32 Laakin waajib valeena nafraḥ wa nakuun mabsuuṭiin, vashaan axuuk da kaan meyyit wa ḥiya taani, wa kaan daayiv wa itlaga.”
Vashaan Ibn al insaan ja vashaan yaxalliṣ an naas al mawaddariin.
Vashaan waladi da kaan meyyit wa biga ḥai taani. Wa kaan ḍaayiv wa itlaga. Wa badu yafraḥu.
Wa gaal leehu, Yaa waladi, inta daaiman mavaai, wa kullu ḥaggi ḥaggak.
Ibn al insaan ja yaakul wa yashrab, wa intu bitguulu, Shuuf! Da raajil biyaakul katiir wa sharraab xamr, wa biḥibb al bilimmu_ḍ ḍariiba wa_l xaaṭyiin.
Vashaan be_r rafaḍ bitaavum, an naas fi_d dunya bigu muṣaaliḥiin mava Allaah. Vala kida, gubuulum bikuun shinu illa ḥayaat min been al meyyitiin?
Wa niḥna binavrif, kull al biguulu_l gaanuun yaguulu leehum at tiḥit al gaanuun, vashaan yagfil kullu xashm, wa kullu_d dunya yabga tiḥit deenuunat Allaah.
Abadan! Xalli Allaah yakuun amiin wa kullu insaan kaḍḍaab. Zei al maktuub, “Valashaan titbarrar, fi kalaamak, wa taghlib lamma yaḥkumu valeek.”