Isa kan ikɔ ko: «Harijeene Mansaya ye ikomin nanfulu mɛn doonni duukolo kɔrɔ sɛnɛ do rɔ. Lon do rɔ, cɛɛ do ka wo yen. A ka a ta ka a dokon duukolo kɔrɔ kokura. A sɛwani ba wara a bolofenilu bɛɛ majira, ka na sɛnɛ wo san.
A wa fa jɛɛ la, jɛɛmiralailu ri a sɔmɔn ka a labɔ gbere ma. Ii ri ii sii ka jɛɛilu rawoloma. Mɛnilu ka ɲi, ii ri woilu bila muranilu kɔndɔ. Mɛnilu ma ɲi, ii ri woilu lafili.
A baara ɲɔɔn mɛnilu tɛrɛ ye Sebede dencɛilu Yakuba ni Yuhana ri, woilu fanan kabannakoyara. Kɔni Isa ka a fɔ Simɔn yɛ ko: «I kana silan. I kusan jɛɛ ɲininna. Kɔni ka damira bi haan ka wa, i ri mɔɔilu ɲinin ka ii kɛ Alla ta ri.»
Kuma wo kɛra ka a masɔrɔn wuyafɔla doilu tun ka ii jɛrɛ kɛ ikomin lemɛniya mɔɔilu, ka ii dokon ka don an tɛma. Baa Isa Ɲenematɔmɔnin ka an kanhɔrɔya ɲa mɛn ma, ii tɛrɛ ye a fɛ ka wo lakɔrɔsi bundu le rɔ. Ii tɛrɛ ye a fɛ ka an kɛ jɔnilu ri ikɔ tuun.