Fi_l wakit daak Yasuuv gaal, “Ashkurak, yaa Abu, Rabb as sama wa_l arḍ, vashaanak inta dasseet al ḥaajaat di min al faahmiin wa_l mitvallimiin, wa warreeta le_l aṭfaal.
Kullu shi musallam leiya min Abuui. Maa fih waaḥid yavrif al Ibn illa_l Abu. Wa laa waaḥid yavrif al Abu illa_l Ibn, wa aiyi waaḥid al Ibn vaawiz yawarriihu leehu.
Naas ad dunya maa bigdaru yagbaluuhu, vashaan hum maa yashuufuuhu wa laa yavrifuuhu. Laakin intu bitavrifuuhu, vashaan huwa gaavid mavaakum wa bikuun fiikum.
Yasuuv gaal leeha, “Maa talmisiini, vashaan ana lissav maa rajavta le_l Abu. Laakin amshi le axwaani, wa guuli leehum, Ana barjav le Abuui wa Abuukum, wa Ilaahi wa Ilaahkum.”
Wa hassav, yaa axwaan, iza ajiikum wa atkallam be lughaat, al faaida leekum shinu iza maa akallimkum be ru’ya walla be mavrifa walla be nubuwwa walla be tavliim?
Wa hu biyavmil kida lighaayat maa kulluna binaji le waḥdat al iimaan wa mavrifat Ibn Allaah, le insaan kaamil, le giyaas malyaan bitaav kamaal al Masiiḥ.
Vashaan gudrat Allaah nafsu addaana kullu ḥaaja an naḥtaaj leeha le_l ḥayaat wa le xoof Allaah. Wa lamma navrifu, nitvallam ’innu naadaana le majd nafsu wa xeeru.