Kɔni Isa ka ii la miriya lɔn. Wo rɔ, a ka a fɔ ii yɛ ko: «Mansaya mɛn mɔɔilu wa wuli ka i ɲɔɔn kɛlɛ, mansaya wo ri tiɲan fewu. So kelen mɔɔilu, wala denbaya kelen mɔɔilu, wa wuli ka i ɲɔɔn kɛlɛ, so wo tɛ mɛn, bon wo fanan tɛ mɛn.
Kɔni Isa ka ii bɛɛ miriya lɔn. Wo rɔ, a ka a fɔ ii yɛ ko: «Mansaya kelen wa rafara fila ri ka i ɲɔɔn kɛlɛ, mansaya wo tiɲantɔ le. Bon kelen wa rafara fila ri ka i ɲɔɔn kɛlɛ, bon wo ri be.
Isa ka a lɔn ko ii ye a fɛ ka a maɲininka, a ka a fɔ ii yɛ ko: «Ai ye i ɲɔɔn maɲininkala ko n ye nfen fɔla kuma ɲin dɔ ko: ‹Sani waati ai ti n yenna butun, waati wo wa tamin a ti mɛn bakɛ ai ri n yen fanan›?
A ka a fɔ a yɛ a siɲa sawanan dɔ ko: «Yuhana dencɛ Simɔn, n duman i yɛ wa?» Piyɛri niiafinda, baa Isa ra a maɲininka fo siɲa sawa ko: «N duman i yɛ wa?» A ka a jabi: «Maari, i ka ko bɛɛ lɔn. I ka a lɔn ko i duman n yɛ.» Isa ka a fɔ a yɛ ko: «I ye n na saa denninilu balo.
Isa tɛrɛ ye a kalama ko a la karandenilu ye a mafɔla ii dakɔrɔ kuma ko. A tɛrɛ ye kuma mɛn fɔla, Isa ka ii maɲininka kuma wo ma ko: «Kuma ɲin de gbani ai la wa?