25 Wo tuma, Isa ka a fɔ ko: «N Fa Alla, sankolo ni duukolo Maari, n ye baraka bilala i yɛ, i ka lɔnnin yiraka denninilu la, i ka wo doon mɔɔ famunyanilu ni hankilimailu ma.
Isa ka a jabi: «Junusa dencɛ Simɔn, i ye barakaden de ri, baa i ka mɛn fɔ ɲin di, adamaden si ma wo fɔ i yɛ. N Fa Alla mɛn ye sankolo rɔ, wo le ka a yiraka i la.
Ii ka a fɔ Isa yɛ ko: «I tolo ye denilu kan na wa?» Isa ka ii jabi: «Ɔɔn, n tolo ye a la. A ye di? Mɛn sɛbɛni Alla la kitabu kɔndɔ, ai ma wo karan fɔlɔ wa? A sɛbɛni ko: ‹Denninilu ni sinmindenilu ye i tandola, baa i jɛrɛ ka tandoli kan wo don ii da rɔ.›»
Ka Isa gbɔngbɔnni to jiri kan, a ka a fɔ ko: «N Fa, i ye ii makoto, ka a masɔrɔn ii ra ko mɛn kɛ, ii ma wo lɔn.» Wo tuma, kɛlɛdenlu ka kalabɛn kɛ ka a la faanin dafara.
«Sisen n sɔlɔmɛ ra yɛrɛyɛrɛ. N di nfen fɔ? N di a fɔ ko: ‹Tɔrɔya mɛn kɛtɔ n sɔrɔnna sisen, Fa n kisi wo ma› wa? Wo tɛ, kɔni ka a masɔrɔn tɔrɔya mɛn ye n sɔrɔnna wo waati ra se!
Alla mɛn ka dunuɲa ni a kɔndɔfenilu bɛɛ dan, wo le ye sankolo ni duukolo mansa ri. Adamadenilu ye batobon mɛnilu lɔla ii bolo la, Alla siini tɛ wo si kɔndɔ.