Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




të bërëtë 32:4 - Libra të Dhiatës së Vjetër të përkthyera në dialektin tosk nga Konstandin Kristoforidhi në 1884 (tra

4 Edhe i porositi ata, tuke thënë: Kështu t’i thoni tim zot Isafit: Kështu thotë shërbëtori yt Jakovi, (se): Ndenja bashkë me Llavaninë, edhe mbeta gjer tashi,

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




të bërëtë 32:4
23 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Të përgjegjurit’ e ëmbëlë cbut zemërimnë, po fial’ e hidhurë dhes zemërimnë.


bën këtë pra, o biri im, edhe shpëto, sepse re ndë duart të mikut tënt; shko, mos u loth, edhe shtrëngo mikunë tënt.


Edhe Aaroni tha: Le të mos i ndizetë zemërimi tim zot, ti e njeh këtë gjëndëje, se vais ndë të keqet,


Edhe (ay) tha: Ç’(janë) gjithë këto kafshët’ e tua që gjeta përpara? Edhe ky tha: Që të gjenj hirë përpara tim zot.


Atëhere të thuaç: Këto (janë) të shërbëtorit tënt Jakovit, dhurëti dërguarë për tim zot Isafnë, edhe na edhe ay (tek është) prapa neve.


edhe fitova qe e gomarë, dhën e shërbëtorë, e shërbëtore, edhe dërgova t’i ap zë tim zot, që të gjenj hirë përpara teje.


Edhe Isaaku u përgjeq, e i tha Isafit: Na tek e bëra atë tët zot, edhe gjithë të vëllezëritë ja bëra shërbëtorë, edhe e forcova atë me grur’ e me verë, ç’të bënj ty pra, biri im?


Të shërbefshinë gjëndëje, e t’u falçinë kombe. Qofsh zoti i tët vëllezëre, edhe bijt’ e sat ëme t’u falçinë. Qoftë mallëkuar ay që të mallëkonjë ty, edhe qoftë bekuar’ ay, që të bekonjë ty!


Pa dëgjona, o zoti im, Ti (je) ndërmes neve një zotëri prej Perëndie, kall ndë varr të vdekurinë tënt ndë më të mirinë nga varretë tanë, asndonjë prej nesh s’të ka për të ndalë varrin’ e ti, që të kallsh të vdekurinë tënt.


Ti ndë bëfsh mirë, mos nukë do të pritesh me të mirë? Edhe ndë mos bëfsh mirë, faji dergjetë ndë derët. Edhe dëshërimi i ati (do të jetë) te ti, edhe ti do të zotëronjç mbi atë.


(janë) tashi njëzet viet që gjëndem ndë shtëpit tënde, katrëmbëdhietë viet të shërbeva për të dy të bilat e tua, edhe gjashtë viet për dhënt e tu, edhe më ndërrove pagënë dhietë herë,


Zotërisë i mbushetë mëndëja nga durimi; edhe gluh’ e ëmbëlë thyen eshtëra.


edhe Isafi i tha Jakovit: Të lutem, nemë të ha, nga e kuqeja, nga këjo e kuqeja, sepse jam lodhurë, përandaj u kluajti emëri i ati Edom.


Të lutem, le të shkonjë im zot përpara shërbëtorit ti, edhe unë do t’i vete pas ngadalë, pas të ecurit bagëtivet që janë përpara meje, edhe pas të ecurit djemvet vogjilë, gjersa t’ia harrinj tim zot ndë Seir.


Edhe Isafi ndenji ndë malt të Sejrit, Isafi ësht’ Edomi.


Edhe këjo (është) gjeneallogjia e Isafit, tatës’ Edomitëvet, ndë malt të Seirit,


Të faniturit’ e Dumahësë. Më thërret nga Seiri, Ronjës: Ç’ka natënë, o ronjës? Ç’ka natënë, o ronjës?


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ