16 Vashaan ar Rabb nafsu binzil min as sama, wa vindu kilmat al amr, wa ṣoot ra’iis malaaika, wa buug Allaah. Wa_l meyyitiin fi_l Masiiḥ biguumu fi_l awwal.
Wa laakin yoom ar Rabb biji zei al ḥaraami. Wa fi_l yoom daak, as samaawaat bifuutu be ṣoot vaali, wa_n nujuum biyahliku min al ḥarr, wa_l arḍ wa_l ashghaal al fiiha binḥarigu.
Shuufu! Huwa jaai mava_s saḥaab. Wa kullu veen bitshuufu, ḥatta deel aṭ ṭavanoohu. Wa kullu gabaayil al arḍ biyibku valeehu. Aiwa, xalliihu yakuun kida.
Wa simivta ṣoot min as sama yaguul, “Aktib: Mubaarakiin al meyyitiin, al bimuutu fi_r Rabb min hassav!” “Aiwa,” yaguul ar Ruuḥ, “valashaanum bistariiḥu min atvaabum, vashaan avmaalum biyatbavuuhum.”
Wa bavdeen shufta, wa simivta nasr yaṭiir fi wasiṭ as sama. Wa hu gaal be ṣoot vaali, “Muṣiiba! Muṣiiba! Muṣiiba le_s saakiniin vala_l arḍ, be sabab al aṣwaat at taanya min abwaag at talaata malaaika al hum garrabu yaḍrubuuha.”