«Ee Jerusalɛmukailu, Jerusalɛmukailu. Ai ye nabiilu faala. Alla wa mɛnilu lɔ ai kawandila, ai ye woilu bonna kaba la ka ii faa. Siɲa siyaman, n tɛrɛ ye a fɛ ka ai ladɛn ikomin sisɛ wa ye a denilu ladɛnna ɲa mɛn ma ka ii dokon a kanban kɔrɔ. Kɔni ai ma sɔn.
Isa ka ii jabi: «A ye di? Ka kɔɲɔcɛ to a duɲɔɔilu dafɛ kɔɲɔmalɔ rɔ, kɔɲɔcɛ duɲɔɔilu ri se ii ɲakɔrɔ sidila wa? Wo kuma tɛ. Kɔni lon do natɔ, kɔɲɔcɛ ri bɔ ii tɛma. Wo lon, ii ri sun don.
Isa ka a kan nabɔ ko: «Jerusalɛmu, Jerusalɛmu. Ai ye nabiilu faala a ni mɛnilu yon ai kawandi la, ai ye woilu bon kaba la ka ii faa. Siɲa siyaman, n tɛrɛ ye a fɛ ka ai ladɛn ikomin sisɛ ba ri a denilu ladɛn ɲa mɛn ka ii dokon a kɔrɔ. Kɔni ai ma sɔn wo ma.