Kɔni Iburahima ka a jabi: ‹N dencɛ, i ye i miri kunun ma. Kunun, i dafanin tɛrɛ a ɲa jɛrɛ jɛrɛ ma, ka a tɛrɛn Lasari tɔrɔni tɛrɛ kojuuya. Bi, a sɛwani yan, ka a tɛrɛn i jakankatani.
A ka jabili kɛ ko: «Ai ye a kɛ koɲuma. Ai kana sɔn mɔɔ si ye ai lafili, ka a masɔrɔn mɔɔ siyaman di na ai ma n tɔɔ rɔ, ka a fɔ ko Mɔɔ Ɲenematɔmɔnin le a ri, ko Alla la waati ra se. Ai kana bila woilu si kɔ.
Ni mɔɔ ye a mirila ko a ye Alla la dina rɔ, ka a tɛrɛn a ti se a nɛn kun marala, wo tii ye a jɛrɛ lafilila. A ye mɛnilu jatela Alla la dina ri, woilu tɛ foyi ri.