Wo tuma, Isa ka a fɔ jama yɛ ko: «Ai nani n mira diya gbelekeilu ni fanmuruilu ri ikomin mɔɔilu ye bɔla bɛnkanninna kanma ɲa mɛn ma. N siini tɛrɛ mɔɔilu karanna lon lon Allabatobonba jin kɔndɔ. Ai ma n mira ye.
A wara a don kaburu kura kɔndɔ, a tun ka mɔɔilu lɔ mɛn senna farakolo rɔ a jɛrɛ yɛ. Wo kɔ rɔ, a ka kabakurun ba makurukuru ka a la kaburu da la ka wo da tuun. A banni wo la, a bɔra ye ka wa.
Isa wara don kulun wo kelen kɔndɔ, mɛn tɛrɛ ye Simɔn ta ri kɔnin. A ka a fɔ Simɔn yɛ ko a ye a kulun mabɔ gbelemala la dɔɔni. Isa ka i sii kulun kɔndɔ ka mɔɔilu karan, mɛnilu lɔni gbelema.
Ɲɔɲɔ lon sera tuma mɛn na, an bɔra so kɔndɔ ka wa ba da la, baa an mirini tɛrɛ ko an di Alla matara diya do tɛrɛn ye. An wara muso doilu ladɛnnin sɔrɔn ye. An ka an sii ka woilu kawandi.
Piyɛri ka mɔɔilu ladɛnnin yen tuma mɛn na, a ka a fɔ ii yɛ ko: «Isirayɛlikailu, nfenna ai kabannakoyani ko ɲin ma? Ai ɲa lɔni andeilu rɔ nfenna? A ye di? Ai ye ai mirila ko cɛɛ ɲin ye a taamala an jɛrɛ sebaya le bolo wa, wala an na Alla ɲɛsilanɲɛ baraka le rɔ wa?