1 «Ai ye ai janto ai jɛrɛ rɔ. Ai kana ai la telenbaya kɛwaliilu kɛ mɔɔilu ɲana sa ii ri woilu kɛni yen ai bolo. Ni ai ka wo kɛ, ai Fa mɛn ye sankolo rɔ, wo tɛna barayi foyi di ai ma.
«Gbalo ye ai sariya karanmɔɔilu ni Farisilu yɛ! Ai jɛrɛmayuwailu! Baa ai ra Harijeene Mansaya da tuun mɔɔilu ɲɛrɔ. Ai jɛrɛ tɛ don a rɔ, mɛnilu fanan ye a fɛ ka don, ai ti sɔn woilu ye don.
Wo rɔ, ii ye ko bɛɛ kɛla kosa mɔɔilu ye ii yen. Ka a masɔrɔn, ii ye Kitabu kumailu sɛbɛla, ii ye ii sidila ii tindailu la a ni ii boloilu la haan a bonyara ka dan natamin, ka ii la durukiilu masidini julu denni janilu la.
«Ai wa kɛ sun donna lon mɛn na, ai kana ai ɲakɔrɔ sidi ikomin jɛrɛmayuwailu ye a kɛla ɲa mɛn ma. Woilu ye ii ɲakɔrɔ sidila sa mɔɔilu ri a lɔn ko ii ye sun dɔ. N di tuɲa fɔ ai yɛ: ii la barayi dan de mɔɔilu la tandoli ri.
Wo tuma, mɔɔ waa siyaman ladɛnnin Isa laminin dɔ. Ii warara haan ka i lɔ i ɲɔɔn kan. Ka Isa to jama tɛma, a ka a la karandenilu karan. A ka a fɔ ii yɛ ko: «Ai ye ai jɛrɛ latanka Farisilu la lɛbɛn ma, ii la filanfilanteya kɔnin.
Wo kɔ, Isa ka a fɔ jama yɛ ko: «Ai ye a kɛ koɲuma, ka ai jɛrɛ mira natabaya ma. Ka a masɔrɔn hali ni mɔɔ la nanfulu siyayara a ɲa jɛrɛ ma, wo ti se ka ɲenemaya jɛrɛ di a ma.»
Isa ka ii jabi: «Ka ai jɛrɛ kɛ mɔɔilu ɲana ikomin telenbailu, wo duman ai yɛ. Kɔni mɛn ye ai jusu rɔ, Alla ka wo bɛɛ lɔn. Adamadenilu ye mɛn jatela, wo gboman kojuuya Alla yɛ.
Piyɛri ka mɔɔilu ladɛnnin yen tuma mɛn na, a ka a fɔ ii yɛ ko: «Isirayɛlikailu, nfenna ai kabannakoyani ko ɲin ma? Ai ɲa lɔni andeilu rɔ nfenna? A ye di? Ai ye ai mirila ko cɛɛ ɲin ye a taamala an jɛrɛ sebaya le bolo wa, wala an na Alla ɲɛsilanɲɛ baraka le rɔ wa?
Mɔɔ mɛnilu ye a fɛ ka ai diyagboya ko ai ye faaninta kɛ, ii bɛɛ ye a ɲininna ka diya mɔɔilu yɛ tuun, baa ii tɛ a fɛ mɔɔilu ye ii tɔrɔ Ɲenematɔmɔnin faa gbɔngbɔn jiri kan wo kosɔn.