9 E atë çast u bë i shëndoshë njeriu, e ngrijti Shtratthin’ e tij, e ecën. E ajo ditë ishte e Shëtunë.
E kur bëri lucënë Iisui e i hapi atij sitë, ish dit’ e Shëtunë.
Edhe Iisui i thot’ atij: Haide, besa jote të sosi ti. E atë
E atë çast ju tha të rrjedhurit’ e gjakut së saj, e digjoi mbë kurm të saj se u shërua nga ajo plagë.
E me të thën’ ai, atë çast iku prej sij lepra, e u qërua.
E si ju qas afër, e zuri atë nga dora, e e ngrijti, e atë çast e la atë ethea, e zu e shërben mb’ata.
E nd’është që peritemnetë njeriu të Shëtunë, që të mos prishetë nomi i Moisiut, pse zëmëroni mbë mua, se shërova gjithë një njeri të Shëtunë?
Pasandaj e gjen atë Iisui ndë Iero, e i thot’ atij: Vështro, u shërove; mos bëç më faje, që të mos të të vijë ndonjë tjatër më e keqe.