7 Kij erdhi për martiri, të martirisjë për dritë, që të besojënë gjithë me anë të tij.
Edhe Pavllua u tha: Ioanni pagëzoi pagëzim të metanisë, e tha ndë llao, të besojnë mb’atë që vjen pas tij, domethënë mbë Iisu Hristonë.
E tek vuri re Iisunë, që shkonte atje, tha: Javua qengji i Perndisë.
E sa që e deshnë atë, u dha ature eksusi të bënishnë bijt’ e Perndisë, mb’ata që besuanë mb’ëmër të tij.
Ishte drita e vërtetë, që ndrit çdo njeri që vjen ndë këtë jetë.
Ioanni ep martiri për atë, e thërret e thotë: Kij ish ai që për të thaçë: Ai që do të vijë pas meje, u bë përpara mejet, se ishte i pari im.
Nukë mënon Zoti të taksurat’ e tij (sikundrë silloisenë dica, këjo ësht’ e mënuarë), po bën durim mbë nevet, sepse nukë do që të humbasë ndonjë, po të vijënë gjithë ndë metani.
Sepse u duk dhurëti e Perndisë sotirit sonë mbë gjithë njerëz.
E të çfaq mbë të gjithë cila është pjesa e mistirioit së fshehurë jetë mbë jetë mbë Perndinë, që ka bërë gjithë punëtë me anë të Iisu Hristoit.
Ajo do që gjithë njerëzitë të sosenë e të vijënë ndë të njohurë të së vërtetësë.
E këjo është martiria që dha Ioanni. Atëherë që dërguanë Çifutë nga Ierusalimi Priftër edhe Levitër, që ta pietn’ atë: Cili je ti?
Sepse gjithë jini të bijt’ e Perndisë me anë të besësë, mbi Krishtinë Iisunë.