32 Wo tuma, kɔsɛ kuru ba tɛrɛ ye dɔɔnnin kɛla tindi kan ye. Jinailu ko Isa ye diɲɛ ii ye don kosɛilu kɔndɔ. Isa sɔnda ii ye wa.
«Ai kana fen sɛniman di wuluilu ma. Ni wo tɛ, ii ri ii kɔsɛ ai ma ka ai rafarafara. Ai kana kɔrɔn kisɛ di kɔsɛilu ma. Ni wo tɛ, ii ri wo radɔn.
Jina woilu ka Isa madiya ko a kana ii lawa denka dun ba rɔ, jakankata yɔrɔ kɔnin.
Jinailu bɔra jinatɔ fɛ ka wa don kɔsɛilu kɔndɔ. Wo rɔ, kɔsɛilu ka i bori kosɛbɛ ka jii tindi la ka wa don ji rɔ. Ii bɛɛ tununda ji rɔ.
Isa ka a jabi: «Se foyi tɛ i yɛ n kan fo mɛn bɔni Alla bolo. Wo le rɔ, mɛn ka n don i bolo, wo la kojuu ka bon i ta ri.»
N denmisɛnilu, ai ye Alla ta le ri. Ai ra se wuya kelailu la, baa Alla Nii ye ai fɛ. Wo fanka ka bon Kojuu Tii ta ri, wo mɛn ye dunuɲa mɔɔilu fɛ.