3 Ma ndë këto (thisira) bënetë kujtim çdo vit për faje.
E ndë të ditënë pa një herë ndë mot, hin Arhiereu vetëmë, jo pa gjak, që bën kurban për vetëhe, e për faje të llaoit që nuk’ i njihnë.
Se këjo është gjaku im, e dhiatësë së re, që derdhetë për shumë, për të ndëjierë fajetë.
E u kujtuanë mathitit’ e tij, që është shkruarë: Zilia e shtëpisë sate më treti mua.