Mansa ka a jabi: ‹Jɔn juu le ile ri! N di i la kiti tɛɛ ka bɛn i da rɔ kuma ma, mɛn bɔ sa i da rɔ ɲin. I ka a lɔn ko n ye mɔɔ kadagbɛlɛn di. I jɛrɛ ka a fɔ ko n ma mɛn bila, n ye wo tala. Ko n ma mɛn foyi, n ye wo kala.
Silan tɛ bɔla kaninteya rɔ. Alla ye an kaninna ka a dafa fewu. Wo rɔ, an tɛ silanna muumɛ, baa silan bɔni latɔn ko le rɔ, Alla la kititɛɛ tɔrɔya kɔnin. Mɔɔ mɛn silan, Alla la kaninteya dafanin tɛ wo fari rɔ.
kosa a ye na bɛɛ makiti, ka Alla lɔnbaliilu bɛɛ sɔn yiraka ii la ii la Alla lɔnbaliya baarailu la ko rɔ, a ni Alla lɔnbaliya kojuukɛlailu la kuma gbɛlɛn mɛnilu bɛɛ lɔni Alla ma.»