Isa ka a jabi: «Ni i ye a fɛ i la koilu bɛɛ ye dafa, i ye wa i bolofenilu feere ka a wodi ratala fantanilu tɛma. Wo rɔ, nanfulu wa di kɛ i bolo sankolo rɔ. Wo kɔ rɔ, i ye na i bila n kɔ.»
Ai ye ai bolofenilu san ka mɔɔ bolokolonilu sɔ wodi wo rɔ. Ai ye nanfulu mara yɔrɔ ladan ai jɛrɛ yɛ harijeene, nanfulu mara yɔrɔ mɛn tɛ tiɲan. Sa ai ri nanfulu bila ai yɛ harijeene, nanfulu mɛn tɛ dɛsɛ habadan. Son si ti se yɔrɔ wo sɔrɔnna, ɲɛnbɛrɛ ni kɔrikɔri si ti tiɲani kɛ ye,
N di ai lali. Ni dunuɲa nanfulu kɛra ai bolo, ai ye a kɛ mɔɔilu dɛmɛnni fen di. Kosa, ai la nanfulu wa ban, ai ri ramira Alla wara, yɔrɔ mɛn tɛ ban habadan.
Nba, Isa ka a la talibidenbailu maɲininka ko: «A ye di? Ai wa mɛn kɛni kawandili diya, wo tuma n ma a fɔ ai yɛ ko ai kana wodi bila ai kun, ko ai kana bɔrɔ ta, ko ai kana sanbara ta? Wo tuma fen do dɛsɛra ai bolo wa?» Ii ka a jabi: «Ɛɛn dɛ! Foyi si ma dɛsɛ an bolo.»
Ka faratanniilu ni cɛsamusoilu dɛmɛn ii la tɔrɔya waati, a ni ka an jɛrɛ mabɔ dunuɲa ko nɔɔilu bɛɛ la, wo ye Alla la dina sɛniman ba le ri an Fa Alla ɲakɔrɔ.