Jisu Kristo ka kakiñniiñ, nii mina Pinii mohmi bitiinii mohka miira atañmi kakiñ dupa niihna hempḛr nyibya lyikiñ donii; ho mo siika siimi chindopa miitii miidopopi mi mohka miira Jon ko kiiniñ lala,
Niimpalukoda Pinii miitiiku dapo ka miila manii mi, asiialyo loka ajju giiniiñ mi: mohka atoh Oho mi ingyamiigya ka asiialyo kapupa ho ingyamiigya pa kiiniñ bilala, mo asiialyoho ingyamiigya mi khiiliitii,
Hiira Jisu mohlumi lukotii, lubiidola, “Ngo dohadolo ka hutoh ke; huna ngiimi imbo monchinii hii kamo ho ingkiñ make, hojalo sango ka hutoh mi giikiñdo.”
Ho mo mo anye mi lutii, “Nii drih atañmi?” Ho mo anye mohmi lutii, Nazaret ka Jisu ka piigo micho, nyibuhenii, tamo miiniiñ luniiñ Pinii la hikha miyu atañka hataho,
Hojalopa ngo ngiika ingo mi inkiñdo lodake siilo ho arda ho ahlyi niika allo ho; niimpalukoda siikasi hiila make nyibuhenii atañ Jerusalem hokiila agoho lyukiñ do hiila.’