111 ကျမ်းစာထဲက ကြီးမားတဲ့ဒုက္ခကာလအကြောင်း

ကမ္ဘာကြီးကို စမ်းသပ်ဖို့အတွက် ကြီးစွာသော ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်းကာလကြီး ရောက်လာတော့မယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဆိုးကြီး ထင်ရှားလာပြီး ဘုရားသခင်ရဲ့ အမျက်တော်ကလည်း ပိုပြင်းထန်လာမယ်။ ဒါပေမဲ့ စိတ်မပူပါနဲ့။ ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၃:၁၀ မှာ ပြောထားတဲ့အတိုင်း “ငါ့ရဲ့ သည်းခံခြင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ငါ့ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်ကို နားထောင်တဲ့အတွက်၊ မြေကြီးပေါ်မှာ နေထိုင်သူတွေကို စမ်းသပ်ဖို့ တစ်ကမ္ဘာလုံးကို လွှမ်းမိုးတော့မယ့် စမ်းသပ်ခြင်းကာလကနေ ငါ ကယ်တင်မယ်” လို့ ကတိပြုထားတယ်။

ဒီကာလကြီးကို ဓမ္မဟောင်းကျမ်းမှာ “ကြီးစွာသော ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်း”၊ “အမျက်တော်နေ့”၊ “ထာဝရဘုရားရဲ့ အမျက်တော်နေ့”၊ “ယာကုပ်အတွက် ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်းကာလ”၊ “ငါတို့ဘုရားသခင်ရဲ့ လက်စားချေခြင်းနေ့”၊ “စမ်းသပ်ခြင်းကာလ” နဲ့ “ထာဝရဘုရားရဲ့နေ့” စတဲ့ အသုံးအနှုန်းတွေနဲ့ အကြိမ် ငါးဆယ်ကျော် ဖော်ပြထားတယ်။

ယေရှုကို ယုံကြည်ပြီး မလျှော့သောဇွဲနဲ့ လျှောက်လှမ်းခဲ့တဲ့သူတွေကို ဘုရားသခင်က ကောက်ယူသွားမယ်။ အဲဒီနောက်မှာတော့ ဘုရားသခင်ရဲ့ တန်ခိုးတော်နဲ့ အချုပ်အခြာအာဏာကို ပြက်ရယ်ပြုခဲ့ကြတဲ့သူတွေ၊ သံသယဝင်ခဲ့ကြတဲ့သူတွေအတွက် ကြီးစွာသော ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်းကာလ စတင်တော့မယ်။ ဒါပေမဲ့ မဿဲ ၂၄:၁၃ မှာ ပြောထားတဲ့အတိုင်း “အဆုံးတိုင်အောင် တည်ကြည်သောသူသည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်လိမ့်မည်” ဆိုတာကို မမေ့ပါနဲ့။

အ ဆုံး တိုင် အောင် တည် ကြည် သူ ကား ကယ် တင် ခြင်း သို့ ရောက် လ တ္တံ။

မည် သည့် နည်း နှင့် မ ဆို မည် သူ့ လှည့် ဖြား ခြင်း ကို မျှ မ ခံ ကြ နှင့်။ ထို နေ့ တော် မ ရောက် မီ ဖောက် ပြန် ခြင်း ဖြစ် လာ သည့် ပြင် ပျက် စီး ထိုက် သော ဒု စ ရိုက် သား သည် ဆန့် ကျင် ဘက် ပြု လျက်၊ကိုး ကွယ် ကြ သော ဘု ရား ဟူ သ မျှ ထက် ကိုယ် ကို ချီး မြှင့် လျက် ပေါ် လာ ပြီး လျှင် ကိုယ် ကို ဘု ရား လုပ်၍ ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော် တွင် ထိုင် နေ ရ ဦး မည်။

နောင် ကာ လ၌ ဤ အ မှု အ လုံး စုံ ကို တွေ့၍၊ ဒု က္ခ ရောက် ရာ တွင် က ရု ဏာ နှင့် ပြည့် စုံ သော သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပြန် လာ လျက် နာ ခံ လျှင်၊ သင် တို့ ကို စွန့် ထား ဖျက် ဆီး တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ ဘိုး ဘေး တို့ အား သ စ္စာ ဆို ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကို သ တိ လစ် တော် မူ မည် မ ဟုတ်။

ထို အ ခါ မ ကိုဋ် ဆယ် သျှောင် ပါ သည့် ဦး ချို ဆယ် ချောင်း၊ ပုတ် ခတ် ခြင်း ဘွဲ့ များ ပါ သည့် ဦး ခေါင်း ခု နစ် လုံး နှင့် ပြည့် စုံ၍၊

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ရက် တော် ရောက် အံ့ ဆဲ ဆဲ ဖြစ် သော ကြောင့်၊ ဟစ် ကြ လော့။ အ န န္တ တန် ခိုး ရှင် ထံ မှ ဘေး ဆိုး ကဲ့ သို့ သင့် ရောက် လ တ္တံ့။ထို့ ကြောင့် လက် ရှိ သ မျှ လျှော့ လျက် စိတ် ရှိ သ မျှ ပျက် လျက်၊ကြောက် လန့် သ ဖြင့် မီး ဖွား သော မိန်း မ ကဲ့ သို့၊ ဒု က္ခ ဝေ ဒ နာ ခံ စား၍ တုန် တုန် ခိုက် ခိုက် ရှိ သည့် ပြင်၊ မီး သ ဖွယ် မျက် နှာ နီ လျက်၊ အ ချင်း ချင်း ကြည့်၍ အံ့ အား သင့် ကြ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နေ့ ရက် တော် သည်၊ တစ် ပြည် လုံး ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် စေ ရန် လည်း‌ ကောင်း၊ အ ပြစ် သား တို့ ကို သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ရန် လည်း‌ ကောင်း၊ အ မျက် ဒေါ သ အ ရှိန် နှင့် တ ကွ ကြမ်း တမ်း စွာ သင့် ရောက် တော့ မည်။

သင် မြင် သော သား ရဲ ကား အ ထက် ရှိ ဖူး သူ၊ ယ ခု မ ရှိ သူ၊ င ရဲ ချောက် ထဲ မှ တက် လာ ဆဲ ရှိ၍ ပျက် စီး ရာ ရောက် မည့် သူ တည်း။ ဤ လော က တည် သည့် ကာ လ က အ သက် စာ ရင်း တွင် အ မည် မ သွင်း သော၊ မြေ ကြီး ပေါ် မှာ နေ ထိုင် သူ တို့ သည် ထို သား ရဲ ရှိ ဘူး ကြောင်း၊ ယ ခု မ ရှိ ကြောင်း၊ ပေါ် ပြန် မည့် အ ကြောင်း များ ကို သိ မြင် သော် အံ့ ဩ ကြ လိမ့် မည်။

ကြည့် လော့၊ မြေ ကြီး သား တို့ ကွဲ လွင့် သည့် တိုင် အောင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မြေ ပ ထ ဝီ ကို မှောက် လှန်၍၊ လဟာ သက် သက် ဖြစ် စေ တော် မူ သ ဖြင့်၊လ ဟာ ဖြစ် သော မြို့ သည် ပြို ပျက်၍၊ ဝင် ရောက် ခွင့် မ ရှိ နိုင် အောင်၊ အိမ် ဝ တိုင်း ဆို့ ပုံ လျက် ရှိ၏။မြို့ ပြင် တွင် စ ပျစ် ရည် ကို အောက် မေ့ မြည် တမ်း လျက်၊ မြေ တစ် ပြင် လုံး မှ အား ရ ရွှင် လန်း ခြင်း ပြတ် စဲ ကုန် လွန်၍၊မြို့ အ တွင်း မှာ ဆိတ် ညံ ခြင်း သာ ကျန် ကြွင်း လျက်၊ မြို့ တံ ခါး၌ ပြို ပျက် ဘေး သင့် လေ ပြီ။သံ လွင် ပင် မှ ခြွေ ပြီး အ သီး ကျန် ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ စ ပျစ် ပင် မှ သိမ်း ပြီး အ သီး ကျန် ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ မြေ အ ပြင် တွင် လူ အ မျိုး မျိုး၌ ဖြစ် လိမ့် သ တည်း။၎င်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဘုန်း အာ နု ဘော် တော် ကြောင့်၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ အ နီး တွင် ကျူး ဧ လျက်၊ နေ ထွက် ရာ အ ရပ်၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ ပင် လယ် ကမ်း ခြေ တစ် လျှောက် ၌ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နာ မ တော် ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ချီး မြှောက် ကြ လော့ ဟု ဟစ် ခေါ် ကြွေး ကြော် ကြ လိမ့် မည်။သူ တော် ကောင်း တို့၌ သု ခ ရှိ စေ သ တည်း ဟူ၍၊ မြေ ကြီး အ စွန်း အ ဖျား မှ ကျူး ဧ သံ ကို ငါ ကြား ရ ၏။ ငါ၌ မူ ကား၊ ဒု က္ခ၊ ဒု က္ခ၊ အ ကျိုး နည်း လေ စွ။ တ ရား ပျက် သူ တို့ တ ရား ဖျက် လေ ပြီ။ တ ရား ပျက် သူ တို့ တ ရား ဖောက် ဖျက် ကြ လေ ပြီ ဟု ငါ ဆို၏။အို မြေ ကြီး သား တို့၊ ကြောက် မက် ဖွယ် ဘေး၊ တွင်း ကျ ဘေး၊ ညွှတ် ကွင်း ဘေး များ သည်၊ သင့် ရောက် ခဲ့ သည် ဖြစ်၍၊ကြောက် မက် ဖွယ် ဘေး မှ ပြေး သူ သည် တွင်း ကျ သို့ ကျ ခြင်း၊ တွင်း ကျ မှ လွတ် သူ သည် ညွှတ် ကွင်း၌ မိ ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ အ ထက် ပြွန် ဝ များ ပွင့် လျက်၊ မြေ ကြီး အ ခြေ အ မြစ် များ လှုပ် ရှား ပြီ တ ကား။မြေ ပ ထ ဝီ သည် ပေါက် ပျက် လျက်၊ မြေ ပ ထ ဝီ သည် အက် ကွဲ လျက်၊ မြေ ပ ထ ဝီ သည် တုန် လှုပ် လျက် ရှိ၏။ပ ရော ဟိတ် သည် လူ ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ သ ခင် သည် ကျွန် ယောက်ျား ကဲ့ သို့ လည်း‌ ကောင်း၊ သ ခင် မ သည် ကျွန် မိန်း မ ကဲ့ သို့ လည်း‌ ကောင်း၊ ရောင်း သူ သည် ဝယ် သူ ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ မြီ ရှင် သည် မြီ စား ကဲ့ သို့ လည်း‌ ကောင်း၊ အ တိုး စား သူ သည် အ တိုး ဆပ် သူ ကဲ့ သို့ လည်း‌ ကောင်း၊ ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည်။မြေ ပ ထ ဝီ သည် မူး ယစ် သူ ကဲ့ သို့ ယိမ်း ယိုင် လျက်၊ လင့် စင် ကဲ့ သို့ လှုပ် ရှား၍၊ လွန် ကျူး ဝန် လေး သ ဖြင့်၊ မ ထ ရ သည့် တိုင် အောင် လဲ လိမ့် မည်။ထို ကာ လ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ဘ ဝဂ် ရှိ ဗိုလ် ခြေ တို့ ကို ဘ ဝဂ်၌လည်း‌ ကောင်း၊ မြေ ကြီး ရှိ ဘု ရင် တို့ ကို မြေ ကြီး ၌ လည်း‌ ကောင်း၊ အ စီ အ ရင် ကြွ လာ တော် မူ သ ဖြင့်၊နှောင် တွင်း၌ ချုပ် ထား သော အ ကျဉ်း သား တို့ ကဲ့ သို့၊ ထို သူ တို့ သည် ချုပ် နှောင် လှောင် ထား ခြင်း ကို ခံ ရ၍၊ နေ့ ရက် များ စွာ ကုန် လွန် မှ အ စီ အရင် ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။ထို အ ခါ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ဇိ အုန် တောင်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့၌ မင်း ပြု ၍၊ လူ မျိုး တော် အကြီး အ ကဲ တို့ ရှေ့ ဘုန်း တော် ရောင် ခြည် လွှတ် တော် မူ သော ကြောင့်၊ စ န္ဒ သည် မျက် နှာ ပျက်၍၊ သူ ရိ ယ လည်း အ ရှက် ကွဲ လိမ့် သ တည်း။မြေ ပ ထ ဝီ သည် လု ယက် ပျက် စီး ခြင်း ခံ ရ လျက်၊ လ ဟာ သက် သက် ဖြစ် လိမ့် မည် ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊

ဆက် မြဲ ပူ ဇော် သ က္ကာ ကို ပယ် ဖြတ်၍။ ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် စေ သော ရွံ ရှာ ဖွယ် ကို တည် ထား က တည်း က၊ ရက် ပေါင်း တ ထောင့် နှစ် ရာ့ ကိုး ဆယ် ကြာ လိမ့် မည်။

ပ ညာ ပြ ရ သည် မှာ ဉာဏ် ကောင်း သူ သည် လူ၏ ဂ ဏာန်း ဖြစ် သော ထို သား ရဲ၏ ဂ ဏာန်း ကို ရေ တွက် စေ။ ခြောက် ရာ့ ခြောက် ဆယ့် ခြောက် ဖြစ် သ တည်း။

အို လူ မျိုး ချင်း တို့၊ လာ ကြ။ အ တွင်း ခန်း ထဲ သို့ ဝင် ပြီး နောက်၊ တံ ခါး များ ကို ပိတ် ထား လျက်၊ အ မျက် တော် မ ကျော် မ ချင်း၊ ခေ တ္တ ပုန်း ရှောင်၍ နေ ကြ လော့။ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ မြေ ပေါ် တွင် ထိုင် နေ သူ တို့ အ ပြစ် ကို စီ ရင် တော် မူ ရန်၊ စံ ရာ မှ ထွက် ကြွ တော် မူ သည် ဖြစ်၍၊ မြေ ကြီး သည်၊ အ သေ သတ် ခြင်း ခံ ရ သူ တို့ ကို၊ ဆက် လက် ဝှက် ထား နိုင် ခွင့် မ ရ သည် နှင့်၊ စုတ် စို့ သော အ သွေး ကို ထုတ် ပြ ရ လိမ့် မည်။

တစ် ဖန် ငါ မျှော် ကြည့် ရာ တိမ် တိုက် ဖြူ ကို လည်း ကောင်း၊ တိမ် တိုက် ထက် လူ့ သား နှင့် တူ သော ပု ဂ္ဂိုလ် တစ် ပါး သည် ရွှေ သ ရ ဖူ ကို ဆောင်း လျက်၊ ထက် သော တံ စဉ် ကို ကိုင် လျက် ထိုင် နေ သည် ကို လည်း ကောင်း မြင် ရ ၏။

ပ ရော ဖက် နှင့် သီး သန့် ထား သူ တို့ အ သွေး မှ စ၍ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ကွပ် မျက် ခံ ရ သူ ခပ် သိမ်း တို့ အ သွေး ကို ထို မြို့၌ တွေ့ မိ ခဲ့ သော ကြောင့် တည်း ဟု ကြွေး ကြော် ၏။

တစ် သိ တင်း တွင် လူ အ များ တို့ နှင့် ခိုင် ခံ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ လျက် ထို သိ တင်း၏ တစ် ဝက် ကြာ၊ ပူ ဇော် သ က္ကာ ကို ပြတ် စဲ စေ လိမ့် မည်။ ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် စေ သော မင်း အ ပေါ် တွင် ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ သ မျှ ကို အ ဆုံး သတ် သွန်း လောင်း သည့် တိုင် အောင် ဆိတ် ညံ စေ မည့် သူ သည် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ တောင် ဖြင့် လာ ရောက်၍ နေ လိမ့် မည် ကို သိ မှတ် နား လည် လော့ ဟု သွန် သင် ကြား ပြော လေ ၏။

အ ချင်း လူ မျိုး ခြား တို့၊ ချဉ်း ကပ် နာ ယူ ကြ လော့။ အ ချင်း လူ မျိုး တို့၊ နား ထောင် ကြ လော့။ မြေ ကြီး နှင့် ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ သ မျှ လော က နှင့် ပေါ် ပေါက် ဖြစ် ပွား သ မျှ တို့၊ နာ ယူ ပါ စေ သော၊နေ့ ညဉ့် မ ပြတ် မ ငြိမ်း ဘဲ မီး လောင် သ ဖြင့်၊ လူ မျိုး အ ဆက် ဆက် အ ခိုး တက် လျက်၊ မည် သူ မျှ မ လျှောက် မ သွား ဝံ့ ဘဲ ကာ လ အ စဉ် ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် လိမ့် မည်။ဝံ ပို နှင့် ဗျိုင်း တို့ သည် အ ပိုင် ရ၍၊ ဇိ ကွက် နှင့် ကျီး အ တို့ လည်း နား နေ ရာ ရ သည့် ပြင်၊ ရော ထွေး ခြင်း ဆိုင် ရာ တာ ကြိုး၊ လ ဟာ ဆိုင် ရာ ချိန် သီး ဖြင့် သတ် မှတ် တော် မူ လိမ့် မည်။မင်း အ ရာ၌ ချီး မြှောက် ရန် မှူး မတ် မ ရှိ၊ အ မတ် မျိုး သုန်း လိမ့် မည်။ဘုံ ဗိ မာန် များ၌ ဆူး ပင်၊ ခံ တပ် များ၌ ဖက် ယား ပင်၊ ပေါင်း ပင် များ ပေါက် ရောက် သ ဖြင့်၊ ခွေး အ နှင့် ငှက် ကု လား အုပ် တို့ အောင်း ရာ ဖြစ် လျက်၊တော ကြောင် နှင့် ခွေး အ တို့ တွေ့ ဆုံ ရာ၊ နတ် မိ စ္ဆာ အ ချင်း ချင်း ကြုံ ကြိုက်၍၊ ငှက် ဘီး လူး မ ရပ် တန့် လျက် နေ ရာ ကျ သည့် ပြင်၊မြို့ ရိပ် တွင် ဆင် ပစ် မြွေ သည် အ သိုက် လုပ် ခြင်း၊ ဥ ခြင်း၊ သား ပေါက် ခြင်း၊ ဝပ် ခြင်း များ ကို ပြု၍၊ စွန် တို့ လည်း ဖို မ အ စုံ စု ရုံး ကြ လိမ့် မည်။ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ကျမ်း စာ တော် ကို စူး စမ်း၍ ဖတ် ကြ လော့။ နှုတ် တော် ဖြင့် မိန့် ဆို ခြင်း၊ ဝိ ညာဉ် တော် ဖြင့် စု ရုံး ခြင်း၊ လက် တော် မဲ ချ၍ နေ ရာ ကို တိုင်း တာ ဝေ ငှ ခြင်း ပြု တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊ တစ် ကောင် မျှ မ ယုတ်၊ ဖို မ အ စုံ ဖြစ် သော ထို အ ကောင် များ သည်၊ ထာ ဝ ရ အ ပိုင် ရ၍ အ မျိုး အ ဆက် ဆက် ရှိ နေ ကြ လိမ့် မည်။ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လူ မျိုး ခြား တို့ အ ပေါ်၌ ဒေါ သ ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ချင်း တို့ အ လုံး အ ရင်း အ ပေါ်၌ အ မျက် ကို လည်း‌ ကောင်း၊ ထား လျက်၊ ကွပ် မျက်၍ မြေ လှန် တော် မူ သ ဖြင့်၊ထိ ပါး ခံ ရ သူ တို့ အ လောင်း များ ကို ထုတ် ပစ် ကြ ရာ၊ ပုပ် နံ့ လှိုင် လျက် တောင် တန်း တစ် လျှောက် သွေး ချောင်း စီး လိမ့် မည်။မိုး ကောင်း ကင် သည် စာ လိပ် ကဲ့ သို့ လိပ် သွား လျက်၊ က မ္ဘာ့ တန် ဆာ ရှိ သ မျှ လည်း ဆွေး မြေ့၍၊ စ ပျစ် ရွက်၊ သ ဖန်း ရွက် ညှိုး နွမ်း ကြွေ ကျ သ ကဲ့ သို့၊ ညှိုး နွမ်း ကြွေ ကျ လိမ့် မည်။

တစ် ဖန် ကောင်း ကင် ဘုံ၌ မ ဟာ နိ မိတ် ထင် ရှား သည် မှာ နေ ကို ရုံ လျက်၊ လ ကို စီး နင်း လျက်၊ ကြယ် ဆယ့် နှစ် လုံး စီ သ ရ ဖူ ကို ဆောင်း လျက်၊ ကိုယ် ဝန် ဆောင် သော မိန်း မ တစ် ဦး သည် ပြင်း စွာ သား ဖွား ဝေ ဒ နာ ခံ စား၍ အော် ဟစ် နေ သ တည်း။

ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ အ ခြား နိ မိတ် ထင် ရှား သည် မှာ ဦး ခေါင်း ခု နစ် လုံး၊ ဦး ချို ဆယ် ချောင်း နှင့် ပြည့် စုံ၍ ဦး ခေါင်း များ ပေါ် တွင် မ ကိုဋ် ခု နစ် သျှောင် ဆောင်း သော မီး လျှံ ရောင် န ဂါး ကြီး တစ် ကောင် သည်၊

သား ရဲ၏ အ မည် ဂ ဏာန်း တည်း ဟူ သော ထို သ ညာ ကင်း သူ မည် သူ မျှ ရောင်း ဝယ် ခွင့် မ ရ။

မာရ် နတ် စာ တန် ခေါ် တစ် လော က လုံး ကို လှည့် ဖြား သော ရှေး မြွေ ဟောင်း န ဂါး ကြီး သည် ဘက် ပါ စေ တ မန် တို့ နှင့် တ ကွ မြေ ကြီး ပေါ် သို့ ပစ် ချ ခံ ရ ၏။

သူ သည် သီး သန့် ထား သူ တို့ အ သွေး၊ ယေ ရှု၏ သက် သေ ခံ တော် တို့ အ သွေး နှင့် ယစ် မူး သည် ကို ငါ မြင် ရ၍ အ လွန် အံ့ ဩ သော်၊

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် ရှိ အ မျက် တော် ဖ လား ကို သောက် ၍၊ ယိမ်း ယိုင် စေ သော ခွက် ဖ လား ကို အ ကုန် အ စင် သုံး သောက် ခဲ့ သော၊ အို ယေ ရု ရှ လင် မြို့၊ ကိုယ် ကို နှိုး ဆော် လော့။ နိုး ၍ ထ ရပ် လော့။ဖွား ခဲ့ သော သား အ ပေါင်း တို့ အ နက်၊ လမ်း ပြ သူ မ ရှိ။ မွေး မြူ ခဲ့ သော သား အ ပေါင်း တို့ အ နက်၊ လက် ဆွဲ သူ မ ရှိ ချေ။ဖျက် ဆီး၍ ဖုန်း ဆိုး ကုန်း ဖြစ် ခြင်း ဘေး၊ ဓား သင့်၍ အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး နှစ် မျိုး သည်၊ သင့် အ ပေါ် တွင် သင့် ရောက် ခဲ့ ရာ၊ မြည် တမ်း မှု ပြု သူ၊ မည် သူ နည်း။ ငါ ကား မည် သို့ နှစ် သိမ့် စေ နိုင် သ နည်း။သင် တို့ ကို ဖွား မြင် ခဲ့ သော အ မိ စာ ရာ နှင့် အ ဘ အာ ဗြ ဟံ တို့ ကို အာ ရုံ ပြု ကြ လော့။ တစ် ဦး တည်း သော အာ ဗြ ဟံ ကို ခေါ် လျက် ကောင်း ကြီး ပေး သ ဖြင့်၊ တိုး ပွား စေ သည့် အ လျောက်၊သင့် သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ မျက် တော် ဖြင့် လည်း‌ ကောင်း၊ သင့် ဘု ရား သ ခင် အ ဆုံး အ မ တော် ဖြင့် လည်း‌ ကောင်း ပြည့် ဝ လျက်၊ ခမ်း သိမ်း သော လမ်း ဆုံ တွင် ကျော့ ကွင်း မိ သော ဒ ရယ် သ ဖွယ်၊ မူး မော် အိပ် လဲ ကြ လေ စွ။ယ ခု မှာ မူ စ ပျစ် ရည် နှင့် မ ဟုတ်၊ မူး ဝေ ၍ ဆင်း ရဲ သော သင် သည်၊ ဤ စ ကား ကို နား ထောင် ဦး လော့။ယိမ်း ယိုင် စေ သော ဖ လား တည်း ဟူ သော၊ အ မျက် တော် ခွက် ဖ လား ကို နောက် တစ် ဖန် မ သောက် ရ စေ ရန်၊ သင့် လက် မှ ငါ ယူ ပြီး နောက်၊ ကျော် နင်း မည့် သူ တို့ က၊ ငါ တို့ ကျော် နင်း ခွင့် ရ စေ ခြင်း ငှာ ဝပ် လော့ ဟု ဆို ကြ သည့် အ လျောက်၊ မြေ ပြင် အ ဖြစ်၊ လမ်း အ ဖြစ်၊ သင့် ကျော ကို ခင်း ရ သည့် တိုင် အောင်၊ ညှဉ်း ပန်း သော သူ တို့ လက် သို့ လွှဲ အပ် မည့် အ ကြောင်း၊ ယေ ဟော ဝါ ဟူ သော သင့် အ ရှင် ဘု ရား၊ လူ မျိုး တော် ဘက်၌ ချေ ပ တော် မူ သော သင့် ဘု ရား သခင် မိန့် တော် မူ ၏။

အ ကျိုး နည်း လေ စွ။ ထို နေ့ ကြီး နှင့် နှိုင်း ယှဉ် ရာ နေ့ ရက် ရှိ ဦး မည် လော။ ယာ ကုပ် လူ မျိုး ၌ ဘေး သင့် ရာ ကာ လ ဖြစ် သော် လည်း၊ လွတ် မြောက် ရာ ရောက် လိမ့် မည် ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

ငါ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း ဘေး သင့် ပြီ။ အ ဆုံး သတ် ဘေး ရောက် ပြီ တ ကား။အ ဆုံး ရောက် ပြီ။ အ ဆုံး ရောက် ပြီ။ နိုး ထ လျက် ရောက် လေ ပြီ တ ကား။အို ပြည် သား ဝိ ပါက် ကို သင် ခံ ရ ပြီ။ အ ချိန် စေ့ ပြီ။ နေ့ ရက် နီး ပြီ။ တောင် များ ပေါ် တွင် ပျော် ရွှင် သံ မ ဟုတ်၊ အုတ် အုတ် သဲ သဲ သံ ဖြစ် လေ စွ တ ကား။

မိုး အုံ့ သော နေ့၊ လူ မျိုး ခြား တို့ စီ ရင် ခံ ချိန် နေ့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ရက် တော် ရောက် လု ပြီ တ ကား၊

ထို မင်း သည် မြင့် မြတ် သော ဘု ရား ကို ပြစ် မှား ပြော ဆို၍ ထို ဘု ရား၏ သန့် ရှင်း သူ တို့ ကို လည်း ညှဉ်း ပန်း သည့် ပြင် အ ခါ ကာ လ နှင့် တ ရား ကို ပြောင်း လွှဲ ရန် ကြံ စည် လိမ့် မည်။ တစ် ကာ လ၊ ကာ လ များ၊ ကာ လ ဝက် ပတ် လုံး သူ့ လက် တွင်း သို့ ရောက် လိမ့် မည်။

ထို မင်း သည် ပြ က တေ့ တန် ခိုး မ ဟုတ် ဘဲ၊ တန် ခိုး ကြီး လျက် အံ့ ဩ ဖွယ် ဖျက် ဆီး၍ အ ကြံ ထ မြောက် သ ဖြင့် စွမ်း အား ကြီး သူ တို့ နှင့် သန့် ရှင်း သော လူ မျိုး တော် ကို ဖျက် ဆီး လိမ့် မည်။ထို မင်း သည် လိ မ္မာ စွာ ပြု သ ဖြင့် စဉ်း လဲ ခြင်း အောင် မြင် လျက် ဘေး မ မြော် မြင် သော လူ အ များ တို့ ကို စိတ် မောက် ကြွား၍ ဖျက် ဆီး ပြီး လျှင် မင်း ထက် မင်း ကို ပင် ပုန် ကန် သည့် အ တွက် လူ့ လက် ဖြင့် မ ဟုတ် ဘဲ ကျိုး ပဲ့ ပျက် စီး ခြင်း သို့ ရောက် လိမ့် မည်။

ထို ကာ လ၌၊ သင့် အ မျိုး သား တို့ ကို စောင့် ကြည့် သော မင်း မြတ် မိ က္ခေ လ သည် ပေါ် လာ လိမ့် မည်။ လူ မျိုး ဖြစ် က တည်း က ထို ကာ လ တိုင် အောင်၊ မ ဖြစ် စေ ဘူး သော ဆင်း ရဲ ဒု က္ခ သည် ရောက် လ တံ့။ ထို အ ခါ စာ ရင်း တော် တွင် အ မည် ပါ ဝင် သ မျှ သော၊ သင်၏ အ မျိုး သား တို့ သည် လွတ် မြောက် ကြ လိမ့် မည်။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ရက် တော် ရောက် အံ့ ဆဲ ဆဲ ဖြစ်၏။ အ န န္တ တန် ခိုး ရှင့် ထံ မှ၊ ဘေး ဆိုး ကဲ့ သို့ သင့် ရောက် လေ စွ ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဟစ် ကြ လော့။

ဇိ အုန် မြို့၌ တံ ပိုး မှုတ် လျက်၊ သန့် ရှင်း ရာ ငါ့ တောင် ပေါ် တွင် အ ချက် သံ ပေး ကြ လော့။ ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ တုန် လှုပ် ကြ စေ။ မိုး ပိတ် လျက် မှောင် အ တိ နေ့၊ မိုး အုံ့၍ မှောင် ကျ ရာ နေ့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ရက် တော် သည်၊ နီး ကပ်၍ ရောက် အံ့ ဆဲ ဖြစ်၏။ ခွန် အား ကြီး၍ များ ပြား သ ဖြင့်၊ ရှေး ကာ လ က မ ဖြစ် စ ဘူး၊ နောင် ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် မ ဖြစ် လ တ္တံ့ သော အ လုံး အ ရင်း သည်၊ တောင် တန်း ပေါ် တွင်၊ အ မိုက် တိုက် ကဲ့ သို့ ဖုံး လွှမ်း ကြ သည် တ ကား။ထို အ ကောင် များ ကြောင့် မိုး မြေ တုန် လှုပ် လျက်၊ နေ လ မိုက် လျက်၊ ကြယ် န က္ခတ် အ လင်း ကွယ် ရ ၏။တပ် တော် အ လွန် ကြီး ကျယ် သော ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ အ မိန့် တော် အ တိုင်း စီ ရင် သော ဗိုလ် ထု သည်၊ ခွန် အား ကြီး သော ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ရက် တော် သည်၊ ခံ ရပ် သူ မ ရှိ သည့် တိုင် အောင်၊ ကြီး လှ၍ ကြောက် ရွံ့ ဖွယ် ကောင်း သော ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ ထို အ လုံး အ ရင်း တော် ရှေ့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ သံ ကို လွှင့် တော် မူ ၏။သို့ ရာ တွင်၊ ယ ခု ကာ လ ပင် အ စာ ရှောင် လျက်၊ ငို ကြွေး မြည် တမ်း လျက်၊ စိတ် ပါ ကိုယ် ရောက် ငါ့ ထံ သို့ ပြန် လာ ကြ လော့ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊ကျေး ဇူး ပြု သော သ ဘော၊ သ နား သော သ ဘော၊ စိတ် ရှည် သော သ ဘော၊ က ရု ဏာ ကြွယ် ဝ သော သ ဘော၊ ပေး အံ့ သော ဘေး မှ ပြောင်း လဲ သော သ ဘော နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ သော၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ၊ အ ဝတ် ကို မ ဟုတ်၊ စိတ် နှ လုံး ကို ဆုတ် လျက် ပြန် လာ ကြ လော့။ကိုယ် တော် လည်း၊ ပြန် ကြွ လျက် စိတ် တော် ပြောင်း လဲ၍ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့၊ ဘော ဇဉ် သ က္ကာ၊ သွန်း လောင်း ရာ သ က္ကာ အ ဖြစ် မင်္ဂ လာ ဆု ချ ထား တော် မူ မည် မ မူ မည် ကို၊ မည် သူ သိ နိုင် သ နည်း။ဇိ အုန် မြို့၌ တံ ပိုး မှုတ်၍ အ စာ ရှောင် ရာ နေ့၊ စည်း ဝေး ရာ နေ့ သန့် ခြား လျက် ကြော် ငြာ ကြ လော့။လူ ပ ရိ သတ် ကို ခေါ် ဖိတ်၍ သီး သန့် စေ ကြ လော့။ အ သက် ကြီး သူ တို့ မှ စ၍၊ နို့ စို့၊ နို့ ညှာ သူ ငယ် တို့ ကို ခေါ် ဖိတ် စု ရုံး ကြ လော့။ မင်္ဂ လာ ဆောင် တိုက် ခန်း မှ ပင် သ တို့ သား သ တို့ သ မီး တို့ ထွက် လာ ကြ စေ။ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ အ မှု တော် ဆောင် ပ ရော ဟိတ် တို့ သည်၊ မုတ် ဆောင် နှင့် ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် ကြား တွင် ငို ကြွေး လျက်၊ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ လူ မျိုး တော် ကို စာ နာ တော် မူ ပါ။ လူ မျိုး ခြား တို့ ပုံ ခိုင်း ရာ၊ ကဲ့ ရဲ့ ရာ အ ဖြစ်၊ ပိုင် ရာ တော် ကို ထား တော် မ မူ ပါ လင့်။ ချင်း တို့ ဘု ရား ကား အ ဘယ် မှာ နည်း ဟူ သော ဆို ခွင့် ကို၊ လူ မျိုး ခြား တို့ သည်၊ အ ဘယ် ကြောင့် ရ ကြ ပါ အံ့ နည်း ဟု တောင်း လျှောက် ကြ စေ။သို့ နှင့် အ ညီ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ပြည် တော် အ တွက် ရှု စိတ် တော် မ မူ ဘဲ၊ လူ မျိုး တော် ကို ညှာ တာ လျက်၊ တုံ့ ပြန် မိန့် မြွက် တော် မူ သည် မှာ၊ငါ သည်၊ ဆန် စ ပါး၊ စ ပျစ် ရည်၊ ဆီ များ ကို၊ တင်း တိမ် အောင် ပေး သ နား မည့် အ လျောက်၊ လူ မျိုး ခြား တို့ ကဲ့ ရဲ့ ရာ အ ဖြစ်၊ ဆက် လက် ထား မည် မ ဟုတ်။

မိုး မြေ၌ လည်း၊ သွေး ရောင်၊ မီး လျှံ၊ မီး ခိုး တိုင် တည်း ဟူ သော သက် သေ နိ မိတ် များ ကို ငါ ပြ မည့် အ တိုင်း၊ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ကြောက် မက် ဖွယ် ကောင်း သော၊ နေ့ တော် ကြီး မ တိုင် မီ၊ နေ ကို အ မိုက်၊ လ ကို အ သွေး ဖြစ် စေ မည်။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ရက် တော် ကို စောင့် မျှော် သော သင် တို့ သည်၊ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ၏။ အ လင်း မ ဟုတ်၊ မှောင် မိုက် သော ထို နေ့ ရက် တော် ကို စောင့် မျှော် သည် ကား၊ မည် သည့် အ ကျိုး နည်း။ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ရက် တော် သည်၊ ခြင်္သေ့ လက် မှ ပြေး ရာ၊ ဝံ နှင့် တွေ့ သ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ခို ဝင် သော အိမ် နံ ရံ ကို လက် မှီ ရာ၊ မြွေ ဆိုး ထိတ် သ ကဲ့ သို့လည်း ကောင်း၊ အ လင်း မဲ့ မှောင် မိုက်၊ တောက် ထိန် မဲ့ မှောင် အ တိ ဖြစ် မည် မ ဟုတ် လော။က ညာ ဖြစ် သော ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သည်၊ နောင် မ ထ နိုင် အောင် ကျ လဲ ပြီ။ ထူ မ သူ ကင်း လျက်၊ ကျ ရာ အ ရပ်၌ လဲ နေ သည် ဟူ၍ တည်း။

ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ တော် ကြီး သည်၊ ရှောင် တ ခင် ရောက် အံ့ ဆဲ ဖြစ်၍ နီး ကပ် လေ ပြီ။ ထို နေ့ ရက်၌၊ စွမ်း ရည် ကောင်း သူ သည်၊ ပြင်း ထန် စွာ အော် ဟစ် ရ သည် တ ကား။ထို နေ့ တော် သည်၊ အ မျက် ဒဏ် သင့် ရာ နေ့၊ ညှဉ်း ပန်း နှိပ် စက် ရာ နေ့၊ ဖျက် ဆီး ပယ် ရှား ရာ နေ့၊ မိုး ပိတ် လျက် မှောင် အ တိ နေ့၊ မိုး အုံ့ ၍ မှောင် ကျ ရာ နေ့၊

ငါ သည်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ကို၊ ဝိုင်း ထား ကြ ရာ၊ ပတ် ဝန်း ကျင် ရှိ လူ အ မျိုး မျိုး တို့၌၊ ယိမ်း ယိုင် စေ သော အင် တုံ သ ဖွယ် ဖြစ် စေ သည့် အ တိုင်း၊ ယု ဒ အ မျိုး ကို လည်း ဖြစ် စေ မည်။ထို နေ့ ရက် ကာ လ၊ ငါ သည် မြေ တစ် ပြင် လုံး ရှိ လူ မျိုး ခြား အ ပေါင်း တို့ စု ရုံး တိုက် ခိုက် ကြ စဉ်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ကို လူ အ မျိုး မျိုး တို့၌၊ လေး သော ကျောက် လုံး သ ဖွယ် ဖြစ် စေ မည့် အ လျောက်၊ ထမ်း ဆောင် သူ ဟူ သ မျှ တို့ သည်၊ စုတ် ပြတ် ထိ ရှ ခံ ရ ကြ လ တ္တံ့။

ပြည် လုံး နှံ့ သုံး စု တွင်၊ နှစ် စု ကွယ် ပျောက် ဆုံး ပါး လျက်၊ တစ် စု ကျန် လိမ့် မည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ငါ သည် ထို တစ် စု ကို မီး တွင် ချ ၍၊ ငွေ ကို ချွတ် သ ကဲ့ သို့ ချွတ် လျက်၊ ရွှေ ကို လှော် သ ကဲ့ သို့ လှော် သ ဖြင့်၊ နာ မ တော် အား ပ ဌ နာ ပြု သော ထို သူ တို့ ကို နား ညောင်း၍၊ ငါ့ လူ မျိုး တော် ဟု ခေါ် တွင် မည့် အ လျောက်၊ သူ တို့ က လည်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ဘု ရား သခင် ပေ တည်း ဟု ဝန် ခံ ကြ ရ လ တ္တံ့ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ လူ မျိုး ခြား ခပ် သိမ်း တို့ ကို၊ သင် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ နှင့် တိုက် ခိုက် ရန် စု ရုံး တော် မူ သ ဖြင့်၊ မြို့ အ လယ် တွင်၊ သင့် ပ စ္စည်း ကို လု ယက် ဝေ ဖန် မည့် နေ့ ရက် တော် ရောက် လိမ့် တ ကား။ မြို့ တော် သည် သိမ်း ယူ ခြင်း၊ အိမ် များ သည် လု ယက် ခြင်း၊ မိန်း မ တို့ သည် မု ဒိမ်း ကျင့် ခြင်း၊ မြို့ သူ မြို့ သား တ ဝက် သည် သုံ့ ဘမ်း သိမ်း သွား ခြင်း များ ကို၊ ခံ ရ ကြ သော် လည်း၊ ကျန် တ ဝက် ကား၊ မြို့ တော် မှ ပယ် ရှား မ ခံ ရ သည့် အ တိုင်း။ဂေ ဘ မြို့ မှ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ တောင် ဘက် ရိ မ္မုန် မြို့ အ ထိ၊ ပြည် တ ရှောက် သည် လွင် ပြင် အ ဖြစ် သို့ ရောက် ရာ၊ မြို့ တော် သည် ဗင်္ယာ မိန် တံ ခါး မှ ထောင့် တံ ခါး ဟောင်း အ ထိ၎င်း၊ ဟာ န နေ လ ပြ အိုး မှ စ ပျစ် ကျင်း တော် ထိ၎င်း၊ ရှိ ရင်း အ ရပ်၌ မြေ လှန် မ ခံ ရ ဘဲ၊ အ မောက် အ မာ လုံ ခြုံ စွာ တည် မြဲ စည် ကား လိမ့် မည်။ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ကို တိုက် ခိုက် သော လူ အ မျိုး မျိုး တို့၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သင့် စေ တော် မူ သည့် ဘေး ဒဏ် ဟူ မူ ကား၊ ခြေ စုံ ရပ် လျက် ပင် အ သား ကွက် ခြင်း၊ မျက် ကွင်း၌ မျက် လုံး ကွက် ခြင်း၊ ခံ တွင်း၌ လျှာ ကွက် ခြင်း များ တည်း။ထို နေ့ ရက်၌၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မှ ထိန့် လန့် သော စိတ် ရောက် လျက်၊ အ သီး သီး တို့ သည် ရဲ မက် ချင်း တို့ ကို ကိုင် ဘမ်း၍ လက် ရောက် ပြု ကြ ရာ။ယု ဒ လူ မျိုး သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ဘက်၌ တိုက် ခိုက် သ ဖြင့်၊ ဝန်း ဝိုင်း သော လူ မျိုး ခြား တို့ ရွှေ ငွေ အ ဝတ် တန် ဆာ မှ စ သော စည်း စိမ် အ မြောက် အ မြား ကို စု သိမ်း ကြ လိမ့် မည်။ရန် ဘက် တပ် များ ရှိ မြင်း၊ လား၊ ကု လား အုပ်၊ မြည်း မှ စ သော တိ ရ စ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ ခံ ရ သော ဘေး ဒဏ် သည်၊ ထို အ တိုင်း ဖြစ် လိမ့် သ တည်း။ထို့ နောက်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ကို တိုက် လာ ခဲ့ သော လူ မျိုး ခြား တို့ အ နက် ကြွင်း ကျန် သူ အ ပေါင်း တို့ သည်၊ ဘု ရင် မင်း မြတ် ဖြစ် သော ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှိ ခိုး အံ့ သော ငှာ၎င်း၊ တဲ နေ ပွဲ ကျင်း ပ အံ့ သော ငှာ၎င်း၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ နှစ် စဉ် မ ပြတ် လာ ရောက် ကြ ရ လိမ့် မည်။ဘု ရင် မင်း မြတ် ဖြစ် သော၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှိ ခိုး အံ့ သော ငှာ။ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ မ လာ မ ရောက် ဘဲ နေ သော၊ မြေ တ ပြင် လုံး ရှိ လူ မျိုး ဟူ သ မျှ အ ပေါ် တွင်၊ မိုဃ်း ခေါင် ဘေး သင့် လိမ့် မည်။အိ ဂျစ် လူ မျိုး၌ လည်း၊ မ လာ မ ရောက် မ တိုး မ ဝင် ဘဲ နေ ကြ လျှင်၊ တဲ နေ ပွဲ ကျင်း ပ အံ့ သော ငှာ၊ မ လာ မ ရောက် သော လူ မျိုး ခြား တို့ ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သင့် စေ တော် မူ သော ထို ဘေး သည်၊ သင့် ရောက် လိမ့် မည်။အိ ဂျစ် လူ မျိုး မှာ စ ၍ တဲ နေ ပွဲ ကျင်း ပ ရန်၊ မ လာ မ ရောက် သော လူ မျိုး ခြား အ ပေါင်း တို့ ခံ ရ သော ပြစ် ဒဏ် ကား၊ ထို သို့ ပင် တည်း။

ယေ ရှု က မည် သူ မျှ သင် တို့ ကို မ ဖြား ယောင်း စေ ရန် သ တိ မူ ကြ လော့။ထို အ ခါ လယ် ယာ၌ လူ နှစ် ဦး ရှိ ရာ တစ် ဦး ကို သိမ်း ယူ၍ တစ် ဦး ကျန် ရစ် လ တ္တံ။ကြိတ် ဆုံ ကြိတ် လျက် မိန်း မ နှစ် ဦး ရှိ ရာ တစ် ဦး ကို သိမ်း ယူ၍ တစ် ဦး ကျန် ရစ် လ တ္တံ။ထို ကြောင့် စောင့် နေ ကြ လော့။ အ ရှင် ကြွ လာ မည့် နေ့ ရက် ကို သင် တို့ မ သိ ကြ။သူ ခိုး လာ မည့် အ ချိန် ကို အိမ့် ရှင် သိ နှင့် လျှင် စောင့် နေ လျက် အိမ် ကို ဖောက် ထွင်း ခွင့် မ ပြု ကြောင်း သိ မှတ် ကြ ရ သည့် နည်း တူ၊မ ထင် သော အ ချိန် နာ ရီ၌ လူ့ သား ကြွ လာ မည် ဖြစ်၍ ကိုယ် တိုင် အ သင့် ရှိ နေ ကြ လော့။အိမ် သူ အိမ် သား တို့ အ ပေါ် တွင် ထိုက် သင့် ရာ အ ခါ စား နပ် ရိ က္ခာ ကို ဝေ ပေး ရန် အ ရှင် ခန့် ထား၍ သ စ္စာ နှင့် သ တိ ပ ညာ ရှိ သော ကျွန် ကား မည် သူ နည်း။ထို သို့ ပြု လျက် နေ သည် ကို အ ရှင် လာ ရောက် တွေ့ မြင် သော် ထို ကျွန်၌ မင်္ဂ လာ ရှိ၏။အ ရှင် သည် ပိုင် ထိုက် သ မျှ အ ပေါ် တွင် ခန့် ထား မည်။ ငါ အ မှန် ဆို ၏။အ ကယ်၍ ဆိုး သွမ်း သော ထို ထို ကျွန် က ငါ့ အ ရှင် ကြန့် ကြာ သည် ဟု အောက် မေ့ လျက်ကျွန် ချင်း တို့ ကို ရိုက် ပုတ်၍ သောက် ကြူး သော သူ တို့ နှင့် စား သောက် ရှိ နေ လျှင်များ စွာ သော သူ တို့ က ငါ သည် ခ ရစ် တော် ဖြစ် သည် ဟု ဆို လျက် ငါ့ နာ မ နှင့် ရောက် လာ ပြီး လျှင် အ များ ကို ဖြား ယောင်း ကြ လိမ့် မည်။

စစ် ဖြစ် ဆဲ သ တင်း စစ် ဖြစ် မည့် သ တင်း များ ကို ကြား ရ သည် နှင့် မ ကြောင့် ကြ ရန် သ တိ မူ ကြ လော့။ ထို သို့ ဖြစ် ပျက် သော် လည်း အ ဆုံး မ တိုင် သေး။လူ တစ် မျိုး နှင့် တစ် မျိုး တစ် နိုင် ငံ နှင့် တစ် နိုင် ငံ ရန် ဘက် ပြု သည့် ပြင် အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း၊ င လျင် လှုပ် ခြင်း များ သည် အ ရပ် ရပ် ဖြစ် လျက် ပင် ဒု က္ခ ဦး သာ တည်း။

ကျမ်း စာ ဖတ် သူ နား လည် ရ မည် မှာ ပ ရော ဖက် ဒံ ယေ လ ဖြင့် ဗျာ ဒိတ် တော် ရောက် သည့် အ တိုင်း ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် စေ သော ရွံ့ ရှာ ဖွယ် သည် သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် တွင် တည် ရှိ သည် ကို သင် တို့ မြင် ကြ သော်။ယု ဒ ပြည် တွင် နေ ထိုင် သူ တို့ သည် တောင် တန်း သို့ ပြေး ကြ စေ။အိမ် မိုး ပေါ် တွင် ရှိ နေ သူ သည် အိမ် တွင်း ရှိ ပ စ္စည်း ကို ယူ ရန် ဆင်း သက် ခြင်း၊လယ် တွင် ရှိ နေ သူ သည် အ ဝတ် ယူ ရန် ပြန် ဝင် ခြင်း ကို မ ပြု စေ လင့်။ထို နေ့ ရက် ကာ လ တွင် ကိုယ် ဝန် ဆောင် မိန်း မ နှင့် နို့ ငင် မိန်း မ တို့ အ ကျိုး နည်း လေ စွ။ကိုယ် တော် က ဤ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို သင် တို့ မြင် ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ဤ နေ ရာ တွင် မ ဖြို ချ ဘဲ ကျောက် တစ် ချပ် ပေါ် မှာ တစ် ချပ် တင် လျက် ကျန် ကြွင်း ရ မည် မ ဟုတ် ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။ဤ လော က တည် သည် က စ၍ ယ ခု တိုင် မ ဖြစ် စ ဘူး နောင်၌ လည်း မ ဖြစ် လ တ္တံ သော ဆင်း ရဲ ဒု က္ခ ကြီး ရောက် အံ့ သော ကြောင့် ဆောင်း ရာ သီ တွင် သော် လည်း ကောင်း၊ ဥ ပုသ် နေ့ တွင် သော် လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ မ ပြေး ရ စေ ခြင်း ငှာ တောင်း လျှောက် ကြ လော့။ထို ရက် တာ ကို ကျုံ့ စေ တော် မ မူ လျှင် မည် သူ မျှ ဘေး လွတ် မည် မ ဟုတ်။ သို့ သော် လည်း ရွေး ကောက် တော် မူ သော သူ တို့ အ တွက် ကျုံ့ စေ တော် မူ လိမ့် မည်။ ထို ကာ လ ကြည့် လော့။

ထို ဒု က္ခ ကုန် လျှင် ကုန် ခြင်း၊ နေ မိုက်၍ လ ရောင် မ ထွန်း မိုး ကောင်း ကင် မှ ကြယ် များ ကျ လျက် က မ္ဘာ့ တန် ဆာ များ လည်း တုန် လှုပ် ရ လိမ့် မည်။သံ လွင် တောင် ပေါ် တွင် ထိုင် နေ တော် မူ သော် တ ပည့် တော် တို့ သည် အ သီး အ ခြား ချဉ်း ကပ် ၍ မည် သည့် အ ခါ တွင် ထို သို့ ဖြစ် ပျက် မည် ကို လည်း ကောင်း၊ ကိုယ် တော် ကြွ လာ တော် မူ ခြင်း နှင့် ယ ခု ခေတ် ကာ လ ကုန် ဆုံး ခြင်း ဆိုင် ရာ နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ များ ကိုလည်း ကောင်း၊ မိန့် တော် မူ ပါ ဟု လျှောက် ကြ ရာ။ထို အ ခါ မိုး ကောင်း ကင် တွင် လူ့ သား၏ နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ ထင် ရှား သ ဖြင့် မ ဟာ ဘုန်း တော် တန် ခိုး တော် ကို ဆောင် လျက် မိုး တိမ် ပေါ် တွင် စ ကြာ ဖြန့် လာ သော လူ့ သား ကို မြေ ပေါ် ရှိ လူ အ မျိုး မျိုး တို့ မြင်၍ မြည် တမ်း ကြ ရာ။

စစ် ဖြစ် ဆဲ သ တင်း၊ စစ် ဖြစ် မည့် သ တင်း များ ကို ကြား ရ သော် မ ကြောက် ကြ နှင့်။ ထို သို့ ဖြစ် ပျက် သော် လည်း အ ဆုံး မ တိုင် သေး။လူ တစ် မျိုး နှင့် တစ် မျိုး၊ တစ် နိုင် ငံ နှင့် တစ် နိုင် ငံ ရန် ဘက် ပြု သည့် ပြင် အ ရပ် ရပ် တွင် င လျင် လှုပ် ခြင်း၊ အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း များ ဖြစ် လျက် ပင် ဒု က္ခ ဦး သာ တည်း။

ကျမ်း စာ ဖတ် သူ နား လည် ရ မည် မှာ ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် စေ သော ရွံ ရှာ ဖွယ် သည် မ ရှိ သင့် သည့် အ ရပ်၌ တည် သည် ကို သင် တို့ မြင် ကြ သော် ယု ဒ ပြည် တွင် နေ ထိုင် သူ တို့ သည် တောင် တန်း သို့ ပြေး ကြ စေ။အိမ် မိုး ပေါ် တွင် ရှိ နေ သူ သည် တစ် စုံ တစ် ရာ ယူ ရန် အိမ် တွင်း သို့ ဆင်း ဝင် ခြင်း၊လယ် တွင် ရှိ နေ သူ သည် အ ဝတ် ယူ ရန် ပြန် ဝင် ခြင်း ကို မ ပြု စေ လင့်။ထို နေ့ ရက် ကာ လ တွင် ကိုယ် ဝန် ဆောင် မိန်း မ နှင့် နို့ ငင် မိန်း မ တို့ အ ကျိုး နည်း လေ စွ။ဘု ရား သ ခင် ဖန် ဆင်း တော် မူ ရင်း အ စ က ယ ခု တိုင် မ ဖြစ် စ ဘူး၊ နောင်၌ လည်း မ ဖြစ် လ တ္တံ့ သော ဆင်း ရဲ ဒု က္ခ ကာ လ ရောက် အံ့ သော ကြောင့် ဆောင်း ရာ သီ တွင် ထို ကာ လ မ ကျ မ ရောက် စေ ခြင်း ငှာ၊ တောင်း လျှောက် ကြ လော့။ယေ ရှု က ဤ အ ဆောင် ကြီး များ ကို မြင် သ လော၊ မ ဖြို မ ချ ဘဲ ကျောက် တစ် ချပ် ပေါ် မှာ တစ် ချပ် တင် လျက် ကျန် ကြွင်း ရ မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ထို ရက် တာ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကျုံ့ စေ တော် မ မူ လျှင် မည် သူ မျှ ဘေး လွတ် မည် မ ဟုတ်။ သို့ သော် လည်း ရွေး ချယ် ကောက် ထား တော် မူ သော သူ တို့ အ တွက် ကျုံ့ စေ တော် မူ ပြီ။

ထို နေ့ ရက် ကာ လ ဒု က္ခ ကုန် လျှင် နေ မိုက်၍ လ ရောင် မ ထွန်း၊ မိုး ကောင်း ကင် မှ ကြယ် များ ကျ လျက်၊က မ္ဘာ့ တန် ဆာ များ လည်း တုန် လှုပ် ရ လိမ့် မည်။

နော ဧ သည် သင်္ဘော ထဲ သို့ ဝင် လျှင် ရေ ဘေး သင့်၍ ရှိ သ မျှ ကို ဖျက် ဆီး သည့် နေ့ မ တိုင် မ ချင်း စား သောက် လျက်၊ အိမ် ထောင် လျက်၊ ပေး စား လျက် ရှိ နေ ကြ ရာ နော ဧ လက် ထက် တွင် ဖြစ် သ ကဲ့ သို့ လူ့ သား၏ နေ့ ရက် ကာ လ တွင် ဖြစ် လိမ့် မည်။လော တ လက် ထက် တွင် လည်း စား သောက် ရောင်း ဝယ် လျက် စိုက် ပျိုး တည် ဆောက် လျက် ရှိ နေ ကြ ရာ၊သော ဒုံ မြို့ က ​လော တ ထွက် သွား သည့် နေ့ တွင် ကောင်း ကင် မှ ကန့် မီး ကျ ရွာ၍ ရှိ သ မျှ ကို ဖျက် ဆီး သည့် နည်း တူ၊ကိုယ် ကို သ တိ မူ ကြ လော့။ ညီ အစ် ကို ချင်း သည် သင့် ကို ပြစ် မှား မိ လျှင် ဆုံး မ လော့။ နောင် တ ရ လျှင် ဖြေ လွှတ် လော့။လူ့ သား ပေါ် တော် မူ သည့် နေ့ တွင် ဖြစ် လိမ့် မည်။

သို့ သော် လည်း ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ပတ် လည် စစ် တပ် ဝိုင်း ဝန်း သည် ကို သင် တို့ မြင် သည့် ကာ လ ဆိတ် ညံ ရာ ရောက် ချိန် နီး ပြီ ဟု သိ မှတ် ကြ လော့။ထို နေ့ ရက် ကာ လ သည် ကျမ်း ချက် ရှိ သ မျှ ပြည့် စုံ စေ ရန် ဆပ် ပေး တော် မူ ရာ ကာ လ ဖြစ် သော ကြောင့် ယု ဒ ပြည် တွင် နေ ထိုင် သူ တို့ သည် တောင် တန်း သို့ ပြေး လျက် မြို့ နေ သူ တို့ ထွက် ခြင်း၊ တော နေ သူ တို့ မ ဝင် ခြင်း ကို ပြု ကြ လေ စေ။

ထို ကာ လ နေ၊ လ၊ ကြယ်၊ န က္ခ များ တွင် နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ များ ထင် ရှား ရာ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် သ မု ဒ္ဒ ရာ လှိုင်း တံ ပိုး ဟုန်း သံ ကြောင့် လူ အ မျိုး မျိုး တို့ ရှုပ် ထွေး နာ ကျင် လျက်၊ဤ လော က တွင် နောင် အ ဖြစ် အ ပျက် ကို မြော် မြင် ကြောက် ရွံ၍ မူး မော် ကြ လ တ္တံ့။ ထို သို့ က မ္ဘာ့ တန် ဆာ များ တုန် လှုပ် သော အ ခါ၊

သင်တို့သည် ငါ၌ငြိမ်သက်ခြင်းရှိကြစေရန် ထိုသို့ငါဟောခဲ့ပြီ။ ဤလောက၌ ဆင်းရဲဒုက္ခရောက်သော်လည်းအားယူကြလော့။ ငါသည် ဤလောကကိုအောင်ပြီဟု မိန့်တော်မူ၏။

အ ထက် မိုး ကောင်း ကင်၊ အောက် မြေ ကြီး ၌ လည်း သွေး ရောင်၊ မီး လျှံ၊ မီး ငွေ့ တည်း ဟူ သော အံ့ ဖွယ် ရာ နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ များ ကို၊ ငါ ပြ မည့် အ တိုင်း၊လေ ပြင်း တိုက် သံ နှင့် တူ သော အ သံ သည် ကောင်း ကင် မှ ရုတ် တ ရက် ရောက် လာ၍၊ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ထူး နေ့ ကြီး မ တိုင် မီ နေ ကို အ မိုက်၊ လ ကို အ သွေး ဖြစ် စေ မည်။

ထို သို့ ပြု လျှင် သင် သည် ဘု ရား သ ခင်၏ တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် တော် မူ ချက် ထင် ရှား ရာ၊ အ မျက် တော် သင့် ရာ နေ့ တော် တိုင် အောင် နောင် တ ရ ခြင်း ကင်း၍ ခဲ ယဉ်း သော စိတ် သ ဘော အ ရ အ မျက် တော် ဒဏ် ကို သို ထား ဆည်း ပူး လျက် နေ ရက် လေ စွ တ ကား။

ငါ တို့၌ ပွင့် မည့် ဘုန်း တော် ကို ထောက် သော် ယ ခု ကာ လ ခံ ရ သော ဒု က္ခ များ ကို အ မှု မ ထား ထိုက် ဟု ငါ မှတ် ယူ၏။ဘု ရား သ ခင့် သား တို့ ပွင့် ခြင်း ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ရာ များ ပင် တောင့် တ စောင့် မျှော် လျက် နေ ကြ၏။

အ နိ စ္စ တည် လျက် မျက် မှောက် ရှိ ရာ များ ကို မ ဟုတ်။ နိ စ္စ တည် လျက် မျက် မှောက် မ ရှိ ရာ များ ကို သာ ထောက် ရှု ကြ သော ငါ တို့၌ ပေါ့ ဆ သော ဇင်္ဂ မ ဒု က္ခ သည် ကဲ လွန် ထူး မြတ် ကြီး လေး သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဘုန်း အ သ ရေ အ ကျိုး ကို ဖြစ် ထွန်း စေ သ တည်း။

သို့ ရာ တွင် အိမ် ထောင် မ ပြု ရ ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ အ စာ မျိုး စုံ မ စား ရ ဟူ၍ လည်း ကောင်း မြစ် တား သူ၊ သြ တ္တ ပ္ပ စိတ် ခဲ ယဉ်း စွာ မိ စ္ဆာ ဒိ ဌိ သင် ကြား သူ တို့၏ သီ လ ကြောင် ခြင်း ကြောင့် အ ချို့ တို့ သည် လှည့် စား သော ဝိ ညာဉ် များ နှင့် နတ် ဆိုး တို့ သြ ဝါ ဒ ကို ဂ ရု ပြု သ ဖြင့် နောင် ကာ လ များ တွင် ယုံ ကြည် ခြင်း တ ရား မှ​ ဖောက် ပြန် ကြ မည့် အ ကြောင်း ဝိ ညာဉ် တော် က အ တည့် အ လင်း ဆင့် ဆို တော် မူ၏။ သ မ္မာ တ ရား ကို သိ ကျွမ်း၍ ယုံ ကြည် သူ တို့ သည် ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း လျက် သုံး ဆောင် ကြ ရ စေ ရန် ၎င်း အ စာ မျိုး ကို ဘု ရား သ ခင် ဖန် ဆင်း တော် မူ၏။

သို့ ရာ တွင် နောက် ဆုံး နေ့ ရက် ကာ လ၌ ခဲ ယဉ်း သော အ ဖြစ် အ ပျက် များ ရောက် လာ မည် ကို သိ မှတ် လော့။သင် မူ ကား ငါ သင် ကြား ခြင်း၊ လေ့ ကျင့် ခြင်း၊ ကြံ စည် ခြင်း၊ ယုံ ကြည် ခြင်း၊ စိတ် ရှည် ခြင်း၊ ချစ် ခြင်း၊ တည် ကြည် ခြင်း မှ စ၍၊အ န္တိ အုတ်၊ ဣ ကော နိ၊ လု တ္တ ရ မြို့ များ တွင် သင့် ရောက် ရာ နှိပ် စက် ညှဉ်း ပန်း ခြင်း များ၌ ငါ့ ပုံ စံ လိုက် ခဲ့ လေ ပြီ။ ထို သို့ ခံ ခဲ့ ရာ ညှဉ်း ပန်း ခြင်း အ မျိုး မျိုး မှ အ ရှင် ဘု ရား လွတ် မြောက် စေ တော် မူ ခဲ့ ပြီ။မု ချ ဆို သော် ခ ရစ် တော် ယေ ရှု အား ဖြင့် ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို လျက် နေ လို သူ ရှိ သ မျှ သည် ညှဉ်း ပန်း ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။လူ ဆိုး နှင့် လူ လိမ် တို့ သည် လှည့် စား လျက်၊ လှည့် စား ခံ ရ လျက်၊ ထို ထက် ဆိုး သွမ်း ကြ မည် မှန် သော် လည်း၊သင် မူ ကား မည် သူ့ ထံ မှ သင် ကြား ခဲ့ ရ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ခ ရစ် တော် ယေ ရှု အား ယုံ ကြည် ခြင်း ဖြင့် ကယ် တင် ရာ ရောက် စေ ခြင်း ငှါ ဉာဏ် ပ ညာ နှင့် ပြည် စုံ စေ နိုင် သော သ မ္မာ ကျမ်း ဂန် ကို ငယ် ရွယ် စဉ် က သိ ခဲ့ ရ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ မှတ် သား လျက် ထို သင် ကြား စိတ် ချ ခဲ့ ရ သော အ ရာ များ၌ တည် နေ လော့။ဘု ရား သ ခင့် ဗျာ ဒိတ် တော် ကျမ်း ဂန် ရှိ သ မျှ သည် ဘု ရား သ ခင့် လူ ယုံ တော် စုံ လင်၍ ကောင်း မှု အ မျိုး မျိုး အ ဖို့ အ သင့် ရှိ စေ အံ့ သော ငှါ သင် ကြား ခြင်း၊ အ ပြစ် ဖော် ပြ ခြင်း၊ ပဲ့ ပြင် ခြင်း၊ ဖြောင့် မတ် အောင် ဆုံး မ ခြင်း များ၌ အ ကျိုး ရှိ၏။အ သို့ ဆို သော် လူ တို့ သည် ကိုယ် ကို ချစ် သူ၊ လော ဘ ရှိ သူ၊ ဝင့် ဝါ သူ၊ မာ န ထောင် လွှား သူ၊ ကဲ့ ရဲ့ သူ၊ မိ ဘ စ ကား ကို မ လိုက် နာ သူ၊ ကျေး ဇူး ကန်း သူ၊ မ သန့် ရှင်း သူ၊သင်္ဂ ဟ ကင်း သူ၊ ရန် ညိုး ဖွဲ့ သူ၊ ကုန်း ချော သူ၊ ကိုယ် ကို မ ချုပ် တည်း သူ၊ ကြမ်း ကြုတ် သူ၊ အ ကောင်း ကို မ နှစ် သက် သူ၊သ စ္စာ ဖျက် သူ၊ အ ဆော တ လျင် ပြု သူ၊ စော် ကား သူ၊ ဘု ရား ကို မြတ် နိုး သည် ထက် အ ပျော် အ မွေ့ ကို နှစ် သက် သူ။ဘု ရား ကြည် ညို ဟန် ဆောင် သော် လည်း ဆိုင် ရာ တန် ခိုး ကို ငြင်း ပယ် သူ များ ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။ ထို သူ တို့ ကို လွှဲ ရှောင် လော့။

စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ခံ ရ မည် ဟု ကြောက် ရွံ့ ခြင်း ဒဏ်၊ ဖီ ဆန် သူ တို့ ကို ကျွမ်း လောင် မည့် မီး ပြင်း ဒဏ် သာ ရှိ၏။

အ မိန့် တော် အ သံ သည် ထို အ ခါ၌ မြေ ကြီး ကို လှုပ် ရှား၏။ ယ ခု မူ ကား နောက် တစ် ကြိမ် ငါ သည် မြေ ကြီး ကို သာ မ ဟုတ်။ ကောင်း ကင် ပါ လှုပ် ရှား ဦး မည် ဟု က တိ ထား တော် မူ၏။နောက် တစ် ကြိမ် ဆို သည် မှာ လှုပ် ရှား မ ခံ ရ သော အ ရာ များ သည် ကျန် ကြွင်း စေ ရန် ဖန် ဆင်း ရာ များ တည်း ဟူ သော လှုပ် ရှား ခံ ရ သော အ ရာ များ ကို ဖယ် ရှား တော် မူ မည် ဟု ဆို လို သ တည်း။

အ ချင်း သူ ကြွယ် တို့၊ သင် တို့ အ ပေါ် သို့ ရောက် လ တ္တံ့ သော ဆင်း ရဲ ဒု က္ခ များ ကြောင့်၊ ငို ကြွေး မြည် တမ်း ကြ လော့။ညီ အစ် ကို တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် နှင့် ဆင့် ဆို ခဲ့ သော ပ ရော ဖက် တို့ ဒု က္ခ ခံ၍ စိတ် ရှည် ခြင်း ပုံ စံ ကို မှတ် ယူ ကြ လော့။တည် ကြည် စွာ နေ ခဲ့ သော ထို သူ တို့ ကို မင်္ဂ လာ ရှိ သူ ဟု ငါ တို့ ခေါ် ဝေါ် ကြ၏။ ယော ဘ သည် တည် ကြည် ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ အ ဆုံး၌ စီ ရင် တော် မူ သည့် အ လျောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မေ တ္တာ၊ က ရု ဏာ နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း သင် တို့ ကြား မြင် ဖူး ကြ ပြီ။အ ထူး ဆို သော် ညီ အစ် ကို တို့၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို သော် လည်း ကောင်း၊ မြေ ကြီး ကို သော် လည်း ကောင်း၊ အ ခြား သော အ ရာ ကို သော် လည်း ကောင်း၊ တိုင် တည်၍ မ ကျိန် ဆို ကြ နှင့်။ စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် မ ခံ ရ စေ ခြင်း ငှာ သင် တို့ စ ကား မှာ ဟုတ် လျှင် ဟုတ် သည်၊ မ ဟုတ် လျှင် မ ဟုတ် ဖြစ် စေ ကြ လော့။သင် တို့ ဘောင် တွင် မည် သူ မ ဆို ဒု က္ခ ရောက် လျှင် ပ ဌ နာ ပြု စေ။ သု ခ ရှိ လျှင် သီ ချင်း ဆို စေ။ရော ဂါ စွဲ လျှင် အ သင်း တော့် ဥ က္က ဋ္ဌ တို့ ကို ပင့် ခေါ် ပြီး မှ အ ရှင် ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို အ မှီ ပြု လျက် ဆီ လူး ၍ ပ ဌ နာ ပြု ကြ စေ။ယုံ ကြည် ခြင်း နှင့် ပြည့် စုံ သော ပ ဌ နာ ဖြင့် သူ နာ ချမ်း သာ ရ လျက် အ ရှင် ဘု ရား သည် ထ စေ တော် မူ သည့် ပြင် ပြစ် မှား မိ ခဲ့ လျှင် လည်း ဖြေ လွှတ် တော် မူ လိမ့် မည်။သို့ နှင့် အ ညီ ရော ဂါ ကင်း ပျောက် ရန် တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် အ ပြစ် ဝန် ချ လျက် တစ် ယောက် အ ဖို့ တစ် ယောက် ပ ဌ နာ ပြု ကြ လော။ သူ တော် ကောင်း၏ အ သ နား တော် ခံ ချက် သည် ဒိ ဋ္ဌ ဓ မ္မ အ ကျိုး များ စွာ ဖြစ် ထွန်း စေ တတ်၏။ငါ တို့ နှင့် ဇာ တိ တူ လူ ဖြစ် သော ဧ လိ ယ သည် မိုး မ ရွာ စေ ခြင်း ငှာ ဆု တောင်း ပ ဌ နာ ပြု သည့် အ လျောက် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ သုံး နှစ် နှင့် ခြောက် လ တိုင် တိုင် မိုး မ ရွာ ဘဲ ရှိ နေ၏။ပ ဌ နာ ပြု ပြန် သော် မိုး ရွာ သ ဖြင့် မြေ အ သီး အ နှံ ထွက် လေ၏။ညီ အစ် ကို တို့၊ သင် တို့ အ နက် သ မ္မာ တ ရား တော် မှ လွဲ သွား မိ သူ့ ကို တစ် ဦး ဦး ပြန် လာ စေ လျှင်၊သင် တို့ ပ စ္စည်း များ သည် ဖောက် ပြန် ရာ၊ အ ဝတ် များ သည် ပိုး စား ရာ ဖြစ် လေ ပြီ။အ ပြစ် သား ကို လမ်း လွဲ ရာ မှ ပြန် လာ စေ သော သူ သည် လူ ကို သေ ဘေး မှ ကယ် ဆယ် လျက် များ ပြား သော အ ပြစ် ဖုံး အုပ် သူ ဖြစ် လိမ့် မည် ဟု သိ မှတ် ကြ ကုန်။သင် တို့ ရွှေ ငွေ လည်း အ ညှိ တက်၍ ထို အ ညှိ သည် သင် တို့ တစ် ဘက်၌ သက် သေ ခံ လျက် သင် တို့ အ သား ကို မီး ကဲ့ သို့ စား လိမ့် မည်။ ဤ နောက် ဆုံး ခေတ် ကာ လ၌ ဘ ဏ္ဍာ ကို သို ထား ကြ ပြီ တ ကား။

အ ရှင် ဘု ရား ကြွ လာ တော် မူ ချိန် နီး ပြီ ဖြစ်၍ စိတ် ရှည် လျက် မြဲ မြံ စေ ကြ လော့။

အ ရာ ခပ် သိမ်း သည် ဆုံး ခန်း တိုင်း လု ပြီ ဖြစ်၍ ဣ န္ဒြေ စောင့် လျက် သ တိ ရှိ လျက် ပ ဌ နာ ပြု ကြ လော့။

ချစ် သူ တို့ သင် တို့ ကို စစ် ကြော ရန် သင့် ရောက် သော စုံ စမ်း ခြင်း အ ကြောင်း ကို ထူး ခြား သော အ ရာ နှင့် ကြုံ ကြိုက် ရ သ ကဲ့ သို့ အံ့ သြ ခြင်း မ ရှိ ဘဲ၊ခ ရစ် တော်၏ ဒု က္ခ များ ကို ဆက် ဆံ သည့် အ လျောက် ဘုန်း တော် ထင် ရှား သည့် ကာ လ၌ အား ရ ရွှင် လန်း ခွင့် ကို လည်း ရ အံ့ သော ငှာ ရွှင် လန်း ကြ လော့။

လော ဘ ဆိုင် ရာ တ ဏှာ အား ဖြင့် ဇာ တိ သ ဘော နောက် သို့ လျှောက် လိုက် သူ အာ ဏာ ပိုင် များ ကို မ ထီ လေး စား ပြု သူ တို့ မှ စ၍ မ တ ရား သူ တို့ အား စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ချိန် မ တိုင် မ ချင်း ဒဏ် ခတ် လျက် အ ကျဉ်း ထား ခြင်း၊ ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို သူ တို့ ကို စုံ စမ်း ရာ မှ ကယ် နှုတ် ခြင်း ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ တတ်၏။ ဘုန်း ရှင် များ ကို ခွန် အား တန် ခိုး ကြီး သော စေ တ မန် တော် တို့ ပင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော်၌ ကဲ့ ရဲ၍ စွဲ ဆို ချက် ကို မ ထား ဝံ့ ကြ ဘဲ လျက် ဆို ခဲ့ သည့် ရဲ ဝံ့ စော် ကား သော လူ ယုတ် တို့ သည် ကဲ့ ရဲ့ ဝံ ကြ သည် တ ကား။

အ န္တိ မ နေ့ ရက် ကာ လ၌ ကိုယ့် တပ် မက် များ ကို လိုက် စား သော လူ သ ရော် တို့ သည် ပေါ် လာ၍၊ကြွ လာ တော် မူ မည် ဟူ သော က တိ တော် ကား မည် သို့ နည်း။ ဘိုး ဘေး တို့ အိပ် ပျော် သည့် ကြ နေ့ ရက် က စ၍ ဖန် ဆင်း စ ကာ လ နည်း တူ အ ရာ ခပ် သိမ်း ရှိ မြဲ ရှိ နေ သည် ဟု သ ရော် ကြ မည့် အ ကြောင်း အ ထူး မှတ် သား ကြ လော့။

ခိုး သူ ကဲ့ သို့ ရောက် လာ မည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နေ့ ရက် တော် ၌ မိုး ကောင်း ကင် သည် အုတ် အုတ် သဲ သဲ ပျောက် လွင့် လျက် လော က ဓာတ် များ သည် ပူ ပြင်း သ ဖြင့် ပြယ် ပျောက် လျက် မြေ ပ ထ ဝီ နှင့် မှီ ရှိ သ မျှ သည် ကျွမ်း လောင် လိမ့် မည်။

အ ချင်း သူ ငယ် တို့၊ အ န္တိ မ ကာ လ တိုင် ရောက် ပြီ။ ခ ရစ် တော်၏ ရန် ဘက် တော် ပေါ် လာ မည် ဟု သင် တို့ ကြား ဘူး သည့် အ တိုင်း ယ ခု ပင် အ များ ပေါ် လာ ကြ ပြီး ဖြစ်၍ အ န္တိ မ ကာ လ ရောက် ကြောင်း ငါ တို့ သိ ရ ကြ ၏။

သင် သည် ငါ၏ တည် ကြည် ခြင်း သ တင်း အ တိုင်း စောင့် ရှောက် ခဲ့ သော ကြောင့် ငါ လည်း မြေ ကြီး ပေါ် တွင် နေ ထိုင် သူ တို့ ကို စုံ စမ်း ရန် တစ် လော က လုံး နှံ့ သင့် လ တ္တံ့ သော စုံ စမ်း ချိန်၌ သင့် ကို စောင့် ထိန်း မည်။

သိုး ငယ် တော် သည် တံ ဆိပ် ခု နစ် ချက် အ နက် တစ် ချက် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ ငါ မျှော် ကြည့် ရာ သ တ္တ ဝါ လေး ပါး အ ဝင် တစ် ပါး က၊ လာ ခဲ့ လော့ ဟု မိုး ချုန်း သံ နှင့် ဆို သည် ကို ငါ ကြား သည့် အ တိုင်း ကြည့် ပြန် ရာ မြင်း ဖြူ တစ် စီး ကို လည်း ကောင်း၊သူ တို့ က အို သန့် ရှင်း ဖြောင့် မှန် တော် မူ သော အ ရှင် သ ခင်၊ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် နေ ထိုင် သူ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ အ သွေး အ တွက် စီ ရင်၍ ဒဏ် ခတ် တော် မ မူ ဘဲ မည် မျှ ကြာ နေ တော် မူ အံ့ နည်း ဟု ကျယ် သော အ သံ နှင့် ဟစ် ကြ သော အ ခါ၊ဖွဲ့ ဖြူ ဝတ် လုံ တစ် ထည် စီ ရ ပြီး လျှင် သူ တို့ ကဲ့ သို့ ကွပ် မျက် ခံ ရ မည့် ကျွန် ချင်း နှင့် ညီ အစ် ကို ချင်း တို့ အ ရေ အ တွက် မ ပြည့် သည့် တိုင် အောင် ကာ လ အ နည်း ငယ် ဆိုင်း လင့် ရန် အ မိန့် ကို ခံ ရ ကြ၏။ဆ ဌ မ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ ငါ ကြည့် ပြန် ရာ ပြင်း ထန် သော င လျင် လှုပ် ခြင်း ဖြစ် လျက်၊ နေ သည် အ မွေး ထည် ကဲ့ သို့ မည်း လျက် လ တစ် ဝန်း လုံး သွေး ရောင် ဖြစ် လျက်၊မိုး ကောင်း ကင် ကြယ် န က္ခ များ သည် မ အောင် သော သ ဖန်း သီး လေ တိုက်၍ ကြွေ ကျ သ ကဲ့ သို့ မြေ ကြီး သို့ ကြွေ ကျ လျက်၊မိုး ကောင်း ကင် သည် စာ လိပ် ကဲ့ သို့ လိပ် လျက် တောင် ကျွန်း ရှိ သ မျှ လည်း နေ ရာ မှ ရွေ့ သွား လေ၏။မြေ ကြီး ဘု ရင်၊ အ ရာ ရှိ၊ ဗိုလ် မှူး၊ သူ ကြွယ်၊ စွမ်း ရည် ကြီး သူ၊ ကျွန်၊ လူ လွတ် ဟူ သ မျှ သည် တောင် များ ရှိ လှိုင် ကျောက် ကြား များ၌ ပုန်း အောင်း ပြီး လျှင်၊ထို တောင် ကျောက် များ အား ငါ တို့ အ ပေါ် သို့ ပြို လဲ၍ ပ လ္လင် တော့် ထက် စံ တော် မူ သော အ ရှင်၏ မျက် နှာ တော် မှ လည်း ကောင်း၊ သိုး ငယ် တော်၏ အ မျက် တော် ဒဏ် မှ လည်း ကောင်း ဖုံး ကွယ် ကြ ပါ။ထို အ ရှင် တို့ အ မျက် ဒဏ် နေ့ တော် ကြီး တိုင် ရောက် ပြီ ဖြစ်၍ မည် သူ ခံ ရပ် နိုင် အံ့ နည်း ဟု ဟစ် ကြွေး ကြ ၏။လေး ကိုင် သော စီး နင်း သူ သည် သ ရ ဖူ ကို ရ ပြီး နောက် အောင် မြဲ အောင် မြင် ရန် ချီ ထွက် သည် ကိုလည်း ကောင်း မြင် ရ ၏။

ဒု တိ ယ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ လာ ခဲ့ လော့ ဟု ဒု တိ ယ သ တ္တ ဝါ ဆို သည် ကို ငါ ကြား ရာ မြင်း နီ တစ် စီး ထွက် လာ ၍၊စီး နင်း သူ သည် လူ အ ချင်း ချင်း လုပ် ကြံ ကြ စေ ရန် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ ရန် ငြိမ်း ခြင်း ကို ရုပ် သိမ်း ခွင့် ရ သည့် ပြင် ဓား လွယ် ကြီး တစ် စင်း ကို ခံ ရ၏။

တ တိ ယ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ လာ ခဲ့ လော့ ဟု တ တိ ယ သ တ္တ ဝါ ဆို သည် ကို ငါ ကြား သည့် အ တိုင်း ကြည့် ပြန် ရာ မြင်း နက် တစ် စီး ကို လည်း ကောင်း၊ စီး နင်း သူ သည် လက် တွင် ချိန် ခွင် ကိုင် သည် ကို လည်း ကောင်း၊မြင် ရ သည့် အ ပြင် ဂျုံ တစ် စ လယ် လျှင် တစ် ကျပ်၊ မု ယော သုံး စ လယ် လျှင် တစ် ကျပ် ဖြစ် စေ တော့။ ဆီ နှင့် စ ပျစ် ရည် ကို ကား မ ထိ နှင့် ဟူ သော မိန့် ဆို သံ ကို သ တ္တ ဝါ လေး ပါး အ လယ် က ကဲ့ သို့ ကြား ရ၏။

စ တု တ္ထ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ လာ ခဲ့ လော့ ဟု စ တု တ္ထ သ တ္တ ဝါ ဆို သည် ကို ငါ ကြား သည့် အ တိုင်း ကြည့် ပြန် ရာ မြင်း မွဲ တစ် စီး ကိုလည်း ကောင်း၊သေ မင်း အ မည် ရှိ သော စီး နင်း သူ နှင့် လိုက် ပါ သူ မ ရ ဏာ တို့ သည် မြေ ကြီး လေး စိတ် တစ် စိတ် တွင် ဓား ဘေး၊ အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး၊ သား ရဲ ဘေး များ ဖြင့် အ သေ သတ် စေ ရန် အ ခွင့် အာ ဏာ ရ သည် ကို လည်း ကောင်း မြင် ရ ၏။

ဆ ဌ မ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ ငါ ကြည့် ပြန် ရာ ပြင်း ထန် သော င လျင် လှုပ် ခြင်း ဖြစ် လျက်၊ နေ သည် အ မွေး ထည် ကဲ့ သို့ မည်း လျက် လ တစ် ဝန်း လုံး သွေး ရောင် ဖြစ် လျက်၊မိုး ကောင်း ကင် ကြယ် န က္ခ များ သည် မ အောင် သော သ ဖန်း သီး လေ တိုက်၍ ကြွေ ကျ သ ကဲ့ သို့ မြေ ကြီး သို့ ကြွေ ကျ လျက်၊မိုး ကောင်း ကင် သည် စာ လိပ် ကဲ့ သို့ လိပ် လျက် တောင် ကျွန်း ရှိ သ မျှ လည်း နေ ရာ မှ ရွေ့ သွား လေ၏။မြေ ကြီး ဘု ရင်၊ အ ရာ ရှိ၊ ဗိုလ် မှူး၊ သူ ကြွယ်၊ စွမ်း ရည် ကြီး သူ၊ ကျွန်၊ လူ လွတ် ဟူ သ မျှ သည် တောင် များ ရှိ လှိုင် ကျောက် ကြား များ၌ ပုန်း အောင်း ပြီး လျှင်၊ထို တောင် ကျောက် များ အား ငါ တို့ အ ပေါ် သို့ ပြို လဲ၍ ပ လ္လင် တော့် ထက် စံ တော် မူ သော အ ရှင်၏ မျက် နှာ တော် မှ လည်း ကောင်း၊ သိုး ငယ် တော်၏ အ မျက် တော် ဒဏ် မှ လည်း ကောင်း ဖုံး ကွယ် ကြ ပါ။ထို အ ရှင် တို့ အ မျက် ဒဏ် နေ့ တော် ကြီး တိုင် ရောက် ပြီ ဖြစ်၍ မည် သူ ခံ ရပ် နိုင် အံ့ နည်း ဟု ဟစ် ကြွေး ကြ ၏။

အ ကြီး အ ကဲ တစ် ပါး က ဖွဲ့ ဖြူ ဝတ် လုံ ဆင် သော ထို သူ တို့ ကား မည် သူ များ နည်း။ မည် သည့် ဒေ သ က နည်း ဟု မေး ရာ၊အ ရှင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သိ ပါ သည် ဟု ငါ ပြန် လျှောက် သော် ထို သူ တို့ သည် ကြီး စွာ သော ဒု က္ခ မှ ထွက် လွတ်၍ ဝတ် လုံ များ ကို သိုး ငယ် တော်၏ အ သွေး နှင့် ဖြူ စင် အောင် ဆေး လျှော် သူ များ တည်း။

သ တ္တ မ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် နာ ရီ ဝက် မျှ ဆိတ် ဆိတ် နေ ပြီး နောက်၊တ တိ ယ စေ တ မန် တော် တံ ပိုး မှုတ် သော် မီး ရှူး သ ဖွယ် တောက် လောင် သော ဒေါ န ခေါ် ကြယ် ကြီး တစ် လုံး သည် မြစ် သုံး စု တစ် စု နှင့် စမ်း ပေါက် များ ပေါ် သို့ ကောင်း ကင် မှ ကျ ၍၊ရေ သုံး စု တစ် စု သည် ဒေါ န ရည် ဖြစ် သ ဖြင့် ထို ရေ ခါး ကြောင့် လူ အ များ တို့ သေ ကြ ၏။စ တု တ္ထ စေ တ မန် တော် တံ ပိုး မှုတ် သော် နေ သုံး ပိုင်း တစ် ပိုင်း၊ လ သုံး ပိုင်း တစ် ပိုင်း၊ ကြယ် များ သုံး စု တစ် စု ကို၊ မှောင် မိုက် ဒဏ် ထိ ခိုက် ၍ နေ့ သုံး ပိုင်း တစ် ပိုင်း၊ ညဥ့် သုံး ပိုင်း တစ် ပိုင်း အ လင်း ကွယ် ၏။ထို အ ခါ ငါ မျှော် ကြည့် ရာ ရွှေ လင်း တ တစ် ကောင် သည် ကောင်း ကင့် အ လယ် တွင် ပျံ ဝဲ လျက် ကြွင်း သော စေ တ မန် တော် သုံး ပါး တို့ မှုတ် ရ ဦး မည့် တံ ပိုး သံ များ ကြောင့် မြေ ကြီး ပေါ် တွင် နေ ထိုင် သူ တို့၌ အ မင်္ဂ လာ၊ အ မင်္ဂ လာ၊ အ မင်္ဂ လာ ရှိ သည် ဟု၊ ကျယ် သော အ သံ နှင့် မြည် ကြွေး သည် ကို ကြား ရ ၏။ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ ခ စား သော စေ တ မန် တော် ခု နစ် ပါး တို့ သည် တံ ပိုး ခု နစ် လက် ရ ကြ သည် ကို ငါ မြင် ရ၏။

ပ ထ မ တံ ပိုး မှုတ် သော် သွေး ရော သော မိုး သီး နှင့် လောင် မီး သည် မြေ ပေါ် သို့ ကျ၍ မြေ သုံး ပိုင်း တစ် ပိုင်း၊ သစ် ပင် များ သုံး စု တစ် စု နှင့် စိမ်း လန်း သော ကောက် ပဲ ရှိ သ မျှ ကျွမ်း လောင် လျက် ကုန် ၏။

ဒု တိ ယ စေ တ မန် တော် တံ ပိုး မှုတ် သော် တောင် ကြီး ခန့် လောင် မီး သည် သ မု ဒ္ဒ ရာ ထဲ သို့ ကျ၍ သုံး ပိုင်း တစ် ပိုင်း သွေး ဖြစ် သ ဖြင့်၊သက် ရှိ ရေ သ တ္တ ဝါ သုံး စု တစ် စု သေ လျက် သင်္ဘော များ သုံး စု တစ် စု ပျက်၏။

တ တိ ယ စေ တ မန် တော် တံ ပိုး မှုတ် သော် မီး ရှူး သ ဖွယ် တောက် လောင် သော ဒေါ န ခေါ် ကြယ် ကြီး တစ် လုံး သည် မြစ် သုံး စု တစ် စု နှင့် စမ်း ပေါက် များ ပေါ် သို့ ကောင်း ကင် မှ ကျ ၍၊ရေ သုံး စု တစ် စု သည် ဒေါ န ရည် ဖြစ် သ ဖြင့် ထို ရေ ခါး ကြောင့် လူ အ များ တို့ သေ ကြ ၏။

စ တု တ္ထ စေ တ မန် တော် တံ ပိုး မှုတ် သော် နေ သုံး ပိုင်း တစ် ပိုင်း၊ လ သုံး ပိုင်း တစ် ပိုင်း၊ ကြယ် များ သုံး စု တစ် စု ကို၊ မှောင် မိုက် ဒဏ် ထိ ခိုက် ၍ နေ့ သုံး ပိုင်း တစ် ပိုင်း၊ ညဥ့် သုံး ပိုင်း တစ် ပိုင်း အ လင်း ကွယ် ၏။

ပ ဥ္စ မ စေ တ မန် တော် တံ ပိုး မှုတ် သည့် ကာ လ ငါ မျှော် ကြည့် ရာ ကောင်း ကင် မှ မြေ သို့ ကျ သော ကြယ် ဖြစ် သူ သည် င ရဲ တွင်း သော့ ကို ခံ ရ ပြီး လျှင်၊ကင် မြီး ကောက် ကဲ့ သို့ အ စွယ် ပါ သော အ မြီး ရှိ ရာ ထို အ မြီး များ တွင် လူ တို့ ကို ငါး လ တိုင် တိုင် အ န္တ ရာယ် ပြု ရန် တန် ခိုး တည် ၏။သူ တို့ အ ပေါ် တွင် ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ ဖြင့် အ ဗ္ဗ ဒ္ဒုန်၊ ဂ ရိတ် ဘာ သာ ဖြင့် အ ပေါ လျုန် ခေါ် င ရဲ ထိန်း နတ် သည် မင်း ပြု၏။ပ ထ မ အ မင်္ဂ လာ ကုန် ပြီ။ သင့် ရောက် လ တ္တံ့ သော အ မင်္ဂ လာ နှစ် ပါး ကျန် သေး ချေ တ ကား။ဆ ဋ္ဌ မ စေ တ မန် တော် တံ ပိုး မှုတ် သော် ဥ ဖ ရတ် မြစ် ကြီး အ နီး ချုပ် နှောင် ထား သော စေ တ မန် တော် လေး ပါး ကို ဖြေ လွှတ် လော့ ဟု တံ ပိုး ကိုင် စေ တ မန် တော် အား ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ ပူ ဇော် ရာ ရွှေ ပ လ္လင် တော့် စိန် တောင် လေး ချွန် ရှိ ရာ မှ အ မိန့် သံ ထွက် သည် ကို ငါ ကြား ရာ ထို နှစ်၊ လ၊ နေ့ ရက် အ ချိန် နာ ရီ အ ဖို့ အ သင့် ထား ပြီး စေ တ မန် တော် လေး ပါး သည်၊လူ သုံး စု တစ် စု ကို လုပ် ကြံ ရန် လွတ် ရ ကြ၏။ အ ရေ အ တွက် ကို ငါ ကြား၍ ရူ ပါ ရုံ တွင် မျှော် မြင် သည့် အ တိုင်း မြင်း တပ် အ ရေ အ တွက် ကား ကု ဋေ နှစ် ဆယ် တည်း။ စီး နင်း သူ တို့ ကား မီး လျှံ၊ မီး ခိုး၊ ကန့် မီး ရောင် ရင် အုပ် များ ရှိ လျက် ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ ဦး ခေါင်း ရှိ သော ထို မြင်း တို့ ခံ တွင်း မှ မီး လျှံ၊ မီး ခိုး၊ ကန့် မီး ထွက် သ တည်း။အ န္တ ရာယ် ပြု ရန် ဦး ခေါင်း များ ပါ သော မြွေ့ သ ဏ္ဌာန် အ မြီး များ၌ လည်း ကောင်း၊ ဦး ခေါင်း များ၌ လည်း ကောင်း၊ ထို မြင်း တို့ တန် ခိုး တည် သော ကြောင့် ခံ တွင်း မှ ထွက် သည့် မီး လျှံ၊ မီး ခိုး၊ ကန့် မီး တည်း ဟူ သော ဘေး သုံး ပါး အား ဖြင့် လူ သုံး စု တစ် စု သေ ကြ၏။ထို တွင်း ကို ဖွင့် သော် မီး ပုံ ကြီး ကဲ့ သို့ အ ခိုး ထွက်၍ ထို မီး ခိုး ကြောင့် နေ နှင့် ကောင်း ကင် မိုက် ၏။

ထို မီး ခိုး ထဲ က ကျိုင်း ကောင် များ သည် မြေ ပေါ် သို့ ထွက် လာ လျက် မြေ ကြီး ရှိ ကင်း မြီး ကောက် များ ကဲ့ သို့ တန် ခိုး ရ ပြီး လျှင် သစ် ဝါး ကောက် ပဲ မှ စ၍၊စိမ်း လန်း သော အ ပင် မည် သည် ကို မျှ မ ဟုတ်။ န ဖူး တွင် ဘု ရား သ ခင် ခတ် တော် မူ သော တံ ဆိပ် မဲ့ သူ တို့ ကို သာ အ န္တ ရာယ် ပြု ခွင့် ရ သည် ဟု အ မိန့် ရှိ၏။၎င်း တို့ သည် အ သေ သတ် ခွင့် မ ရ။ လူ ကို ကင်း မြီး ကောက် ထိုး၍ ညှဉ်း ဆဲ ခြင်း နှင့် အ မျှ ငါး လ တိုင် တိုင် ညှဉ်း ဆဲ ခွင့် ရ ကြ သည့် အ လျောက် ထို နေ့ ရက် ကာ လ အ တွင်း၊လူ တို့ သည် သေ ခြင်း ကို ရှာ သော် လည်း တွေ့ ကြ မည် မ ဟုတ်။ သေ လို ကြ သော် လည်း သေ မင်း ရှောင် ပြေး လိမ့် မည်။

ဆ ဋ္ဌ မ စေ တ မန် တော် တံ ပိုး မှုတ် သော် ဥ ဖ ရတ် မြစ် ကြီး အ နီး ချုပ် နှောင် ထား သော စေ တ မန် တော် လေး ပါး ကို ဖြေ လွှတ် လော့ ဟု တံ ပိုး ကိုင် စေ တ မန် တော် အား ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ ပူ ဇော် ရာ ရွှေ ပ လ္လင် တော့် စိန် တောင် လေး ချွန် ရှိ ရာ မှ အ မိန့် သံ ထွက် သည် ကို ငါ ကြား ရာ ထို နှစ်၊ လ၊ နေ့ ရက် အ ချိန် နာ ရီ အ ဖို့ အ သင့် ထား ပြီး စေ တ မန် တော် လေး ပါး သည်၊

အ န္တ ရာယ် ပြု ရန် ဦး ခေါင်း များ ပါ သော မြွေ့ သ ဏ္ဌာန် အ မြီး များ၌ လည်း ကောင်း၊ ဦး ခေါင်း များ၌ လည်း ကောင်း၊ ထို မြင်း တို့ တန် ခိုး တည် သော ကြောင့် ခံ တွင်း မှ ထွက် သည့် မီး လျှံ၊ မီး ခိုး၊ ကန့် မီး တည်း ဟူ သော ဘေး သုံး ပါး အား ဖြင့် လူ သုံး စု တစ် စု သေ ကြ၏။

မြေ ကြီး ပိုင် ရှင် ရှေ့ တော် တွင် ခ စား ရ သူ သံ လွင် နှစ် ပင်၊ မီး ခုံ နှစ် ခုံ ဖြစ် သော ငါ့ သက် သေ နှစ် ရပ် တို့ သည် ငါ အ ခွင့် ပြု သ ဖြင့် လျှော် တေ ဝတ် လျက် ရက် ပေါင်း တစ် ထောင့် နှစ် ရာ့ ခြောက် ဆယ် တိုင် တိုင် ဟော ပြော ကြ လိမ့် မည်။

လူ မျိုး ခြား တို့ အ မျက် ထွက် ရာ၌ ကိုယ် တော် တိုင် အ မျက် ဒဏ် ထား၍ သူ သေ တို့ ကို စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် တော် မူ ရန် အ ချိန် ကျွန် တော် ရင်း ပ ရော ဖက် ဖြစ် သူ၊ သီး သန့် ထား တော် မူ သူ၊ နာ မ တော် ကို ခန့် ညား သူ၊ အ ယုတ် အ မြတ် တို့ အား ဆု သ နား တော် မူ ရန် အ ချိန်၊ မြေ ကြီး ကို ဖျက် ဆီး သူ တို့ အား ဖျက် ဆီး တော် မူ ရန် အ ချိန် တိုင် ရောက် ပါ ပြီ ဟု လျှောက် ဆို ကြ၏။

သို့ ဖြစ်၍ အ ချင်း ကောင်း ကင် တည် နေ သ မျှ တို့၊ ရွှင် လန်း ကြ လော့။ ရေ မြေ ၌ မူ ကား ခေတ် အ နည်း ငယ် သာ ရ တော့ သည် ကို သိ သ ဖြင့် မာရ် နတ် အ မျက် ခြောင်း ခြောင်း ထွက် လျက် ကျ ရာက် ပြီ ဖြစ် သော ကြောင့် အ မင်္ဂ လာ ရှိ လေ စွ ဟု ကြွေး ကြော် သည် ကို ငါ ကြား ရ ၏။

န ဂါး သည် ထို မိန်း မ ကို အ မျက် ထွက် သ ဖြင့် ဘု ရား သ ခင့် ပ ညတ် တော် များ ကို စောင့် ရှောက်၍ ယေ ရှု အ ကြောင်း သက် သေ ခံ မြဲ ခံ ရ သူ၊ ထို မိန်း မ အ မျိုး အ နွယ် အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ နှင့် စစ် ပြိုင် ရန် ထွက် သွား လျက် သ မု ဒ္ဒ ရာ သောင် ပေါ် မှာ စွဲ ရပ် လေ ၏။

ထို သား ရဲ သည် ပုတ် ခတ် ခြင်း စ ကား လုံး ကြီး များ ကို ပြော ဆို တတ် သော နှုတ် ကိုလည်း ကောင်း၊ လေး ဆယ့် နှစ် လ တိုင် တိုင် အာ ဏာ ဆောင် ခွင့် ကိုလည်း ကောင်း ခံ ရ သ ဖြင့်၊ဘု ရား သ ခင် မှ စ၍ နာ မ တော် နှင့် ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် စံ စား သူ တို့ တည်း ဟူ သော စံ ရာ တော် ကို ပုတ် ခတ် ရန် နှုတ် ဖွင့်၏။သီး သန့် ထား သူ တို့ နှင့် လည်း စစ် ပြိုင် အောင် မြင် ခွင့်၊ ဘာ သာ စ ကား အ ပုံ ပုံ ပြော ဆို သော လူ အ မျိုး မျိုး အ နွယ် နွယ် တို့ အ ပေါ် တွင် အာ ဏာ ဆောင် ခွင့် ကို ခံ ရ သ ဖြင့်၊ဤ လော က တည် သည့် ကာ လ က၊ ကွပ် မျက် ခံ ခဲ့ ပြီး သိုး ငယ် တော်၏ အ သက် စာ ရင်း တွင် အ မည် မ သွင်း ဘဲ မြေ ကြီး ပေါ် မှာ နေ ထိုင် သ မျှ တို့ သည် ထို သား ရဲ ကို ရှိ ခိုး ကြ လိမ့် မည်။

တစ် ဖန်၊ သိုး သား ငယ် ကဲ့ သို့ ဦး ချို နှစ် ချောင်း နှင့် ပြည့် စုံ၍ န ဂါး ဟိန်း သံ နှင့် ပြော ဆို သော အ ခြား သား ရဲ တစ် ကောင် သည် မြေ က ပေါ် လာ သည် ကို ငါ မြင် ရာ၊ပ ထ မ သား ရဲ၏ အ ခွင့် အာ ဏာ ရှိ သ မျှ ကို သူ့ ရှေ့ တွင် ဆောင် လျက် သေ ဒဏ် ချက် ကင်း ပျောက် ပြီး ပ ထ မ သား ရဲ ကို မြေ ကြီး နှင့် နေ ထိုင် သ မျှ တို့ ရှိ ခိုး ကြ စေ၏။လူ တို့ မျက် မှောက် တွင် ကောင်း ကင် က မြေ ကြီး သို့ လောင် မီး ကျ ခြင်း မှ စ သော မ ဟာ နိ မိတ် များ ကို ပြ ရာ၊သား ရဲ ရှေ့ တွင် ပြ ရ သော နိ မိတ် များ ဖြင့် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ နေ ထိုင် သူ တို့ ကို လှည့် ဖြား၍ ဓား ဒဏ် ချက် ခံ ပြီး ရှင် သေး သော သား ရဲ၏ရုပ် ပုံ လုပ် ကြ စေ ဟု အ မိန့် ရှိ ပြီး လျှင်၊ထို ရုပ် ပုံ စ ကား ပြော စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ရှိ မ ခိုး သ မျှ သော သူ တို့ ကို ကွပ် မျက် စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ အ သက် သွင်း ခွင့် ရ၏။သို့ နှင့် အ ညီ ညာ လက် တွင် ဖြစ် စေ၊ န ဖူး တွင် ဖြစ် စေ၊ သား ရဲ၏ သ ညာ ကို လူ ယုတ်၊ လူ မြတ်၊ သူ ကြွယ်၊ သူ ဆင်း ရဲ၊ ကျွန်၊ လူ လွတ် တို့ ခံ စေ သည့် အ လျောက်၊သား ရဲ၏ အ မည် ဂ ဏာန်း တည်း ဟူ သော ထို သ ညာ ကင်း သူ မည် သူ မျှ ရောင်း ဝယ် ခွင့် မ ရ။

တစ် ဖန် ငါ မျှော် ကြည့် ရာ တိမ် တိုက် ဖြူ ကို လည်း ကောင်း၊ တိမ် တိုက် ထက် လူ့ သား နှင့် တူ သော ပု ဂ္ဂိုလ် တစ် ပါး သည် ရွှေ သ ရ ဖူ ကို ဆောင်း လျက်၊ ထက် သော တံ စဉ် ကို ကိုင် လျက် ထိုင် နေ သည် ကို လည်း ကောင်း မြင် ရ ၏။စေ တ မန် တော် တစ် ပါး လည်း ဗိ မာန် တော် မှ ထွက် လာ လျက် တိမ် တိုက် ထက် ထိုင် နေ သော ပု ဂ္ဂိုလ် အား တံ စဉ် တော် ကို ကျော့ ရိတ် တော် မူ ပါ။ မြေ ကြီး အ သီး အ နှံ မှည့်၍ ရိတ် ချိန် တိုင် ရောက် ပါ ပြီ ဟု ကျယ် သော အ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် ရာ၊တိမ် တိုက် ထက် ထိုင် နေ သော ပု ဂ္ဂိုလ် သည် တံ စဉ် ကို မြေ ကြီး ပေါ် သို့ ပစ် လွှတ် သည့် အ လျောက် မြေ ကြီး ရိတ် ဖြတ် ခံ ရ၏။တစ် ဖန် စေ တ မန် တော် တစ် ပါး သည် ကောင်း ကင် ဘုံ ရှိ ဗိ မာန် တော် မှ ထက် သော တံ စဉ် ကိုင် လျက် ထွက် လာ သည့် အ ပြင်၊မီး ပေါ် တွင် အာ ဏာ ဆောင် စေ တ မန် တော် တစ် ပါး လည်း ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် မှ ထွက် လာ ပြီး လျှင် ထက် သော တံ စဉ် ကိုင် အား မြေ ကြီး စ ပျစ် သီး မှည့် ပြီး ဖြစ်၍ အ ခိုင် များ ကို ဖြတ် ခူး ရန် ထက် သော သင့် တံ စဉ် ကျော့ လော့ ဟု ကျယ် သော အ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် ရာ၊ထို စေ တ မန် တော် သည် တံ စဉ် ကို မြေ ပေါ် သို့ ပစ် လွှတ်၍ မြေ ကြီး စ ပျစ် သီး များ ကို ဖြတ် ခူး ပြီး လျှင် ဘု ရား သ ခင့် အ မျက် တော် တည်း ဟူ သော ဖိ နင်း ရာ ကျင်း ကြီး ထဲ သို့ ပစ် ချ ၏။ကောင်း ကင် ဘုံ မှ သ မု ဒ္ဒ ရာ ဟုန်း သံ၊ ကျယ် စွာ သော မိုး ချုန်း သံ၊ စောင်း သ မား တို့ စောင်း တီး သံ ကဲ့ သို့၊ထို ကျင်း ကို မြို့ တော့် ပြင် တွင် ဖိ နင်း ရာ ထွက် စီး သော အ သွေး သည် မြင်း ဇက် သုံး ကို ထိ၍ တိုင် ပေါင်း တစ် ရာ ခန့် ရောက်၏။

တစ် ဖန် အ ခြား မ ဟာ နိ မိတ် ထူး ကို ကောင်း ကင် ဘုံ၌ ငါ မြင် ရ သည် မှာ၊ ဘေး ခု နစ် မျိုး ဆောင် စေ တ မန် တော် ခု နစ် ပါး တည်း။ ထို ဘေး များ ကား ဘု ရား သ ခင့် အ မျက် တော် ပြီး စီး သော ကြောင့် အ န္တိ မ ဘေး များ တည်း။

စေ တ မန် တော် ခု နစ် ပါး တို့ အား သွား ၍ ဘု ရား သ ခင့် အ မျက် တော် ဖ လား ခု နစ် လုံး ကို မြေ ကြီး ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း လော့ ဟု ဗိ မာန် တော် မှ ကျယ် သော အ သံ ကို ငါ ကြား ရ ပြီး နောက်၊ပ ဥ္စ မ စေ တ မန် တော် သည် ကိုယ့် ဖ လား ကို သား ရဲ၏ ရာ ဇ ပ လ္လင် ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော် သား ရဲ၏ နိုင် ငံ လုံး မှောင် မိုက် သ ဖြင့် နိုင် ငံ သူ နိုင် ငံ သား တို့ သည် နာ ကျင် ခြင်း ဝေ ဒ နာ ကြောင့် လျှာ ကို ခဲ လျက် ကိုယ့် အ ကျင့် အ ကြံ များ အ တွက် နောင် တ မ ရ ဘဲ ထို ဝေ ဒ နာ နှင့် အ နာ ဆိုး များ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် ဘု ရား သ ခင် အား ပုတ် ခတ် ကြ ၏။ဆ ဋ္ဌ မ စေ တ မန် တော် သည် ကိုယ့် ဖ လား ကို ဥ ဖ ရတ် မြစ် ကြီး ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော် အ ရှေ့ ပြည် ဘု ရင် မင်း တို့ လမ်း ပေါက် စေ ခြင်း ငှါ မြစ် ရေ ခမ်း ခြောက် ၏။ထို အ ခါ နိ မိတ် ပြ လျက် အ န န္တ တန် ခိုး ရှင် ဘု ရား သ ခင့် နေ့ တော် ကြီး စစ် ပွဲ သို့ တစ် လော က လုံး ရှိ ဘု ရင် မင်း တို့ ကို စု ရုံး စေ ရန် ထွက် သွား သည့် မ သန့် သော ဝိ ညာဉ်၊ နတ် ဆိုး သုံး ကောင် သည် န ဂါး၏ ခံ တွင်း၊ သား ရဲ၏ ခံ တွင်း၊ မိ စ္ဆာ ပ ရော ဖက်၏ ခံ တွင်း များ မှ ဖား သ ဖွယ် ထွက် လာ ပြီး လျှင်၊ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ ဖြင့် ဟာ မ ဂေ ဒုန် ခေါ် အ ရပ် သို့ စု ရုံး စေ ကြ သည် ကို ငါ မြင် ရ၏။ ငါ သည် ခိုး သူ ကဲ့ သို့ လာ မည်။ အ ချည်း စည်း သွား လာ၍ ရှက် ကွဲ ရာ မ ပေါ် စေ ရန် ကိုယ့် အ ဝတ် များ ကို ထိန်း သိမ်း လျက် စောင့် နေ သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။သ တ္တ မ စေ တ မန် တော် သည် ကိုယ့် ဖ လား ကို ကောင်း ကင် လေ ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော် အ ဆုံး သတ် ပြီ ဟူ၍ ဗိ မာန် တော် ရာ ဇ ပ လ္လင် တော် မှ ကျယ် သော ကြွေး ကြော် သံ ရောက် လာ ရာ၊လျှပ် ပြက် ခြင်း၊ မိုး ချုန်း ခြင်း၊ ထစ် ခြင်း များ ပြင် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ လူ နေ သည် က စ၍ မ ဖြစ် စ ဖူး အ လွန် ကြီး ကျယ် ပြင်း ထန် သော င လျင် လှုပ် ခြင်း ဖြစ် သ ဖြင့်၊မြို့ တော် ကြီး သုံး ပိုင်း အက် ကွဲ လျက် လူ မျိုး ခြား တို့ မြို့ များ လည်း ပြို လဲ၏။ ထို သို့ ဗာ ဗု လုန် မြို့ ကြီး ကို ဘု ရား သ ခင် သ တိ ရ၍ အ မျက် တော် စ ပျစ် ရည် အ ရှိန် ဖ လား ကို တိုက် တော် မူ ရာ၊ပ ထ မ စေ တ မန် တော် သွား၍ ကိုယ့် ဖ လား ကို မြေ ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော် သား ရဲ၏ သ ညာ ခံ လျက် ရုပ် ပုံ ကို ရှိ ခိုး သူ တို့ ၌ နာ ကျင် သော အ နာ ဆိုး ပေါက် ၏။

ဒု တိ ယ စေ တ မန် တော် သည် ကိုယ့် ဖ လား ကို သ မု ဒ္ဒ ရာ ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော် ရေ သည် လူ သေ၏ သွေး ကဲ့ သို့ ဖြစ် သ ဖြင့် သ မု ဒ္ဒ ရာ ရှိ သ တ္တ ဝါ ဟူ သ မျှ သေ ကြ ၏။တ တိ ယ စေ တ မန် တော် သည် ကိုယ့် ဖ လား ကို မြစ် များ၊ စမ်း ပေါက် များ ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော် ရေ သည် သွေး ဖြစ် သ ဖြင့်၊

စ တု တ္ထ စေ တ မန် တော် သည် ကိုယ့် ဖ လား ကို နေ ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော် လူ တို့ ကို အ ရှိန် ဖြင့် တောက် လောင် သော အ ခွင့် ရ သည့် အ လျောက်၊လူ တို့ လည်း အ လွန် ပူ ပြင်း ၍ ကျွမ်း လောင် ကြ ရာ ဘုန်း တော် ကို ချီး မွမ်း ရန် နောင် တ မ ရ ဘဲ ဤ ဘေး များ ကို အ စိုး ရ သော ဘု ရား သ ခင့် နာ မ တော် အား ပုတ် ခတ် ကြ ၏။

ပ ဥ္စ မ စေ တ မန် တော် သည် ကိုယ့် ဖ လား ကို သား ရဲ၏ ရာ ဇ ပ လ္လင် ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော် သား ရဲ၏ နိုင် ငံ လုံး မှောင် မိုက် သ ဖြင့် နိုင် ငံ သူ နိုင် ငံ သား တို့ သည် နာ ကျင် ခြင်း ဝေ ဒ နာ ကြောင့် လျှာ ကို ခဲ လျက် ကိုယ့် အ ကျင့် အ ကြံ များ အ တွက် နောင် တ မ ရ ဘဲ ထို ဝေ ဒ နာ နှင့် အ နာ ဆိုး များ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် ဘု ရား သ ခင် အား ပုတ် ခတ် ကြ ၏။

ဆ ဋ္ဌ မ စေ တ မန် တော် သည် ကိုယ့် ဖ လား ကို ဥ ဖ ရတ် မြစ် ကြီး ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော် အ ရှေ့ ပြည် ဘု ရင် မင်း တို့ လမ်း ပေါက် စေ ခြင်း ငှါ မြစ် ရေ ခမ်း ခြောက် ၏။ထို အ ခါ နိ မိတ် ပြ လျက် အ န န္တ တန် ခိုး ရှင် ဘု ရား သ ခင့် နေ့ တော် ကြီး စစ် ပွဲ သို့ တစ် လော က လုံး ရှိ ဘု ရင် မင်း တို့ ကို စု ရုံး စေ ရန် ထွက် သွား သည့် မ သန့် သော ဝိ ညာဉ်၊ နတ် ဆိုး သုံး ကောင် သည် န ဂါး၏ ခံ တွင်း၊ သား ရဲ၏ ခံ တွင်း၊ မိ စ္ဆာ ပ ရော ဖက်၏ ခံ တွင်း များ မှ ဖား သ ဖွယ် ထွက် လာ ပြီး လျှင်၊ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ ဖြင့် ဟာ မ ဂေ ဒုန် ခေါ် အ ရပ် သို့ စု ရုံး စေ ကြ သည် ကို ငါ မြင် ရ၏။ ငါ သည် ခိုး သူ ကဲ့ သို့ လာ မည်။ အ ချည်း စည်း သွား လာ၍ ရှက် ကွဲ ရာ မ ပေါ် စေ ရန် ကိုယ့် အ ဝတ် များ ကို ထိန်း သိမ်း လျက် စောင့် နေ သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။

သ တ္တ မ စေ တ မန် တော် သည် ကိုယ့် ဖ လား ကို ကောင်း ကင် လေ ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော် အ ဆုံး သတ် ပြီ ဟူ၍ ဗိ မာန် တော် ရာ ဇ ပ လ္လင် တော် မှ ကျယ် သော ကြွေး ကြော် သံ ရောက် လာ ရာ၊လျှပ် ပြက် ခြင်း၊ မိုး ချုန်း ခြင်း၊ ထစ် ခြင်း များ ပြင် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ လူ နေ သည် က စ၍ မ ဖြစ် စ ဖူး အ လွန် ကြီး ကျယ် ပြင်း ထန် သော င လျင် လှုပ် ခြင်း ဖြစ် သ ဖြင့်၊မြို့ တော် ကြီး သုံး ပိုင်း အက် ကွဲ လျက် လူ မျိုး ခြား တို့ မြို့ များ လည်း ပြို လဲ၏။ ထို သို့ ဗာ ဗု လုန် မြို့ ကြီး ကို ဘု ရား သ ခင် သ တိ ရ၍ အ မျက် တော် စ ပျစ် ရည် အ ရှိန် ဖ လား ကို တိုက် တော် မူ ရာ၊ပ ထ မ စေ တ မန် တော် သွား၍ ကိုယ့် ဖ လား ကို မြေ ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော် သား ရဲ၏ သ ညာ ခံ လျက် ရုပ် ပုံ ကို ရှိ ခိုး သူ တို့ ၌ နာ ကျင် သော အ နာ ဆိုး ပေါက် ၏။ကျွန်း ရှိ သ မျှ ရှောင် ပြေး၍ တောင် များ ပ ပျောက် သည့် ပြင်၊ကောင်း ကင် မှ ခွက် သုံး ဆယ် ခန့် ရှိ မိုး သီး ကြီး များ ကျ သည် နှင့် လူ တို့ သည် ပြင်း ထန် လှ သော ထို မိုး သီး ဘေး ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် အား ပုတ် ခတ် ကြ ၏။

ထို အ ခါ ဖ လား ခု နစ် လုံး ကိုင် စေ တ မန် တော် ခု နစ် ပါး အ ဝင် တစ် ပါး သည် လာ လျက် လိုက် ခဲ့ လော့။ မြေ ကြီး ဘု ရင် မင်း တို့ နှင့် မှား ယွင်း သူ၊ မ တ ရား မေ ထုန် စ ပျစ် ရည် နှင့် မြေ ကြီး သား တို့ ကို မူး ယစ် စေ သူ၊ မြစ် ချောင်း များ အ နီး ထိုင် နေ သော ပြည် တန် ဆာ ကြီး ခံ ရ မည့် စီ ရင် ဒဏ် ကို ပြ မည် ဟု ငါ့ အား မြွက် ဆို ပြီး လျှင်၊ဘု ရင် မင်း ခု နစ် ပါး လည်း ဖြစ် သည့် အ လျောက် ငါး ပါး ကျ ပြီ။ တစ် ပါး ရှိ၏။ ကျန် တစ် ပါး မှာ မ ပေါ် သေး။ ပေါ် သည့် ကာ လ၊ တ ခ ဏ မျှ စံ ရ မည်။အ ထက် က ရှိ ဘူး လျက်၊ ယ ခု မ ရှိ သော သား ရဲ ကား ထို ခု နှစ် ပါး အ ဝင် ဖြစ် လျက် ပျက် စီး ရာ ရောက် မည့် အ ဋ္ဌ မ ဘု ရင် မင်း တည်း။သင် မြင် သော ဦး ချို ဆယ် ချောင်း ကား နိုင် ငံ မ ရ သေး သော် လည်း၊ သား ရဲ နှင့် အ တူ မင်း အာ ဏာ ကို တစ် နာ ရီ မျှ ရ မည့် ဘု ရင် မင်း ဆယ် ပါး တို့ တည်း။ထို မင်း တို့ သည် ကိုယ့် တန် ခိုး နှင့် အာ ဏာ ကို သား ရဲ သို့ အ ကြံ တူ အပ် နှံ လျက် သိုး ငယ် တော် နှင့် စစ် ပြိုင် ကြ ရာ၊အ ရှင့် ထက် အ ရှင်၊ ဘု ရင့် ထက် ဘု ရင် ဖြစ် တော် မူ သော သိုး ငယ် တော် သည် ရွေး ကောက် ခေါ် ထား တော် မူ သူ၊ သ စ္စာ စောင့် သူ၊ နောက် တော် ပါ တို့ နှင့် တ ကွ နိုင် နင်း တော် မူ လိမ့် မည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ပြည့် တန် ဆာ ထိုင် နေ ရာ သင် မြင် သော မြစ် ချောင်း များ ကား ဘာ သာ စ ကား အ ပုံ ပုံ ပြော ဆို သော လူ အ မျိုး အ နွယ် များ တည်း။သင် မြင် သော ဦး ချို ဆယ် ချောင်း နှင့် သား ရဲ သည် ထို ပြည့် တန် ဆာ ကို မုန်း ထား သ ဖြင့် မြို့ ဆိုး ကုန်း အ ချည်း စီး ဖြစ် စေ လျက် သူ့ အ သား ကို စား၍ မီး ဖြင့် ကျွမ်း စေ ကြ လိမ့် မည်။အ သို့ ဆို သော် ဘု ရား သ ခင် ပြ ဋ္ဌာန်း ချက် မ ပြီး မ ချင်း ကိုယ့် နိုင် ငံ ကို သား ရဲ သို့ အ ကြံ တူ အပ် နှံ၍ အ ကြံ တော် အ တိုင်း ဆောင် ရွက် ကြ စေ ရန် သူ တို့ စိတ် ကို ဘု ရား သ ခင် ပြု ပြင် တော် မူ ၏။သင် မြင် သော မိန်း မ ကား မြေ ကြီး ဘု ရင် မင်း တို့ ကို အ စိုး ရ သော မြို့ တော် ကြီး ဖြစ် သ တည်း ဟူ ၍ လည်း ကောင်း မြွက် ဆို လေ ၏။

သင် မြင် သော ဦး ချို ဆယ် ချောင်း ကား နိုင် ငံ မ ရ သေး သော် လည်း၊ သား ရဲ နှင့် အ တူ မင်း အာ ဏာ ကို တစ် နာ ရီ မျှ ရ မည့် ဘု ရင် မင်း ဆယ် ပါး တို့ တည်း။ထို မင်း တို့ သည် ကိုယ့် တန် ခိုး နှင့် အာ ဏာ ကို သား ရဲ သို့ အ ကြံ တူ အပ် နှံ လျက် သိုး ငယ် တော် နှင့် စစ် ပြိုင် ကြ ရာ၊အ ရှင့် ထက် အ ရှင်၊ ဘု ရင့် ထက် ဘု ရင် ဖြစ် တော် မူ သော သိုး ငယ် တော် သည် ရွေး ကောက် ခေါ် ထား တော် မူ သူ၊ သ စ္စာ စောင့် သူ၊ နောက် တော် ပါ တို့ နှင့် တ ကွ နိုင် နင်း တော် မူ လိမ့် မည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊

သူ က လည်း ဗာ ဗု လုန် မြို့ ကြီး ပြို ပြီ၊ ပြို ပြီ။ နတ် ဆိုး တို့ နေ ထိုင် ရာ မ သန့် သော ဝိ ညာဉ် ဟူ သ မျှ အောင်း ရာ ငှက် ယုတ် ငှက် ဆိုး တို့ အောင်း ရာ ဖြစ် လေ ပြီ။

စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် တော် မူ မည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် တန် ခိုး ကြီး တော် မူ သည့် အ လျောက် ခံ ရ မည့် ဘေး များ တည်း ဟူ သော သေ ခြင်း၊ မြည် တမ်း ခြင်း၊ အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း များ သည် နေ့ ချင်း သင့် ရောက် သည့် ပြင်၊ မီး ဖြင့် ကျွမ်း လောင် ခံ ရ လ တ္တံ့။

တစ် ဖန် ခွန် အား ကြီး သော စေ တ မန် တော် တစ် ပါး သည် ကြိတ် ဆုံ ကြီး ခန့် ရှိ ကျောက် တစ် လုံး ကို ယူ၍ သ မု ဒ္ဒ ရာ ထဲ သို့ ပစ် ချ ပြီး လျှင် ဗာ ဗု လုန် မြို့ ကြီး ကို ဤ သို့ ပြင်း ထန် စွာ ပစ် ချ သ ဖြင့် တွေ့ တော့ မည် မ ဟုတ်။စောင်း သ မား၊ အ ငြိမ့် သ မား၊ ပြွေ သ မား၊ တံ ပိုး ခ ရာ သ မား တို့ တီး မှုတ် သံ ကို သင်၌ ကြား ရ တော့ မည် မ ဟုတ်။ လက် မြှောက် သူ မည် သည် ကို မျှ တွေ့ တော့ မည် မ ဟုတ်။ ကြိတ် ဆုံ သံ ကို ကြား ရ တော့ မည် မ ဟုတ်။မီး အ လင်း ထွန်း ရ တော့ မည် မ ဟုတ်။ မင်္ဂ လာ ဆောင် သ တို့ သား နှင့် သ တို့ သ မီး ကြွေး ကြော် သံ ကို ကြား ရ တော့ မည် မ ဟုတ်။ အ သို့ ဆို သော် သင့် ကုန် သည် တို့ သည် မြေ ပေါ် တွင် အ ကြီး အ မှူး ဖြစ် ခဲ့ ကြ ရာ သင့် နတ် မှော် ဟော ခြင်း ဖြင့် လူ အ မျိုး မျိုး တို့ လှည့် ဖြား ခံ ရ ကြ သည့် ပြင်၊ပ ရော ဖက် နှင့် သီး သန့် ထား သူ တို့ အ သွေး မှ စ၍ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ကွပ် မျက် ခံ ရ သူ ခပ် သိမ်း တို့ အ သွေး ကို ထို မြို့၌ တွေ့ မိ ခဲ့ သော ကြောင့် တည်း ဟု ကြွေး ကြော် ၏။

တစ် ဖန် ကောင်း ကင် ဘုံ ပွင့် ရာ ငါ မျှော် ကြည့် သော် မြင်း ဖြူ တစ် စီး ကို မြင် ရ၏။ စီး နင်း သူ သည် ဟုတ် မှန် စွာ သ စ္စာ စောင့် သော အ ရှင် ဟု သ မုတ်၍ ဖြောင့် မတ် စွာ စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် လျက် စစ် တိုက် တော် မူ ၏။မီး လျှံ ကဲ့ သို့ စ က္ခု တော် ရှိ သော ထို အ ရှင် သည် မ ကိုဋ် အ များ ကို ဆောင်း လျက် အ သွေး စွန်း ပြီး ဝတ် လုံ ကို ရုံ လျက် ကိုယ် မှ တစ် ပါး မည် သူ မျှ မ သိ သော အ က္ခ ရာ တင် ပြီး နာ မ တော့် ပြင် ဘု ရား သ ခင့် နှုတ် က ပတ် တော် ဟူ ၍ ဘွဲ့ တော် ရှိ၏။ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ တို့ လည်း ဖြူ စင် သော ပိတ် ချော ဝတ် ဆင် လျက် မြင်း ဖြူ များ ကို စီး၍ နောက် တော် ပါ ကြ ရာ။လူ အ မျိုး မျိုး တို့ ကို ဒဏ် ခတ် ရန် ခံ တွင်း တော် မှ ထက် သော သံ လျက် ထွက် သည့် အ လျောက် သံ လှံ တံ နှင့် အုပ် စိုး၍ အ န န္တ တန် ခိုး ရှင် ဘု ရား သ ခင့် အ မျက် တော် စ ပျစ် ရည် အ ရှိန် ကျင်း ကို ဖိ နင်း တော် မူ၏။ဝတ် လုံ တော်၊ ပေါင် တော် ပေါ် မှာ ဘု ရင့် ထက် ဘု ရင်၊ အ ရှင့် ထက် အ ရှင် ဟု ဘွဲ့ တော် အ က္ခ ရာ တင် လျက် ရှိ၏။

ထို အ ခါ သား ရဲ မှ စ၍ မြေ ကြီး ဘု ရင် မင်း တို့ နှင့် နောက် ပါ ဗိုလ် ခြေ များ သည် မြင်း စီး သော အ ရှင် မှ စ၍ နောက် တော် ပါ ဗိုလ် ခြေ များ ကို စစ် တိုက် ရန် ခင်း ကျင်း ကြ စ ဥ်၊စီ ရင် တော် မူ ချက် များ သည် ဟုတ် မှန် ဖြောင့် မတ်၏။ မ တ ရား သော မေ ထုန် ဖြင့် မြေ ကြီး တစ် ပြင် လုံး ဖောက် ပြန် စေ သော ပြည် တန် ဆာ ကြီး ကို စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် တော် မူ လျက် ကျွန် တော် ရင်း တို့ အ သွေး အ တွက် လက် စား​ ချေ တော် မူ ပြီ ဟု ကြွေး ကြော် ကြ ပြီး နောက်၊သား ရဲ ရှေ့ တွင် နိ မိတ် ပြ သ ဖြင့် သား ရဲ၏ သ ညာ ခံ သူ၊ ရုပ် ပုံ ကို ရှိ ခိုး သူ တို့ အား လှည့် ဖြား သော မိ စ္ဆာ ပ ရော ဖက် နှင့် တ ကွ သား ရဲ ပါ သုံ့ ပန်း ပြီး လျှင် နှစ် ဦး လုံး ကို တောက် လောင် သော ကန့် မီး အိုင် ထဲ သို့ အ ရှင် လိုက် ပစ် ချ သည့် ပြင်၊ကြွင်း သူ တို့ ကို မြင်း စီး သော အ ရှင့် ခံ တွင်း တော် ထွက် သန် လျက် နှင့် ကွပ် မျက် သ ဖြင့် ချင်း တို့ အ သား နှင့် ငှက် အ ပေါင်း ပြည့် ဝ သည် ကို ငါ မြင် ရ ၏။

တစ် ဖန် စေ တ မန် တော် တစ် ပါး သည် င ရဲ ဘုံ သော့ နှင့် သံ ကြိုး ကြီး တစ် စင်း ကို ကိုင် လျက် ကောင် ကင် ဘုံ မှ ဆင်း လာ ရာ၊သား ရဲ နှင့် မိ စ္ဆာ ပ ရော ဖက် တို့ ရှိ နှင့် ရင်း ကန့် မီး အိုင် ထဲ သို့ ပစ် ချ ခံ ရ သ ဖြင့် က မ္ဘာ အ ဆက် ဆက် နေ့ ညဉ့် မ ပြတ် ညှဉ်း ဆဲ ခံ ရ ကြ လ တ္တံ့။တစ် ဖန် ဖြူ ဆွတ် သော မ ဟာ ရာ ဇ ပ လ္လင် ကို လည်း ကောင်း၊ ထို ပ လ္လင့် အ ထက် စံ တော် မူ သော အ ရှင့် မျက် မှောက် မှ၊ မိုး မြေ ရှောင် ပြေး ကွယ် ပျောက် သည် ကိုလည်း ကောင်း ငါ မြင် ရ ၏။ထို ပ လ္လင် တော့် ရှေ့ တွင် သူ သေ အ ယုတ် အ မြတ် တို့ ရပ် နေ ကြ ရ။ မှတ် ပုံ စာ ရင်း များ ကို ဖွင့် ထား သည့် ပြင် အ သက် ဆိုင် ရာ အ ခြား စာ ရင်း ကို လည်း ဖွင့် ထား ပြီး လျှင် သူ သေ တို့ သည် စာ ရင်း မှတ် ပုံ ပါ အ ကျင့် အ ကြံ များ အ လျောက် စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ခံ ရ ကြ သည် ကို ငါ မြင် ရ ၏။သ မု ဒ္ဒ ရာ သည် ပါ ရှိ သော သူ သေ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ သေ မင်း နှင့် မ ရ ဏာ တို့ သည် ပါ ရှိ သော သူ သေ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ အပ် ရ ကြ သ ဖြင့် အ ကျင့် အ ကြံ များ အ လျောက် လူ တိုင်း စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ခံ ရ ပြီး နောက်၊သေ မင်း နှင့် မ ရ ဏာ ကို မီး အိုင် ထဲ သို့ ပစ် ချ လိုက်၏။ ထို မီး အိုင် ကား ဒု တိ ယ သေ ခြင်း တည်း။အ သက် စာ ရင်း တွင် အ မည် မ သွင်း သူ တိုင်း ကို လည်း မီး အိုင် ထဲ သို့ ပစ် ချ လိုက်၏။မာ နတ် စာ တန် တည်း ဟူ သော ရှေး မြွေ ဟောင်း န ဂါး ကို ဖမ်း ဆီး၍ နှစ် ပေါင်း တစ် ထောင် ချည် နှောင် လျက် င ရဲ သို့ ပစ် ချ ပြီး လျှင်၊ထို နှစ် ပေါင်း တစ် ထောင် မ ကုန် မီ လူ အ မျိုး မျိုး တို့ ကို ထပ် မံ မ လှည့် ဖြား နိုင် စေ ရန် ပိတ်၍ တံ ဆိပ် ခတ် ထား သည် ကို ငါ မြင် ရ ၏။ ထို ကာ လ ကုန် လွန် သည့် နောက် တစ် ခ ဏ မျှ လွှတ် ရ ဦး မည်။

တစ် ဖန် ဖြူ ဆွတ် သော မ ဟာ ရာ ဇ ပ လ္လင် ကို လည်း ကောင်း၊ ထို ပ လ္လင့် အ ထက် စံ တော် မူ သော အ ရှင့် မျက် မှောက် မှ၊ မိုး မြေ ရှောင် ပြေး ကွယ် ပျောက် သည် ကိုလည်း ကောင်း ငါ မြင် ရ ၏။ထို ပ လ္လင် တော့် ရှေ့ တွင် သူ သေ အ ယုတ် အ မြတ် တို့ ရပ် နေ ကြ ရ။ မှတ် ပုံ စာ ရင်း များ ကို ဖွင့် ထား သည့် ပြင် အ သက် ဆိုင် ရာ အ ခြား စာ ရင်း ကို လည်း ဖွင့် ထား ပြီး လျှင် သူ သေ တို့ သည် စာ ရင်း မှတ် ပုံ ပါ အ ကျင့် အ ကြံ များ အ လျောက် စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ခံ ရ ကြ သည် ကို ငါ မြင် ရ ၏။သ မု ဒ္ဒ ရာ သည် ပါ ရှိ သော သူ သေ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ သေ မင်း နှင့် မ ရ ဏာ တို့ သည် ပါ ရှိ သော သူ သေ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ အပ် ရ ကြ သ ဖြင့် အ ကျင့် အ ကြံ များ အ လျောက် လူ တိုင်း စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ခံ ရ ပြီး နောက်၊သေ မင်း နှင့် မ ရ ဏာ ကို မီး အိုင် ထဲ သို့ ပစ် ချ လိုက်၏။ ထို မီး အိုင် ကား ဒု တိ ယ သေ ခြင်း တည်း။အ သက် စာ ရင်း တွင် အ မည် မ သွင်း သူ တိုင်း ကို လည်း မီး အိုင် ထဲ သို့ ပစ် ချ လိုက်၏။

လူ အ သီး အ သီး တို့ အား အ ကျင့် အ ကြံ အ လျောက် ဆပ် ပေး ရန် အ ကျိုး ဆက် ထက် ကြပ် ပါ ငါ အ မြန် လာ မည်။

ဘုရားသခင်ထံဆုတောင်းပါ။