ho ngo mohka wiinga mi shiidopa miichi. Ho hikha gyoliñkonii atañ chinkiñdo ngoke hii huna punyu la ahha nyimi mechi ladunii, ho ngo kone abimi bichi nunuka miigo miijo atañmi.
Ho mohka hataho hikha pukonii kone tiirḛ achugiila kema, hojalo hikha rumi miiko tola arapa do mohka amee kata ho huka agiñ hona ngunu luko siido pa lyikiñ donii.
Hojalo ngo ngiika sango mi hang khiiniiñ pa hensuma malo ngo attohmi, ngo matiirḛ miipe dokoda ngiika miigomi ho miigolugo mi nii mina ngo Attoh Jisu kokii larii tiinii, Pinii ka aroh-aya ka ayapuyu mika pyako niisimi.
Mo rohiñniipa mohmi lutii, “Saimon, Jon ka oho, no ngiimi hendu ha?” Pitar herutii niimpalukoda mo mohmi rohiñniipa lutii, “No ngiimi hendu ha hiila?” Ho mo mohmi lutii, “Attoh, no amanehemi chindo ke; no chindo ngo niimi hendo hiila.” Jisu mohmi lutii, “Ngiika subuñ mi diigo bitolya.
niimpalukoda mo hikha miyu atañmi chintii ho kone mitrḛ miyukii dalyi hokii hakipa anna matii; niimpalukoda mo atoh loda chintii miyu ko nii giido hiila.
Ho Jisu mohlumi lutii, “Ngo nunumi takadu, nii yape miidiko dumoalo ho, aya miiniiñ yapeha malo ayamapa ka miiniiñ peha, sango biniiñ yapeha malo miidu niiya peha?”