Isa ka ii jabi: «A ye di? Ka kɔɲɔcɛ to a duɲɔɔilu dafɛ kɔɲɔmalɔ rɔ, kɔɲɔcɛ duɲɔɔilu ri se ii ɲakɔrɔ sidila wa? Wo kuma tɛ. Kɔni lon do natɔ, kɔɲɔcɛ ri bɔ ii tɛma. Wo lon, ii ri sun don.
Wo rɔ Isa ka a fɔ ko: «Dunuɲa kɛnɛbɔlan ye a tola ai tɔrɔfɛ waatini. Ai ye taama ai ni dunuɲa kɛnɛbɔlan yen waati mɛn, sani dibi ye don ai ma waati mɛn. Baa mɛn ye taamala dibi rɔ wo ma a lɔn a ye wala yɔrɔ mɛn na.
Den mɛsɛnilu n ye ai fɛ waati nin ɲin dɔ. Ai ri n ɲinin, kɔni ikomin n da a fɔ Yahudiyailu yɛ ɲa mɛn ma: ‹N wala yɔrɔ mɛn, ai ti se wala ye.› N ye a fɔla ai fanan yɛ sisen.