Hopa mo niti hemmesiiniiñ ka punko hoka lubinii, niimpalukoda humi jalo gyotii labii kiine dupa hemme biniiñ ayudahe paka pensi kosa niimi, niido hokii shiiniiñ hii ahtii hiiko hokii mohlumi darii miitii ku ingyamiigyanii atañmi kapyo hemmesiiniiñ ka ura ho.
Hiiko hopa mo hikha myodu ho mohlumi lyangur latii hutiina Pinii ka aruñho ahde tiinii mohko ahbiila, niimpalukoda mo kiirañ turla da mohlupa kubi dupa.
Ho Aguñ hii asiialyo pa lyitii ho ngunuka punkoho duhatii, aroh-aya la jije poteje giitola; ngunu ko mohka tatukatu hii do, hiila ka tatu katu mo Aba ka hiiro kone kontii.
Hojalo siikasi hiilatii, Kristo patii siika miihoniiñ simi niihna ano khiiniiñ yanii khu hemmesiiniiñ mi hentola, mohka lulyañluda niisi ayayado, niimpalukoda siikasi ayaya hemme niiho miigii biitii.
“Kato, dokasanka manii kone wiinga giikiñ do ho milobo oho bukiñdo, ho mohka armyañ mi Emmanuel hiila gyokiñ do” (siika luniiñsi, Pinii ngunu agiñho daboda).
Ngiika himme atu atañ, ngo siimi nunumi kedu niisi nunumi ingyamiigya mayapa hiila; hojalo mih kone matiirḛ ingyamiigya dokoda, ngunu mika lubinii du Aba ka agiñho, Jisu Kristo denki bo;