3 Dërguanë dha motratë nde ai, t’i thoshnë: Zot, ja ai që do ti, është sëmurë.
E i duaj Iisui Marthënë, edhe motrën’ e saj, edhe Llazarinë.
Un’ ata që dua i qërtoj, e i mundoj; kij adha zili, e metanis.
Erastoi mbeti ndë Korintho. E Timotheonë e laçë ndë Milito të sëmurë.
E një nga mathititë që qe i dashurë nga Iisui, qe kumbisurë ndë gji të tij.
Andaj thoshnë çifutë: Shihni sa e duaj atë.
Këto tha, e pasandaj u thot’ ature: Llazari miku inë fjeti. Po vete ta zgjoj atë nga gjumi.
Qe sëmurë një Llazar nga Vithania, nga fshati i Mariësë edhe i Marthësë, motrësë saj.
E si e pa atë Zoti, i erdhi likshtë për të, e i tha asaj: Mos qaj.
(E Maria ish ajo që leu Zotnë me miro, e i fshiu këmbët’ e tij, me leshërat’ e kreit së saj, e vëllai kësaja qe sëmurë).
I thotë dha Martha Iisuit: Zot, të jeshe këtu, nukë duaj të vdis vëllai im.
Ju më thërritni mua: Dhaskal e Zot, e mirë thoi, sepse jam.