29 A baaraden ɲɔɔn ka a be duu ma a sen kɔrɔ, ka a madiya ko: ‹I ye i muɲun, n di i la wodi sara.›
Kɔni baaraden ka a be duu ma ka a la maari sen kɔrɔ. A ka a madiya kosɛbɛ ko: ‹I ye i muɲun. N di i la wodi bɛɛ sara.›
«Baaraden bɔra ye ka wa. A bɛnda a baaraden ɲɔɔn di, a la julu tɛrɛ mɛn na. A ka wo mira a kan ma ka a raja fɔɔ ka a niilakili ja a rɔ, ka a fɔ a yɛ ko: ‹N na julu sara!›
Kɔni baaraden ma sɔn fewu. A ka cɛɛ mira ka a bila kaso la ko ni a ma a la julu sara, a tɛ bɔ ye.
N hinara i la ɲa mɛn ma, i fanan tun ti se hinala i baaraden ɲɔɔn na wo ɲa ma?›
I ye an na kojuuilu makoto, ikomin an fanan da mɔɔilu makoto, mɛnilu ra kojuu kɛ an na.
Epafirasi le ka ai karan, an diyana baaraden ɲɔɔn, mɛn kɛni ai yɛ Mɔɔ Ɲenematɔmɔnin na keladen sabarinin di.
An diyana badenma Tisiki le ri n na ko bɛɛ fɔ ai yɛ. Maari la baaraden ɲɔɔn lemɛniyani le a ri mɛn ye baarala Maari yɛ ikomin nde.