Wo tuma, Isa ka a fɔ ko: «N Fa Alla, sankolo ni duukolo Maari, n ye baraka bilala i yɛ, i ka lɔnnin yiraka denninilu la, i ka wo doon mɔɔ famunyanilu ni hankilimailu ma.
Baa, Alla ka dunuɲa mɔɔilu kanin kosɛbɛ, wo rɔ, a ka a Dencɛ kelen pe di, kosa mɔɔ si wa lemɛniya a ma wo kana halaki, kɔni a ri ɲenemaya banbali sɔrɔn.
«N ye tuɲa le fɔla ai yɛ: ni mɔɔ ka n na kumakan namɛn, ka lemɛniya n kelayaba ma, wo tii ra ɲenemaya banbali sɔrɔn. Kiti ti bela wo tii kan, kɔni a ra bɔ saya rɔ ka don ɲenemaya rɔ.
Nde sa n niia butun, Ɲenematɔmɔnin de ye a niia n fari rɔ. N ye dunuɲa ratɛɛ mɛn kɛla faribanku ɲin dɔ sisen, n ye wo kɛla lemɛniya le rɔ Alla Dencɛ yɛ, mɛn ka n kanin ka a jɛrɛ nii di n kosɔn.
Wo le rɔ, ai la lemɛniya ni ai la kaninteya kun lɔni wo jii le ma, mɛn namarani ai yɛ harijeene rɔ. Ai ra wo jii lɔn, Kibaro Ɲuma ba tuɲa kuma sera ai ma tuma mɛn na.
Ni ai ni Mɔɔ Ɲenematɔmɔnin ra faa ai ɲɔɔn fɛ, ka ai hɔrɔya dunuɲa tanama koilu ma, nfenna wo rɔ ai ye taamala ikomin dunuɲa mɔɔ le ai ri? Nfenna ai ye sɔnna ii ye tɔn su ɲinilu la ai ma?
N kanintenilu, an ye Alla denilu le ri sisen! Kɔni an di kɛ ɲa mɛn ma, wo ma gbɛ fɔlɔ. Kɔni an ka a lɔn ko Isa Ɲenematɔmɔnin na ko wa lɛnkɛnɛmaya, an bɛɛ ri kɛ ikomin a jɛrɛ ye ɲa mɛn ma, baa a ye ɲa mɛn ma, an di a yen ten.