit hum gaavidiin yashuufu, saḥaaba axadatu min vuyuunum.
Bavd daak niḥna al ḥaaiyiin al gaavidiin biyaaxuduuna mavaahum fi_s saḥaab vashaan nagaabil ar Rabb fi_l hawa. Wa kida binkuun mava ar Rabb daaiman.
Wa wildat ibn, walad, wa hu maashi yamlik vala kullu_l umam be vaṣaaya min ḥadiid. Wa walada itmasak wa ittaxad le Allaah wa le kursiihu.
Al bighlib, ana baddiihu ’an yagvud mavaai vala kursiyya, zei maa ana ghalabta kamaan wa gavadta mava Abuui vala kursiyyu.
Wa bavd da vaayanta. Wa shuuf! kaan fih baab maftuuḥ fi_s sama. Wa_ṣ ṣoot al awwal, as simivtu yakallimni zei ṣoot buug, gaal: “Aṭlav hina, wa ana bawarriik ḥaajaat laazim taḥṣal bavd da.”