ချစ်သူရေ၊ ကျွန်တော်/ကျွန်မရဲ့ ဘုရားသခင်ကို တယောနဲ့ ချီးမွမ်းပါ့မယ်။ အစ္စရေးရဲ့သန့်ရှင်းသောဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော့်ရဲ့ သစ္စာတရားကို စောင်းနဲ့ သီဆိုပါ့မယ်။ (ဆာလံ ၇၁း၂၂) လူတွေဟာ သီချင်းနဲ့ တူရိယာတွေနဲ့ ခံစားချက်တွေကို အမြဲတမ်း ဖော်ပြခဲ့ကြတယ်။ ကျမ်းစာထဲမှာ ဘုရားသခင်က တေးဂီတကို နှစ်သက်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်/ကျွန်မတို့ သိရှိနိုင်ပါတယ်။ ဆာလံ ၅၀း၂၃ မှာ ဘုရားသခင်က “ချီးမွမ်းခြင်းယဇ်ကို ပူဇော်သောသူသည် ငါ့ကို ချီးမြှောက်တတ်၏။ ထိုသူအား ငါ့နှင့်ဆက်ဆံရာ လမ်းခရီးကို ငါပြမည်။ ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကိုလည်း ငါပြမည်” လို့ မိန့်တော်မူထားပါတယ်။
လူတိုင်းဟာ ဘုရားသခင်ဆီကနေပဲ အရည်အချင်း၊ ნიჭი နဲ့ ဉာဏ်ပညာတွေကို ရရှိကြတာပါ။ လူတွေက မွေးလာကတည်းက ပါရမီရှိတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ယေရှုက လူတိုင်းကို မတူညီတဲ့ ဆုကျေးဇူးတွေ ပေးထားတယ်။ ဒီလောကမှာ ဘုရားသခင်က ကျွန်တော်/ကျွန်မတို့အပေါ် ဘယ်လောက်ကောင်းမွန်တဲ့အရာတွေ လုပ်ဆောင်ပေးခဲ့လဲဆိုတာ သိတဲ့အတွက် ကိုယ်တော်အတွက် အကောင်းဆုံးတွေ လုပ်ဆောင်ပေးသင့်ပါတယ်။ ချီးမွမ်းခြင်း၊ ကိုးကွယ်ခြင်းဆိုတာ သီချင်းဆိုတာထက် ပိုပါတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ မေတ္တာတော်ကို တုံ့ပြန်တဲ့ နည်းလမ်းပါ။ ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခုလုံးနဲ့ ကိုးကွယ်နိုင်ပါတယ်။ ကခုန်တာ၊ ခုန်ပေါက်တာ၊ အော်ဟစ်တာ၊ ပျပ်ဝပ်တာတွေ လုပ်ကြတယ်။ တူရိယာတွေနဲ့ တီးမှုတ် ချီးမွမ်းသူတွေလည်း ရှိပါတယ်။
ဒါကြောင့် ဘုရားသခင်ထံ ကိုယ့်ရဲ့ဘဝကို အပ်နှံပြီး တူရိယာတီးမှုတ်တဲ့အခါ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံတွေဟာ ထာဝရဘုရားရှင်ရဲ့ ရှေ့မှောက်မှာ နှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းအောင် ကြိုးစားသင့်ပါတယ်။ ကိုယ့်ရဲ့ရည်ရွယ်ချက်က လူတွေမြင်အောင် လုပ်တာမဟုတ်ဘဲ အနန္တတန်ခိုးဘုရားကို ချီးမြှောက်ဖို့ပဲ ဖြစ်ရမယ်။ ဘုရားသခင်ကို ဂုဏ်တင်ပါ။ ကိုယ်တော် နှစ်သက်တဲ့ သူ့ရဲ့ တန်ဆာခွက် ဖြစ်ပါစေ။ ကိုယ်ရတဲ့ ပညာရပ်တွေ၊ အရည်အချင်းတွေအားလုံးဟာ ယေရှုကြောင့်ပဲ ဆိုတာ မမေ့ပါနဲ့။ ဒါကြောင့် ဖြောင့်မတ်ပြီး စိတ်ရင်းစစ်မှန်စွာနဲ့ ကောင်းမှုတွေကို လုပ်ဆောင်ဖို့ အသင့်ရှိနေပါ။
နာ မ တော် ကို၊ က ခုန် လျက် ချီး မွမ်း ကြ စေ။ ပတ် သာ နှင့် စောင်း ကို တီး လျက် ကျူး ဧ ကြ စေ။
အို ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် အား သီ ချင်း သစ် ဆို လျက်၊ ကြိုး ဆယ် ပင် စောင်း နှင့် ကျူး ဧ ပါ မည်။
ပတ် သာ တီး လျက် က ခုန် လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ကြိုး တပ် တူ ရိ ယာ မျိုး များ ကို တီး ၍၊ နှဲ ခ ရာ မှုတ် လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။
အ ချင်း မြေ တစ် ပြင် လုံး၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ရွှင် လန်း သံ လွှင့် လျက်၊ ကြွေး ကြော် ကြ လော့။ အ သံ ထုတ် ၍ ကျူး ဧ ကြ လော့။စောင်း တီး၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ကျူး ဧ ကြ လော့။ စောင်း တီး၍ ကျူး ဧ သော အ သံ နှင့် ဆို ကြ လော့။ဘု ရင် မင်း မြတ် တည်း ဟူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော်၌၊ တံ ပိုး ခ ရာ မှုတ် ၍၊ ရွှင် လန်း သံ လွှင့် ကြ လော့။
ထို သူ တို့ သည် စောင်း ပတ် သာ တီး ခြင်း၊ သီ ဆို ခြင်း နှင့် တ ကွ၊ နှဲ ခ ရာ မှုတ် သံ ကို နာ ခံ ရွှင် လန်း လျက်၊ ကောင်း စား စဉ် အ သက် တာ ကုန် လွန်၍၊
တံ ပိုး မှုတ် သံ ပြု လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။ တ ယော နှင့် စောင်း တီး လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။
ဧ ဖ ရိမ် ခင် တန်း ပေါ် တွင် တံ ပိုး မှုတ် သ ဖြင့်၊ သူ့ နောက်၊ ခင် တန်း ပေါ် က ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ဆင်း လိုက် ကြ ၏။
အို အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ကို လည်း ကောင်း၊ သ စ္စာ တော် ကို လည်း ကောင်း၊ တ ယော ထိုး ၍ ချီး မွမ်း ပါ မည်။ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း တော် မူ သော အ ရှင်၊ စောင်း တီး ၍ ကျူး ဧ ပါ မည်။
စောင်း ပတ် သာ တီး ခြင်း ဆိုင် ရာ အား ရ ဝမ်း မြောက် သံ တိတ် ဆိတ် လျက်၊ ရွှင် လန်း သံ ငြိမ်း ကုန်၏။
အ သံ ကျယ် သော လင်း ကွင်း ကို တီး လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။ အ သံ စူး သော သံ လွင် ကို တီး လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။
စောင်း တီး လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ခြင်း၊ ကြိုး ဆယ် ပင် စောင်း နှင့် ဂုဏ် တော် ကို ကျူး ဧ ခြင်း ပြု ကြ လော့။
တံ ပိုး မှုတ် သံ ပြု လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။ တ ယော နှင့် စောင်း တီး လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။ပတ် သာ တီး လျက် က ခုန် လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ကြိုး တပ် တူ ရိ ယာ မျိုး များ ကို တီး ၍၊ နှဲ ခ ရာ မှုတ် လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။အ သံ ကျယ် သော လင်း ကွင်း ကို တီး လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။ အ သံ စူး သော သံ လွင် ကို တီး လျက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။
လူ တစ် မျိုး လုံး သည်၊ မိုး ချုန်း ခြင်း၊ လျှပ် ပြက် ခြင်း၊ တံ ပိုး မှုတ် ခြင်း၊ တောင် မှ မီး ခိုး ထွက် ခြင်း များ ကို သိ မြင် သော အ ခါ၊
ဒါ ဝိဒ် မင်း နှင့် တ ကွ ဣ သ ရေ လ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် သီ ချင်း ဆို လျက် စောင်း၊ တ ယော၊ ပတ် သာ၊ ခွက် ကွင်း၊ တံ ပိုး များ ကို ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော်၌ စိတ် ပါ ကိုယ် ရောက် တီး မှုတ် ကြ ကုန်၏။
ဘု ရင် မင်း မြတ် တည်း ဟူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော်၌၊ တံ ပိုး ခ ရာ မှုတ် ၍၊ ရွှင် လန်း သံ လွှင့် ကြ လော့။
လက် ရန်း များ ကို လည်း ကောင်း၊ အ ညိမ့် တော် တို့ တီး ရန် စောင်း တ ယော များ ကို လည်း ကောင်း၊ ဘု ရင် မင်း လုပ် စေ ၏။ ဤ မျှ လောက် ကောင်း သော နံ့ သာ သား သည် ယ နေ့ တိုင် မ ပေါ် မ ရောက် ချေ။
ဣ သ ရေ လ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် ထို သို့ ကြွေး ကြော် လျက် နှဲ ခ ရာ၊ တံ ပိုး၊ ခွက် ကွင်း၊ တ ယော၊ စောင်း များ ကို ခြိမ့် ခြိမ့် မွမ်း တီး မှုတ် လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ပ ဋိ ညာဉ် တော် သေ တ္တာ ကို ပင့် ဆောင် ကြ ရာ၊
ဒါ ဝိဒ် မင်း နှင့် တ ကွ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ထင်း ရူး သား ဖြင့် လုပ် သော စောင်း၊ တ ယော၊ ပတ် သာ၊ လှုပ် ချူ နှင့် လက် ကွင်း စ သော တူ ရိ ယာ များ ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော်၌ တီး မှုတ် ကြ ကုန်၏။
တ တိ ယ နေ့ နံ နက် အ ချိန်၌ မိုး ချုန်း ခြင်း၊ လျှပ် ပြက် ခြင်း၊ တောင် ပေါ် မှာ တိမ် တိုက် လွှမ်း မိုး ခြင်း၊ အ လွန် ကျယ် စွာ တံ ပိုး မှုတ် ခြင်း များ ဖြစ် သ ဖြင့် တပ် စ ခန်း ရှိ သူ အ ပေါင်း တို့ သည် တုန် လှုပ် ကြ ၏။
ကြွေး ကြော် သံ၊ တံ ပိုး၊ နှဲ ခ ရာ မှုတ် သံ နှင့် တ ကွ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ဟစ် လျက် သ စ္စာ ဆို ကြ ကုန် ၏။
ဘု ရား သ ခင့် ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော်၊ အ ကျွန်ုပ် သော မ နဿ ဖြစ် ရာ ဘု ရား သ ခင့် အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ်၍၊ အို အ ကျွန်ုပ်၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ကို စောင်း တီး လျက်၊ ချီး မွမ်း ထော မ နာ ပြု ပါ မည် ဘု ရား။
သူ တို့၏ ပွဲ သ ဘင် များ တွင်၊ စောင်း၊ တ ယော၊ ပတ် သာ၊ ပြွေ များ နှင့် စ ပျစ် ရည် ပါ ရှိ လျက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ အ မှု တော် ကို မ ထောက် မ ထား၊ လက် မှု တော် ကို မ သိ မ မြင် ကြ။
ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ရိုး အ နု မော ဒ နာ ပွဲ တွင်၊ ခွက် ခွင်း၊ စောင်း၊ တ ယော နှင့် တ ကွ၊ သီ ဆို ထော မ နာ ပြု လျက်၊ ထို ပွဲ ကို ရွှင် လန်း စွာ ကျင်း ပ ကြ စေ ရန်၊ ဆိုင် ရာ အ ရပ် ရပ် မှ လေ ဝိ ဂိုဏ်း သား တို့ ကို ရှာ ဖွေ ခေါ် ငင် ၍၊
အို ဘု ရား သ ခင်၊ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် ထဲ သို့ ကြွ ဝင် တော် မူ ခြင်း၊ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရင် ကြွ ဝင် တော် မူ ခြင်း ကို မြင် ကြ ပါ ပြီ။အ ချင်း ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ နွယ် တို့၊ ပ ရိ သတ် တော်၌၊ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် အား ဩ ဘာ ဆက် ကြ လော့ ဟု ဆို ကြ စဉ်၊
လေ ဝိ ဂိုဏ်း သား အ ကြီး အ ကဲ တို့ လည်း တ ယော၊ စောင်း၊ ခွက် ကွင်း စ သော တု ရိ ယာ မျိုး နှင့် သီ ဆို တတ် သူ ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ ကို ခြိမ့် ခြိမ့် မွမ်း အောင် ရွှင် လန်း စွာ တီး ဆို အံ့ သော ငှါ ခန့် ထား ကြ ရ မည့် အ ကြောင်း၊ ဒါ ဝိဒ် မင်း ထုတ် ဆင့် သည့် အ တိုင်း
စောင်း တီး လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ခြင်း၊ ကြိုး ဆယ် ပင် စောင်း နှင့် ဂုဏ် တော် ကို ကျူး ဧ ခြင်း ပြု ကြ လော့။ငါ တို့ အ ထောက် အ မ၊ ငါ တို့ ဒိုင်း လွှား သ ဖွယ် ဖြစ် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို၊ စိတ် ပါ လျက် စောင့် မျှော် နေ ကြ ပြီ။သန့် ရှင်း သော နာ မ တော် ၌ ကိုး စား ကြ သော ကြောင့်၊ ကိုယ် တော် ၌ စိတ် ရွှင် လန်း ရကြ မည်။အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ စောင့် မျှော် ကြ သည့် အ တိုင်း၊ အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ်၌ က ရု ဏာ သက် တော် မူ ပါ။ကိုယ် တော် အား သီ ချင်း သစ် ဆို လျက်၊ ကျင် လည် စွာ ကျယ် ကျယ် တီး ကြ လော့။
ရွှင် လန်း စွာ သီ ချင်း ဆို ခြင်း၊ စောင်း ပတ် သာ တီး ခြင်း များ နှင့် တ ကွ သင့် ကို လွှတ် လျှင် သား သ မီး တို့ ကို ငါ နမ်း ရှုပ် ခွင့် မ ရ စေ ရန် မ ကြား မ ပြော ဘဲ ဆိတ် ဆိတ် လျို့ ဝှက်၍ အ ဘယ် ကြောင့် ထွက် သွား ဘိ သ နည်း။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း၍၊ မြင့် မြတ် သော ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို ကျူး ဧ ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ တ ယော နှင့် တ ကွ၊ ကြိုး ဆယ် ပင် တူ ရိ ယာ၊ စောင်း များ ကို ကြည် နူး စွာ တီး၍၊ နံ နက် အ ချိန် ကျေး ဇူး တော် ကို၊ ညဉ့် အ ချိန် သ စ္စာ တော် ကို ဖော် ပြ ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ သင့် မြတ် ၏။အ ကျွန်ုပ် မှာ မူ၊ စိုင် ချို ကဲ့ သို့ ဦး ချို ရှည် မြင့် ခြင်း၊ ဆီ သစ် နှင့် လိမ်း ကျံ ခြင်း ခံ ရ လျက်၊ရန် သူ တို့ ကို စ က္ခု ဖြင့် စီး ကြည့်၍၊ တစ် ဘက် ၌ ထ ကြွ သော လူ ဆိုး တို့ အ ကြောင်း၊ သော တ ဖြင့် ကြား ရ ပါ ပြီ။သူ တော် ကောင်း တို့ သည်၊ စွန် ပ လွံ ပင် ကဲ့ သို့ ပွင့် လန်း လျက်၊ လေ ဗ နုန် သစ် က တိုး ပင် ကဲ့ သို့ ကြီး ပွား လျက်၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗိ မာန် တော် တွင် ကောက် စိုက် ရာ၊ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင့် တံ တိုင်း တော် များ အ တွင်း ပွင့် လန်း၍၊ အ သက် ကြီး သော ကာ လ ၌၊စည် ပင် စိမ်း လန်း လျက် အ သီး သီး သ ဖြင့်၊ငါ့ ကျောက် တောင် ဖြစ် သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြောင့် မတ်၍၊ အ ဓ မ္မ နှင့် ကင်း တော် မူ ကြောင်း၊ ဖော် ပြ ခွင့် ရ ကြ လိမ့် သ တည်း။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ကျေး ဇူး တော် ဂုဏ် တော် ကို တစ် ပြိုင် နက် ချီး မွမ်း သော တံ ပိုး မှုတ် သူ နှင့် သီ ဆို သူ တို့ သည် တံ ပိုး၊ ခွက် ခွင်း စ သော တူ ရိ ယာ မျိုး ပါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကောင်း မြတ် တော် မူ၍ ကာ လ အ စဉ် က ရု ဏာ တော် တည် သည် ဟု ချီး မွမ်း သီ ဆို ကြ သည့် ကာ လ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဘုန်း တော် ဆိုင် ရာ တိမ် တိုက် ဖြင့် ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော် ပြည့် လျက် ရှိ သော ကြောင့် ပ ရော ဟိတ် တို့ သည် တန့် စား၍ အ မှု တော် ကို မ ဆောင် မ ရွက် ဝံ့ ချေ။
အို ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် စိတ် နှ လုံး တည် ကြည် ပါ၏။ စိတ် ဝိ ညာဉ် ပါ လျက် ပင်၊ သီ ချင်း ဆို လျက် ကျူး ဧ ပါ မည်။အ ကျွန်ုပ် ကို ခိုင် လုံ သော မြို့ တွင်း သို့ ပို့ သွင်း ခြင်း၊ ဧ ဒုံ ပြည် ရောက် ဦး ဆောင် ခြင်း ကို၊ မည် သူ ပြု ပါ အံ့ နည်း။အို ဘု ရား သ ခင်၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ နှင့် ချီ ကြွ တော် မ မူ ဘဲ၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို စွန့် ပစ် ခဲ့ သော ကိုယ် တော် ပင် တည်း။လူ ချင်း တို့ ဖြင့် အောင် မြင် ရ ခွင့် အ ချည်း နှီး ဖြစ် သော ကြောင့်၊ ကျဉ်း ကျပ် ရာ ၌ စစ် ကူ တော် မူ ပါ။ဘု ရား သ ခင် အား ဖြင့် ငါ တို့ ရဲ ရင့် စွာ ပြု မည်။ ရန် သူ တို့ ကို ကိုယ် တော် နင်း နယ် တော် မူ မည်။အ ချင်း တ ယော နှင့် စောင်း များ၊ နိုး ကြ လော့။ အ ရုဏ် တက် ချိန် ငါ နိုး ပါ မည်။
အာ ရုန်၏ အစ် မ ဖြစ် သော ပ ရော ဖက် မ မိ ရိ အံ သည် ပတ် သာ ကို ကိုင်၍ မိန်း မ အ ပေါင်း တို့ လည်း ပတ် သာ တီး လျက်၊ က ခုန် လျက်၊ လိုက် သွား ကြ စဉ်၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘုန်း တော် ထင် ပေါ် သည် ဖြစ်၍ ကိုယ် တော် အား ဧ ချင်း ဖွဲ့ ဆို ကြ လော့။ မြင်း နှင့် မြင်း စီး သူ ရဲ ကို ပင် လယ် အ တွင်း ချ လှဲ တော် မူ ပြီ ဟု အ တိုင် အ ဖောက် ဆို လေ၏။
ဟေ မန် နှင့် ယေ ဒု သုန် တို့ ဝယ်၊ ခြိမ့် ခြိမ့် မွမ်း တီး ရ သူ တို့ အ ဖို့ တံ ပိုး၊ ခွက် ကွင်း များ နှင့် ဘု ရား သ ခင့် ထံ ထော မ နာ သီ ချင်း ဆို ရန် တု ရိ ယာ အ မျိုး မျိုး ရှိ ၏။
ထို နောက် ဖိ လိ တ္တိ ကင်း တပ် ထား ရာ ဘု ရား သ ခင့် တောင် တော် အ နီး သို့ ရောက် သော် မြင့် ရာ ဌာ န မှ စောင်း၊ ပတ် သာ၊ တ ယော၊ ပလွေ ပါ ရှိ သူ တို့ ကို ရှေ့ ထား လျက် ဆင်း လာ ဟော ပြော သူ ပ ရော ဖက် စု ကို တွေ့ လျှင် တွေ့ ချင်း
ခွက် ခွင်း၊ တ ယော၊ စောင်း ကိုင် လျက်၊ ပိတ် ချော ဝတ် ဆင် သော အာ သပ်၊ ဟေ မန်၊ ယေ ဒု သုန် မှ စ ၍ ဂိုဏ်း သား အ မျိုး ချင်း တည်း ဟူ သော သီ ဆို သူ လေ ဝိ အ နွယ် သား ရှိ သ မျှ တို့ သည် တံ ပိုး မှုတ် သော ပ ရော ဟိတ် တစ် ရာ့ နှစ် ဆယ် တို့ နှင့် တ ကွ ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် အ ရှေ့ ဘက် ရပ် နေ ကြ စဉ်ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ကျေး ဇူး တော် ဂုဏ် တော် ကို တစ် ပြိုင် နက် ချီး မွမ်း သော တံ ပိုး မှုတ် သူ နှင့် သီ ဆို သူ တို့ သည် တံ ပိုး၊ ခွက် ခွင်း စ သော တူ ရိ ယာ မျိုး ပါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကောင်း မြတ် တော် မူ၍ ကာ လ အ စဉ် က ရု ဏာ တော် တည် သည် ဟု ချီး မွမ်း သီ ဆို ကြ သည့် ကာ လ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဘုန်း တော် ဆိုင် ရာ တိမ် တိုက် ဖြင့် ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော် ပြည့် လျက် ရှိ သော ကြောင့် ပ ရော ဟိတ် တို့ သည် တန့် စား၍ အ မှု တော် ကို မ ဆောင် မ ရွက် ဝံ့ ချေ။
မြို့ သူ မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ လည်း နောက် တော် လိုက် လျက် မြေ ပ ထ ဝီ အက် ကွဲ လောက် အောင် အား ရ ဝမ်း မြောက် စွာ တီး မှုတ် ကြွေး ကြော် ကြ သ ဖြင့်
အ ချင်း ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ နွယ် တို့၊ ပ ရိ သတ် တော်၌၊ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် အား ဩ ဘာ ဆက် ကြ လော့ ဟု ဆို ကြ စဉ်၊
ဟာ လေ လု ယ၊ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော်၌ ဘု ရား သ ခင် ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။ တန် ခိုး တော် ဆိုင် ရာ မိုး ပိ တာန်၌ ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။တန် ခိုး ကြီး သော အ မှု တော် များ အ တွက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။ လွန် ကဲ သော ဂုဏ် တော် အ လျောက် ချီး မွမ်း ကြ လော့။
ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ရိုး အ နု မော ဒ နာ ပွဲ တွင်၊ ခွက် ခွင်း၊ စောင်း၊ တ ယော နှင့် တ ကွ၊ သီ ဆို ထော မ နာ ပြု လျက်၊ ထို ပွဲ ကို ရွှင် လန်း စွာ ကျင်း ပ ကြ စေ ရန်၊ ဆိုင် ရာ အ ရပ် ရပ် မှ လေ ဝိ ဂိုဏ်း သား တို့ ကို ရှာ ဖွေ ခေါ် ငင် ၍၊ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ပတ် လည်၌ ရွာ တည် ထောင် နေ ထိုင် ကြ သော သီ ချင်း ဂိုဏ်း သား တို့ သည်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ အ နီး မြစ် ကမ်း ပြင်၊ နေ တော ဖ ရွာ စဉ်၊ ဗက် ဂိ လ ဂါ လ မြို့၊ ဂေ ဗ နှင့် အာ ဇ မာ ဝက် မြို့ များ ပတ် ဝန်း ကျင် အ ရပ် ရပ် မှ စု ရုံး လာ ရောက် ကြ ရာ၊
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ကို ကယ် ဆယ် ရန် အ သင့် ရှိ တော် မူ၍၊ တစ် သက် ပတ် လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗိ မာန် တော်၌ စောင်း ပတ် သာ ကို တီး ကြ အံ့ ဟု ရေး ထား သ တည်း။
ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ သူ တို့ အ ထက် ထင် ရှား လျက်၊ မြှား တော် ကို လျှပ် စစ် ကဲ့ သို့ လွှတ် ခြင်း၊ ငါ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တံပိုး မှုတ် လျက်၊ တောင် မျက် နှာ လေ ပြင်း မုန် တိုင်း နှင့် တ ကွ ထွက် ကြွ ခြင်း၊
ခံ ယူ သည့် ကာ လ သ တ္တ ဝါ လေး ပါး မှ စ၍ သီး သန့် ထား တော် မူ သူ တို့ ပ ဌ နာ များ ဖြစ် သော နံ့ သာ ပြည့် သည့် ရွှေ ဖ လား များ နှင့် စောင်း များ ကို ကိုယ် စီ ကိုင် သူ အ ကြီး အ ကဲ နှစ် ဆယ့် လေး ပါး တို့ သည် သိုး ငယ် တော် ရှေ့ ပျပ် ဝပ် လျက် ကိုယ် တော် သည် ကွပ် မျက် ခံ တော် မူ သ ဖြင့် ဘာ သာ စ ကား အ ပုံ ပုံ ပြော ဆို သော လူ အ မျိုး မျိုး အ နွယ် နွယ် တို့ အ နက်၊ ဘု ရား သ ခင့် အ ဖို့ အ သွေး တော် နှင့် ဝယ် ယူ၍ ပ ရော ဟိတ် နိုင် ငံ တော် အ ဖြစ် မြေ ကြီး ပေါ် တွင် စိုး စံ ရန် ခန့် ထား တော် မူ ပြီး ဖြစ် သော ကြောင့် စာ လိပ် ကို ခံ ယူ၍ တံ ဆိပ် များ ကို ဖွင့် ထိုက် တော် မူ ပါ သည် ဟု ဧ ချင်း သစ် ဖွဲ့ ဆို ကြ ၏။
တံ ခါး စောင့် လေး ထောင်၊ ဒါ ဝိဒ် မင်း စီ မံ ခဲ့ သော တု ရိ ယာ မျိုး ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ထော မ နာ ပြု ရ သူ လေး ထောင် တို့ တည်း။
ငါ၏ နှုတ် တွင်း သို့ လည်း၊ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင်၏ ဂုဏ် တော် ချီး မွမ်း ရာ သီ ချင်း သစ် ကို သွင်း တော် မူ၏။ အ များ သိ မြင် ခန့် ညား၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၌ ကိုး စား ကြ လိမ့် မည်။
အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ စေ တ နာ အ လျောက် က တိ ထား သော အ လှူ များ ကို လက် ခံ၍၊ ဆုံး ဖြတ် တော် မူ ချက် များ ကို သွန် သင် တော် မူ ပါ။
ဘုန်း တန် ခိုး အာ နု ဘော် တော် ကို လည်း ကောင်း၊ အံ့ ဖွယ် ရာ အ မှု တော် များ ကိုလည်း ကောင်း၊ အ ကျွန်ုပ် စဉ်း စား ဆင် ခြင် လျက်၊
လူ မျိုး ရှိ သ မျှ တို့၊ လက် ခုပ် တီး ကြ လော့။ ဘု ရား သ ခင့် အ ထံ တော် သို့၊ အောင် သံ လွှင့် ၍ ကြွေး ကြော် ကြ လော့။
အ ဘ လက် အောက် တွင် ခွက် ကွင်း၊ တ ယော၊ စောင်း များ နှင့် သီ ဆို လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော် ၌ ထော မ နာ မှု ကို ပြု ရ ကြ၏။ အာ သပ်၊ ယေ ဒု သုန် ဟေ မန် တို့ မှာ ဘု ရင် မင်း၏ သြ ဝါ ဒ ခံ များ တည်း။ဆို ခဲ့ သော သူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ထော မ နာ သီ ချင်း ကျွမ်း ကျင် လေ့ ကျက် သူ ဂိုဏ်း သား ချင်း အ ပေါင်း ပါ နှစ် ရာ့ ရှစ် ကျိပ် ရှစ် ယောက် တို့ တည်း။
မိုး ကောင်း ကင် အောက် တွင် ခပ် သိမ်း သော အ ခြင်း အ ရာ အ မှု အ ရေး အ ဖို့၊ ရွယ် ထား သော အ ချိန် ရှိ ၏။လူ့ သား တို့ ပြု ကျင့် ရန်၊ ဘု ရား သ ခင် ထား တော် မူ သော တာ ဝန် ကို ငါ သိ မြင် သည် မှာ၊အ မှု အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို အ ခါ သ မ ယ အ လိုက်၊ တင့် တယ် စွာ ဖန် ဆင်း တော် မူ သည့် ပြင်၊ လူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ပြု ပြင် တော် မူ ရာ ကို၊ အ စ က အ ဆုံး တိုင် အောင် ရှာ၍ မ တွေ့ လျက် ပင်၊ နိ စ္စ အ ရာ ကို စိတ်၌ စွဲ လမ်း စေ တော် မူ ၏။အ သက် ရှင် စဉ် တွင်၊ ကောင်း စား ခြင်း နှင့် ရွှင် လန်း ခြင်း ထက်၊ လူ တို့၌ ကောင်း သော အ ရာ မ ရှိ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊လူ တိုင်း စား သောက် ခြင်း၊ လုပ် ကိုင် သ မျှ၌ စိတ် ရွှင် လန်း ခြင်း များ သည်၊ ဘု ရား သ ခင့် ဆု ကျေး ဇူး ဖြစ် ကြောင်း ကိုလည်း ကောင်း၊ ငါ သိ ၏။ဘု ရား သ ခင် ပြု တော် မူ သ မျှ သော အ မှု သည် အ စဉ် တည် ၍၊ ထပ် ဆင့် ခြင်း၊ နုတ် ယူ ခြင်း ငှာ မ စွမ်း နိုင် ကြောင်း၊ ရှေ့ တော် တွင် လူ တို့ ခန့် ညား ရ ကြ စေ ရန်၊ ထို သို့ စီ ရင် တော် မူ ကြောင်း များ ကို ငါ သိ ၏။ပ စ္စု ပ္ပန် အ ဖြစ် နှင့် အ နာ ဂတ် အ ဖြစ် များ ရှိ နှင့် ခဲ့ ပြီ။ အ တိတ် အ ရာ ကို လည်း ဘု ရား သ ခင် ရှာ ဖွေ တော် မူ၏။၎င်း ပြင်၊ နေ အောက် တွင် တ ရား ဆုံး ဖြတ် ရာ ဒေ သ နှင့် ဖြောင့် မတ် ရာ ဒေ သ များ၌၊ ဆိုး သွမ်း ခြင်း တည် သည် ကို သိ မြင် ၍၊ငါ က၊ အ ခြင်း အ ရာ အ ပြု အ မူ ရှိ သ မျှ အ ဖို့၊ ရှေ့ တော် တွင် အ ချိန် ရှိ သ ဖြင့်၊ လူ ကောင်း နှင့် လူ ဆိုး တို့ ကို၊ ဘု ရား သ ခင် စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် တော် မူ မည် ဟု အောက် မေ့ ၏။လူ သား တို့ နှင့် စပ် လျဉ်း၍ ငါ အောက် မေ့ သည် ကား။ ဘု ရား သ ခင် စံ ချ၍ ပြ တော် မူ သ ဖြင့်။ တိ ရ စ္ဆာန် ဖြစ် သည် ကို၊ ကိုယ် တိုင် သိ ကြ စေ ခြင်း ငှာ တည်း။အ ဘယ့် ကြောင့် ဆို သော်၊ လူ သား တို့ နှင့် တိ ရ စ္ဆာန် တို့ အ ဖြစ် အ ပျက် ချင်း တူ လျက်၊ နှစ် မျိုး လုံး၌ တစ် ရပ် တည်း ဖြစ် ပျက် သည် နှင့် အ ညီ၊ တစ် မျိုး သေ က တစ် မျိုး သေ တတ်၏။ အား လုံး ပင် သက် ဇီ ဝ တစ် မျို တည်း ရှိ ကြ၍၊ လူ သည် တိ ရ စ္ဆာန် ထက် မ မြတ် ချေ။ အ ရာ ခပ် သိမ်း သည် အ န တ္တ ဖြစ်၏။ဖွား မြင် ရန် အ ချိန် နှင့် သေ လွန် ရန် အ ချိန်၊ စိုက် ပျိုး ရန် အ ချိန် နှင့် စိုက် ပျိုး ရာ ကို နုတ် ပစ် ရာ အ ချိန်၊ ကွပ် မျက် ရန် အ ချိန် နှင့် ကု သ ရန် အ ချိန်။အား လုံး တို့ သည် မြေ မှုန့် ဖြစ်၍၊ မြေ မှုန့် သို့ ပြန် သွား ရ သ ဖြင့်၊ တစ် နေ ရာ တည်း ရောက် ကြ ရ၏။လူ သား တို့ သက် ဇီ ဝ သည်၊ အ ပေါ် သို့ တက် သည် ကို လည်း ကောင်း၊ တိ ရ စ္ဆာန် တို့ သက် ဇီ ဝ လည်း၊ အောက် မြေ သို့ ဆင်း သည် ကို လည်း ကောင်း၊ မည် သူ သိ သ နည်း။လူ သည် အ ပြု အ မူ၌ ရွှင် လန်း ခြင်း ထက်၊ ကောင်း သော အ ရာ မ ရှိ သည် ကို ငါ သိ မြင်၏။ ထို ရွှင် လန်း ခြင်း ကား၊ ကိုယ် ကျိုး ဖြစ် သ တည်း။ အ နာ ဂတ် အ ဖြစ် အ ပျက် ကို သိ စေ ခြင်း ငှာ၊ သူ့ ကို မည် သူ ပြန် ခေါ် နိုင် သ နည်း။ဖြို ဖျက် ရန် အ ချိန် နှင့် တည် ဆောက် ရန် အ ချိန်။ငို ကြွေး ရန် အ ချိန် နှင့် ရယ် မော ရန် အ ချိန်၊ ညည်း တွား ရန် အ ချိန် နှင့် က ခုန် ရန် အ ချိန်။