Piyɛri ka a jabi: «Ɔɔn, a ye a sarala.» Piyɛri wara don bon kɔndɔ. Kɔni sani a ye kuma, Isa fɔlɔ le ka a fɔ a yɛ ko: «Simɔn, dunuɲa mansailu ye mɔɔ niisankɔ ni fen tɔilu niisankɔ mirala yon na? Ai denilu wa, wala londanilu? I la miriya ye di?»
Wo bɛɛ ni a ta, an tɛ a fɛ ka mɔɔ ɲinilu tɔrɔ. Wo le kosɔn, i ye wa dala la ka lɔn bila ji rɔ. I wa jɛɛ fɔlɔ mɛn mira, i ye wo da laka ka a dakɔndɔla ragbɛ. I ri wodi gbanan do yen ye. I ye wa wo di ii ma. Nde ni ile ka kan ka wodi mɛn sara, wo ri a bɔ.»
«Nanfulutii ka a la nanfulu kunnasiila telenbali tando, ko a kewuyani. A mafɛnɛ! Alla lɔnbaliilu kewuyani. Ii ka i ɲɔɔn mira ɲa lɔn fasayi! Ii kewuyani Alla lɔnnailu ri.