Niimpalukoda ngunuka bukuñ nyibu hiitañ make huna ngunuka ajjuho ngunumi kalyañ lakiñ manii, hojalo kone humina kapane drih ho tenka tiikunii ngunu mika tenchañ ho, hojalo hang ingyamiigya giimanii.
Jisu mohmi lutii, “Annii akha, niimpa no khedu? Humi no medu?” Mohmi balu miiniipa hela lala, mo mohmi lutii, “Tonsḛrbo, no matiirḛ mohmi jopa tiimilo, ngiimi lukope no mohmi noh atiitii, ho ngo mohmi jobii talyi kula.”
Ho Attoh lusitii mohmi, “Nunu apukahi atañ! Nunu kone abi dumoalo ho nunuka siih malo gadoh atañmi tapya maha siih lutii hokii, ho hiimi ingiimaha yasie tanke nendupa?
Ho Attoh mokur biila ho Pitar mi kadi tii. Ho Pitar Attoh ka luniiñmi hempa ritii, niihtañpa mo mohmi lutii, “Siilo paro khoma rampa, no ngiimi rohiñhe mapa kendo.”
Mo citi ka hagya aruñho ahchi kiile, kato, miyu koneka shiima mi joliñ biitii, mo annii ka hiiro kone kontii tii, ho mo hiimie kone; ho citi hoka hempḛr miyu taro mo agiñho dabotii.
Mo lengo koneda kula dotii, ho mo kuja kukele, mohka henjeajiñ kone mohmi lutii, “Attoh, ngunumi tonsḛrpe kujumi, Jon ka mohka henjeajiñ atañ mika tonchañho.”
Ho Zakayas guritii ho lutii Attoh mi, “Kato, Attoh, ngo ngiika drihpachi porche hemi arroatu mi bichi; ngo matiirḛ mihmi gollula hang ako lale bitii milo, ngo rompe abu yapa bili talyiku.”