«Gbalo ye ai sariya karanmɔɔilu ni Farisilu yɛ! Ai jɛrɛmayuwailu! Baa ai ra Harijeene Mansaya da tuun mɔɔilu ɲɛrɔ. Ai jɛrɛ tɛ don a rɔ, mɛnilu fanan ye a fɛ ka don, ai ti sɔn woilu ye don.
N badenmailu, Alla ka ai kili sa ai ri kɛ mɔɔ hɔrɔyanilu ri. Kɔni ai kana hɔrɔya ko wo kɛ sababu ri ka ai faribanku diyana koilu kɛ. Ɛɛn! Ai ye ai ɲɔɔn dɛmɛn, kaninteya kosɔn.
Sariya dafanin di se mɔɔilu hɔrɔyala. Mɔɔ mɛn wa a raja a karanna tuma bɛɛ, Alla ri wo tii kunnadiya a la ko kɛtailu rɔ. Wo ye mɔɔ le ri, mɛn ye kuma wo labatola. A tɛ sɔn ka a tolo malɔ a la gbansan.
Ka a masɔrɔn mɔɔ doilu ra don ai tɛma gbundu rɔ mɛnilu jalaki ko tɛrɛ ra sɛbɛ kɛbi a waati jan. Alla lɔnbaliilu le woilu ri, mɛnilu ye Alla la sɔlini kɛla ko haramuninilu kɛ kun di, ka ii ban Isa Ɲenematɔmɔnin na, an tii kelen pe, an Maari.