edhe do të hajë pemën’ e bagëtivet tua, edhe drithin’ e dheut tënt, gjersa të shuhesh; i cili nukë do të lërë grurë, verë a val, tufat’ e lopëvet tua a tufat’ e dhënet tua, gjersa të të shuanjë.
Kau yt do të theretë ndër syt të tu, edhe nukë do të hash nga ay; gomari yt do të rrëmbehetë përpara teje, edhe nukë do të të kthehetë prap; dhënt’ e tua do të bienë ndë dorë të arëmiqet tu, edhe nukë do të ketë se kush të të shpëtonjë.
Edhe Avrami mori Sarënë gruan’ e ti, edhe Llotnë, të birin’ e të vëllait, edhe gjithë gjën’ e tyre sa kishinë fituarë, edhe njerëzitë që kishinë fituarë ndë Harran, edhe duallë që të vijnë ndë dhe të Hanaanit, edhe erdhë ndë dhe të Hanaanit.
Edhe fusha e Sidhdhimit ishte plot me pusa pise, edhe mbëretërit’ e Sodhomavet’ e të Gomorravet u thyenë e iknë, edhe ranë atie, edhe ata që mbetnë, iknë ndë malt.