26 Edhe Iisui shtiu sitë e vështoi, e u tha ature: nd’anë të njerëzet këjo ësht’ e zahmeçme, po nd’anë të Perndisë gjithë janë të kollajta.
Se nuk’ është’ e pamundurë ndonjë punë afër Perndisë.
Edhe ai u tha: Ato që s’janë të kollajta mb’anë të njerëzet, janë të kollajta mb’anë të Perndisë.
E si vështroi mb’ata Iisui, thotë: Mbanë njerëzet s’mund të bënetë, po mb’anë të Perndisë; se mb’anë të Perndisë të gjitha janë të kollajta.
E si digjuanë mathitit’ e tij, u çuditnë shumë, e thoshnë: Vallë, kush mund të sosetë?
Ahiere u përgjegj Petrua, e i tha atij: Ja navet që i lam gjithë, e erdhm pas teje, vallë, ç’do të jetë me nevet?
E janë (pa) gremisurë, të përtërihenë edhe një herë mbë metani, tuke kriqasurë për së ditit mbë vetëhe të ture të bir’ e Perndisë, e ta nxjerënë mbë të ksenderturë.