ကျမ်းစာထဲမှာ ကိုယ့်မိသားစုကို ကောင်းကောင်းပြုစုစောင့်ရှောက်ဖို့ ရှိတာလေးတွေကို ပညာရှိရှိသုံးဖို့ သွန်သင်ထားတယ်။ ပိုရဖို့ မျှော်လင့်ပြီး လောင်းကစားမှာ အန္တရာယ်မပြုဖို့လည်း ပြောထားတယ်။ လောင်းကစားအကြောင်း တိုက်ရိုက်မပြောပေမယ့် ဘုရားသခင်ရဲ့အမြင်ကို နားလည်အောင် ကျမ်းစာက လမ်းညွှန်ပေးထားတယ်။
လုကာခရစ်ဝင် ၁၂:၁၅ မှာ "သတိထားကြလော့။ လောဘကို တွန်းလှန်ကြလော့။ လူတစ်ယောက်ရဲ့အသက်ဟာ ပစ္စည်းဥစ္စာကြွယ်ဝမှုပေါ် မူတည်တာ မဟုတ်ဘူး" လို့ သတိပေးထားတယ်။
ဒါ့အပြင် ကိုယ့်ကို ပေးအပ်ထားတဲ့ အရာအားလုံးကို ကောင်းမွန်တဲ့ စီမံခန့်ခွဲသူ ဖြစ်ဖို့လည်း တိုက်တွန်းထားတယ်။ လုကာခရစ်ဝင် ၁၂:၄၂ မှာ "အိမ်ရှင်က မိမိအိမ်သားများအား အချိန်တန်လျှင် အစာဝေငှပေးစေခင် အိမ်တော်ကို စီမံအုပ်ချုပ်စေရန် မိမိခန့်ထားသော သစ္စာရှိ၍ ပညာရှိသော အစေခံကား မည်သူနည်း" လို့ မေးထားတယ်။ ဒါကြောင့် ဘုရားသခင်ပေးတဲ့ အရာအားလုံးကို တန်ဖိုးထားပြီး ကိုယ့်ရဲ့စွမ်းရည်နဲ့အညီ ပညာရှိရှိ စီမံခန့်ခွဲရမယ်။ မဆင်မခြင်လုပ်ရပ်တွေကြောင့် ဆုံးရှုံးမသွားစေဖို့ သတိထားရမယ်။
ငွေ ကို တပ် မက် ခြင်း သည် အ ဆိုး အ မျိုး မျိုး၏ အ မြစ် မူ လ ဖြစ် သည့် အ လျောက် အ ချို့ သည် လိုက် စား သ ဖြင့် ယုံ ကြည် ခြင်း တ ရား လမ်း မှ လွှဲ သွား၍ များ ပြား စွာ သော က နှင့် ကိုယ် ကို ထုတ် ချင်း ခွင်း ကြ ပြီ။
မ စ္ဆေ ရ မျက် စိ ရှိ သူ သည်၊ ဆင်း ရဲ သော အ ဖြစ် သို့ ရောက် မည် ကို မ ထောက် ဘဲ၊ ငွေ ပေါ များ စေ ခြင်း ငှာ အ လျင် လွန် တတ်၏။
ငွေ ကြွယ် ဝ စေ ခြင်း ငှာ၊ ပင် ပန်း စွာ မ ကြိုး စား နှင့်။ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ရှိ သည် နှင့် အ ညီ ပြတ် စဲ လော့။
ငွေ ကို ခုံ မင် သော သူ သည်၊ ငွေ နှင့် လည်း ကောင်း၊ ကြွယ် ဝ ခြင်း ကို ခုံ မင် သော သူ လည်း၊ စည်း စိမ် ဥ စ္စာ နှင့် လည်း ကောင်း၊ တင်း မ တိမ်၊ ဤ အ ချင်း အ ရာ ကား၊ အ န တ္တ ဖြစ်၏။
တစ် ဦး ကို မုန်း ၍ တစ် ဦး ကို ချစ် ခြင်း၊ တစ် ဦး ကို လိုက် နာ၍ တစ် ဦး ကို မ လေး မြတ် ခြင်း မ ပြု ဘဲ၊ သ ခင် နှစ် ဦး ထံ မည် သူ မျှ အ စေ မ ခံ နိုင် သည့် နည်း တူ သင် တို့ သည် ဘု ရား သ ခင်၏ အ စေ၊ ဓ န၏ အ စေ နှစ် ရပ် ကို မ ခံ နိုင် ကြ။
ပေါ့ ပေါ့ ဆ ဆ ရ သော စီး ပွား ချမ်း သာ သည်၊ ကုန် ခမ်း လွယ်၏။ လုပ် ကိုင် ဆည်း ပူး သော သူ မူ ကား၊ တိုး ပွား လိမ့် မည်။
ငါ တို့ မှာ ထား ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သေ ဝပ် စွာ နေ ထိုင် လျက်၊ ကိုယ့် အ မှု အ ရေး ကို ဂ ရု စိုက် လျက်၊ ကိုယ့် လက် ဖြင့် လုပ် ကိုင် လျက် ကြိုး စား ကြ စေ ရန်လည်း ကောင်း၊ ငါ တို့ နှိုး ဆော် ကြ၏။
အ နည်း နည်း ကို ငါ ပြု ခွင့် ရှိ သည် မှန် သော် လည်း အ နည်း နည်း ကြောင့် အ ကျိုး ဖြစ် ထွန်း သည် မ ဟုတ်။ အ နည်း နည်း ကို ငါ ပြု ခွင့် ရှိ သော် လည်း မည် သည့် နည်း၏ တန် ခိုး အောက် သို့ ငါ ဝင် မည် မ ဟုတ်။
သူ တစ် ပါး၏ အိမ်၊ မ ယား၊ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ၊ နွား၊ မြည်း မှ စ၍ ပိုင် ဆိုင် ရာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ တပ် မက် သော စိတ် မ ရှိ စေ နှင့် ဟူ သော ဗျာ ဒိတ် အ လုံး စုံ ကို မိန့် တော် မူ ၏။
သူ တစ် ပါး မှ လု ယက် ခြင်း၊ အ တင်း ယူ ခြင်း မ ပြု ရ။ သူ ရင်း ငှါး ခ ကို နံ နက် တိုင် မ ဆိုင်း ရ။
သူ တစ် ပါး၏ မ ယား၊ အိမ်၊ လယ် ယာ၊ ကျွန် ယောက်ျား၊ ကျွန် မိန်း မ၊ နွား၊ မြည်း မှ စ၍၊ ပိုင် ဆိုင် ရာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ လော ဘ တပ် မက် ခြင်း မ ရှိ နှင့်။
ဆိုး သွမ်း ခြင်း ကို ပြု ၍ ရ သော ဘ ဏ္ဍာ သည်၊ အ ကျိုး မဲ့ ဖြစ်၏။ ဖြောင့် မတ် ခြင်း မူ ကား၊ သေ ခြင်း မှ ကယ် လွှတ် တတ် ၏။
အ ဆုံး စ ကား မှာ ညီ အ ကို တို့ မှန် ကန် သော အ ရာ၊ ကြည် ညို ဖွယ် သော အ ရာ၊ သင့် လျော် သော အ ရာ၊ စင် ကြယ် သော အ ရာ၊ နှစ် သက် ဖွယ် သော အ ရာ၊ အ သ ရေ ရှိ သော အ ရာ များ ကို၄င်း၊ ပါ ရ မီ အ ပါး ပါး ဂုဏ် အ ပါး ပါး ကို၄င်း၊
ဖင့် နွှဲ သော လက် ဖြင့် လုပ် ကိုင် သူ သည်၊ ဆင်း ရဲ ခြင်း သို့ ရောက်၍၊ လျင် မြန် သော လက် နှင့် လုပ် ကိုင် သူ ကား၊ ကြွယ် ဝ လိမ့် မည်။
အ မျက် ဒဏ် ခံ ရ သော ကာ လ ၌၊ ဥ စ္စာ စည်း စိမ် သည် အ ကျိုး မဲ့ ဖြစ်၏။ ဖြောင့် မတ် ခြင်း မူ ကား၊ သေ ဘေး မှ ကယ် လွှတ် တတ် ၏။
ကိုယ့် စည်း စိမ်၌ အား ကိုး သော သူ သည်၊ လဲ ရ လိမ့် မည်။ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ မူ ကား၊ သစ် ရွက် ကဲ့ သို့ စိမ်း လန်း ကြ လိမ့် မည်။
ထို ကြောင့် ကိုယ် ကို ပြု စေ လို သ မျှ အ တိုင်း သူ တစ် ထူး တို့ အား ပြု ကြ လော့။ ဤ သည် ကား ပ ည တ္တိ ကျမ်း၊ ပ ရော ဖက် ကျမ်း များ အ လို တည်း။
လော ဘ ကြီး သော သူ သည်၊ ကိုယ့် အိမ် သူ အိမ် သား တို့ ကို နှောင့် ယှက် တတ်၏။ တံ စိုး ကို ရွံ ရှာ သော သူ မူ ကား၊ အ သက် ချမ်း သာ ရ လိမ့် မည်။
မ တ ရား သ ဖြင့် ရ သော အ စီး အ ပွား များ စွာ ထက်၊ တ ရား သ ဖြင့် ရ သော အ နည်း ငယ် သည် သာ၍ မြတ် ၏။
အ စ အ ဦး၌ လော ဘ အ လိုက်၊ ဥ စ္စာ ပိုင် ရ သော် လည်း၊ အ ဆုံး တွင်၊ အ မင်္ဂ လာ တည် လိမ့် မည်။
ဝိ ရိ ယ စိုက် သူ၏ အ ကြံ အ စည် များ သည်၊ ပို မို သည့် အ ဖြစ် သို့လည်း ကောင်း၊ လျင် လွန်း သူ ရှိ သ မျှ တို့၏ အ ကြံ အ စည် များ လည်း၊ လို လေ သေး သည့် အ ဖြစ် သို့လည်း ကောင်း၊ ရောက် စေ တတ်၏။
ပျော် ရွှင် ခြင်း ကို ခုံ မင် သော သူ သည်၊ ဆင်း ရဲ သော အ ဖြစ် သို့ ရောက် လိမ့် မည်။ စ ပျစ် ရည် နှင့် နံ့ သာ ဆီ ကို ခုံ မင် သော သူ လည်း၊ မ ကြွယ် ဝ နိုင်။
ပ ညာ ရှိ၏ အိမ်၌၊ နှစ် သက် ဖွယ် သော ဘ ဏ္ဍာ နှင့် နံ့ သာ ဆီ ပေါ များ၏။ မိုက် မဲ သူ မူ ကား၊ ဖြုန်း တီး တတ်၏။
များ စွာ သော စီး ပွား ချမ်း သာ ထက်၊ အ သ ရေ ကို ရွေး သင့်၏။ ကျေး ဇူး ဘ ဏ္ဍာ လည်း၊ ရွှေ ငွေ ထက် မြတ်၏။
ကြွယ် ဝ သော သူ သည်၊ နွမ်း ပါး သော သူ တို့ ကို အုပ် ချုပ် ရ၏။ မြီ စား လည်း မြီ ရှင့် ထံ ကျွန် ခံ ရ၏။
ကိုယ့် ဥ စ္စာ တိုး ပွား စေ ရန်၊ နွမ်း ပါး သူ့ ကို ညှဉ်း ပန်း၍၊ သူ ကြွယ် အား ပေး တတ် သော သူ သည်၊ အ မှန် ဆင်း ရဲ လိမ့် မည်။
ငွေ ကြွယ် ဝ စေ ခြင်း ငှာ၊ ပင် ပန်း စွာ မ ကြိုး စား နှင့်။ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ရှိ သည် နှင့် အ ညီ ပြတ် စဲ လော့။မျက် မှောက် ပြု ခိုက် မ ရှိ။ ကောင်း ကင်၌ ရွှေ လင်း တ ပျံ ဝဲ သ ကဲ့ သို့၊ စီး ပွား ချမ်း သာ သည်၊ အ တောင် ပေါက် ၍ ပျံ တတ် ၏။
ရိုး ဖြောင့် စွာ လိုက် သော သူ ဆင်း ရဲ သည်၊ လမ်း နှစ် ခွ ကို ကောက် ကျစ် စွာ လိုက် သော သူ ကြွယ် ထက်၊ သာ၍ မြတ် ၏။
လယ် ယာ လုပ် သော သူ သည်၊ အ စာ နှင့်လည်း ကောင်း၊ အ လ ဟဿ နောက် သို့ လိုက် သွား သူ သည်၊ ဆင်း ရဲ ခြင်း နှင့်လည်း ကောင်း၊ ရောင့် ရဲ ရ ကြ လိမ့် မည်။တိုင်း နိုင် ငံ၏ လွန် ကျူး ခြင်း အ တွက် ကြောင့်၊ စိုး မင်း များ ဖြစ် သော် လည်း၊ နား လည် ခြင်း နှင့် အ သိ ပ ညာ ချွန် သူ တို့ အား ဖြင့်၊ အ မြစ် အ ခြေ တည် မြဲ၏။သ စ္စာ စောင့် သော သူ သည်၊ ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ နှင့် ကြွယ် ဝ လိမ့် မည်။ ငွေ ပေါ များ စေ ခြင်း ငှာ၊ အ လျင် လွန် သော သူ မူ ကား၊ အ ပြစ် ဒဏ် နှင့် မ ကင်း မ လွတ် ရ။
နေ အောက် တွင် ဘေး ဆိုး တစ် မျိုး ကို ငါ မြင် ရ သည် မှာ၊ ဥ စ္စာ ရှင် သည်၊ ကိုယ် ကျိုး ကို ဖျက်၍ ပ စ္စည်း ကို သိမ်း ဆည်း ရာ၌၊မ ကောင်း သော အ မှု အ ရာ ကြောင့် ကုန် ခန်း သ ဖြင့်၊ အ မွေ ခံ သား သည်၊ လက် ချည်း ပင် နေ ရ သ တည်း။မိ ခင့် ဝမ်း မှ လာ ခဲ့ ရ သည့် အ တိုင်း၊ မည် သည့် လုပ် ကိုင် ကျိုး ကို မျှ မ ကိုင် မ ဆွဲ ဘဲ၊ အ ချည်း စည်း ပြန် သွား ရ၏။
အ စာ မ ဟုတ် သော အ ရာ အ ဖို့ ငွေ ကိုလည်း ကောင်း၊ အ ဆာ မ ပြေ သော အ ရာ အ ဖို့ သင် တို့ ချွေး နဲ စာ ကိုလည်း ကောင်း၊ အ ဘယ့် ကြောင့် ချိန် စက် ကြ သ နည်း။ ငါ စ ကား ကို နာ ခံ နား ထောင် လျက် အ ကောင်း ကို စား ရ သ ဖြင့်၊ မြိန် ရှက် ဖွယ် ရာ နှင့် အာ ရုံ ပြေ ကြ လော့။
ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စွန့် ပယ် လျက်၊ သန့် ရှင်း သော တောင် တော် ကို သ တိ လစ် လျက်၊ ကံ ခေါ် ဘု ရား ရှေ့ စား ပွဲ ခင်း ကျင်း ခြင်း၊ ကြ မ္မာ ခေါ် ဘု ရား ရှေ့ ရော စပ် သော သေ ရည် ဆက် သွန်း ခြင်း ပြု တတ် သော သင် တို့ ကို ကား၊ငါ ခေါ် သော အ ခါ မ ထူး၊ မိန့် ဆို သော အ ခါ နား မ ထောင် ဘဲ လျက်၊ မျက် မှောက် တော် တွင် မ ကောင်း သော အ ကျင့် ကို ကျင့်၍၊ ငါ မ နှစ် သက် ရာ ကို သင် တို့ ရွေး ချယ် ကြ သော ကြောင့်၊ ငါ သည် ကြ မ္မာ ဓား ဘေး သင့် စေ သ ဖြင့်၊ ကွပ် မျက် ရာ တွင် ရှိ သ မျှ ပြို လဲ ကြ ကုန် လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
မ တ ရား သ ဖြင့် ဥ စ္စာ ဆည်း ပူး သော သူ သည်၊ ကိုယ် မ ဥ သော ဥ ပေါ် တွင် ဝပ် လေ့ ရှိ သော ခါ ငှက် ကဲ့ သို့၊ အ သက် တာ အ လယ် တွင် စွန့် ပစ် ရ သည့် ပြင်၊ အ ဆုံး၌ လည်း၊ မိုက် မဲ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
ဒု စ ရိုက် ဆိုင် ရာ ခ လုတ် ဖြစ် သော ရွှေ ငွေ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ မျက် တော် နေ့ ရက် ၌ ကယ် လွှတ် ခြင်း၊ အာ ရုံ ဖြေ ခြင်း၊ ဝမ်း ဖြည့် ခြင်း များ ကို၊ မ ပြု နိုင် သည့် အ တွက်၊ ငွေ ကို လမ်း ၌ ပစ် ချ လျက်၊ ရွှေ ကို အ ညစ် အ ကြေး ကဲ့ သို့ မှတ် ယူ ကြ လိမ့် မည်။
အိပ် ရာ ပေါ် တွင်၊ ဒု စ ရိုက် ကို ကြံ စည် လျက်၊ မ ကောင်း ကို ဆင် ခြင် လျက်၊ နံ နက် မိုး သောက် သည့် ကာ လ၊ သတ္တိ ရှိ သ လောက် ပြု သော သူ၊ထ သွား ကြ လော့။ ကု သ၍ မ ရ သော ပျက် ယွင်း နာ ကို ဖြစ် စေ သည့် ညစ် ညူး ခြင်း ကြောင့်၊ ဤ ပြည် သည် သင် တို့ နား နေ ရာ ဖြစ် တော့ မည် မ ဟုတ်။အ ကြင် သူ က၊ စ ပျစ် ရည် နှင့် သေ ရည် သေ ရက် အ ကြောင်း ငါ ဟော ပြော မည် ဟု၊ လေ သက် သက်၊ မု သာ သက် သက်၌ ကျင် လည်၍ လှည့် စား အံ့။ ထို သူ သည်၊ ဤ လူ မျိုး ၏ ပ ရော ဖက် ဖြစ် ထိုက် လ တ္တံ့။အို ယာ ကုပ်၊ ငါ သည် သင့် အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ ကို စု ရုံး လျက်၊ ဣ သ ရေ လ အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ ကို သိမ်း ယူ လျက်၊ ခြံ၌ သိုး စု၊ စား ကျက်၌ သိုး အုပ် ကဲ့ သို့ သွင်း ထား မည့် အ လျောက်၊ လူ သံ သူ သံ ဖြစ် ပြန် လိမ့် မည်။မြို့ ရိုး ကို ဖောက် သော အ ရှင် ဦး တည်၍ ကြွ တော် မူ၏။ ရှိ သ မျှ တို့ သည် မြို့ တံ ခါး ဖြင့် ပေါက် လွတ် ထွက် သွား ကြ လေ ပြီ။ သူ တို့ ဘု ရင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ဦး တည် ရှေ့ ဆောင်၍ ချီ ကြွ တော် မူ လေ ပြီ။အိမ်၊ လယ် ယာ များ ကို တပ် မက် ၍ သိမ်း ယူ သ ဖြင့်၊ လင် နှင့် သား မ ယား တို့ အား၊ ပိုင် ရာ ပ စ္စည်း ပါ၊ ညှဉ်း ပန်း သူ တို့ သည်၊ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။
မ တ ရား သ ဖြင့် ရ သော ဘ ဏ္ဍာ နှင့်၊ အ မျက် တော် တိုက် တင်း ငယ် သည်၊ လူ ဆိုး တို့ အိမ် ၌ ရှိ သေး သ လော။စဉ်း လဲ သော ချိန် ခွင်၊ မ မှန် သော အ လေး အိတ် ရှိ စေ လျှင်၊ ငါ သည် သန့် ရှင်း လျက် နေ မည် လော။သူ ကြွယ် တို့ သည်၊ အ ဓ မ္မ မှု နှင့် ပြည့် လျက်၊ မြို့ သူ မြို့ သား တို့ လည်း၊ လှည့် စား တတ် သော လျှာ ဖြင့် မု သာ ဆို လျက် နေ ကြ သည် တ ကား။
ဘေး လွတ် ရန် အ ကြံ နှင့်၊ မြင့် ရာ အ ရပ်၌ သိုက် မြုံ လုပ် ရ အံ့ သော ငှာ ကိုယ့် အ ဆက် အ နွယ် အ ကျိုး အ ဖို့၊ မ တ ရား လု ယက် ယူ ငင် သော သင် သည်၊ အ မင်္ဂ လာ ရှိ၏။
ပိုး မွှား ချေး ညှော် စား လျက် သူ ခိုး ထွင်း ဖောက် ခိုး ယူ တတ် ရာ ဤ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ဘ ဏ္ဍာ များ ကို သို မှီး၍ မ ထား ကြ နှင့်။ထို့ ကြောင့် သင် လှူ ဒါန်း သော အ ခါ လူ တို့ ထံ မှ ဂုဏ် ပ ကာ သ န ရ ခြင်း ငှာ ဓ မ္မာ ရုံ များ၊ လမ်း များ တွင် သီ လ ကြောင် တို့ တီး မှုတ် လေ့ ရှိ ကြ သည့် နည်း တူ သင့် ရှေ့ မ တီး မ မှုတ် စေ နှင့်။ ထို သူ တို့ မှာ လှူ သော အ ကျိုး ကို ခံ ရ ကြ ပြီ၊ ငါ အ မှန် ဆို၏။ပို့ မွှား ချေး ညှော် စား ခြင်း၊ သူ ခိုး ထွင်း ဖောက် ခိုး ယူ ခြင်း ကင်း ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် သာ သို မှီး၍ ထား ကြ လော့။အ သို့ ဆို သော် သင့် ဘ ဏ္ဍာ ရှိ ရာ အ ရပ် သို့ သင့် စိတ် စွဲ ရောက် လိမ့် မည်။
လူ သည် တစ် လော က လုံး အ ပိုင် ရ၍ အ သက် ရှုံး လျှင် မည် သည့် အ ကျိုး ရှိ မည် နည်း။ ကိုယ် အ သက် ကို မည် သည့် အ ရာ နှင့် လဲ လှယ် မည် နည်း။
ယေ ရှု က သင် စုံ လင် လို လျှင် သွား၍ ပ စ္စည်း များ ကို ရောင်း ချ လျက် သူ ဆင်း ရဲ တို့ အား ပေး ကမ်း လော့။ သို့ မှ ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် ဘဏ္ဍာ ရ ရှိ လိမ့် မည်။ ငါ့ နောက် သို့ လည်း လိုက် လာ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ထို စ ကား ကို ပျို ရွယ် သူ ကြား လျှင် ဥ စ္စာ ပ စ္စည်း ကြွယ် ဝ သော ကြောင့် နှ လုံး မ သာ ထွက် သွား လေ၏။ထို အ ခါ တ ပည့် တော် တို့ အား ယေ ရှု က သူ ဌေး သူ ကြွယ် သည် ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ခဲ လေ စွ။ ငါ အ မှန် ဆို၏။တစ် နည်း သူ ဌေး သူ ကြွယ် သည် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ရန် ထက် ကု လား အုပ် သည် အပ် န ဖား ကို လျှို ရန် လွယ် ကူ သည် ငါ ဆို၏ ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊
သီ လ ကြောင် ဖြစ် သူ ကျမ်း တတ် ဆ ရာ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သင် တို့၌ အ မင်္ဂ လာ ရှိ၏။ သင် တို့ သည် အိုး ခွက် ပြင် ဘက် ကို စင် ကြယ် စေ သော် လည်း အ တွင်း၌ ဓ မ္မ မှု လွန် ကျူး မှု များ နှင့် ပြည့်၏။
တစ် နည်း၊ တစ် ခြား ပြည် သို့ သွား မည့် ဆဲ ဆဲ တွင် ကျွန် များ ကို ခေါ်၍ ပ စ္စည်း အပ် သော အ ရှင် နှင့် တူ၏။ထို ကျွန် တို့ အ ရည် အ ခြင်း အ လျောက် တစ် ယောက် ကို ရွှေ ချိန် ငါး ပိဿာ၊ တစ် ယောက် ကို နှစ် ပိဿာ၊ တစ် ယောက် ကို တစ် ပိဿာ အပ် ပြီး လျှင် ခ ရီး သွား လေ၏။ငါး ပိဿာ ရ သူ သည် ချက် ခြင်း သွား၍ ကုန် သွယ် သ ဖြင့် ငါး ပိဿာ အ မြတ် ရ၏။နှစ် ပိဿာ ရ သူ လည်း နှစ် ပိဿာ အ မြတ် ရ၏။တစ် ပိဿာ ရ သူ ကား သွား၍ အ ရှင့် ရွှေ ကို မြေ၌ တူး မြှုပ်၏။ကာ လ ရှည် ကြာ ပြီး နောက် အ ရှင် လာ၍ ကျွန် တို့ နှင့် စ ရင်း ရှင်း ရာငါး ယောက် မိုက်၍ ငါး ယောက် မှာ သ တိ ပ ညာ ရှိ၏။ငါး ပိဿာ ရ သူ သည် အ မြတ် ငါး ပိဿာ ပါ ယူ ခဲ့၍ အ ရှင် ကြည့် တော် မူ ပါ။ အပ် ထား တော် မူ သော ငါး ပိဿာ ဖြင့် အ မြတ် ငါး ပိဿ ရ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်အ ရှင် က တော် လှ ပေ ပြီ။ သ စ္စာ ရှိ သော ငါ့ ကျွန် ကောင်း၊ နည်း ပါး ရာ အ ပေါ်၌ သင် သ စ္စာ ရှိ သည် ဖြစ်၍ များ ပြား ရာ အ ပေါ် တွင် ငါ ခန့် ထား မည်။ သင့် အ ရှင် ၏ ရွှင် လန်း ခြင်း ကို ဝင် စား လော့ ဟု ပြန် ဆို ၏။နှစ် ပိဿာ ရ သူ လည်း လာ၍ အ ရှင် ကြည့် တော် မူ ပါ။ အပ် ထား တော် မူ သော နှစ် ပိဿာ ဖြင့် အ မြတ် နှစ် ပိဿာ ရ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်အ ရှင် က တော် လှ ပြီ။ သ စ္စာ ရှိ သော ငါ့ ကျွန် ကောင်း၊ နည်း ပါး ရာ အ ပေါ်၌ သင် သ စ္စာ ရှိ သည် ဖြစ်၍ များ ပြား ရာ အ ပေါ် တွင် ငါ ခန့် ထား မည်။ သင့် အ ရှင် ၏ ရွှင် လန်း ခြင်း ကို ဝင် စား လော့ ဟု ပြန် ဆို၏။တစ် ပိဿာ ရ သူ ကား လာ လျက် အ ရှင် ကိုယ် တော် သည် ခဲ့ ယဉ်း သော အ ရှင် ဖြစ်၍ ကိုယ် မ စိုက် ဘဲ လျက် ရိတ် ဖြတ်၊ ကိုယ် မ လှေ့ ဘဲ လျက် ကျီ သွင်း တတ် သည် ကို သိ သည့် အ တိုင်းကျွန် တော် ကြောက် ရွံ့ စွာ သွား၍ အ ရှင့် ရွှေ ကို မြေ၌ မြှုပ် ထား ပါ သည်။ ကြည့် တော် မူ ပါ။ အ ရှင့် ရွှေ ရှိ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်အ ရှင် က အ ချင်း ကျွန် ဆိုး၊ ကျွန် ပျင်း၊ ငါ သည် ကိုယ် မ စိုက် ဘဲ လျက် ရိတ် ဖြတ်၊ ကိုယ် မ လှေ့ ဘဲ လျက် ကျီ သွင်း တတ် သည် ကို သင် သိ လျှင် ငါ့ ရွှေ ကို ရွှေ ပွဲ စား တို့ ထံ အပ် သင့် သည်။အပ် လျှင် အ တိုး နှင့် တ ကွ ငါ ပြန် လာ၍ ရ လေ ပြီ ဟု မိန့် ဆို ပြီး နောက်ထို ရွှေ တစ် ပိဿာ ကို နုတ် ယူ၍ ခွက် တစ် ဆယ် ရှိ သူ့ အား လွှဲ အပ် ကြ လော့။အ သို့ ဆို သော် ရ ရှိ သူ တိုင်း အား ထပ် ပေး သ ဖြင့် ကြွယ် ဝ လိမ့် မည်။ မ ရ မ ရှိ သူ မှ မူ ကား ရ ရှိ သ မျှ ကို ပင် နုတ် ယူ လိမ့် မည်။မိုက် သူ တို့ သည် မီး ခွက် ယူ သည့် အ ခါ တွင် ဆီ မ ယူ ခဲ့ ကြ။အ သုံး မ ရ သော ထို ကျွန် ကို ပြင် ပ မှောင် ထဲ သို့ ပစ် ချ လော့။ ထို အ ရပ်၌ ငို ကြွေး ခြင်း၊ အံ ကြိတ် ခြင်း ရှိ ရ လ တ္တံ့ ဟု အ မိန့် ရှိ၏။
ဆူး ကြား တွင် ကျ သည့် အ စေ့ မှာ ကြား နာ ပြီး နောက် သွား လာ ရာ တွင် ဤ ဘ ဝ သော က ရှိ ခြင်း၊ စည်း စိမ် ကြီး ရှိ ခြင်း၊ ပျော် မွေ့ ခြင်း များ ဖိ စီး သ ဖြင့် အောင် မာ စွာ အ သီး မ သီး သော သူ များ ဖြစ် ၏။
လူ ပ ရိ သတ် အား လည်း ခပ် သိမ်း သော တပ် မက် ခြင်း မှ ကိုယ် ကို သ တိ နှင့် ကွယ် ကာ ကြ လော့။ ပ စ္စည်း များ ပြား ခြင်း၌ လူ့ အ သက် တည် သည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် တွင် မ ကြွယ် ဝ ဘဲ ကိုယ့် အ ဖို့ ဘ ဏ္ဍာ ကို သို မှီး၍ ထား သော သူ ကား ထို သို့ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ၏။
ကိုယ့် ပ စ္စည်း များ ကို ရောင်း ချ၍ စွန့် ကြဲ ပေး ကမ်း ကြ လော့။ မ ဆွေး နိုင် သော ငွေ အိတ် များ ကို လုပ်၍ သူ ခိုး ကပ် ခြင်း၊ ပိုး မွှား ဖျက် ခြင်း ကင်း ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် မ ကုန် မ ဆုံး နိုင် သော ဘ ဏ္ဍာ ကို သို မှီး ကြ လော့။အ သို့ ဆို သော် သင် တို့ ဘ ဏ္ဍာ ရှိ ရာ အ ရပ် သို့ သင် တို့ စိတ် စွဲ ရောက် လိမ့် မည်။
တစ် ဦး ကို မုန်း၍ တစ် ဦး ကို ချစ် ခြင်း၊ တစ် ဦး ကို လိုက် နာ၍ တစ် ဦး ကို မ လေး မြတ် ခြင်း မ ပြု ဘဲ သ ခင် နှစ် ဦး ထံ မည် သူ မျှ အ စေ မ ခံ နိုင် သည့် နည်း တူ သင် တို့ သည် ဘု ရား သ ခင်၏ အ စေ၊ ဓ န၏ အ စေ နှစ် ရပ် ကို မ ခံ နိုင် ကြ ဟု မိန့် တော် မူ၏။
သူ ဌေး တစ် ဦး သည် က မ္ပ လာ နီ နှင့် ပိတ် ချော ကို ဝတ် ဆင် လျက် နေ့ စဉ် ပျော် မွေ့ စွာ နေ ထိုင် ရာ အ နာ များ စွာ ပေါက် သော၊သူ ဌေး ခေါ်၍ သင့် အ ကြောင်း ငါ ကြား ရ သည် ကား အ သို့ နည်း။ ဘ ဏ္ဍာ စိုး ရာ ထူး နှင့် ဆိုင် သော ငွေ စာ ရင်း ကို ရှင်း ပြ လော့။ ဆက် လက်၍ ဘ ဏ္ဍာ စိုး မ လုပ် ရ ဟု ဆို၏။လာ ဇ ရု ခေါ် သူ တောင်း စား တစ် ယောက် သည် ထို သူ ဌေး စား ပွဲ မှ ကျ သည့် အ ကြွင်း အ ကျန် ကို စား လို၍ ဝင်း တံ ခါး အ နီး ချ ထား လေ့ ရှိ ကြ သော် ခွေး တို့ ပင် လာ၍ အ နာ များ ကို လျက် ရှာ ကြ၏။သူ တောင်း စား သေ လွန် ရာ အာ ဗြ ဟံ၏ ရင် ခွင် သို့ စေ တ မန် တော် တို့ ပို့ ဆောင် ကြ၏။ သူ ဌေး လည်း သေ လွန် ရာ သင်္ဂြိုလ် ခံ ရ၏။သူ ဌေး သည် မ ရ ဏာ့ နိုင် ငံ တွင် ပြင်း ပြ စွာ ခံ နေ ရ သ ဖြင့် မြော် ကြည့် လျှင် အာ ဗြ ဟံ ကို လည်း ကောင်း၊ ရင် ခွင် ရှိ လာ ဇ ရု ကို လည်း ကောင်း အ ဝေး က မြင် သော်၊အို အ ဘ အာ ဗြ ဟံ၊ အ ကျွန်ုပ် အား သ နား၍ လာ ဇ ရု သည် လက် ဖျား ကို ရေ နှစ် ခဲ့ ပြီး လျှင် အ ကျွန်ုပ် လျှာ အေး အောင် ဆွတ် ရန် စေ လွှတ် ပါ။ ဤ မီး လျှံ တွင် ပူ ပြင်း စွာ ခံ နေ ရ ပါ ပြီ ဟု အော် ဟစ် လျှောက် ထား သည့် ကာ လ၊အာ ဗြ ဟံ က ငါ့ သား၊ သင် အ သက် ရှင် စဉ် ကိုယ် ပိုင် ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ခံ စား ခဲ့ ရ ပြီ။ လာ ဇ ရု မူ ကား၊ မ ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ခံ စား ခဲ့ ရ ကြောင်း သ တိ ရ လော့။ ယ ခု မှာ ဤ အ ရပ် တွင် သူ၌ ချမ်း သာ ၏။ သင်၌ ပူ ပြင်း စွာ ခံ ရ၏။ထို မှ တစ် ပါး ဤ နေ ရာ မှ သင် တို့ ထံ ကူး လို သူ တို့ မ ကူး နိုင် စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ထို နေ ရာ မှ ငါ တို့ ထံ ကူး လို သူ တို့ မ ကူး နိုင် စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ငါ တို့ နှင့် သင် တို့ ကြား တွင် ချောက် ကြီး တည် လျက် ရှိ သည် ဟု ပြန် ဆို၏။သူ ဌေး က လည်း သို့ ဖြစ် လျှင် အ ဘ၊ ဤ ဒု က္ခ ခံ နေ ရာ သို့ ညီ အစ် ကို ငါး ယောက် တို့ မ ရောက် ကြ စေ ရန် သက် သေ အ ဖြစ် အ ကျွန်ုပ် ဘ ခင့် အိမ် သို့ လာ ဇ ရု ကို စေ လွှတ် ပါ။ တောင်း ပန် ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်၊အာ ဗြ ဟံ က သူ တို့၌ မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ ကျမ်း ရှိ၏။ ထို ကျမ်း များ ကို နာ ယူ ကြ စေ ဟု ပြန် ဆို သည့် ကာ လ၊ထို အ ခါ ဘ ဏ္ဍာ စိုး သည် ရာ ထူး ကို ငါ့ အ ရှင် ချ မည် ဖြစ်၍ မည် သို့ ငါ ပြု ရ အံ့ နည်း။ တူး ဆွ ရန် မ စွမ်း၊ တောင်း စား ရန် လည်း ရှက်၏။မ ဟုတ် ပါ အ ဘ အာ ဗြ ဟံ၊ သူ သေ တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် ယောက် သွား လျှင် နောင် တ ရ ကြ ပါ လိမ့် မည် ဟု လျှောက် ရာ၊အာ ဗြ ဟံ က မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ ကျမ်း များ ကို မ နာ ယူ က သူ သေ တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် ယောက် ရှင် ပြန် ထ မြောက် သော် လည်း သ ဘော ကျ ကြ မည် မ ဟုတ် ဟူ ၍ ပြန် ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
ယေ ရှု ကြား တော် မူ၍ စ ရိုက် တစ် ပါး လို သေး သည်။ ပိုင် သ မျှ ကို ရောင်း ချ ပြီး လျှင် သူ ဆင်း ရဲ တို့ အား ဝေ ငှ ပေး ကမ်း လော့။ သို့ မှ ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် ရ ရှိ လိမ့် မည်။ ငါ့ နောက် သို့ လည်း လိုက် လာ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ထို စ ကား ကို ကြား လျှင် များ စွာ ကြွယ် ဝ သူ ဖြစ် သော ကြောင့် အ လွန် နှ လုံး မ သာ ဖြစ် ၏။ထို သူ့ ကို ရှု မြင်၍ ယေ ရှု က ဥ စ္စာ ပ စ္စည်း ကြွယ် ဝ သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ခဲ လှ စွ တ ကား။သူ ဌေး သူ ကြွယ် သည် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ရန် ထက် ကု လား အုပ် သည် အပ် န ဖား ကို လျှို ရန် လွယ် ကူ သည် ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊
ကြိုးမြွာနှင်တံလုပ်ပြီးလျှင် သိုးနွားရှိသမျှကိုမောင်းနှင်၍ ကြေးငွေလဲလှယ်သူတို့၏ငွေနုပ်များကို သွန်ချခြင်း၊ စားပွဲများကိုမှောက်လှန်ခြင်းပြုသည့်ပြင်၊ချိုးရောင်းသူတို့အား၊ ဤမှယူသွားကြလော့။ ခမည်းတော်၏ဗိမာန်ကို ကုန်ရုံမလုပ်ကြနှင့်ဟုမိန့် တော်မူ၏။
အာ န နိ ဆို သူ မူ ကား၊ မ ယား ရှ ဖိ ရေ သ ဘော တူ လျက် မြေ ပိုင် ကို ရောင်း ချ၍ ရ ငွေ အ နက် ထိမ် ချန် ခဲ့ ပြီး လျှင် အ ချို့ အ ဝက် ကို ယူ လာ လျက် တ မန် တော် တို့ ခြေ ရင်း တွင် ပုံ ထား ရာ၊ပေ တ ရု ခြေ ရင်း တွင် ထို မိန်း မ လဲ သေ လေ၏။ ထို မိန်း မ သေ ပြီး သည် ကို လူ ငယ် တို့ ဝင် ရောက် တွေ့ မြင်၍ ထမ်း သွား ပြီး လျှင် လင် နှင့် ယှဉ် လျက် သင်္ဂြိုဟ် ကြ၏။အ သင်း တော် တစ် သင်း လုံး မှ စ၍ ကြား သိ သူ ခပ် သိမ်း တို့ လည်း ကြီး စွာ သော ကြောက် ရွံ့ ခြင်း ဖြစ် ကြ သ တည်း။၎င်း ပြင် တ မန် တော် တို့ သည် အံ့ ဖွယ် ရာ နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ အ များ ကို ပြည် သူ ပြည် သား တို့ တွင် ပြ ရ ကြ၏။ ပါ ဝင် သူ အ ပေါင်း တို့ သည် တ ညီ တ ညွတ် တည်း ရှော လ မုန့် မုတ် ဆောင် တွင် ရှိ နေ ကြ ရာ၊ကြွင်း သော သူ တို့ အ နက် မည် သူ မျှ မ ပေါင်း မ သင်း ဝံ့ သော် လည်း ပြည် သူ ပြည် သား တို့ ချီး မွမ်း ကြ သ ဖြင့်၊အ ရှင် ဘု ရား အား ယုံ ကြည် သူ ယောက်ျား မိန်း မ အ များ တို့ ထပ် ဝင် ကြ ၏။သို့ နှင့် အ ညီ ပေ တ ရု လျှောက် သွား သည့် ကာ လ တစ် ယောက် ယောက် အ ပေါ် တွင် အ ရိပ် မျှ ပင် လွှမ်း မိ စေ ရန်၊ သူ နာ တို့ ကို လမ်း သို့ ထုတ်၍ ထမ်း စင် အိပ် ရာ များ နှင့် ချ ထား ကြ သည့် ပြင်၊ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ပတ် လည် ရှိ မြို့ ရွာ များ မှ လူ အ များ သည် သူ နာ နှင့် နတ် ဆိုး ပူး ကပ် နှိပ် စက် ခံ ရ သူ တို့ ကို ခေါ် ဆောင် ရောက် လာ ကြ သည့် အ လျောက် ရော ဂါ ကပ် သူ ရှိ သ မျှ တို့ ကျန်း မာ ကြ ၏။ထို့ ကြောင့် ပ ရော ဟိတ် မင်း နှင့် ဇ ဒ္ဒု ကဲ ဂိုဏ်း သား အ ပေါင်း အ ဖော် ရှိ သ မျှ တို့ ထ ရပ် လျက် များ စွာ မ ရှု စိမ့် သ ဖြင့်၊တ မန် တော် တို့ ကို ဖမ်း ဆီး ပြီး လျှင်၊နှောင် အိမ် တွင် ချ ထား ကြ ရာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ မန် တစ် ပါး သည် ညဉ့် အ ခါ ထောင် တံ ခါး ကို ဖွင့်၍ ထုတ် ဆောင် လျက် သွား ကြ လော့။ဤ သို့ သော အ သက် ဆိုင် ရာ ဒေ သ နာ ရှိ သ မျှ ကို ဗိ မာန် တော် တွင် ရပ် လျက်၊လူ ပ ရိ သတ် အား ဟော ပြော ကြ လော့ ဟူ သော စ ကား ကို တ မန် တော် တို့ ကြား ကြ သည့် အ တိုင်း၊ နံ နက် စော စော ဗိ မာန် တော် သို့ ဝင်၍ ဒေ သ နာ ပေး ကြ၏။ ပ ရော ဟိတ် မင်း နှင့် အ ပေါင်း အ ဖော် တို့ လည်း လွှတ် တက် လျက် လွှတ် တော် အ ရာ ရှိ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား လူ ကြီး ဟူ သ မျှ ကို စည်း ဝေး စေ ပြီး လျှင် တ မန် တော် တို့ ကို ထုတ် သွင်း စေ ရန် နှောင် အိမ် သို့ လူ လွှတ် ကြ သော်၊သွား ရောက် သော လွှတ် လု လင် တို့ သည် ထောင် တွင် မ တွေ့ သ ဖြင့်၊နှောင် အိမ် သည် လုံ ခြုံ စွာ ပိတ် ထား လျက် တံ ခါး စောင့် များ ရပ် နေ သည် ကို ကျွန် တော် တို့ တွေ့ သည် နှင့် ဖွင့် လျှင် အ တွင်း ၌ မည် သူ့ ကို မျှ မ တွေ့ ပါ ဟု ပြန် သွား လျှောက် ထား ကြ ၏။ထို စ ကား ကို ဗိ မာန် တော် မ ဟာ ဒါန် ဝန် နှင့် ပ ရော ဟိတ် ကြီး တို့ ကြား သော်၊ အ ဖြစ် အ ပျက် အ ကြောင်း တွေး တော လျက် နေ ကြ စဉ်၊လူ တစ် ဦး လာ၍ အ ရှင် တို့ ထောင် ချ ထား သူ များ သည် ဗိ မာန် တော် တွင် ရပ် လျက် လူ ပ ရိ သတ် အား ဒေ သ နာ ပေး လျက် ရှိ နေ ကြ ပါ သည် တ ကား ဟု ကြား ပြော သော အ ခါ၊ဗိ မာန် တော် မ ဟာ ဒါန် ဝန် နှင့် မင်း မှု ထမ်း တို့ သွား ပြီး လျှင် လူ ပ ရိ သတ် ပစ် ခတ် မည် စိုး သော ကြောင့် တ မန် တော် တို့ ကို အ တင်း အ ကြပ် မ ပြု ဘဲ၊အ သာ အ ကြည် ခေါ် ခဲ့၍ လွှတ် တော် သို့ သွင်း ကြ၏။ထို အ ခါ ပ ရော ဟိတ် မင်း က ထို နာ မ နှင့် ဒေ သ နာ မ ပေး စေ ရန် ကြပ် တည်း စွာ ငါ တို့ မြစ် တား လျက် ပင်၊ သင် တို့ သည် ယေ ရု ရှ လင် တစ် မြို့ လုံး ကိုယ့် ဒေ သ နာ ဖြင့် ပြည့် စေ ပြီ တ ကား၊ ထို သူ့ သွေး သွန်း ပြစ် ကို လည်း ငါ တို့ အ ပေါ်၌ တည် စေ ရန် ကြံ စည် ကြ လေ စွ ဟု ဆို သော်၊ပေ တ ရု နှင့် တ ကွ တ မန် တော် တို့ က လူ့ စ ကား ထက် ဘု ရား သ ခင့် ဗျာ ဒိတ် တော် ကို လိုက် နာ ကြ ရ မည်။ပေ တ ရု က အို အာ န နိ၊ မြေ ဖိုး အ နက် ထိမ် ချန်၍ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် အား မု သာ ပြော ရာ ရောက် စေ ရန် စာ တန် သည် သင့် စိတ် နှ လုံး ကို အ ဘယ့် ကြောင့် ပြည့် စေ ရ သ နည်း။
ရှိ မုန် လည်း တ မန် တော် တို့ လက် တင် ခြင်း အား ဖြင့် ဝိ ညာဉ် တော် ခံ ရ ကြ သည် ကို သိ မြင် သော် မည် သူ့ အ ပေါ်၌ မ ဆို ကျွန် တော် လက် တင် လျှင် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ခံ ရ စေ ခွင့် တန် ခိုး ကို ပေး ပါ ဟု လျှောက် လျက်၊ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို သူ တို့ လည်း သ တေ ဖန် ကို သင်္ဂြိုဟ် လျက် သည်း စွာ မြည် တမ်း ကြ၏။တ မန် တော် တို့ အား ငွေ ပေး ကမ်း ရာ ပေ တ ရု က ဘု ရား သ ခင့် ဆု ကျေး ဇူး တော် ကို ငွေ ပေး ၍ ရ နိုင် သည် ထင် မှတ် သော ကြောင့် သင် နှင့် ငွေ ပါ ပျက် စီး ရာ ရောက် ပါ စေ။
ယ ခု မှာ ညီ အစ် ကို အ ခေါ် ခံ ရ သူ သည် မ တ ရား မေ ထုန် ပြု သူ၊ လော ဘ ရှိ သူ၊ ရုပ် ပွား ဆင်း တု ကိုး ကွယ် သူ၊ ကဲ့ ရဲ့ သူ၊ သောက် ကြူး သူ၊ လု ယက် သူ ဖြစ် လျင် ထို သို့ သော သူ နှင့် မ ပေါင်း ဖော် ရ၊ အ တူ မ စား မ သောက် ရ ဟု ငါ ရေး လိုက်၏။
သို့ ဖြစ်၍ စား သည် ဖြစ် စေ၊ သောက် သည် ဖြစ် စေ၊ မည် သည့် အ မှု မ ဆို ပြု သည် ဖြစ် စေ။ ဘု ရား သ ခင် ဘုန်း တော့် အ လို့ ငှာ ပြု ကြ လော့။
ငါ လာ သည့် ကာ လ အ လှူ ငွေ ကောက် ခံ ခြင်း မ ရှိ ရ ခြင်း ငှာ ခု နစ် ရက် တွင် ပ ထ မ နေ့ တိုင်း အ သီး အ သီး ချမ်း သာ သည့် အ လျောက် သီး ခြား ဆည်း ပူး ကြ လော့။
အ သီး အ သီး တို့ သည် ပူ ပန် စွာ၊ မ လွှဲ သာ စွာ မ ဟုတ်။ စိတ် ပြ ဋ္ဌာန်း ပြီး သည့် အ တိုင်း လှူ စေ၊ ဘု ရား သ ခင် သည် ရွှင် လန်း စွာ ပေး ကမ်း သူ့ ကို နှစ် သက် တော် မူ ၏။
ခိုး ဖူး သူ သည် ထပ် မံ မ ခိုး ဘဲ ဆင်း ရဲ သူ့ အား ပေး ကမ်း နိုင် ရန် ကောင်း သော အ လုပ် ကို ကိုယ့် လက် ဖြင့် ကြိုး စား လုပ် ကိုင် စေ။
မ တ ရား သော မေ ထုန် မှ စ၍ ညစ် ညူး ခြင်း၊ လော ဘ ရှိ ခြင်း တစ် မျိုး ကို မျှ သီး သန့် ထား တော် မူ သူ တို့ ဖြစ် သည့် အ လျောက် မ မြွက် မ ဆို ကြ နှင့်။ထို အ ကြောင်း ကြောင့် ယောက်ျား သည် မိ ဘ ထံ မှ ခွါ၍ မ ယား နှင့် စုံ ဘက် သ ဖြင့် ထို သူ နှစ် ဦး သည် တစ် သား တည်း ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ထို သို့ ခ ရစ် တော် နှင့် အ သင်း တော် ကို ရည် လျက် ငါ ဆို သော် လွန် ကဲ သော နက် နဲ ရာ တည်း။သင် တို့ အ သီး အ သီး မှာ မူ မ ယား ကို ကိုယ် နှင့် အ မျှ ချစ် ကြ လော့။ မ ယား လည်း လင် ကို ရို သေ ကြ စေ။မ တော် မ လျော် သော ရှက် ဖွယ် စ ကား၊ အ ယုတ် အ မာ စ ကား၊ ပျက် ပြယ် စ ကား များ ကို လည်း မ ပြော ဘဲ ထော မ နာ စ ကား များ ကို သာ ပြော ဆို ကြ လော့။မ တ ရား သော မေ ထုန် ပြု သူ၊ ညစ် ညူး သူ၊ ရုပ် ပွား ကိုး ကွယ် သူ ဖြစ် သော လော ဘ ရှိ သူ တစ် ယောက် မျှ ခ ရစ် တော် နှင့် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော်၌ အ ပိုင် ရ မည် မ ဟုတ် ကြောင်း သင် တို့ မု ချ သိ ကြ ၏။
သို့ ဖြစ်၍ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ သင် တို့ ကိုယ် အင်္ဂါ ပ ယော ဂ များ တည်း ဟူ သော မ တ ရား မေ ထုန် ပြု ခြင်း၊ ညစ် ညူး ခြင်း၊ ကိ လေ သာ လိမ်း ကျံ ခြင်း၊ မ ကောင်း တပ် မက် ခြင်း၊ ရုပ် ပွား ကိုး ကွယ် ခြင်း ဖြစ် သော လော ဘ ရှိ ခြင်း များ ကို ကွပ် မျက် ကြ လော့။
ငါ တို့ မှာ ထား ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သေ ဝပ် စွာ နေ ထိုင် လျက်၊ ကိုယ့် အ မှု အ ရေး ကို ဂ ရု စိုက် လျက်၊ ကိုယ့် လက် ဖြင့် လုပ် ကိုင် လျက် ကြိုး စား ကြ စေ ရန်လည်း ကောင်း၊ ငါ တို့ နှိုး ဆော် ကြ၏။သို့ မှ မ တောင့် တ ဘဲ သာ သ နာ ပ တို့ ရှေ့ တင့် တယ် စွာ ကျင့် ကြံ ပြု မူ ကြ ရ လိမ့် မည်။
ယ ခု ကာ လ၌ ကြွယ် ဝ သူ တို့ သည် စိတ် နေ မ မြင့် စေ ရန်လည်း ကောင်း၊ မ မြဲ သော ပ စ္စည်း၌ မ ဟုတ်၊ ငါ တို့ မွေ့ လျော် ရာ ရာ ကို ကြွယ် ဝ စွာ သ နား တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင်၌ အား ကိုး မျှော် လင့် စေ ရန်လည်း ကောင်း၊ကျေး ဇူး ပြု လျက်၊ ကောင်း မှု နှင့် ကြွယ် ဝ လျက် ပေး ကမ်း ဝေ မျှ လျက် နေ စေ ရန်လည်း ကောင်း၊တည် မြဲ ရာ အ သက် ကို စွဲ ကိုင် မည့် အ ကြံ နှင့် နောင် ဘ ဝ အ ဖို့ ကောင်း သော အ ခြေ အ မြစ် ကို သို ထား စေ ရန်လည်း ကောင်း မိန့် မှာ လော့။
အ သို့ ဆို သော် သင်း အုပ် သည် ဘု ရား သ ခင် ဘ ဏ္ဍာ စိုး အ ဖြစ် အ ပြစ် မဲ့ သူ၊ စော် ကား ခြင်း၊ စိတ် တို ခြင်း၊ သောက် ကြူး ခြင်း၊ ကြမ်း တမ်း ခြင်း၊ အ မြတ် အ စွန်း လို လား ခြင်း ကင်း လျက်၊
သင် တို့ သည် အ ကျဉ်း ကျ သူ တို့ နှင့် သက် ဝင် ကြ သည့် ပြင် လွန် မြတ် တည် မြဲ သော စည်း စိမ် ချမ်း သာ ပိုင် သည် ကို ထောက် ၍ ကိုယ့် စည်း စိမ် ချမ်း သာ အ လု အ ယက် ကို ရွှင် လန်း စွာ သည်း ခံ ခဲ့ ကြ၏။
လော ဘ ကင်း၍ ကိုယ် ပိုင် ပ စ္စည်း နှင့် ရောင့် ရဲ ကြ လော့။ အ သို့ ဆို သော် ငါ သည် သင့် ကို မည် သည့် အ ခါ မျှ စွန့် ထား မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ ချက် ရှိ သ ဖြင့်၊
ငါ ချစ် သော ညီ အစ် ကို တို့၊ နာ ခံ ကြ ဦး။ ကိုယ် တော် ကို ချစ် သူ တို့ အား က တိ ထား တော် မူ သော နိုင် ငံ တော်၏ အ မွေ ခံ များ၊ ယုံ ကြည် ခြင်း ၌ သူ ကြွယ် များ ဖြစ် စေ ရန် ဤ လော က တွင် ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို ဘု ရား သ ခင် ရွေး ချယ် တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။သင် တို့ မူ ကား ထို ဆင်း ရဲ သား ကို အ သ ရေ ရှုတ် ချ ကြ လေ ပြီ။ သူ ကြွယ် တို့ သည် သင် တို့ ကို နှိပ် စက်၍ တ ရား ပလ္လင် များ ရှေ့ ဆွဲ ငင် ခြင်း၊
နက် ဖြန် မည် သို့ ဖြစ် မည် မ သိ ဘဲ လျက် ယ နေ့ ဖြစ် စေ၊ နက် ဖြန် ဖြစ် စေ၊ ထို ထို မြို့ သို့ သွား၍ တစ် နှစ် နေ ခိုက် အ မြတ် အ စွန်း ရ အောင် ကူး သန်း ရောင်း ဝယ် မည် ဟု ပြော ဆို သူ အ ချင်း တို့၊ သင် တို့ အ သက် ကား မည် သို့ နည်း။ သင် တို့ သည် တစ် ခ ဏ မျှ ထင် ပေါ်၍ ပျောက် လွင့် တတ် သော အ ခိုး အ ငွေ့ သ ဖွယ် ဖြစ် ၏။ထို သို့ မ ပြော မ ဆို ဘဲ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ လို တော် ရှိ လျှင် ငါ တို့ သည် အ သက် ရှင် လျက် ဤ အ မှု၊ ထို အ မှု ကို ပြု မည် ဟု ဆို သင့်၏။
အ ချင်း သူ ကြွယ် တို့၊ သင် တို့ အ ပေါ် သို့ ရောက် လ တ္တံ့ သော ဆင်း ရဲ ဒု က္ခ များ ကြောင့်၊ ငို ကြွေး မြည် တမ်း ကြ လော့။ညီ အစ် ကို တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် နှင့် ဆင့် ဆို ခဲ့ သော ပ ရော ဖက် တို့ ဒု က္ခ ခံ၍ စိတ် ရှည် ခြင်း ပုံ စံ ကို မှတ် ယူ ကြ လော့။တည် ကြည် စွာ နေ ခဲ့ သော ထို သူ တို့ ကို မင်္ဂ လာ ရှိ သူ ဟု ငါ တို့ ခေါ် ဝေါ် ကြ၏။ ယော ဘ သည် တည် ကြည် ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ အ ဆုံး၌ စီ ရင် တော် မူ သည့် အ လျောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မေ တ္တာ၊ က ရု ဏာ နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း သင် တို့ ကြား မြင် ဖူး ကြ ပြီ။အ ထူး ဆို သော် ညီ အစ် ကို တို့၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို သော် လည်း ကောင်း၊ မြေ ကြီး ကို သော် လည်း ကောင်း၊ အ ခြား သော အ ရာ ကို သော် လည်း ကောင်း၊ တိုင် တည်၍ မ ကျိန် ဆို ကြ နှင့်။ စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် မ ခံ ရ စေ ခြင်း ငှာ သင် တို့ စ ကား မှာ ဟုတ် လျှင် ဟုတ် သည်၊ မ ဟုတ် လျှင် မ ဟုတ် ဖြစ် စေ ကြ လော့။သင် တို့ ဘောင် တွင် မည် သူ မ ဆို ဒု က္ခ ရောက် လျှင် ပ ဌ နာ ပြု စေ။ သု ခ ရှိ လျှင် သီ ချင်း ဆို စေ။ရော ဂါ စွဲ လျှင် အ သင်း တော့် ဥ က္က ဋ္ဌ တို့ ကို ပင့် ခေါ် ပြီး မှ အ ရှင် ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို အ မှီ ပြု လျက် ဆီ လူး ၍ ပ ဌ နာ ပြု ကြ စေ။ယုံ ကြည် ခြင်း နှင့် ပြည့် စုံ သော ပ ဌ နာ ဖြင့် သူ နာ ချမ်း သာ ရ လျက် အ ရှင် ဘု ရား သည် ထ စေ တော် မူ သည့် ပြင် ပြစ် မှား မိ ခဲ့ လျှင် လည်း ဖြေ လွှတ် တော် မူ လိမ့် မည်။သို့ နှင့် အ ညီ ရော ဂါ ကင်း ပျောက် ရန် တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် အ ပြစ် ဝန် ချ လျက် တစ် ယောက် အ ဖို့ တစ် ယောက် ပ ဌ နာ ပြု ကြ လော။ သူ တော် ကောင်း၏ အ သ နား တော် ခံ ချက် သည် ဒိ ဋ္ဌ ဓ မ္မ အ ကျိုး များ စွာ ဖြစ် ထွန်း စေ တတ်၏။ငါ တို့ နှင့် ဇာ တိ တူ လူ ဖြစ် သော ဧ လိ ယ သည် မိုး မ ရွာ စေ ခြင်း ငှာ ဆု တောင်း ပ ဌ နာ ပြု သည့် အ လျောက် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ သုံး နှစ် နှင့် ခြောက် လ တိုင် တိုင် မိုး မ ရွာ ဘဲ ရှိ နေ၏။ပ ဌ နာ ပြု ပြန် သော် မိုး ရွာ သ ဖြင့် မြေ အ သီး အ နှံ ထွက် လေ၏။ညီ အစ် ကို တို့၊ သင် တို့ အ နက် သ မ္မာ တ ရား တော် မှ လွဲ သွား မိ သူ့ ကို တစ် ဦး ဦး ပြန် လာ စေ လျှင်၊သင် တို့ ပ စ္စည်း များ သည် ဖောက် ပြန် ရာ၊ အ ဝတ် များ သည် ပိုး စား ရာ ဖြစ် လေ ပြီ။အ ပြစ် သား ကို လမ်း လွဲ ရာ မှ ပြန် လာ စေ သော သူ သည် လူ ကို သေ ဘေး မှ ကယ် ဆယ် လျက် များ ပြား သော အ ပြစ် ဖုံး အုပ် သူ ဖြစ် လိမ့် မည် ဟု သိ မှတ် ကြ ကုန်။သင် တို့ ရွှေ ငွေ လည်း အ ညှိ တက်၍ ထို အ ညှိ သည် သင် တို့ တစ် ဘက်၌ သက် သေ ခံ လျက် သင် တို့ အ သား ကို မီး ကဲ့ သို့ စား လိမ့် မည်။ ဤ နောက် ဆုံး ခေတ် ကာ လ၌ ဘ ဏ္ဍာ ကို သို ထား ကြ ပြီ တ ကား။
သင် တို့ တွင် ရှိ သော ဘု ရား သ ခင့် သိုး တော် စု ကို ဘု ရား သ ခင့် အ လို တော် နှင့် အ ညီ မ လွှဲ မ ရှောင် သာ စိတ် ကင်း၍ စေ တ နာ ရှိ သူ အ နေ နှင့် လည်း ကောင်း၊ လော ဘ ကင်း ၍ စိတ် ထက် သန် သူ အ နေ နှင့် လည်း ကောင်း၊
လော ဘ အ လျောက် သင် တို့ ကို လှည့် ဖြား သော စ ကား များ နှင့် ကုန် သွယ် ကြ သော ထို သူ တို့ အ ပေါ် တွင် ရှေး ဟောင်း စီ ရင် ဒဏ် မ နှောင့် နှေး။ ပျက် စီး ခြင်း ဘေး သည် ဆိုင်း လင့် သည် မ ဟုတ်။
ဤ လော က ကိုလည်း ကောင်း၊ လော က ရှိ အ ရာ များ ကိုလည်း ကောင်း မ နှစ် သက် ကြ နှင့်။ ဤ လော က ကို နှစ် သက် သူ သည် အ ဘ ခ မည်း တော် ကို နှစ် သက် သူ မ ဟုတ်။အ သို့ ဆို သော် ဤ လော က၌ ဖြစ် တတ် သ မျှ တည်း ဟူ သော ရုပ် ခ န္ဓာ့တပ် မက် ခြင်း၊ မျက် စိ တပ် မက် ခြင်း၊ စည်း စိမ် ဝင့် ဝါ ခြင်း များ သည် အ ဘ ခ မည်း တော် နှင့် မ စပ် ဆိုင်။ လော က နှင့် သာ စပ် ဆိုင်၏။ဤ လော က မှ စ၍ ဆိုင် ရာ တပ် မက် ခြင်း သည် ပျောက် လွင့် ဆဲ ဖြစ်၏။ ဘု ရား သ ခင့် အ လို တော် ကို ဆောင် ရွက် သူ မူ ကား ကာ လ အ စဉ် တည် နေ ၏။
လော က စည်း စိမ် ရှိ လျက် ညီ အစ် ကို ချင်း ဆင်း ရဲ သည် ကို သိ မြင်၍ သ နား စိတ် ချုပ် ချယ် သူ၌ ဘု ရား သ ခင် အား ချစ် ခြင်း မေတ္တာ သည် မည် သို့ တည် သ နည်း။
စည်း စိမ် ချမ်း သာ ရ လျက် ကြွယ် ဝ ပြီ၊ လို ဖွယ် မ ရှိ ဟု သင် ဆို ရာ ကိုယ် တိုင် ဒု က္ခ ရောက်၍ သ နား ဖွယ် ကောင်း သော ခြုံ ရာ မဲ့၊ မျက် မ မြင် သူ ဆင်း ရဲ ဖြစ် ကြောင်း မ သိ သော ကြောင့်၊ကြွယ် ဝ ခြင်း ငှါ မီး ဖြင့် ချွတ် ပြီး ရွှေ ကို လည်း ကောင်း၊ ခြုံ ရာ မဲ့၍ ရှက် ဖွယ် ရာ မ ပေါ် စေ ခြင်း ငှာ ဆင် ရန် ဝတ် လုံ ဖြူ ကို လည်း ကောင်း၊ မျက် စိ မြင် ခြင်း ငှါ ခတ် ရန် မျက် စဉ်း ကိုလည်း ကောင်း၊ ငါ့ ထံ မှ ဝယ် ယူ သင့် ကြောင်း အ ကြံ ပေး ၏။
စည်း စိမ် ရှိ လျှင်၊ အ ဆွေ ပေါ များ လိမ့် မည်။ နွမ်း ပါး သူ မူ ကား၊ အ ဆွေ နှင့် ကွာ ဝေး ရ၏။
အ လျှင်း မ ရှိ ဘဲ နှင့် ရ တတ် ဟန် ဆောင် သူ၊ အ လွန် ရ တတ် လျက် နှင့် ဆင်း ရဲ ဟန် ဆောင် သူ ရှိ ကြ ၏။
မင်း သား တစ် ပါး သည် မင်း ရိုက် ရာ ကို ဆက် ခံ၍ ပြန် လာ မည့် အ ကြံ နှင့် ဝေး သော ပြည် သို့ သွား မည် ပြု ရာ၊အိမ် တော် ပါ ဆယ် ယောက် ကို ခေါ်၍ ရွှေ ဒင်္ဂါး ဆယ် ပြား အပ် ပြီး လျှင် ငါ မ ပြန် မီ ကုန် သွယ် ကြ ဟု မှာ ခဲ့၏။သွား ပြီး နောက် မုန်း ထား သော ကိုယ့် ပြည် သား တို့ က ဤ သူ့ ကို ကျွန် တော် တို့ အ ပေါ် တွင် မင်း မ ပြု စေ လို ပါ ဟု လူ စေ လွှတ် လျှောက် ထား ကြ သော် လည်း၊ထို မင်း သား သည် အ ရိုက် အ ရာ ရ၍ ပြန် လာ သော် ကုန် သွယ် မှု အ ကြောင်း သိ ခြင်း ငှာ ရွှေ အပ် ခဲ့ သော အိမ် တော် ပါ တို့ ကို ခေါ် စေ၏။ပ ဌ မ လူ သည် ရောက် လာ၍ အ ရှင်၊ ကိုယ် တော်၏ ရွှေ ဒင်္ဂါး ဖြင့် အ မြတ် ဆယ် ပြား ရ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်၊အ ရှင် က တော် လှ ပြီ၊ ငါ့ ကျွန် ကောင်း၊ နည်း ပါး ရာ၌ သင် သ စ္စာ ရှိ သည် ဖြစ်၍ ဆယ် မြို့ ပေါ် တွင် အုပ် စိုး တော့ ဟု အ မိန့် ရှိ၏။ဒု တိ ယ လူ လည်း လာ၍ အ ရှင်၊ ကိုယ် တော်၏ ရွှေ ဒင်္ဂါး ဖြင့် အ မြတ် ငါး ပြား ရ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်အ ရှင် က ငါး မြို့ ပေါ် တွင် သင် အုပ် စိုး တော့ ဟု အ မိန့် ရှိ၏။ဇ က္ခဲ ခေါ် ကြွယ် ဝ သူ အ ခွန် ဝန် ကြီး သည် ယေ ရှု ကို မည် သို့ သော သူ ဖြစ် ကြောင်း ကြည့် လို၍ လူ ပု ဖြစ် သော ကြောင့် ပ ရိ သတ် ထူ ထပ် သ ဖြင့် မ မြင် နိုင် သော် ရှေ့ သို့ ပြေး နှင့် ပြီး လျှင်၊ကျန် လူ တစ် ယောက် လာ၍ အ ရှင်၊ ကိုယ် တော်၏ ရွှေ ဒင်္ဂါး ကို ကြည့် တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော် သည် ခဲ ယဉ်း သော အ ရှင် ဖြစ်၍ ကိုယ် မ ထား ဘဲ လျက် သိမ်း ယူ၊ ကိုယ် မ စိုက် ဘဲ လျက် ရိတ် ဖြတ် တတ် သော ကြောင့် ကျွန် တော် ကြောက် ရွံ့၍ ပ ဝါ နှင့် ထုတ် ထား ခဲ့ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်၊အ ရှင် က အ ချင်း ကျွန် ဆိုး၊ သင့် နှုတ် ထွက် အ တိုင်း သင့် ကို ငါ စီ ရင် မည်။ ငါ သည် ခဲ ယဉ်း သော သူ ဖြစ်၍ ကိုယ် မ ထား ဘဲ လျက် သိမ်း ယူ၊ ကိုယ် မ စိုက် ဘဲ လျက် ရိတ် ဖြတ် တတ် သည် ကို သင် သိ လျှင်၊ငါ့ ရွှေ ကို ရွှေ ပွဲ စား တို့ ထံ အ ဘယ် ကြောင့် မ အပ် သ နည်း။ အပ် လျှင် အ တိုး နှင့် တ ကွ ငါ ပြန် လာ၍ တောင်း ယူ ရ လေ ပြီ ဟု မိန့် ဆို ပြီး နောက်၊အ ပါး တော် ထမ်း တို့ အား ထို ရွှေ ဒင်္ဂါး ကို နုတ် ယူ၍ ဆယ် ပြား ရှိ သူ့ အား လွှဲ အပ် ကြ လော့ ဟု အ မိန့် ရှိ ၏။ထို အ ခါ အ ရှင်၊ ဆယ် ပြား ရှိ ပါ ပြီ တ ကား ဟု ပြန် လျှောက် ကြ ရာ၊အ ရှင် က ရ ရှိ သူ တိုင်း အား ထပ် မံ ပေး လိမ့် မည်။ မ ရ မ ရှိ သူ မှာ မူ ကား ရ ရှိ သ မျှ ကို ပင် နုတ် ယူ လိမ့် မည် ငါ ဆို ၏။
ဆူး ကြား တွင် ကြဲ ထား သော သူ မှာ လည်း တ ရား တော် ကို ကြား နာ၍ ယ ခု ဘ ဝ သော က နှင့် စည်း စိမ် လှည့် ဖျား ခြင်း များ သည် တ ရား တော် ကို ဖိ စီး သ ဖြင့် အ သီး မ သီး သော သူ ဖြစ်၏။
လူ မျိုး ခြား တို့ အ လို ရှိ ရာ ကာ မ ဂုဏ် လိုက် စား ခြင်း၊ တပ် မက် ခြင်း၊ မူး ယစ် ခြင်း၊ ပျော် ပါး ခြင်း၊ သောက် ကြူး ခြင်း၊ စက် ဆုပ် ဖွယ် ရုပ် ပွား ကိုး ကွယ် ခြင်း များ ကို သင် တို့ ပြု ကျင့် လျှောက် လိုက် ရန် လွန် ခဲ့ သော အ ချိန် ကာ လ တော် လောက် ပြီ။ထို သို့ သော ပျော် ကြူး မှု များ နှင့် ထပ် တူ သင် တို့ မ လိုက် စား ကြ သည် ကို သူ တို့ အံ့ သြ ၍ ကဲ့ ရဲ့ တတ် ကြ သော ကြောင့်၊ရှင် သူ သေ သူ တို့ ကို စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ရန် အ သင့် ရှိ နေ တော် မူ သော အ ရှင့် ထံ သူ တို့ သည် အ ကြောင်း ပြ ရ ကြ လိမ့် မည်။
ထို ကြောင့် ထပ် မံ၍ တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် မ စီ ရင် ဘဲ နေ ကြ ကုန် အံ့။ ညီ အစ် ကို ချင်း အား မှောက် မှား ရန်၊ တိုက် လဲ ရန် အ ကြောင်း မ ရှိ စေ ခြင်း ငှါ သာ စီ မံ ကြ လော့။
ယ ခု ခေတ် ကာ လ နှင့် အ သွင် တူ ခြင်း မ ရှိ ဘဲ မည် သည့် အ ရာ မှာ ဘု ရား သ ခင့် အ လို တော် အ တိုင်း ကောင်း မွန် စုံ လင်၍ နှစ် သက် တော် မူ ရာ ဖြစ် ကြောင်း ပိုင်း ခြား သိ မြင် ရ အံ့ သော ငှါ စိတ် သ ဘော အ သစ် ရ လျက် ပုံ သ ဏ္ဌာန် ပြောင်း ခြင်း ရှိ ကြ လော့။
လူ လုပ် ကိုင် သ မျှ သည်၊ ခံ တွင်း အ ဖို့ ဖြစ် သော် လည်း၊ ချင် ရဲ မ ပြေ။ပ ညာ ရှိ သည်၊ လူ မိုက် ထက် မည် သည့် အ ကျိုး ထူး သ နည်း။ သူ ဆင်း ရဲ လည်း၊ အ သက် ရှင် သူ တို့ ရှေ့ တွင် ကျင့် ကြံ ပြု မူ တတ် သော် လည်း၊ မည် သည့် အ ကျိုး ရှိ သ နည်း။စ က္ခု အာ ရုံ ခံ စား ခြင်း သည်၊ စိတ် ပျံ့ လွင့် ခြင်း ထက် အ ကျိုး ရှိ၏။ ဤ အ ခြင်း အ ရာ လည်း အ န တ္တ အ မှု၊ လေ ကို ကျက် စား သော အ မှု ဖြစ် ၏။
အ ပြစ်၌ ခေ တ္တ ပျော် ပါး သည် ထက် ဘု ရား သ ခင့် လူ မျိုး တော် နှင့် တ ကွ ညှဉ်း ပန်း ခံ လို သည် မှာ၊
လော ဘ ကြီး သူ ရှိ သ မျှ တို့၏ နည်း လမ်း များ မှာ၊ ထို သို့ ဖြစ် လျက် ရ သော ဥ စ္စာ သည်၊ ဥ စ္စာ ရှင် တို့၏ အ သက် ကို သတ် တတ် ၏။
ကိုယ့်အသက်ကို နှမြောသူသည် အသက်ရှုံးတတ်၏။ ဤလောက၌ အသက်ကိုမနှမြောသောသူမူကား ကမ္ဘာအဆက်ဆက် အသက်ကိုစောင့်ထိန်းလိမ့်မည်။မည်သူမဆို ငါ့အစေကိုခံလျှင် ငါ့နောက်လိုက်စေ။ ငါ့စံရာ၌ ငါ့အစေခံလည်းရှိလိမ့်မည်။ မည်သူမဆိုငါ့အစေကိုခံလျှင် ထိုသူ့ကို ခမည်းတော်ချီးမြှောက်တော်မူလိမ့်မည်။
မ ဖင့် မ နွှဲ လုံ့ လ ထုတ် လျက်၊ စိတ် စေ တ နာ ထက် သန် လျက်၊ အ ရှင် ဘု ရား၏ အ စေ တော် ကို ခံ လျက်၊
ဘု ရင် မင်း က ဤ ညီ တော် တို့ အ နက် သိမ် ငယ် သူ တစ် ယောက် ယောက် ကို သင် တို့ ပြု သ မျှ ပင် ငါ့ ကို ပြု ကြောင်း ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု အ မိန့် ရှိ တော် မူ လိမ့် မည်။
မ ယုံ ကြည် သူ တို့ နှင့် ဘက် မ ညီ ဘဲ တမ်း ပိုး တင် မ ခံ ကြ လင့်။ ဖြောင့် မတ် ခြင်း နှင့် မ တ ရား ခြင်း သည် မည် သို့ ဖက် စပ် နိုင် အံ့ နည်း။ အ လင်း နှင့် မှောင် မိုက် သည် မည် သို့ ဆက် ဆံ နိုင် အံ့ နည်း။
ဉာဏ် ပ ညာ ကို ရ ခြင်း သည် ရွှေ ထက် လည်း ကောင်း၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို ရွေး ရ ခြင်း သည် ငွေ ထက် လည်း ကောင်း၊ သာ ၍ မြတ် ၏။
ကိုယ် တော် က သင် တို့ သည် လူ တို့ ရှေ့ ဖြောင့် မတ် ဟန် ဆောင် ကြ သော် လည်း စိတ် နှ လုံး ကို ဘု ရား သ ခင် သိ တော် မူ၏။ လူ တို့ တွင် မြင့် မြတ် သော အ ရာ သည် ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော်၌ စက် ဆုပ် ဖွယ် ဖြစ်၏။
လူ သည် တစ် လော က လုံး ကို အ ပိုင် ရ ၍ ကိုယ့် အ သက် ဆုံး ရှုံး လျှင် မည် သည့် အ ကျိုး ရှိ သ နည်း။