32 «Ni mɔɔ mɔɔ ka a fɔ mɔɔilu ɲana ko a ye n ta ri, n fanan di a fɔ n Fa Alla yɛ, mɛn ye sankolo rɔ, ko wo tii ye n ta ri.
Wo kɔ rɔ, mansa ri a fɔ bolokininmatailu yɛ ko: ‹Na, aile mɛn kunnadiyani n Fa bolo; ai ye na mansaya sɔrɔn mɛn dabɛnni a yɛ kɛbi dunuɲa dan waati,
Isa ko: «A ragbɛ! Wo ɲa kelen ma, kojuu kɛla kelen pe wa tubi, Alla la mɛlɛkailu ri sɛwa.»
Cɛɛ sɔrɔnbailu ka jabila kɛ ten, ka a masɔrɔn ii silanni Yahudiyailu la ɲɛmɔɔilu yɛ. Baa woilu tun da bɛn a ma ko ni mɔɔ mɔɔ ka a lɔ a la ko Isa le ye Ɲenematɔmɔnin de ri, ko ii ri wo tii gbɛn ii la salibon na.
Ni mɔɔ mɛn ka i lɔ a la ko Isa le Alla Dencɛ ri, Alla sidini ye tola wo tii ma. Wo tii sidini ye tola Alla ma fanan.