5 Dua adha t’u kujtoj juvet, që patë mpsuarë njëherë këtë, se Zoti si shpëtoi llaonë nga vëndi i Egjiptosë, të ditënë i humbi ata që nukë besuanë.
Sepse ca si digjuanë, e pikëlluanë Perndinë, po jo gjith’ ata që duallë nga Egjiptoja me anë të Moisiut.
Të dashurë, di kartëra kam me këtë që u shkruaj ndashti, mb’ato u xjuaj juvet, u kujtoj zëmërënë tuaj të drejtënë.
Ma u shkrova juvet pakëzë me tharos, o vëllazër, që t’u kujtoj juvet pak gjë, për dhurëti që m’u dha mua nga Perndia.
Ma juvet kini hrismë nga Shënjti, e i diji të gjitha.
Nuk’ u shkrova juvet si të padijturet të vërtetënë, po si të tillëvet që e dini atë, e që ndonjë gënjeshtrë nukë vjen nga e vërteta.