22 “Nadah ki thālme to nahmihpa. Ahmih to chọljah so dọnibe adah vāpumthu to ivār huhpa.
Iṭhama to ṭhaka dọjenu̱, tuthal iṭhato ṭhami idọ mihin to unsa ningthi kaje, amahin tuwng avār to ijọng piithu jenu̱, ijọng to avār vāpathu mangje; ikha to idal piithu jenu̱, tuthal idal to ikha vāpathu mangje.
Tumanite, mituwng thālme pachu̱w so lungkuwl khummi. Tuto, vāidālna ha dālnu̱, inthung ki iam miki makhe ku̱ng vapavār mang.
Tuwng palung khehbah holjenu̱ Asapavān lu̱buh na inthung tuwng vaniten akung cheh jenu̱, vainthung vainthung hintuwng bu̱chọ to paku jenu̱ ihman ru ningṭung tangna tuwng vabu̱hin to vachā paje.
Tuto paru̱l ningchọl iṭhama tuwng Evi pache nu̱, amahlang apalungthu hin ṭihloh so palung ithiing ru palung ichọltuwng Khrista padun namahin tihlah mo dọngnu̱ kālum pahnih ka.
Mane hin, Pu̱ruwng sọpa kaṭohpa idọ piidun tuwng mitungha āpu̱hin ithuw to palung ithiing tuwng iṭọ ru ichu̱n tangna tuwng vado aṭokhin.
Mane hin, vahlamten thung pāngsa ki āpu̱hin pedotuwng vaṭakhin, tuthal ṭhaka āidọna hrang kihin vahmeku̱ng hin iṭha iṭo jāto athuw thuw makhin, tuto Pu̱ruwng kol ithituwng palung ithiing tangnāng aṭokhin.