1 Edhe Jakovi ndenji nd’atë dhe që pat ndenjur’ i ati, ndë dhet të Hanaanit.
edhe do t’ap ty edhe farësë sate pas teje, dhenë që rri i huajë nd’atë, gjithë dhen’ e Hanaanit, për trashëgim të përherëshim, edhe do të jem Perëndia i atyreve.
Unë (jam) i huajë edhe ndë dhe të huajë ndërmest juve, epmëni dhé për varr ndërmest juve, që të kllas të vdekurinë tim nga syt’ e mi.
sepse gjëja e atyreve (ishte) kaqë shumë, sa nukë munt të rrijnë bashkë, edhe dheu që rrijnë nukë munt t’i nxinte ata, nga puna e bagëtivet atyre.
edhe të dhashtë bekimin’ e Avraamit ty, edhe farësë sate bashkë me ty, që të trashëgonjç dhen’ e huajë që rri ti, të cilinë ja dha Avraamit Perëndia.
zotëri Magdielli, zotëri Irami, këta (janë) zotërit’ e Edomit, pas vëndesh atyre ndë dhet që patnë ndenjurë, ky (ësht’) Isafi, i ati i Edomitëvet.