105 ကျမ်းစာပိုဒ်များ - ဘုရားမဲ့သူများအတွက် ဉာဏ်အလင်း

ဘုရားသခင်ရဲ့မေတ္တာတော်ကို ခံစားရပြီး၊ ကောင်းကင်ဘုံမှာ ထာဝရအသက်ရှင်ခွင့်ရှိတယ်ဆိုတာ သေချာသိရှိထားတဲ့ ခရစ်တော်ရဲ့နောက်လိုက်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘာလို့ တချို့လူတွေက အယူမရှိဘဲ နေထိုင်ကြတာလဲဆိုတာ နားလည်ဖို့ ခက်ခဲပါတယ်။

ဒါပေမယ့် လူတွေရဲ့စိတ်နှလုံးထဲမှာ အပြစ်ရဲ့သြဇာက ဘယ်လိုလွှမ်းမိုးနေတယ်ဆိုတာ နားလည်မယ်ဆိုရင် အယူမရှိသူတွေရဲ့ ရပ်တည်ချက်ကို နားလည်နိုင်ပါတယ်။ သူတို့ ဘုရားသခင်ကို မမြင်နိုင်အောင် ကာဆီးထားတဲ့ အရာတွေ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး ဘုရားသခင်ရဲ့တန်ခိုးကြီးမားမှုကို သူတို့ဘဝမှာ ထင်ရှားစွာမြင်တွေ့ခံစားနိုင်ဖို့၊ သူတို့ရဲ့ နားလည်မှုအလင်းရောင်ရရှိဖို့ ကျွန်တော်တို့က ဆုတောင်းပေးရမှာပါ။

ဒီလိုလူတွေဆီကို ခရစ်တော်ရဲ့သတင်းကောင်းကို ပြောပြတဲ့အခါ စကားလုံးတွေနဲ့ပဲ မဟုတ်ဘဲ ဧဝံဂေလိတရားတော်ရဲ့ ပြောင်းလဲနိုင်တဲ့ တန်ခိုးကို ပြသရမှာပါ။ ဒါမှသာ သူတို့ ခရစ်တော်ရှင်ဟာ အမှန်တကယ်ရှိတယ်ဆိုတာ ယုံကြည်လာမှာပါ။

ငြင်းခုံဆွေးနွေးဖို့၊ အပြန်အလှန် စကားအခြေအတင် ပြောဆိုဖို့ မဟုတ်ဘဲ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ရဲ့ ထင်ရှားတဲ့သက်သေအထောက်အထားနဲ့ အမှန်တရားကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြောပြရမှာပါ။

ဖန် ဆင်း ထား သော အ ရာ များ ကို ထောက် ရှု သ ဖြင့် နိ စ္စ တန် ခိုး တော် နှင့် ဘု ရား အ ဖြစ် တော် တည်း ဟူ သော ကွယ် ဝှက် ရာ များ ကို ဤ လော က ဖန် ဆင်း သည် က စ၍ ထင် ရှား ပြီး ဖြစ် သော ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် ကို သိ လျက် ပင် ဘု ရား အ နေ နှင့် ဘုန်း တော် ကျေး ဇူး တော် ကို မ ချီး မွမ်း ဘဲ အ ဝိ ဇ္ဇာ စိတ်၌ မှောင် ကျ သည့် တိုင် အောင် အ ချည်း နှီး တွေး ဆ ဆင် ခြင် ကြ သော ထို သူ တို့ သည် ထု ချေ ရန် မ ရှိ။

ခ ရစ် တော်၏ အ လို တော် အ တိုင်း မ ဟုတ်၊ လူ တို့ သင် ရိုး မှ စ၍ လော ကီ စာ ဝါ ငယ် အ တိုင်း သင်္ဂြိုဟ် အ တတ် နှင့် မိ စ္ဆာ ဒိ ဌိ အ ယူ ဖြင့် သင် တို့ ကို မည် သူ မျှ တင် စား ခွင့် မ ရ စေ ရန် သ တိ ပြု ကြ လော့။

မု ဆိုး မ ကို သော် လည်း ကောင်း၊ ဘ သက် ဆိုး ကို သော် လည်း ကောင်း မ ညှဉ်း ပန်း ကြ နှင့်။

ငါ့ကိုစေလွှတ်တော်မူလိုက်သောခမည်းတော် သွေးဆောင်တော်မမူခဲ့လျှင် မည်သူမျှငါ့ထံမလာမရောက်နိုင်။ လာရောက်သူကို နောက်ဆုံးနေ့တွင်ငါရှင်ပြန်ထမြောက်စေမည်။

ဘု ရား သ ခင့် ဝိ ညာဉ် တော် ဆိုင် ရာ များ ကို ဝိ ညာဉ် အား ဖြင့် သာ စီ စစ် သိ မြင် ခွင့် ရှိ သော ကြောင့် ပြ က တေ့ လူ သည် လက် မ ခံ၊ မ သိ မ မြင် နိုင် ဘဲ အ မိုက် ဟု ထင် မှတ် တတ်၏။

မျက် နှာ ကြီး ငယ် မ ထောက်၊ တံ စိုး မ စား။ ဖ သက် ဆိုး နှင့် မု ဆိုး မ တို့ အ မှု ကို တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် သည့် ပြင်၊ ဝင် နေ သူ တို့ အား လည်း မြတ် နိုး ၍၊ အ စား အ သောက် အ ဝတ် များ ကို ပေး သ နား တော် မူ သော ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။

ဘု ရား သ ခင် သည်၊ သန့် ရှင်း သော ဘုံ ဗိ မာန် တွင်၊ ဘ သက် ဆိုး တို့ အ ဘ၊ မု ဆိုး မ တို့ တ ရား မင်း အ ဖြစ် စံ နေ တော် မူ၏။

ဘု ရား သ ခင် မ ရှိ ဟု၊ ယုတ် မာ သူ တို့ သည် စိတ် တွင် အောက် မေ့၍၊ ဖောက် ပြန် လျက် စက် ဆုပ် စွာ ပြု ကျင့် ကြ ပြီ။ အ ကောင်း ပြု ကျင့် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ဝင် နေ သူ တို့ ကို စောင် မ ခြင်း၊ ဖ သက် ဆိုး နှင့် မု ဆိုး မ တို့ ကို ထောက် မ ခြင်း ပြု လျက်၊ လူ ဆိုး တို့၏ လမ်း ကို ကွေ့ ကောက် စေ တော် မူ ၏။

မောက် မာ သူ တို့၏ အိမ် ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖျက် ဆီး တော် မူ၏။ မု ဆိုး မ၏ မြေ နိ မိတ် ကို ကား၊ စီ ရင် ထား တော် မူ၏။

ရှေး ကာ လ ရှိ မြေ မှတ် တိုင် ကို မ ရွှေ့။ ဖ သက် ဆိုး တို့၏ လယ် ယာ အ တွင်း မ ဝင် နှင့်။၎င်း တို့၏ ရှေ့ ဆောင် အ ရှင် သည် တန် ခိုး ကြီး လျက်၊ သင့် တစ် ဘက်၌ သူ တို့ အ မှု ကို ရှေ့ ဆောင် တော် မူ လိမ့် မည်။

ဒု စ ရိုက် ကို ဖြတ်၍ သု စ ရိုက် ကို ပြု ရန် လေ့ လာ ကြ လော့။ တ ရား စောင့် ရန် ရှာ ကြံ လျက်၊ ကြမ်း ကြုတ် သူ ကို ပဲ့ပြင် လျက်၊ ဖ သက် ဆိုး ကို ငဲ့ ညှာ စီ ရင်၍၊ မု ဆိုး မ အ မှု ကို လည်း ရှေ့ ဆောင် ကြ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

ဘု ရား သ ခင် မ ရှိ ဟု ယုတ် မာ သူ တို့ သည်၊ စိတ် တွင် အောက် မေ့၍၊ ဖောက် ပြန် လျက် စက် ဆုပ် ဖွယ် မ တ ရား မှု များ ကို ပြု ကျင့် ကြ ပြီ။ အ ကောင်း ပြု ကျင့် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။

မြေ ပေါ် ရှိ အ ကျဉ်း သား တို့ ကို၊ ခြေ ဖ ဝါး အောက် ဖိ နင်း ခြင်း။မြင့် မြတ် သော ဘု ရား မျက် မှောက် တော် တွင်၊ မ တ ရား စီ ရင် ခြင်း၊ တ ရား လွဲ ခြင်း များ ကို၊အ ရှင် ဘု ရား အ ရေး ယူ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။

ထို သူ တို့ သည် ဉာဏ် မိုက် မဲ လျက် စိတ် ခဲ ယဉ်း ခြင်း ကြောင့် ဖြစ် သော အ ဝိ ဇ္ဇာ အား ဖြင့် ဘု ရား သ ခင်၏ အ သက် တော် နှင့် စိမ်း ကား လျက်၊

သင် မေး မြန်း လျှင်၊ သား ယဉ် သား ရဲ နှင့် လေ သ တ္တ ဝါ တို့ ပင်၊ သွန် သင် ကြား ပြော ကြ လိမ့် မည်။လျှောက် ထား လျှင်၊ မြေ ကြီး မှ စ၍ ရေ သ တ္တ ဝါ များ လည်း၊ သွန် သင် ဖော် ပြ ကြ လ တ္တံ့။လူ အ ပေါင်း တို့၏ ဝိ ညာဉ် များ မှ စ၍၊ သ ဇီ ဝ သ တ္တ ဝါ ခပ် သိမ်း တို့ အ သက် ဝိ ညာဉ် ကို၊ ကိုင် ထား တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ထို သို့ စီ ရင် တော် မူ ကြောင်း ကို၊ မ သိ ဘဲ မည် သည့် သ တ္တ ဝါ ရှိ သ နည်း။

၎င်း ပြင်၊ ပျို ရွယ် သူ အ ဖြစ် က လင် နှင့် ခု နစ် နှစ် ပေါင်း ဖော် ပြီး လျှင် ရှစ် ဆယ့် လေး နှစ် တိုင် တိုင် မု ဆိုး မ အ ဖြစ် နေ လျက် အ သက် ကြီး ရင့် သူ၊ အာ ရှ အ နွယ် ဖာ နွေ လ၏ သ မီး အ န္န ခေါ် ပ ရော ဖက် မ တစ် ပါး ရှိ ရာ ဗိ မာန် တော် မှ မ ထွက် ဘဲ နေ့ ညဉ့် မ ပြတ် အ စာ ရှောင် လျက် အ သ နား တော် ခံ လျက် ဝတ် ပြု နေ သည့် အ တိုင်း၊

ဧ လိ ယ လက် ထက် ကောင်း ကင် ကို သုံး နှစ် နှင့် ခြောက် လ ပိတ် ထား၍ ပြည် လုံး နှံ့ အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ရောက် လာ သော် ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တွင် မု ဆိုး မ အ များ ရှိ သော် လည်း၊မည် သူ့ ထံ မျှ ဧ လိ ယ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သည် မ ဟုတ်။ ဇိ ဒုန် ပြည် ဇ ရ တ္ထ မြို့ ရှိ မု ဆိုး မ ထံ သာ စေ လွှတ် တော် မူ ၏။

တ ပည့် တော် တို့ သည် အ ခါ ခပ် သိမ်း စိတ် အား မ လျော့ ပဲ ပ ဋ္ဌ နာ ပြု သင့် ကြောင်း ဥ ပ မာ ဆောင်၍ မိန့် တော် မူ သည် မှာ၊လူ နှစ် ဦး သည် ပ ဋ္ဌ နာ ပြု ရန် ဗိ မာန် တော် သို့ တက် ကြ ရာ တစ် ဦး ဖာ ရိ ရှဲ၊ တစ် ဦး အ ခွန် ကောက် ဖြစ်၏။ဖာ ရိ ရှဲ သည် ရပ် လျက် အို ဘု ရား သ ခင်၊ ကျွန်ုပ် သည် သူ တစ် ထူး တို့ ကဲ့ သို့ လု ယက် သူ၊ မ တ ရား သူ၊ သူ့ သား အိမ် ရာ ကို ပြစ် မှား သူ မ ဟုတ် ပါ။ ဤ အ ခွန် ကောက် ကဲ့ သို့ ပင် မ ဟုတ် သော ကြောင့် ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ ၏။ခု နစ် ရက် တွင် နှစ် ကြိမ် အ စာ ရှောင် ခြင်း၊ ရ သ မျှ အ နက် ဆယ် ဖို့ တစ် ဖို့ လှူ ခြင်း ပြု တတ် ပါ သည် ဟု အ သီး အ ခြား ပ ဋ္ဌ နာ ပြု ၏။အ ခွန် ကောက် မူ ကား အ ဝေး က ရပ် လျက် ကောင်း ကင် သို့ မြော်၍ မျှ မ ကြည့် ဝံ့ ဘဲ အို ဘု ရား သ ခင်၊ အ ပြစ် သား ဖြစ် သူ အ ကျွန်ုပ် ကို သ နား တော် မူ ပါ ဟု ရင် တီး လျက် လျှောက် ၏။ငါ ဆို သည် ကား ထို အ ခွန် ကောက် သည် အိမ် သို့ ပြန် သော် ဖာ ရိ ရှဲ ထက် ဖြောင့် မတ် ရာ ရောက် လေ ပြီ။ အ သို့ ဆို သော် ကိုယ် ကို ချီး မြှောက် သူ တိုင်း နှိမ့် ချ ခံ ရ လိမ့် မည်။ နှိမ့် ချ သူ မူ ကား ချီး မြှောက် ခံ ရ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ထို နောက် တို့ တော် မူ စေ ခြင်း ငှာ သူ ငယ် တို့ ကို ကိုယ် တော့် ထံ ဆောင် ခဲ့ ကြ သော် တ ပည့် တော် တို့ မြင် သော် ဆုံး မ ကြ သည် နှင့်၊ယေ ရှု သည် သူ ငယ် တို့ ကို ခေါ်၍ သူ ငယ် တို့ ကို ငါ့ ထံ လာ စေ ကြ လော့။ မ ဆီး တား ကြ နှင့်။ ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် သည် ထို သို့ သော သူ တို့၏ နိုင် ငံ ဖြစ်၏။မည် သူ မ ဆို၊ ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် ကို သူ ငယ် ကဲ့ သို့ မ ခံ ယူ လျှင် ဝင် ရ မည် မ ဟုတ် ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။ထို အ ခါ အ ရာ ရှိ တစ် ဦး က၊ ကောင်း မွန် သော ဆ ရာ၊ ထာ ဝ ရ အ သက် ကို အ ပိုင် ရ ခြင်း ငှာ မည် သို့ ပြု ရ ပါ မည် နည်း ဟု မေး သော်၊ယေ ရှု က ငါ့ ကို ကောင်း မွန် သည် ဟု အ ဘယ့် ကြောင့် ဆို သ နည်း။ ဘု ရား သ ခင် မှ တစ် ပါး ကောင်း မွန် သူ မ ရှိ။မြို့ တစ် မြို့ တွင် ဘု ရား သ ခင် ကို မ ကြောက်၊ လူ့ မျက် နှာ ကို မ ထောက် သော တ ရား သူ ကြီး တစ် ဦး ရှိ ရာ၊သူ့ သား အိမ် ရာ ကို မ ပြစ် မှား နှင့်၊ သူ့ အ သက် ကို မ သတ် နှင့်၊ သူ့ ဥ စ္စာ ကို မ ခိုး နှင့်၊ မု သာ သက် သေ မ ခံ နှင့်၊ မိ ဘ ကို ရို သေ သ မှု ပြု လော့ ဟူ သော ပ ညတ် တော် များ ကို သင် သိ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ သည့် ကာ လ၊ထို ပ ညတ် တော် ရှိ သ မျှ ကို ငယ် စဉ် က ပင် စောင့် ရှောက် ပါ ပြီ ဟု လျှောက် ပြန် သော်၊ယေ ရှု ကြား တော် မူ၍ စ ရိုက် တစ် ပါး လို သေး သည်။ ပိုင် သ မျှ ကို ရောင်း ချ ပြီး လျှင် သူ ဆင်း ရဲ တို့ အား ဝေ ငှ ပေး ကမ်း လော့။ သို့ မှ ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် ရ ရှိ လိမ့် မည်။ ငါ့ နောက် သို့ လည်း လိုက် လာ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ထို စ ကား ကို ကြား လျှင် များ စွာ ကြွယ် ဝ သူ ဖြစ် သော ကြောင့် အ လွန် နှ လုံး မ သာ ဖြစ် ၏။ထို သူ့ ကို ရှု မြင်၍ ယေ ရှု က ဥ စ္စာ ပ စ္စည်း ကြွယ် ဝ သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ခဲ လှ စွ တ ကား။သူ​ ဌေး သူ ကြွယ် သည် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ရန် ထက် ကု လား အုပ် သည် အပ် န ဖား ကို လျှို ရန် လွယ် ကူ သည် ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊ကြား သော သူ တို့ က သို့ ဖြစ် လျှင် ကယ် တင် ခြင်း သို့ မည် သူ ရောက် နိုင် အံ့ နည်း ဟု မေး လျှောက် ကြ ရာ၊လူ မ တတ် နိုင် သော အ ရာ များ ကို ဘု ရား သ ခင် တတ် နိုင် တော် မူ သည် ဟု ဖြေ ဆို တော် မူ ၏။ထို ကာ လ ပေ တ ရု က၊ တ ပည့် တော် တို့ သည် ပိုင် ဆိုင် ရာ များ ကို စွန့် ခဲ့ ပြီး လျှင် နောက် တော် က လိုက် ကြ ပါ ပြီ ဟု လျှောက် သော်၊ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် အ တွက် ကြောင့် အိမ်၊ မ ယား၊ ညီ အစ် ကို၊ မိ ဘ၊ သား သ မီး များ ကို စွန့် ခဲ့ လျှင် ယ ခု ကာ လ တွင် အ ဆ များ စွာ ကို လည်း ကောင်း၊ နောင် ဘ ဝ တွင် ထာ ဝ ရ အ သက် ကို လည်း ကောင်း မ ရ ဘဲ နေ ရ သူ မ ရှိ ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ထို မြို့ နေ မု ဆိုး မ တစ် ယောက် သည် အ ကြိမ် ကြိမ် လာ၍ ကျွန် မ၏ တ ရား ဘက် ပေါ် တွင် စီ ရင် ပါ ဟု လျှောက် ထား သော်၊ကိုယ် တော် သည် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး တို့ ကို အ ထံ တော် သို့ ခေါ်၍ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ရောက် ငါ တို့ သွား ကြ သည့် အ လျောက် ပ ရော ဖက် တို့ ဖြင့် ရေး ထား သ မျှ သည် လူ သား ၌ ပြည့် စုံ လိမ့် မည်။လူ့ သား သည် လူ မျိုး ခြား တို့ ထံ ပို့ အပ် ခံ၍ သ ရော် ခြင်း၊ ဆဲ ရေး ခြင်း၊ တံ တွေး ထွေး ခြင်း များ ကို ခံ ရ ပြီး လျှင်၊ထို သူ တို့ သည် ရိုက် နှက်၍ အ သေ သတ် ကြ လိမ့် မည်။ သို့ ရာ တွင် သုံး ရက် လည် သော နေ့၌ ရှင် ပြန် ထ မြောက် လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ သော် လည်း၊မည် သည် ကို မျှ နား မ လည် သည့် ပြင် ထို သူ တို့၌ မိန့် တော် မူ သည့် စ ကား ဝှက် ထား လျက် နေ သည့် အ တိုင်း အ ဓိ ပ္ပါယ် မ ရ ကြ ချေ။ယေ ရိ ခေါ မြို့ အ နီး ရောက် တော် မူ သော် လမ်း နံ ဘေး တွင် ထိုင် နေ သော မျက် မ မြင် သူ တောင်း စား တစ် ယောက် သည်၊လူ အ မြောက် အ မြား သီ သွား ကြ သည် ကို ကြား၍ မည် သို့ ဖြစ် ကြောင်း မေး မြန်း သော်၊နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု လျှောက် ကြွ သည် ကို ကြား ပြော ကြ သ ဖြင့်၊ဒါ ဝိဒ် မင်း သား တော် ယေ ရှု၊ သ နား တော် မူ ပါ ဟု အော် ဟစ် သည့် ကာ လ၊ဆိတ် ဆိတ် နေ စေ ရန် ရှေ့ တော် က သွား သူ တို့ ဆုံး မ ကြ သော် လည်း ဒါ ဝိဒ် မင်း သား တော်၊ သ နား တော် မူ ပါ ဟု တိုး တက်၍ အော် ဟစ်၏။မ စီ ရင် လို ဘဲ ကာ လ အ တန် ရှိ နေ ပြီး နောက် ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို မ ကြောက်၊ လူ့ မျက် နှာ ကို မ ထောက် သော် လည်း ဤ မု ဆိုး မ သည် ငါ့ ကို ဒု က္ခ ရှာ၍၊ထို အ ခါ ယေ ရှု သည် ရပ် တန့် လျက် အ ထံ တော် သို့ ခေါ် ခဲ့ စေ ရန် အ မိန့် ရှိ တော် မူ သည့် အ လျောက် ချဉ်း လာ သော်၊ကိုယ် တော် က မည် သို့ ပြု စေ လို သ နည်း ဟု မေး တော် မူ ရာ အ ရှင် ဘု ရား၊ စ က္ခု အ လင်း ရ လို ပါ သည် ဟု ပြန် လျှောက် သည့် အ တိုင်း လင်း စေ။သင် ၏ ယုံ ကြည် ခြင်း သည် သင့် ကို ကျန်း မာ စေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ သ ဖြင့် ချက် ခြင်း စ က္ခု အ လင်း ရ ၍၊ဘု ရား သ ခင့် ဘုန်း တော် ကို ချီး မြှောက် လျက် နောက် တော် က လိုက် လေ၏။ လူ ပ ရိ သတ် မြင် သော် ဘု ရား သ ခင် ကို ချီး မွမ်း ထော မ နာ ပြု ကြ ကုန် ၏။မ ပြတ် လာ လျက် မ နှောင့် ရှက် စေ ခြင်း ငှာ သူ့ အ မှု ကို စီ ရင် မည် ပြ ဌာန်း သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။၎င်း ပြင် အ ရှင် ဘု ရား က၊ မ ဖြောင့် မတ် သော ထို တ ရား သူ ကြီး၏ ပြ ဌာန်း ချက် ကို နာ ယူ ကြ လော့။နှောင့် နှေး တော် မူ သော ကိုယ် တော့် ထံ နေ့ ညဉ့် မ ပြတ် ဟစ် လျက် နေ သော ရွေး ကောက် တော် မူ သူ တို့ အ မှု ကို ဘု ရား သ ခင် စီ ရင် တော် မူ မည် မ ဟုတ် လော။အ လျင် အ မြန် စီ ရင် တော် မူ လိမ့် မည် ငါ ဆို၏။ သို့ ရာ တွင် လူ့ သား ကြွ ရောက် သည့် ကာ လ ဤ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ယုံ ကြည် ခြင်း ကို တွေ့ မြင် ရ မည် လော ဟု မိန့် တော် မူ၏။

ခို ရာ မဲ့ မု ဆိုး မ တို့ ကို ထောက် မ လော့။သို့ ရာ တွင် သား မြေး ရှိ လျှင် ကိုယ့် အ မိ ကိုယ့် အ ဖွား တို့ အား ဦး စွာ ရို သေ သမှု ပြု လျက် ခံ ခဲ့ သော ကျေး ဇူး ကို တုံ့ ဆပ် ရန် သင် ကြ စေ။ ထို အ မှု သည် ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ လက် ခံ တော် မူ ဖွယ် ဖြစ်၏။ခို ရာ မဲ့ တစ် ကောင် ကြွက် မု ဆိုး မ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို အား ကိုး မျှော် လင့်၍ နေ့ ညဉ့် မ ပြတ် မေ တ္တာ ပို့ လျက်၊ တောင်း လျှောက် လျက် နေ တတ်၏။

ထို ကြောင့် စာ တန် နောက် သို့ အ ချို့ တို့ လွှဲ သွား ကြ သည် ကို ထောက်၍ ထို ပျို ရွယ် သော မု ဆိုး မ တို့ သည် ရန် သူ ကဲ့ ရဲ့ ခွင့် ကို အား မ ပေး ဘဲ အိမ် ထောင် ပြု လျက်၊ သား ဖွား လျက်၊ အိမ် မှု ကို စီ မံ လျက် နေ ကြ စေ ရန် ငါ အ လို ရှိ၏။

ငါ တို့ အ ဘ ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော်၌ သန့် ရှင်း စင် ကြယ် သော ဝတ် မှာ ဒု က္ခ ရောက် နေ သော ဘ သက် ဆိုး နှင့် မု ဆိုး မ တို့ ကို ကြည့် ရှု ပြု စု ခြင်း၊ ဤ လော က အ စွန်း နှင့် ကင်း စင် အောင် ကိုယ် ကို စောင့် ထိန်း ခြင်း များ တည်း။

ဆင်း ရဲ သော မု ဆိုး မ တစ် ယောက် လာ၍ ပိုက် ဆံ တစ် ပြား တန် ကြေး ပြား ငယ် နှစ် ပြား ကို ထည့် သွင်း သ ဖြင့်၊တ ပည့် တော် တို့ ကို ခေါ် တော် မူ၍ ဤ ဆင်း ရဲ သော မု ဆိုး မ သည် အ လှူ တိုက် တွင် ထည့် သွင်း သူ ရှိ သ မျှ ထက် ထည့် သွင်း လေ ပြီ၊ ငါ အ မှန် ဆို၏။ထို သူ အ ပေါင်း တို့ သည် စည်း စိမ် ပို မို ရာ မှ ထည့် သွင်း ကြ၏။ ဤ မိန်း မ မူ ကား ဆင်း ရဲ ငတ် မွတ် ရာ မှ ကိုယ် ပိုင် သ မျှ အ သက် မွေး ရန် ရှိ သ မျှ ကို ပင် ထည့် သွင်း ပြီ တ ကား ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

မြို့ တံ ခါး ဝ အ နီး ရောက် တော် မူ သော် မု ဆိုး မ တွင် ဧ က ပု တ္တ သား၏ အ လောင်း ကို ချ သွား ရာ ထို မု ဆိုး မ နှင့် အ တူ မြို့ သူ မြို့ သား အ များ လိုက် ပို့ ကြ၏။အ ရှင် ဘု ရား သည် ထို မိန်း မ ကို မြင် သည့် ကာ လ က ရု ဏာ သက် သ ဖြင့် မ ငို နှင့် ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင် ထမ်း သူ တို့ ရပ် နေ ကြ စဉ်၊ချဉ်း ကပ်၍ တ လား ကို တို့ တော် မူ လျက် အ ချင်း လု လင် ထ လော့။ ငါ ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊သေ သူ သည် ထ၍ စ ကား ပြော သည် နှင့် မိ ခင် အား အပ် လိုက် တော် မူ၏။

တ ပည့် တော် တို့ သည် အ ခါ ခပ် သိမ်း စိတ် အား မ လျော့ ပဲ ပ ဋ္ဌ နာ ပြု သင့် ကြောင်း ဥ ပ မာ ဆောင်၍ မိန့် တော် မူ သည် မှာ၊

ထို နည်း တူ လင် ဖြစ် သူ တို့ သင် တို့ ပ ဌ နာ များ ကို ကန့် ကွက် ခြင်း မ ရှိ စေ ရန် အား နည်း သူ အ ဖြစ် မိန်း မ နှင့် အ တူ အ သိ ပ ညာ အ လျောက် နေ ထိုင်၍ အ သက် ဆိုင် ရာ ကျေး ဇူး တော် ကို အ မွေ စား ဘက် အ ဖြစ် ထောက် ထား၍ လေး မြတ် ကြ လော့။

မ စိုး ရိမ် နှင့်။ ရှက် ကြောက် ခြင်း မ ရှိ ရ။ မျက် နှာ မ ပျက် နှင့်။ အ ရှက် မ ကွဲ ရ။ ငယ် ရွယ် စဉ် က ရှက် ကြောက် ရာ ကို မေ့ လျော့ လိမ့် မည်။ မု ဆိုး မ ဖြစ် စဉ် ကဲ့ ရဲ့ ရာ ကို နောက် တစ် ဖန် သ တိ ရ မည် မ ဟုတ်။

သင် တို့ ဘောင် တွင် အ မွေ ဝေ ပုံ စု မ ရ သော လေ ဝိ ဂိုဏ်း သား မှ စ သော တံ ခါး အ တွင်း ဝင် နေ သူ၊ ဘ သက် ဆိုး၊ မု ဆိုး မ များ တို့ အား ဝင် ရောက် လျက် ဝ စွာ စား သောက် ခွင့် ပေး ကြ သည် နှင့် ပြု လေ ရာ ရာ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ လိမ့် မည်။

ဆင်း ရဲ သူ၊ နွမ်း ပါး သူ တို့ အ မှု ကို၊ နှုတ် မြွက်၍ တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် လော့။

အား နည်း သူ နှင့် အ ဘ မဲ့ သူ တို့ အ မှု ကို ဆုံး ဖြတ် ခြင်း၊ ညှဉ်း ပန်း ခံ ရ သူ နှင့် ဆင်း ရဲ သူ တို့ ကို ဖြောင့် မတ် စွာ စီ ရင် ခြင်း၊

ဘု ရား သ ခင် က မိ ဘ ကို ရို သေ သ မှု ပြု လော့။ မိ ဘ ကို ဆဲ ဆို သူ သည် သေ ဒဏ် ခံ စေ ဟု ပ ညတ် တော် မူ သော် လည်း

သင့် ခင် ပွန်း ကား ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဟု နာ မ တော် ရှိ လျက်၊ သင့် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် ပေ တည်း။ သင့်ရှေ့ ဆောင် ကား တစ် လော က လုံး၏ ဘု ရား ဟု အ ခေါ် ခံ သော၊ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် ပေ တည်း။

ပ ရော ဖက် ဂိုဏ်း သား၏ ခင် ပွန်း ဖြစ် သူ တစ် ယောက် သည် ဧ လိ ရှဲ အား အ ရှင် သိ တော် မူ သည့် အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား သူ၊ ကိုယ် တော့် ကျွန်၊ တ ပည့် တော် မ၏ ခင် ပွန်း သေ ပြီး ဖြစ် ရာ မြီ ရှင် သည် သား နှစ် ယောက် ကို ကျွန် စေ စား ရန် လာ ရောက် ပါ ပြီ ဟု အော် လျှောက် သော်၊နံ ရံ ကာ ပြီး အ ဆောင် ငယ် တစ် ဆောင် ကို သူ့ အ ဖို့ ဆောက် လုပ်၍ ခု တင်၊ စား ပွဲ၊ ထိုင် ခုံ၊ မီး ခုံ များ ကို ထား ကြ ကုန် အံ့။ ရောက် သော အ ခါ တိုင်း၊ ထို အ ဆောင် တွင် သိ တင်း သုံး လိမ့် မည် ဟု ဆို လေ ၏။တစ် နေ့ သ၌ ဧ လိ ရှဲ ရောက် လာ၍ ထို အ ဆောင် တွင် သိ တင်း သုံး နေ စဉ်၊ တ ပည့် ဂေ ဟာ ဇိ အားဤ ရှု နင် မြို့ သူ့ ကို ခေါ် လော့ ဟု မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း ခေါ်၍ ဧ လိ ရှဲ ရှေ့ ထို မိန်း မ ရပ် နေ လျှင်ဧ လိ ရှဲ က၊ ငါ တို့ ကို ဤ မျှ လောက် ကြည် ညို စွာ သင် ပြု သည့် အ တွက် မည် သို့ တုံ့ ဆပ် ရ မည် နည်း။ ဘု ရင် မင်း ထံ ဖြစ် စေ၊ ဗိုလ် ချုပ် ထံ ဖြစ် စေ၊ ပြော စေ လို သ လော ဟူ ၍ ဂေ ဟာ ဇိ အား မေး စေ ရာ၊ မိန်း မ က၊ တ ပည့် တော် မ သည် ဆွေ မျိုး ဘောင် တွင် ရောင့် ရဲ ခွင့် ရ ရှိ ပါ ပြီ ဟု ပြန် လျှောက် ၏။ဤ မိန်း မ အ ဖို့ မည် သို့ ပြု သင့် သ နည်း ဟု ဧ လိ ရှဲ မေး ပြန် သည် နှင့် ဂေ ဟာ ဇိ က၊ ထို မိန်း မ၌ သား သ မီး မ ရှိ။ ခင် ပွန်း လည်း အို မင်း လှ ပြီ ဟု လျှောက် လျှင်တစ် ဖန် ခေါ် ဦး လော့ ဟု ဆို သည့် အ တိုင်း ခေါ်၍ တံ ခါး ဝ တွင် မိန်း မ ရပ် နေ စဉ်၊ဧ လိ ရှဲ က၊ နောင် နှစ် ယ ခု သ မ ယ မိုး ဦး ကာ လ တွင် သား ယောက်ျား ကို ချီ ပိုက် ရ လိမ့် မည် ဟု ဆို သော်၊ မိန်း မ က၊ အို အ ရှင်၊ ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော်၊ တ ပည့် တော် မ အား မ လှည့် စား ပါ နှင့် ဟု ပြန် လျှောက် လေ ၏။ထို မိန်း မ သည် သ န္ဓေ တည်၍ နောင် နှစ် မိုး ဦး ကာ လ ဧ လိ ရှဲ မိန့် ဆို ထား သော အ ခါ တွင် သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင် လေ၏။တစ် နေ့ သ၌ ထို သူ ငယ် သည် သိ တတ် သော အ ရွယ် ရောက် ပြီး နောက် ရိတ် သိမ်း သူ တို့ ရှိ ရာ ဖ ခင့် ထံ သွား ရောက်၍ ဦး ခေါင်း ကိုက် လှ သည် ဟု ပြော သော်၊ဖ ခင် က၊ မိ ခင့် ထံ ပို့ လိုက် လော့ ဟု ငယ် သား အား ပြော သည့် အ တိုင်းဧ လိ ရှဲ က၊ သင့် အ တွက် မည် သို့ ပြု စေ လို သ နည်း။ သင့် အိမ် တွင် ဘာ ရှိ သ နည်း။ ပြော လော့ ဟု မေး လျှင် အ ရှင့် တ ပည့် တော် မ အိမ် တွင် ဆီ ဘူး တစ် လုံး မှ တစ် ပါး၊ မည် သည် မျှ မ ရှိ ပါ ဟု လျှောက် ရာ၊မိ ခင့် ထံ ပို့ လိုက် သော သူ ငယ် သည် မွန်း တည့် တိုင် အောင် မိ ခင့် ရင် ခွင်၌ ရှိ လျက် သေ လေ ၏။မိ ခင် သည် အိမ် ပေါ် သို့ တက် ပြီး နောက် အ လောင်း ကို ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော်၏ ခု တင် ပေါ် တွင် သိပ် ထား၍ တံ ခါး ပိတ် လျက် ထွက် သွား ပြီး လျှင်ခင် ပွန်း အား၊ ကျွန် မ သည် ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော် ရှိ ရာ သို့ အ လျင် သွား ၍ ပြန် နိုင် ရန် ငယ် သား တစ် ယောက် နှင့် မြည်း တစ် စီး ကို ပေး ပါ လော့ ဟု ဟစ် တောင်း သော်၊ခင် ပွန်း က၊ အ ဘယ် ကြောင့် ယ နေ့ သွား လို သ နည်း။ လ ဆန်း နေ့၊ ဥ ပုသ် နေ့ မ ဟုတ် ပါ တ ကား ဟု ဆို ရာ သွား သင့် ပါ သည် ဟု ပြန် ပြော ၏။မြည်း ကို က တင် ပြီး လျှင် ငယ် သား အား ငါ အ မိန့် မ ရှိ ဘဲ အ သွား မ နှေး စေ လင့်။နှင် လော့ ဟု မှာ ထား သည် နှင့် ခ ရီး သွား ၍ ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော် ရှိ ရာ က ရ မေ လ တောင် သို့ ရောက် လေ ၏။ အ တော် ကွာ က မြင် သော အ ခါ ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော် က၊ ရှု နင် မြို့ သူ ပါ တ ကား။အ မြန် သွား၍ ခ ရီး ဦး ကြို ဆို လျက်၊ ကိုယ် တိုင် မာ၏ လော။ ခင် ပွန်း မာ၏ လော။ သူ ငယ် မာ ၏ လော ဟူ၍ တ ပည့် ဂေ ဟာ ဇိ ကို မေး စေ သည့် အ တိုင်း မာ ပါ သည် ဟု ပြန် ဆို၏။က ရ မေ လ တောင် ရှိ ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော် ထံ ရောက်၍ ခြေ ကို ဖက် လျက် နေ သော မိန်း မ အား တွန်း ဖယ် ရန် ဂေ ဟာ ဇိ ချဉ်း လာ လျှင် ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော် က ရှိ စေ တော့။ သူ သည် စိတ် ပူ ပန် လေ စွ။ ငါ့ အား ဖော် ပြ တော် မ မူ ဘဲ ဘု ရား သ ခင် ထိန် ချန် လေ ပြီ ဟု ဆို ၏။မိန်း မ က လည်း၊ အ ရှင့် ထံ တ ပည့် တော် မ သည် သား ဆု ပန် ပါ သ လော။ မ လှည့် ဖြား စေ ရန် လျှောက် ထား ခဲ့ သည် မ ဟုတ် ပါ လော ဟု ဆို လျှင်ဂေ ဟာ ဇိ အား၊ ဧ လိ ရှဲ က၊ ခါး စည်း လျက် ငါ့ တောင် ဝေး ကို ကိုင် လျက် တွေ့ ကြုံ သူ တိုင်း နှင့် နှုတ် ဆက် ခြင်း တုံ့ ပြန် ခြင်း မ ပြု ဘဲ သွား ပြီး လျှင်၊ ထို တောင် ဝေး ကို သူ ငယ့် မျက် နှာ ပေါ် တွင် တင် ထား လော့ ဟု မိန့် မှာ စဉ်၊ပြန် လော့။ အိမ် နီး ချင်း တို့ ထံ၊ အိုး လွတ် အ မြောက် အ များ ကို ငှား ယူ ပြီး လျှင်သူ ငယ့် မိ ခင် က၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် တော် နှင့် ကိုယ် တော့် အ သက် ရှင် သည့် အ တိုင်း အ ရှင် မ ပါ က၊ တ ပည့် တော် မ သွား မည် မ ဟုတ် ပါ ဟု လျှောက် သည် နှင့် ဧ လိ ရှဲ လိုက် သွား လေ ၏။ဂေ ဟာ ဇိ လည်း တင် ရင် သွား ၍ သူ ငယ့် မျက် နှာ ပေါ် တွင် တောင် ဝေး ကို တင် ထား ရာ သူ ငယ် သည် မြွက် သံ မ ပြု၊ အ ရေး မ ယူ နေ သော ကြောင့် ခ ရီး ဦး ကြို ဆို လျက် သူ ငယ် မ နိုး ပါ ဟု လျှောက် လေ ၏။ဧ လိ ရှဲ သည် အိမ် သို့ ရောက် သော် ကိုယ့် ခု တင် ပေါ် တွင် သူ ငယ် သေ လျက် နေ သည် ကို တွေ့ လျှင်အ ဆောင် တွင်း သို့ ဝင်၍ နှစ် ယောက် တည်း ရှိ စေ ရန် တံ ခါး ပိတ် လျက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တောင်း လျှောက် ပြီး နောက်တက်၍ သူ ငယ့် အ ပေါ် တွင် မှောက် လျက် နှုတ် ချင်း၊ မျက် စိ ချင်း၊ လက် ချင်း အပ် လျက် တုပ် ဝပ် နေ ၏။ သူ ငယ့် အ သား ပူ နွေး သော်၊အ ဆောင် တွင်း မှာ စ င်္ကြံ တစ် ခေါက် ဆင်း လျှောက် ပြီး မှ တက် ပြန်၍ သူ ငယ့် အ ပေါ် တွင် တုပ် ဝပ် သော်၊ သူ ငယ် သည် ခု နစ် ကြိမ် ချေ ဆတ် လျက် မျက် စိ ဖွင့် လေ ၏။ဧ လိ ရှဲ လည်း ဂေ ဟာ ဇိ အား ခေါ် ပြီး လျှင် ဤ ရှု နင် မြို့ သူ့ ကို ခေါ် လော့ ဟု မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း၊ ခေါ် ငင် လာ ရောက် ရာ ဧ လိ ရှဲ က၊ သင့် သား ကို ပိုက် ပွေ့ လော့ ဟု မိန့် ဆို လျှင်မိန်း မ သည် ဝင်၍၊ ပျပ် ဝပ် ရှိ ခိုး ပြီး မှ သား ကို ပိုက် လျက် ထွက် သွား လေ ၏။ပြည် တော် တွင် အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း ကပ် သင့် သည့် ကာ လ၊ ဧ လိ ရှဲ သည် ဂိ လ ဂါ လ မြို့ သို့ ပြန် ရောက် ပြီး နောက် သူ့ ရှေ့ တွင် ပ ရော ဖက် ဂိုဏ်း သား တို့ ထိုင် နေ ကြ သည် နှင့် ထို ဂိုဏ်း သား တို့ အ ဖို့ ဖျဉ်း အိုး ကြီး ကို တည်၍ ချက် ပြုတ် လော့ ဟု တ ပည့် အား ဆို သော အ ခါ ဂိုဏ်း သား တစ် ယောက် သည်ဟင်း သီး ဟင်း ရွက် ဆွတ် ခူး ရန် တော သို့ ဝင် သော်၊ တော နွယ် ပင် ကို တွေ့၍ မ သိ ဘဲ လျက် ထို ဘူး သီး ကို ရင် ခွင် အ ပြည့် ဆွတ် ယူ ပြီး မှ ဖျဉ်း အိုး ထဲ သို့ ခွဲ စိတ် ထည့် သွင်း လေ ၏။သင် နှင့် သား များ ပါ အိမ် သို့ ဝင်၍ တံ ခါး ပိတ် ပြီး မှ အိုး ရှိ သ မျှ တွင် ဆီ ငှဲ့ လောင်း လျက် ပြည့် သော အိုး ကို ရွှေ့ ထား လော့ ဟု မိန့် မှာ သည့် အ တိုင်း ထို မိန်း မ သွား၍ခပ် လောင်း စား သောက် နေ ကြ စဉ် အို ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော်၊ ဖျဉ်း အိုး တွင် သေ ဘေး တွေ့ ရ ပြီ တ ကား ဟု အော် ၍ မ စား ဝံ့ ဘဲ နေ ကြ ရာဧ လိ ရှဲ က၊ မုန့် ညက် ကို ယူ ခဲ့ ဟု ဆို လျက် ဖျဉ်း အိုး တွင် ခတ် ပြီး လျှင် ထို သူ တို့ စား သောက် ရန် ခပ် လောင်း ဦး လော့ ဟု ဆို ပြန် သော် ဖျဉ်း အိုး ၌ ဘေး ကင်း လေ ၏။ထို နောက် ဗာ လ ရှ လိ ရှ မြို့ သား တစ် ယောက် သည် အ ဦး မှည့် မု ယော ဆန် ဖြင့် လုပ် သော မုန့် လုံး နှစ် ဆယ် နှင့် ခြံ ထွက် သီး ပြွတ် များ ကို လွယ် အိတ် တွင် ထည့် ၍ ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော် ထံ ဆက် ကပ် ရာ ဧ လိ ရှဲ က၊ ဤ သူ များ ကို ကျွေး လော့ ဟု မိန့် ဆို လျှင်လူ တစ် ရာ ကို ဤ မျှ လောက် နှင့် ကျွေး နိုင် အံ့ လော ဟု တ ပည့် လျှောက် သော်၊ ဧ လိ ရှဲ က၊ သူ တို့ ကို ကျွေး လော့။ ဝသည့် ပြင် ကျန် ကြွင်း လိမ့် မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘုရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ဆင့် ဆို သည့် အ တိုင်းထည့် ကျွေး၍ စား သောက် ရာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဗျာ ဒိတ် တော် နှင့် အ ညီ ကျန် ကြွင်း သေး ၏။သား များ နှင့် အ တူ အိမ် သို့ ဝင် လျက် တံ ခါး ပိတ် ပြီး မှ သား တို့ အပ် သော အိုး များ တွင် ဆီ ငှဲ့ လောင်း ၍ ပြည့် လျှင်အိုး ပေး ဦး လော့ ဟု သား တစ် ယောက် အား တောင်း သော်၊ တစ် လုံး မျှ မ ကျန် ပြီ ဟု ပြန် ဆို သည် နှင့် ဆီ ထွက် ရပ် လေ ၏။မိန်း မ လည်း၊ ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော် ထံ သွား ရောက် လျှောက် ကြား လျှင်၊ ထို ဆီ ကို ရောင်း၍ ကျွေး မြီ ကို ဆပ် ပြီး နောက် အ ကျန် ဖြင့် သား များ ပါ အ သက် မွေး ကြ လော့ ဟု မိန့် ဆို လေ ၏။

ရု သ က၊ အ ရှင် မ နောက် သို့ မ လိုက် စေ ရန်၊ စွန့် ခွာ ရ မည့် အ ကြောင်း မ တိုက် တွန်း ပါ နှင့်။ သွား လေ ရာ သို့ လိုက် ပါ ပါ မည်။ တည်း ခို လေ ရာ ၌ တည်း ခို ပါ မည်။ အ ရှင် မ အ မျိုး သည် ကျွန် မ အ မျိုး၊ အ ရှင် မ ဘု ရား သည် ကျွန် မ ဘု ရား ပင် တည်း။အ ရှင် မ သေ သော အ ရပ်၌ ကျွန် မ လည်း သေ၍ သင်္ဂြိုဟ် ခံ ပါ မည်။ သေ ခြင်း မှ တစ် ပါး အ ခြား အ ကြောင်း ကြောင့် အ ရှင် မ နှင့် ခွဲ ခွာ ခဲ့ လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကျွန် မ အ ပေါ် တွင် သာ၍ အ ပြစ် စီ ရင် ပါ စေ သော ဟု ပြန် ဆို သည့် အ လျောက်

ရု သ သည် ဦး ညွှတ် ပျပ် ဝပ် လျက် လူ မျိုး ခြား ဖြစ် သော ကျွန် မ ကို သိ မှတ် ရန်၊ စိတ် တော် နှင့် မည် သည့် အ ကြောင်း ဖြင့် တွေ့ ရ ပါ သ နည်း ဟု လျှောက် ရာ

ကိုယ့် အ ပေါင်း အ ဖော် နှင့် အ ဘ၏ အ ပေါင်း အ ဖော် ကို မ စွန့် လင့်။ ဘေး သင့် သော ကာ လ၌ ညီ အစ် ကို အိမ် သို့ မ သွား နှင့်။ အိမ် နီး ချင်း သူ စိမ်း သည်၊ ဝေး ကွာ သော ညီ အစ် ကို ထက်၊ သာ၍ ကောင်း၏။

အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ဘ သက် စိုး၊ မိ ခင် တို့ လည်း မုတ် ဆိုး မ အ ဖြစ် ရောက် ကြ လေ စွ။

မြည် တမ်း ရ သော သူ တို့၌ မင်္ဂ လာ ရှိ၏။ ထို သူ တို့ သည် နှစ် သိမ့် ရ ကြ လ တ္တံ့။

ပြင်း စွာ အ မျက် တော် ထား လျက် သင် တို့ ကို ဓား ဘေး ဖြင့် ကွပ် မျက်၍ မ ယား တို့ သည် မု ဆိုး မ၊ သား များ လည်း ဘ သက် ဆိုး ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။

ငါ ငယ် ရွယ် စဉ် က၊ ငါ့ ကို အ ဖ သ ဖွယ် ထင် မှတ်၍ ကြီး ပွား နွမ်း ပါး သူ့ ကို၊ နှစ် သက် ရာ မှ ချုပ် ချယ် ခြင်း၊ အ မိ ဝမ်း မှ စ၍ ငါ လမ်း ပြ ရ သူ တို့ ဖြစ် သော မု ဆိုး မ ကို၊ မျက် စိ အား ကုန် ခြင်း ပြု လျက်၊ ဖ သက် ဆိုး တို့ အား မ ဝေ ငှ ဘဲ၊ ဘော ဇဉ် ကို ငါ တစ် ယောက် တည်း စား ခဲ့ လျှင်လည်း ကောင်း၊

မု ဆိုး မ နှင့် ဧည့် သည် တို့ ကို ကွပ် မျက် လျက်၊ ဘ သက် ဆိုး တို့ ကို သတ် ဖြတ် လျက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မ ရှု မ မြင်၊

ငါ့ သား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ဘု ရင် မင်း ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ခန့် ညား လော့။ ထို နှစ် ပါး တို့ စီ ရင် တော် မူ သော ဒဏ် သည် ရုတ် တ ရက် သင့်၍၊ မည် သူ မျှ မ သိ နိုင် သော ဘေး ရောက် မည် ကို စိုး သော ကြောင့်၊ ထ ကြွ တတ် သူ တို့ နှင့် မ ပေါင်း လင့်။

နှောင့် နှေး တော် မူ သော ကိုယ် တော့် ထံ နေ့ ညဉ့် မ ပြတ် ဟစ် လျက် နေ သော ရွေး ကောက် တော် မူ သူ တို့ အ မှု ကို ဘု ရား သ ခင် စီ ရင် တော် မူ မည် မ ဟုတ် လော။အ လျင် အ မြန် စီ ရင် တော် မူ လိမ့် မည် ငါ ဆို၏။ သို့ ရာ တွင် လူ့ သား ကြွ ရောက် သည့် ကာ လ ဤ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ယုံ ကြည် ခြင်း ကို တွေ့ မြင် ရ မည် လော ဟု မိန့် တော် မူ၏။

အ သို့ ဆို လျှင် ငါ ဆာ မွတ် သော် ကျွေး မွေး ခြင်း၊ ရေ ငတ် သော် တိုက် ခြင်း၊ အာ ဂ န္တု ဖြစ် သော် ဧည့် ခံ ခြင်း၊အ ဝတ် မဲ့ သော် ဝတ် ခြုံ ခြင်း၊ နာ သော် ပြု စု ခြင်း၊ ထောင် ကျ သော် ပြု စု ခြင်း များ ကို သင် တို့ ပြု ကြ သည် ဟု မိန့် ဆို သည့် ကာ လ။

သူ သည် စွန့် ကြဲ ပြီ။ နွမ်း ပါး သူ တို့ အား ပေး ကမ်း ပြီ။ သူ့ ဖြောင့် မတ် ခြင်း သည်၊ ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ ဦး ချို သည်၊ ဂုဏ် အ သ ရေ နှင့် ချီး မြှောက် ခံ ရ လိမ့် မည်။

နွမ်း ပါး သော သူ တို့ ကို၊ အ စဉ် မေ့ လျော့ ၍ နေ တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ သူ ဆင်း ရဲ တို့ ၏ စောင့် မျှော် ခြင်း လည်း၊ အ စဉ် ပျက် ရ မည် မ ဟုတ်။

ပျက် စီး လု သူ ပြု သော ဩ ဘာ သည်၊ ငါ့ အ ပေါ် တွင် တည် လျက်၊ မု ဆိုး မ လည်း၊ စိတ် ရွှင် လန်း၍ ကြွေး ကြော် ခွင့် ရှိ ချေ၏။

အ ဘယ့် ကြောင့် ဆို သော်၊ တစ် ယောက် လဲ လျှင် တစ် ယောက် ထူ မ လိမ့် မည်။ ထူ မ သူ ကင်း လျက်၊ တစ် ယောက် တည်း လဲ သူ ကား၊ အ ကျိုး နည်း လေ စွ။

မု ဆိုး မ ကို သော် လည်း ကောင်း၊ ဘ သက် ဆိုး ကို သော် လည်း ကောင်း မ ညှဉ်း ပန်း ကြ နှင့်။ညှဉ်း ပန်း ခံ ရ သ ဖြင့် ငါ့ ထံ အော် ဟစ် လျှင် ထို ဟစ် သံ ကို မု ချ ငါ နား ညောင်း သည် နှင့် အ ညီ၊ပြင်း စွာ အ မျက် တော် ထား လျက် သင် တို့ ကို ဓား ဘေး ဖြင့် ကွပ် မျက်၍ မ ယား တို့ သည် မု ဆိုး မ၊ သား များ လည်း ဘ သက် ဆိုး ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။

ဖြောင့် မတ် သူ သည် ကိုး ရာ မဲ့ လျက်၊ သူ့ သား မြေး တို့ လည်း တောင်း စား လျက် နေ ရ ကြ သည် ကို၊ ငယ် ရွယ် စဉ် မှ စ၍၊ ယ ခု အို မင်း သည့် ကာ လ တိုင် အောင်၊ ငါ မ မြင် ရ စ ဖူး။

အို ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ၏ အ ကြံ အ စည် တော် များ သည် အ ကျွန်ုပ် ၌ မွန် မြတ် လျက်၊ အ ချုပ် အ ချာ များ လှ ပါ တ ကား။ရေ တွက် လျှင် သဲ လုံး ထက် များ ပါ၏။ အ ကျွန်ုပ် နိုး သော အ ခါ၊ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ရှိ နေ ပါ ၏။

သင်၏ မင်း တို့ သည် ဖီ ဆန်၍ ခိုး သူ နှင့် ပူး ပေါင်း လျက်၊ ရှိ သ မျှ ပင် လက် ဆောင် တံ စိုး ကို ငဲ့ ကွက် တပ် မက် ကြ၏။ ဖ သက် ဆိုး ကို ငဲ့ ညှာ မ စီ ရင်။ မု ဆိုး မ အ မှု ကို လည်း။ တင် သွင်း ခွင့် မ ပေး ကြ။

ဝင် နေ သူ၊ ဖ သက် ဆိုး၊ မု ဆိုး မ တို့ အား နှိပ် စက် ကြမ်း ကြုတ် ခြင်း၊ ဤ အ ရပ် ဒေ သ ၌ အ ပြစ် ကင်း သူ တို့ ၏ အသွေး သွန်း ခြင်း များ ကို မ ပြု ဘဲ၊ ညှဉ်း ပန်း သူ ၏ လက် တွင်း မှ အ လု အ ယက် ခံ ရ သူ့ ကို ကယ် လွှတ် လျက်၊ တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ကြ လော့။

ဟန် ဆောင် လျက် ရှည် လျား သော ပ ဌ နာ တော် များ ကို ရွတ် ဖတ် စဉ် ပင် မု ဆိုး မ တို့ အိမ် များ ကို သုံး စား သ ဖြင့် သာ၍ ကြီး လေး သော အ ပြစ် စီ ရင် ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ၏။

သ နား တတ် သော သူ တို့၌ မင်္ဂ လာ ရှိ၏။ ထို သူ တို့ သည် သ နား ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လ တ္တံ့။

ညီ အစ် ကို ဖြစ် စေ၊ နှ မ ဖြစ် စေ၊ နေ့ စဉ် စား ရာ မဲ့ ဝတ် ရာ မဲ့ နေ သော်၊သင် တို့ တစ် ဦး ဦး က အ ချမ်း လုံ လျက်၊ ရောင့် ရဲ လျက်၊ စိတ် အေး စွာ သွား လေ တော့ ဟု ကိုယ် ခ န္ဓာ လို ရာ ကို မ ပေး ဘဲ ဆို လျှင် မည် သည့် အ ကျိုး ရှိ အံ့ နည်း။

တ ယောက် ဝန် ကို တ ယောက် ထမ်း ဆောင် သ ဖြင့် ခ ရစ် တော်၏ တ ရား တော် ကို ပြည့် စုံ စေ က ရ လော့။

ဘု ရား သ ခင် သည်၊ အ သီး ပု ဂ္ဂိုလ် တို့ အား နေ ရာ ပေး လျက်၊ သုံ့ ပန်း ခံ ရ သူ တို့ ကို ကောင်း စား ရာ သို့ ပို့ ဆောင် တော် မူ၏။ ပုန် ကန် တတ် သူ တို့ မူ ကား၊ သွေ့ ခြောက် ရာ၌ နေ ထိုင် ရ ကြ၏။

ခ ရစ် တော် အား ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘုန်း တော် ကို ဝင် စား စေ ရန် သင် တို့ ကို ခေါ် ထား တော် မူ သော ကျေး ဇူး အ မျိုး မျိုး အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် တစ် ခ ဏ မျှ ဒု က္ခ ခံ ပြီး သော သင် တို့ ကို ကိုယ် တော် တိုင် စုံ လင် တည် ကြည် စေ၍ အား ဖြင့် တည် ထောင် တော် မူ လိမ့် မည်။

စိတ် သန် သော ငါ တို့ သည် စိတ် နုန့် သူ တို့၏ အား နည်း ခြင်း ဝန် များ ကို ထမ်း သင့်၏။ ကိုယ့် စိတ် တွေ့ တိုင်း မ ပြု ဘဲ အ သီး အ သီး တို့ သည်၊

သင်္ဂ ဟ ဝတ် ကို ပြု မြဲ ပြု ကြ လော့။ ဧည့် ဝတ် အား ဖြင့် အ ချို့ တို့ သည် စေ တ မန် တော် များ ကို မ မှတ် ဘဲ ဧည့် ခံ ကြ ပြီး ဖြစ်၍ ထို ဝတ် ကို မ လစ် လပ် ကြ နှင့်။တဲ တော် ဝတ် ကို ဆောင် ရွက် သူ တို့ မ စား ထိုက် သော ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် သည် ငါ တို့၌ ရှိ၏။အ ပြစ် အ ဖို့ ဖြေ ရာ အ သွေး ကို သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တွင်း သို့ ပ ရော ဟိတ် မင်း ဆောင် သွင်း ပြီး လျှင် ဆိုင် ရာ အ ကောင် များ ကို တပ် စား ခန်း ပြင် မှာ ကျွမ်း လောင် စေ ကြ သည့် နည်း တူ၊ယေ ရှု လည်း အ သွေး တော် အား ဖြင့် လူ မျိုး တော် ကို သန့် ရှင်း စေ ခြင်း ငှာ မြို့ တံ ခါး ပြင် မှာ အ​ သေ ခံ တော် မူ ၏။သို့ ဖြစ်၍ ငါ တို့ သည် ကိုယ် တော် အ တွက် ကဲ့ ရဲ့ ခံ လျက် တပ် စား ခန်း ပြင် ကိုယ် တော် ရှိ ရာ သို့ ထွက် သွား ကြ ကုန် အံ့။ငါ တို့ သည် ဤ လော က တွင် တည် မြဲ ရာ မြို့ မ ရှိ။ နောင် ဘ ဝ မြို့ တော် ကို တောင့် တ လျက် နေ ကြ၏။သို့ ဖြစ်၍ နာ မ တော် ကို ဝန် ခံ ရာ နှုတ် ခမ်း အ သီး တည်း ဟူ သော ချီး မွမ်း ခြင်း ကို ဘု ရား သ ခင့် ထံ ထို အ ရှင် အား ဖြင့် အ စဉ် မ ပြတ် ပူ ဇော် ဆက် ကပ် ကြ ကုန် အံ့။ကျေး ဇူး ပြု ခြင်း၊ ပေး ကမ်း ခြင်း ဝတ် ကို မ လစ် လပ် ကြ နှင့်။ ထို သို့ သော ပူ ဇော် သ က္ကာ များ ကို ဘု ရား သ ခင် နှစ် သက် တော် မူ၏။အ ကြောင်း ပြ ရ မည့် သူ များ အ ဖြစ် သင် တို့ ဝိ ညာဉ် အ တွက် စောင့် ရှောက် သော အ ကြီး အ မှူး တို့၏ စ ကား ကို နား ထောင် ဝန် ခံ လျက် နေ ကြ လော့။ သို့ မှ သူ တို့ သည် သင် တို့ အ ကျိုး ယုတ် စေ မည့် ညည်း တွား ခြင်း ဖြင့် မ ဟုတ်၊ အား ရ ဝမ်း မြောက် စွာ ဆောင် ရွက် ခွင့် ရ ကြ လိမ့် မည်။အ နည်း နည်း တွင် ရိုး ဖြောင့် စွာ ငါ တို့ ကျင့် ကြံ ပြု မူ လို သည့် အ လျောက် ကြည် လင် သော သြ တ္တ ပ္ပ စိတ် ရှိ ကြောင်း စိတ် ချ သော ငါ တို့ အ ဖို့ ပ ဌ နာ ပြု ကြ လော့။ငါ သည် သင် တို့ ထံ လျင် မြန် စွာ ပြန် ရောက် ခွင့် ရ ခြင်း ငှာ ထို သို့ ပြု စေ ရန် အ ထူး နှိုး ဆော် လိုက်၏။

ဆင်း ရဲ သူ့ ကို မြေ မုန့် ထဲ က ချီး မြှင့် လျက်၊ နွမ်း ပါး သူ့ ကို အ မှိုက် ပုံ ထဲ က တင် မြှောက် ပြီး လျှင်၊မှူး မတ် တို့ တည်း ဟူ သော၊ လူ မျိုး တော် ၏ မှူး မတ် တို့ နှင့် အ တူ၊ နေ ရာ ပေး တော် မူ ၏။

ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တော် အ နက် ဒဏ် ချက် နှင့် ဝေ ဒ နာ ကို သိ သူ တိုင်း၊ ဤ ဗိ မာန် တော် သို့ လက် အုပ် ချီ လျက် အ သ နား တော် ခံ တောင်း လျှောက် လျှင်လှည့် ကြည့်၍ ရပ် နေ ကြ သော ဣ သ ရေ လ ပ ရိ သတ် ကို ကောင်း ကြီး ပေး သည် မှာစံ တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ မှ နား ညောင်း တော် မူ လျက် ဘိုး ဘေး တို့ အား ပေး တော် မူ ခဲ့ သော ပြည် တွင် အသက် တည် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး ကိုယ် တော် ကို ခန့် ညား ရ သည့် ပြင်၊ နည်း လမ်း တော် များ၌ လိုက် လျှောက် ကြ စေ ရန် လူ့ သား တို့ စိတ် သ ဘော ကို ကိုယ် တော် သာ လျှင် သိ သည် နှင့် အ ညီ အ သီး အ သီး ၌ သိ တော် မူ တိုင်း အ ကျိုး အ ပြစ် အ လျောက် စီ ရင်၍ ချမ်း သာ ပေး တော် မူ ၏။

ထို အ ခါ၊ အ ရှင် ဘု ရား သည် အိပ် ပျော် ရာ မှ နိုး လာ သော သူ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ စ ပျစ် ရည် ကြောင့် ဟစ် အော် သော သူ ရဲ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ နိုး တော် မူ ပြီး လျှင်၊ရန် ဘက် တို့ ကို ဒဏ် ခတ် တွန်း လှန် သ ဖြင့်၊ အ စဉ် အ မြဲ အ ရှက် ကွဲ စေ တော် မူ ၏။၎င်း ပြင်၊ ဧ ဖ ရိမ့် အ နွယ် ကို မ ရွေး ဘဲ၊ ယော သပ်၏ တဲ ကို ငြင်း ပယ်၍၊

ဒု က္ခ ရောက် သော နေ့ ရက်၌၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘု ရင် မင်း အား ထူး တော် မူ ပါ စေ သော၊ ယာ ကုပ်၏ ဘု ရား သ ခင့် နာ မ တော် သည်၊ ကိုယ် တော် ကို ချီး မြှင့် ပါ စေ သော။သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် မှ မ စ ခြင်း ကို စေ လွှတ် လျက်၊ ဇိ အုန် မြို့ ထဲ မှ ထောက် မ တော် မူ ပါ စေ သော။

အ သို့ ဆို သော်၊ ဟစ် ခေါ် လျက် နွမ်း ပါး သူ နှင့်၊ ခို ကိုး ရာ မဲ့ ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို ကယ် လွှတ် ခြင်း၊

နွမ်း ပါး သူ တို့၌ တ ရား လွဲ စေ ခြင်း ငှာလည်း‌ ကောင်း၊ လူ မျိုး တော် တွင် ဆင်း ရဲ သူ တို့ တ ရား အ တိုင်း ဆုံး ဖြတ် ခံ ခွင့် ကို ငြင်း ပယ် စေ ခြင်း ငှာလည်း‌ ကောင်း၊ မု ဆိုး မ နှင့် ဖ သက် ဆိုး တို့ ဥ စ္စာ ကို လု ယူ ခြင်း ငှာ လည်း‌ ကောင်း၊ မှား သော စီ ရင် ထုံး ကို ထုတ် လျက် နှိပ် စက် ရာ ကောက် ချက် များ ကို မှတ် ထား တတ် သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ၏။ရှ မာ ရိ မြို့ နှင့် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ရုပ် တု များ ထက်၊ တန် ခိုး ကြီး သည့် ရုပ် တု များ ရှိ သော တိုင်း နိုင် ငံ များ ပေါ် တွင် ငါ့ လက် တော် ရောက် သည့် အ လိုက်၊ရှ မာ ရိ မြို့ ကို ရုပ် တု များ ပါ ငါ ပြု ခဲ့ သည့် နည်း တူ၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ကို လည်း ရုပ် တု များ ပါ ငါ ပြု လိမ့် မည် မ ဟုတ် လော ဟု အောက် မေ့ သ တည်း။သို့ ဖြစ် လျက် ငါ ဘု ရား သည် ဇိ အုန် တောင် နှင့် ယေ ရု ရှ လင် မြို့၌ ပြု ရန် ကိ စ္စ ကို ပြီး မြောက် စေ ပြီး မှ၊ အာ ရှု ရိ ဘု ရင်၏ မာ န မြင့်၍ ဝါ ကြွား ခြင်း ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ မျက် နှာ မော်၍ ထောင် လွှား ခြင်း ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ စီ ရင် လာ လိမ့် မည်။ထို မင်း က ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ရှိ သည့် အ လျောက် ကိုယ့် လက် သ တ္တိ၊ ဉာဏ် သ တ္တိ အား ဖြင့် ငါ ပြု ခဲ့ ပြီ။ လူ မျိုး တို့ နယ် နိ မိတ် များ ကို ရွှေ့ ပြောင်း လျက် ဆည်း ပူး သော ဥ စ္စာ များ ကို လု ယူ ပြီး လျှင်၊ နန်း စံ တို့ ကို လည်း နွား ဥဿ ဘ သ ဘွယ် နန်း ချ သ ဖြင့်၊လူ မျိုး တို့၏ ဘ ဏ္ဍာ တိုက် များ ကို ငှက် သိုက် သ ဖွယ် လက် နှိုက် လျက်၊ စွန့် ခဲ့ သော ဥ များ ကို သိမ်း ယူ သည့် နည်း တူ မြေ တစ် ပြင် လုံး ကို ငါ သိမ်း ယူ ခဲ့ ရာ၊ အ တောင် ခတ် ခြင်း၊ နှုတ် သီး ဖွင့် ခြင်း၊ မြည် တွန် ခြင်း ကို မျှ မ ပြု ဝံ့ ကြ ဟု ကြိမ်း ပ လေ ၏။ပု ဆိန် သည် ပေါက် သူ တစ် ဘက်၌ ဝါ ကြွား မည် လော။ လွှ လည်း တိုက် သူ တစ် ဘက်၌ ဝင့် ဝါ မည် လော။ ထို သို့ ဖြစ် ခဲ့ လျှင် လှံ တံ သည် ကိုင် သူ့ ကို လှုပ် နိုင် ရာ၏။ တုတ် လည်း သစ် ဝါး မ ဟုတ် သူ့ ကို ကိုင် မြှောက် နိုင် ရာ၏။ထို့ ကြောင့် ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည်၊ ထို မင်း၏ ဆူး ဖြိုး သူ တို့၌ ပိန် ကြုံ စေ သော ဝေ ဒ နာ ကို သွင်း မည့် ပြင်၊ အ လုံး အ ရင်း အ တွင်း တွင် မီး သ ဖွယ် လောင် စေ တော် မူ ရာ၊ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ အ လင်း တော် သည်၊ မီး သ ဖွယ်၊ သန့် ရှင်း တော် မူ သော အ ရှင် သည် မီး လျှံ သ ဖွယ် ဖြစ် သ ဖြင့်၊ ထို နိုင် ငံ ရှိ ဆူး ချုံ၊ ရှား စောင်း တော များ ကို နေ့ ချင်း ကျွမ်း လောင် လျက်၊တော ဆိုင် ရာ၊ ခြံ ဆိုင် ရာ အ သ ရေ ကို အ နှစ် အ ကာ နှင့် တ ကွ ကုန် ဆုံး စေ တော် မူ၍၊ သူ နာ အား ပြတ် သည့် နည်း တူ ဖြစ် လိမ့် မည်။အ ရာ တော် ကျန် တော ပင် များ ကို သူ ငယ် ပင် စာ ရင်း ရေး သား နိုင် ရန်၊ ရေ တွက် လွယ် ပါ လိမ့် မည်။

ဘု ရား သ ခင် အား သီ ဆို ခြင်း၊ နာ မ တော် အား ကျူး ဧ ခြင်း၊ သဲ က န္တာ ရ တစ် လျှောက် စီး ကြွ တော် မူ သော အ ရှင့် ရှေ့ လမ်း ပို့ ခြင်း ပြု လျက်၊ မျက် မှောက် တော် ၌ ဂုဏ် ရောက် ကြ လော့။ ထို အ ရှင့် နာ မ တော် ကား၊ ယာ ဟ ပေ တည်း။

ကျွန် တော် မျိုး အား က တိ ထား တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊ မေ တ္တာ ကျေး ဇူး တော် ကြောင့် ချမ်း သာ ရ စေ တော် မူ ပါ။

သား၊ သ မီး၊ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ၊ သင် တို့ ဘောင် ရှိ ဂါ မ ဝါ သီ လေ ဝိ ဂိုဏ်း သား၊ ဝင် နေ သူ၊ ဖ သက် ဆိုး၊ မုဆိုး မ တို့ ပါ နာ မ တော် တည် ရန် ရွေး ချယ် တော် မူ မည့် ဌာ န၌ အား ရ ရွှင် လန်း ကြ လော့။

အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ မှု တော် များ လှ ပါ ၍၊ ရှိ ရှိ သ မျှ ကို ဉာဏ် တော် ဖြင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ ပိုင် ရာ တော် များ နှင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ ပါ သည် တ ကား။မ ရေ တွက် နိုင် အောင် တွား တတ် သည့် သား ငါး အ စ ရှိ သော တိ ရ စ္ဆာန် ကြီး ငယ် များ နေ ရာ၊

ငါ သည် ရွှေ ကို ကိုး စား ရာ ကိုး စား ကြောင်း ပြု လျက်၊ ရွှေ စင် အား လည်း၊ ငါ စိတ် ချ ရာ စိတ် ချ ကြောင်း ဟု ဆို ခဲ့ လျှင်လည်း ကောင်း၊ငါ၌ စည်း စိမ် တိုး ပွား၍၊ များ စွာ သော ဥ စ္စာ ဓ န ကို လက် ဝယ် ရ သ ဖြင့်၊ ဝမ်း မြောက် ရွှင် လန်း ခဲ့ လျှင်လည်း ကောင်း၊

သင့် အား ဖြစ် ပွား စေ သော အ ဘ၏ စ ကား ကို နာ ခံ၍၊ အ သက် ကြီး ရင့် သော အ မိ ကို လည်း၊ မ ထီ လေး စား မ ပြု နှင့်။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ တ ရား သ ဖြင့် စောင့် ခြင်း ကို၊ နှစ် သက်၍၊ ကြည် ညို သူ တို့ ကို စွန့် ထား တော် မ မူ။ ကာ လ အ စဉ် ထိန်း သိမ်း တော် မူ၏။ လူ ဆိုး၏ သား မြေး တို့ မူ ကား၊ ပယ် ရှား ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။

သူ ဆင်း ရဲ တို့ အား ဝမ်း မြောက် ဖွယ် သ တင်း ကို ကြော် ငြာ စေ ခြင်း ငှာ လည်း‌ ကောင်း၊ စိတ် နှ လုံး ကြေ ကွဲ သူ တို့ ကို ပတ် စည်း စေ ခြင်း ငှာ လည်း‌ ကောင်း၊ သုံ့ ပန်း လူ တို့ အား လွတ် သွား ခွင့်၊ အ ကျဉ်း သား တို့ အား ပွင့် လွတ် ခွင့် ကို ကြား ပြော စေ ခြင်း ငှာလည်း‌ ကောင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား လက် ခံ တော် မူ ဖွယ် နှစ် ကာ လ၊ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် လက် စား ချေ တော် မူ မည့် ရက် ကာ လ များ ကို ကြား ပြော စေ ခြင်း ငှာ လည်း‌ ကောင်း၊ ညည်း တွား ရ သူ ရှိ သ မျှ တို့ အား နှစ် သိမ့် စေ ခြင်း ငှာ လည်း‌ ကောင်း၊ ညည်း တွား ရ သော ဇိ အုန် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ အား၊ ပြာ ထိုင် ခြင်း အ စား ဦး ရစ် ပေါင်း ခြင်း၊ ညည်း တွား ခြင်း အ စား ရွှင် လန်း ရာ နံ့ သာ ဆီ၊ စိတ် အား လျော့ ခြင်း အ စား ချီး မွမ်း ရာ အ ဝတ် တန် ဆာ များ ကို စီ မံ ပေး အပ် စေ ခြင်း ငှာလည်း‌ ကောင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ကို ဘိ သိက် သွန်း၍ စေ လွှတ် တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ၊ ငါ့ အ ပေါ် တွင် အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဝိ ညာဉ် တော် တည် နေ လျက် ရှိ ၏။ ထို သူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ ရန်၊ စိုက် ပျိုး တော် မူ ရာ ဖြောင့် မတ် သော ညန် ပင် ဟု သ မုတ် ခံ ရ ကြ သည့် ပြင်၊

ညှဉ်း ပန်း ခံ ရ သူ တို့ အ ဖို့ တ ရား သ ဖြင့် ဆုံး ဖြတ် လျက်၊ ဆာ မွတ် သူ တို့ ကို ကျွေး မွေး လျက်၊ အ ကျဉ်း ခံ ရ သူ တို့ ကို လွှတ် တော် မူ ၏။

ငါ့ နာ မ အ တွက် ကြောင့် ညီ အစ် ကို၊ မောင် နှ မ၊ မိ ဘ၊ သား သ မီး၊ အိမ် မြေ များ ကို စွန့် ခဲ့ သူ တိုင်း အ ဆ များ စွာ ပင် ထာ ဝ ရ အသက် ကို အ ပိုင် ရ လိမ့် မည်။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ ခို လှုံ သော ဆင်း ရဲ သား ၏ အ ကြံ အ စည် ကို၊ သင် တို့ အ ရှက် ခွဲ ကြ မည် လော။

မည် သည့် ကာ လ မှ နှစ် သိမ့် စေ တော် မူ ပါ မည် နည်း ဟူ၍၊ ဗျာ ဒိတ် တော် ကို မျှော် လျက်၊ အ ကျွန်ုပ် မျက် စိ အား ကုန် ပါ ၏။

မိုး ကောင်း ကင် အောက် တွင် ခပ် သိမ်း သော အ ခြင်း အ ရာ အ မှု အ ရေး အ ဖို့၊ ရွယ် ထား သော အ ချိန် ရှိ ၏။

အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ မျက် တော် ထား၍၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ပဲ့ ပြင် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ဒေါ သ ထွက်၍ ဆုံး မ တော် မ မူ ပါ နှင့်။စိတ် နှ လုံး မော ဟိုက် လျက်၊ ခွန် အား ကုန် ခန်း လျက်၊ စ က္ခု အ လင်း ကွယ် ပ လျက် နေ ရ ပါ ပြီ။အ ကျွန်ုပ် အ နာ ရော ဂါ ကို၊ အ ဆွေ ခင် ပွန်း တို့ သည်၊ ကြည့် ကာ သာ နေ လျက်၊ ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ လည်း၊ အ ဝေး က ရပ် နေ ကြ ပါ၏။အ ကျွန်ုပ် အ သက် အ န္တ ရာယ် ကို ရှာ ကြံ သူ တို့ သည်၊ ကျော့ ကွင်း များ ထောင် ထား လျက်၊ နာ ကျင် စေ လို သူ တို့ လည်း၊ အ ကျိုး ပျက် အောင် လိမ် လည် မှု များ ကို နေ့ ရှိ သ မျှ ကြံ စည် ကြ ပါ၏။အ ကျွန်ုပ် မူ ကား၊ နား ပင်း သူ ကဲ့ သို့ မ ကြား ဘဲ၊ အ သူ ကဲ့ သို့ နှုတ် မ ဖွင့် ဘဲ နေ ရ ပါ၏။မု ချ ဆို လျှင်၊ နား မ ကြား သူ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ တုံ့ ပြန် ရန် စ ကား မ ရှိ သူ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ရှိ နေ ရ ပါ၏။အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား။ အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော်၌ စောင့် မျှော် ၍၊ ကိုယ် တော် တုံ့ ပြန် တော် မူ ပါ လိမ့် မည်။ အ ကျွန်ုပ်၏ ဘု ရား သ ခင်၊ အို အ ရှင် ဘု ရား၊အ ကျွန်ုပ် က၊ သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ်၌ ရွှင် လန်း ခွင့်၊ ခြေ ချော် မိ သော အ ခါ ထောင် လွှား ခွင့် မ ရ အောင်၊ တောင်း လျှောက် ခဲ့ ပါ ပြီ။အ ကျွန်ုပ် သည် လဲ လု မ တတ် ဖြစ် လျက် ပူ ပန် ခြင်း ကို အ စဉ် မျက် မှောက် ပြု လျက် နေ ရ ပါ၏။အ ကျွန်ုပ် မ တ ရား မှု ကို ဖော် ပြ လျက်၊ အ ပြစ် အ တွက် ပူ ပန် ပါ၏။ရန် သူ တို့ ကား၊ သန် မာ ပေါ့ ပါး လျက်၊ မ တ ရား သ ဖြင့် မုန်း ထား သူ တို့ တိုး ပွား များ ပြား ကြ ပါ၏။မြှား တော် များ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို မှန် လျက်၊ လက် တော် လည်း တင် ဖိ လျက် ရှိ ပါ၏။

အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ နှုတ် က ပတ် တော် သည် မိုး ကောင်း ကင်၌ ကာ လ အ စဉ် တည် မြဲ ပါ၏။

၄င်း ပြင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို ပ ဌ နာ ပြု သူ တိုင်း ကယ် တင် ခွင့် ရ လ တ္တံ့ ဟု ကျမ်း ချက် အ ရ ယု ဒ လူ မျိုး နှင့် လူ မျိုး ခြား တို့ ခြား နား ခြင်း မ ရှိ။ တစ် ပါး တည်း သော အ ရှင် သည် ခပ် သိမ်း တို့ အ ပေါ် တွင် အုပ် စိုး လျက် ပ ဌ နာ ပြု သူ တို့ အ ဖို့ ကြွယ် ဝ တော် မူ၏။

အ သို့ ဆို သော် ဘု ရား သ ခင်၏ တ ရား တော် သည် ရှင် လျက်၊ ပြု ပြင် လျက်၊ သန် လျက် ဟူ သ မျှ ထက် ထက်၍ အ သက် နှင့် ဝိ ညာဉ် ကို လည်း ကောင်း၊ အ ရိုး အ ဆစ် နှင့် ခြင် ဆီ ကိုလည်း ကောင်း ထုတ် ချင်း ခွင်း သည့် ပြင် စိတ် အ ကြံ အ စည် အ ထင် အ မြင် များ ကို စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် တတ်၏။

ကိုယ် တော် သည် ဦး စွာ ငါ တို့ ကို ချစ် တော် မူ သော ကြောင့် ငါ တို့ ချစ် ကြ၏။

မြင့် မြတ် သော ဘု ရား၏ အ တွင်း ဌာ န တော်၌ နေ ထိုင် သော သူ သည်၊ အ န န္တ တန် ခိုး ရှင်၏ အ ရိပ် ကို ခို လှုံ ရ လိမ့် မည်။သင့် ထံ ဘေး တစ် မျိုး မျှ မ ချဉ်း၊ နေ ထိုင် ရာ သို့ ကပ် ရော ဂါ တစ် မျိုး မျှ မ သင့် ရ။သွား လေ ရာ ရာ၌ သင့် ကို စောင့် ထိန်း ကြ စေ ရန်၊ စေ တ မန် တော် တို့ အား မှာ ထား တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊ကျောက် ခဲ နှင့် ခြေ ကို မ ခိုက် မိ စေ ရန်၊ ချီ ပင့် ရ ကြ လိမ့် မည်။သင် သည် ခြင်္သေ့ နှင့် မြွေ ဆိုး များ ကို နင်း၍၊ ခြင်္သေ့ ပျို နှင့် န ဂါး တို့ ကို ကျော် ရ လိမ့် မည်။ငါ၌ စွဲ လမ်း သော ကြောင့်၊ သူ့ ကို ငါ ကယ် လွှတ်၍၊ ငါ့ နာ မ ကို သိ ကျွမ်း သော ကြောင့်၊ ချီး မြှောက် မည်။ငါ့ ကို ခေါ် သော အ ခါ၊ တုံ့ ပြန်၍၊ ဒု က္ခ ရောက် သော အ ခါ၊ အ တူ စံ နေ လျက်၊ ကယ် လွှတ် ပြီး လျှင်၊ ဂုဏ် ရောက် စေ မည်။တင်း တိမ် ဖွယ် အ သက် ရှည် စွာ သ နား ၍၊ ငါ၏ ကယ် တင် ရာ ကယ် တင် ကြောင်း ကို ဖော် ပြ မည်။ငါ၏ ခို လှုံ ရာ၊ ငါ၏ ခံ တပ်၊ ငါ ကိုး စား ရာ ဘု ရား သ ခင် ပေ တည်း ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ငါ ဝန် ခံ မည်။

ဘု ရား သ ခင် ကြောင့် ငါ တို့ ခံ ရ သော နှစ် သိမ့် ခြင်း အား ဖြင့် မည် သည့် ဒု က္ခ မ ဆို ခံ နေ ရ သူ တို့ ကို နှစ် သိမ့် စေ ခွင့် ရှိ အံ့ သော ငှာ ငါ တို့ ခံ သ မျှ သော ဒု က္ခ၌ နှစ် သိမ့် စေ တော် မူ သည့် အ လျောက် က ရု ဏာ သက် တော် မူ သော အ ဘ၊ နှစ် သိမ့် ခြင်း အ မျိုး မျိုး ပေး တော် မူ သော ဘု ရား၊ ငါ တို့ အ ရှင် ယေ ရှု ခ ရစ်၏ ခ မည်း တော် ဘု ရား သခင် ၌ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။

မိ ခင် သည် ရင် သွေး ဖြစ် သော နို့ စို့ သူ ငယ် ကို၊ က ရု ဏာ ကင်း သည့် တိုင် အောင်၊ အ မှတ် မ ရ ဘဲ နေ နိုင် သ လော။ အ မှတ် မ ရ ဘဲ နေ နိုင် စေ ကာ မူ၊ ငါ ကား သင့် ကို အ မှတ် မ ရ ဘဲ မ နေ နိုင်။

ဝိ ညာဉ် တော့် ဆိုင် ရာ အ သီး မူ ကား ချစ် ခြင်း၊ ရွှင် လန်း ခြင်း၊ ငြိမ် သက် ခြင်း၊ စိတ် ရှည် ခြင်း၊ က ရု ဏာ ပြ ခြင်း၊ ကျေး ဇူး ပြု ခြင်း၊ သစ္စာ တည် ခြင်း၊ သိမ် မွေ့ ခြင်း၊ ကိုယ် ကို ချုပ် တည်း ခြင်း များ တည်း။ထို သို့ သော ပါ ရ မီ နှင့် ဆန့် ကျင် သော တ ရား မ ရှိ။

ဆင်း ရဲ သူ တို့ အား လက် ဆန့်၍ လည်း‌ ကောင်း၊ နွမ်း ပါး သူ တို့ အား လက် လှမ်း၍ လည်း‌ ကောင်း၊ ပေး ကမ်း တတ်၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ မေ တ္တာ ကျေး ဇူး တော် နံ နက် တိုင်း ပြန် သက်၍၊ မ ဖြတ် သော က ရု ဏာ တော် ကြောင့် သာ၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ မ ကုန် ဆုံး ဘဲ နေ ရ ကြ ပါ၏။ မ ဟာ သ စ္စာ တော် လည်း တည် မြဲ ပါ၏ ဟူ၍ တည်း။

တောင်း ကြ လော့၊ ရ လိမ့် မည်။ ရှာ ကြ လော့၊ တွေ့ လိမ့် မည်။ ခေါက် ကြ လော့၊ ပွင့် လိမ့် မည်။

ပင် ပန်း သူ ဝန် လေး သူ အ ပေါင်း တို့၊ ငါ့ ထံ လာ ကြ လော့။ ငါ သည် ချမ်း သာ စေ မည်။

အိမ် ထောင် သူ ဖြစ် လျက် မြုံ သော မိန်း မ ကို၊ သား တို့ ၏ ရွှင် လန်း သော အ မိ ဖြစ် စေ တော် မူ ၏။ ဟာ လေ လု ယ။

ထို အ တိုင်း အာ ဗြ ဟံ ကို အ ရှင် ဟု ခေါ် လျက် နွံ နာ သော စာ ရာ့ နည်း တူ ဘု ရား သ ခင် ကို အား ကိုး သည့် သန့် ရှင်း သော ရှေး သူ မ တို့ လည်း လင့် အ နော် အ တာ ကို ခံ လျက် ကိုယ် ကို ဆင် ယင် ခဲ့ ကြ၏။ သင် တို့ ကား မည် သည် ကို မျှ မ ကြောက် ရွံ့ မ ထိတ် လန့် ဘဲ အ ကောင်း ပြု ကျင့် လျှင် စာ ရာ၏ သ မီး မှန် ကြ လေ ပြီ။

ဘုရားသခင်ထံဆုတောင်းပါ။