Edhe Josifi u tha të vëllezëret ti: Unë po vdes, po Perëndia me të vërtetë do t’u vështronjë juve, edhe do t’u ngjisë juve nga ky dhe, nd’atë dhe që i bëri be Avraamit, e Isaakut, e Jakovit.
Jo për dëreitërinë tënde, as për të dëreitën’ e zëmrësë s’ate, hyn të trashëgojsh dhen’ e atyreve, po për pabesërin’ e këtyre kombave po i dëbon ata përpara sysh tu, Zoti Perëndia yt, edhe që të forconjë atë fialënë që u u përbetua Zoti atëret tu, Avraamit, e Isaakut, e Jakovit.
kujto Avraamnë, (e) Isaakunë, e Israilinë, shërbëtorëtë e tu, të cilëvet u bëre be ndë vetëhet tënde, e u the atyre: Do të shumonj farënë tuai posi yjet’ e qiellit, edhe do t’i ap farësë tuai gjithë këtë dhe, që fola për atë, edhe do t’e trashëgonjënë për gjithë jetënë.
Edhe nd’ atë kohë u urdhërova juve, (e) u thashë: Zoti Perëndia juaj u dha juve këtë dhé ta pushtoni; do të shkoni armatisurë përpara sysh t’yt-vëllezëre të bijet Israilit, gjithë burrat’ e fortë, po gratë tuaja e djemtë tuaj, e bagëtitë tuaja,