Ai wa idoon ka fen fen fɔ mɔɔilu yɛ dibi rɔ, woilu bɛɛ ri lamɛn kɛnɛ ma. Ai wa fen fen fɔ mɔɔilu tolo kɔrɔ kan majii rɔ, hali ni a kɛra bon kɔndɔ sutura rɔ, woilu bɛɛ ri fɔ gbɛ rɔ, ka kɛ ikomin mɔɔ ra i lɔ bon kun na ka wo bɛɛ lase fan bɛɛ rɔ.
Isa ka a fɔ ii yɛ ko: «Alla la Mansaya koilu suturani, aile ra famunyali do sɔrɔn ii rɔ. Kɔni wo koilu ye fɔla mɔɔ tɔilu yɛ kuma kɔrɔlamailu le rɔ. Wo rɔ, ‹ii ɲa ye ii la, kɔni ii kana fen yen; ii tolo ye ii la, kɔni ii kana fen famun.›
Nii Sɛnimanna Tuɲa wa na tuma mɛn na wo ye ai taala tuɲa le rɔ, baa a sa kumala a jɛrɛ yɛ ɲa wo ma, kɔni a wa fen fen mɛn a ri wo fɔ. Ko mɛn ye nala a ri wo ɲafɔ ai yɛ.
A tɛrɛ ye wala Yahudiyailu la salibon na ka Yahudiyailu ni Alla batobailu kawandi. Lon lon a tɛrɛ ye wala lɔfɛ rɔ fanan. A wa mɔɔ mɛnilu sɔrɔn ye, a ri woilu fanan kawandi.
«An ma a fɔ ai yɛ ka a magbɛlɛya ko ai kana karan si kɛ wo tɔɔ rɔ butun wa? Kɔni ai ra ai la karan nase Jerusalɛmukailu bɛɛ ma! Ai ye a fɛ ka a fɔ le ko andeilu le ka Isa faa.»