Lúcas 10:42 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁴² Agus gan aċ aon níḋ aṁáin ríaċtanaċ. Do ṫoġ Máire an níḋ is fearr, agus ní tógfar uaiṫi é.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁴² Aċt is aon níḋ aṁáin atá riaċtanaċ. Rinne Máire an roġa is feárr, agus ní ḃainfear uaiṫe é.

Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁴² aċt ní ḟuil gáḃaḋ aċt le h‐aon niḋ aṁáin: óir do ṫoġ Máire an ċuid is fearr, agus ní tógfar uaiṫi é.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁴² Aċd ċeana ein ní a ṁaín atá riaċdanaċ: rug Muire an ċuid ṁaiṫ do roġain, naċ béarṫar uáiṫe.

Lúcas 10:42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Marcus 8:36

Mar, cad é an tairḃe do ḋuine an saoġal go léir a ḃuaċtaint má ċailleann sé a anam féin?

Lúcas 10:39

Agus ḃí ag an mnaoi sin drifiúr dár ḃ’ainim Máire, agus do ṡuiḋ sí ag cosaiḃ an Tiġearna ag éisteaċt le n-a ḃriaṫar.

Lúcas 11:1

Agus do ṫarla, agus é i n-áit áiriṫe ag déanaṁ úrnuiġṫe, go nduḃairt duine ḋ’á ḋeisgiobuil leis nuair a stad sé: A Ṫiġearna, teagaisg dúinn conus úrnuiġṫe déanaṁ fé mar a ṫeagaisg Eóin d’á ḋeisgiobuil.

Lúcas 12:20

Aċ duḃairt Dia leis: A amadáin, éileófar t’anam ort anoċt féin, agus cé aige go mbeiḋ a ḃfuil cruinniġṫe agat?

Lúcas 12:33

Díolaiḋ a ḃfuil agaiḃ agus tugaiḋ déirc uaiḃ; deiniḋ daoiḃ féin sparáin ná críonfaiḋ, stór ins na flaṫais ná caillfiḋ oraiḃ; ná guidfiḋ biṫeaṁnaċ uaiḃ; ná millfiḋ leóṁan oraiḃ.

Lúcas 16:2

Agus do ġlaoiḋ sé ċuige é, agus duḃairt sé leis, Cad é seo a ċloisim ad’ ṫaoḃ-sa? Taḃair cúntas ad’ stíḃardaiḋeaċt, mar ní ḟéadfair ḃeiṫ ad’ stíḃard feasda.

Lúcas 16:25

Agus duḃairt Ábraham leis: Cuiṁnig, a ṁic, conus mar a fuarais-se neiṫe fóġanta i gcaiṫeaṁ do ḃeaṫa agus go ḃfuair Lasarus droċ-neiṫe; aċ anois tá sé seo i sólás agus tusa i bpéin.

Lúcas 18:22

Nuair airiġ Íosa an níḋ sin duḃairt sé: Tá aon rud aṁáin i n-easnaṁ ort fós: Díol amaċ gaċ a ḃfuil agat agus taḃair do sna boċtaiḃ é, agus beiḋ stór agat ar neaṁ; agus tar agus lean mise.

Lúcas 8:18

Féaċaiḋ, d’á ḃriġ sin, conus a ċloiseann siḃ. Óir an t-é go ḃfuil aige taḃarfar dó; agus an t-e ná fuil aige, tógfar uaiḋ gaċ a measann sé atá aige.

Eoin 11:1

Agus ḃí duine dár ḃ’ainim Lasarus, ó Ḃetánia, ó ḃaile Ṁáire agus Ṁarta a drifiúr, agus ḃí sé breóite.

Eoin 11:19

Agus ḃí cuid ṁór Iúdaċ tagaiṫe ag triall ar Ṁarta agus ar Ṁáire ċun sóláis a ċur orṫa i ndiaiḋ a ndriṫár.

Eoin 12:3

Agus ṫóg Máire púnt meaġċaint d’ola ana-uasal, de spícnárd ḋílis, agus ċuir sí ar ċosaiḃ Íosa é, agus ansan do ċimil si a ċosa le n-a gruaig; agus do líonaḋ an tiġ de ḃaluiṫ ċúṁra an spícnáird.

Eoin 17:3

Agus isí seo an ḃeaṫa ṡíoruiḋe, go gcuirfidís aiṫne ort-sa, an t-aon Dia fírinneaċ aṁáin, agus ar Íosa Críost a ċuiris uait.

Eoin 4:14

Aċ an t-uisge a ṫaḃarfad dó déanfaiḋ tobar uisge ḋé istiġ ann, ag fiaraḋ ċun beaṫa síoruiḋe.

Eoin 5:24

Go deiṁin deiṁin adeirim liḃ, an t-é a ḋ’éisteann le m’briaṫar-sa agus a creideann an t-é a ċuir uaiḋ mé tá beaṫa ṡíoruiḋe aige, agus ní ṫagann sé isteaċ sa ḃreiṫ, aċ téiġeann sé ó bás go beaṫa.

Eoin 6:27

Ná saoṫruiġiḋ an bia a ṫéiġeann ar neaṁníḋ, aċ saoṫruiġiḋ an bia marṫanaċ a ṫugann beaṫa ṡíoruiḋe, an bia a ṫaḃarfaiḋ Mac an Duine ḋaoiḃ. Óir is air sin a ċuir Dia, an t-Aṫair, séala.