Lúcas 9:39 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

³⁹ Agus féaċ, beireann an deaṁan air, agus cuireann sé sgread as go h-obann, agus bíonn sé ’ġá leagaḋ agus ’ġá stracaḋ as a ċéile, agus cúḃar leis, agus is ar éigin a sgarann se leis aċ ’ġá stracaḋ.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

³⁹ Agus féaċ, beireann spiorad air, agus, screadann sé go tobann, agus leagann agus tarraingeann sé as a ċéile é agus cuḃar leis, agus ní mó ná go scarann sé leis, aċt é ġá strócaḋ.

Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³⁹ agus féaċ, beireann spioraid air, agus screadann sé go h‐obann; agus tarraingeann sí as a ċéile é, go gcuireann sé cuḃar, agus is ar éigean ḟágas sí é, aċt í g‐á ḃrúġaḋ go millteaċ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³⁹ Agus, féuċ, beiríḋ an spiorad air, agus éiṁiġ sé go hobann; agus tairrngiḋ sé as a ċeile é ag cur cuḃair amaċ, agus is ar éigin ḟágfas sé é tar éis a ċoṁmbrúġaḋ.

Lúcas 9:39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Marcus 9:18

Agus d’ḟreagair seisean agus duḃairt: Ó, a ṡlioċt gan creideaṁ, cad é an ḟaid a ḃeiḋ mé eadraiḃ? Cad é an ḟaid a ḋ’ḟuilingeóċad liḃ? Tugaiḋ ċúġam-sa é.

Marcus 9:20

Agus d’ḟiafraiġ sé de’n aṫair: Cad é an ḟaid aimsire atá ó ṫárla so ḋó? Agus duḃairt seisean: Ó ḃí sé ’n-a leanḃ;

Marcus 9:26

Aċ do rug Íosa ar láiṁ air, agus do ṫóg sé suas é; agus d’eiriġ sé.

Lúcas 4:35

Agus do smaċtuiġ Íosa é agus duḃairt: Ná laḃair, agus imṫiġ amaċ as. Agus do ċaiṫ an deaṁan an duine ar lár an úrláir, agus d’imṫiġ sé amaċ as gan aon díoḃáil a ḋéanaṁ dó.

Lúcas 8:29

Óir ḃí sé ’ġá órdú do’n annsprid teaċt amaċ as an nduine. Óir do ḃeireaḋ sé air go minic; agus do ceangailtí é le slaḃraiḃ agus le geiṁliḃ, agus do ḃriseaḋ sé na slaḃraí agus ċomáineaḋ an deaṁan amaċ fé’n ḃfásaċ é.

Lúcas 9:38

Agus féaċ, do laḃair duine de’n tsluaġ amaċ agus duḃairt sé: A Máiġistir, guiḋim ṫú, féaċ ar mo ṁac, mar ní’l agam aċ é;

Lúcas 9:40

Agus d’iarras ar do ḋeisgiobuil é ċur amaċ, agus do ṫeip sé orṫa.

Eoin 8:44

Is ó’n ndiaḃal, ḃúr n-aṫair, siḃ-se, agus isiad na neiṫe a ṫaiṫneann le nḃúr n-aṫair a ḋeineann siḃ. Dúnṁarḃṫóir ab eaḋ é sin ó ṫusaċ, agus níor ṡeasaiṁ sé sa ḃfirinne, óir ní’l fírinne ann; nuair a laḃrann sé an t-éiṫeaċ laḃrann sé an níḋ is leis féin, óir tugann sé an t-éiṫeaċ agus isé aṫair an éiṫiġ é.