မာနကြီးတယ်ဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သိပ်အထင်ကြီးပြီး သူများထက် သာတယ်လို့ ထင်တဲ့စိတ်ပါ။ ဘုရားသခင်ရဲ့ တရားစကားအရဆိုရင် မာနကြီးသူတွေဟာ ဘုရားသခင်နဲ့ ဝးကွာသွားတတ်ကြတယ်။ ဆာလံ ၁၀:၄ မှာ “မာနကြီးသူတို့သည် မျက်နှာကို မောက်ထောင်လျက်၊ ဘုရားသခင်ကို မရှာ၊ သူတို့အကြံအစည်အလုံးစုံတို့၌ ဘုရားသခင်မရှိ” လို့ ဖော်ပြထားပါတယ်။
ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနဲ့ ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်တို့မှာ နှိမ့်ချတဲ့စိတ် ရှိစေချင်ပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မလုံလောက်ဘူးဆိုတာကို သိပြီး ဘုရားသခင်ရဲ့ အကူအညီကို လိုအပ်တယ်ဆိုတာကို ဝန်ခံစေချင်တယ်။ ဆာလံ ၁၃၈:၆ မှာ “ထာဝရဘုရားသည် မြင့်မြတ်တော်မူသော်လည်း နှိမ့်ချသောသူကို ကြည့်ရှုတော်မူ၏။ မာနကြီးသောသူကိုကား အဝေးက သိတော်မူ၏” လို့ ဆိုထားပါတယ်။
ယုံကြည်သူတွေအနေနဲ့ ဘုရားသခင်နဲ့ ဝေးကွာသွားစေတဲ့ မာနကို ဖယ်ရှားပစ်ရမယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှုရှိတာနဲ့ မာနကြီးတာကိုလည်း ခွဲခြားသိမြင်ဖို့ လိုပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှုရှိတာက အပြုသဘောဆောင်တဲ့ အရာပါ။
ကိုယ့်ရင်ထဲမှာ မကောင်းတဲ့အရာတွေရှိရင် ပြင်ဆင်ပေးဖို့ ဘုရားသခင်ကို တောင်းဆိုပါ။ အဲဒီလိုဆိုရင် ဘုရားသခင်ရဲ့ မေတ္တာကရုဏာကို ခံစားရပြီး ကယ်တင်ခြင်းရရှိမှာပါ။
စိတ် နေ မြင့် သူ ရှိ သ မျှ တို့ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ မျက် မှောက် တော်၌ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် ဖြစ်၏။ အ ပြစ် ဒဏ် နှင့် လည်း၊ မု ချ မ ကင်း မ လွတ် ရ ကြ။
မာန် မာ န သည်၊ ကိုယ် ကို နိမ့် ကျ စေ လိမ့် မည်။ စိတ် နှိမ့် ချ သော သူ မူ ကား၊ ဂုဏ် အ သ ရေ ကို ရ လိမ့် မည်။
တ ဦး ဦး သည် အ ရေ ရ သူ ဖြစ် ကြောင်း ထင် မြင် လျှင် မ ရေ ရ သူ ဖြစ် သည့် အ လျောက် ကိုယ် ကို လှည်း စား၏။
ယ ခု မူ ကား သင် တို့ သည် ထောင် လွှား ဝါ ကြွား တတ် ကြ၏။ ထို သို့ သော ဝါ ကြွား ခြင်း မ သင့် ချေ။
တန် ခိုး ဆိုင် ရာ မာ န ကို ချိုး ဖျက်၍ မိုး ပြင် ကို သံ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ မြေ ပြင် ကို ကြေး ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း ဖြစ် စေ သ ဖြင့်၊
အ သို့ ဆို သော် ဤ လော က၌ ဖြစ် တတ် သ မျှ တည်း ဟူ သော ရုပ် ခ န္ဓာ့တပ် မက် ခြင်း၊ မျက် စိ တပ် မက် ခြင်း၊ စည်း စိမ် ဝင့် ဝါ ခြင်း များ သည် အ ဘ ခ မည်း တော် နှင့် မ စပ် ဆိုင်။ လော က နှင့် သာ စပ် ဆိုင်၏။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား မုန်း ထား ရာ ခြောက် ပါး၊ မု ချ ဆို သော်၊ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ တော် မူ သော အ ရာ ခု နစ် ပါး ဟူ မူ ကား၊မောက် မော် သော မျက် နှာ၊ မု သာ သုံး သော လျှာ၊ အ ပြစ် ကင်း သူ ၏ အ သွေး ကို သွန်း သော လက်၊
လော က သား တို့ အ ပေါ် တွင် ဆိုး သွမ်း ပြစ် ကိုလည်း ကောင်း၊ လူ ဆိုး တို့ အ ပေါ် တွင် ဒု စ ရိုက် အ ပြစ် ကိုလည်း ကောင်း၊ ငါ ဆပ် ပေး၍၊ မာ န ကြီး သူ တို့ ထောင် လွှား ခြင်း ကို ရပ် စဲ စေ လျက်၊ ကြမ်း ကြုတ် သူ တို့ စော် ကား ခြင်း ကို လည်း နှိမ့် ချ သည့် အ လျောက်၊
ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား သော သ ဘော ကား။ ဒု စ ရိုက် ကို မုန်း ထား ခြင်း တည်း။ မာ န ကြီး ခြင်း နှင့် မောက် မာ ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ မ ကောင်း သော အ လေ့ အ လာ နှင့် ကောက် ကျစ် သော နှုတ် ကိုလည်း ကောင်း၊ ငါ မုန်း ထား ၏။
သို့ ဖြစ်၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ဆိုး သွမ်း ရာ ကာ လ ဖြစ် သော ကြောင့်၊ မတ် တတ် ရပ် ခွင့်၊ လည် ကုတ် ဆုတ် ခွင့် မ ရှိ သည့် တိုင် အောင်၊ ဤ လူ မျိုး နှင့် စပ် လျဉ်း သော မ ကောင်း ဝန် ကို ငါ ကြံ စည် သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
သူ့ ဥ စ္စာ ကို ခိုး ခြင်း၊ သူ့ အ သက် ကို သတ် ခြင်း၊ သူ့ သား အိမ် ရာ ကို ပြစ် မှား ခြင်း၊ တပ် မက် ခြင်း၊ ဆိုး သွမ်း ခြင်း၊ လှည့် ဖျား ခြင်း၊ ကာ မ ဂုဏ် ကြူး ခြင်း၊ မျက် မုန်း ကျိုး ခြင်း၊ ကုန်း ချော ခြင်း၊ မာ န ကြီး ခြင်း၊ မိုက် မဲ ခြင်း များ ထွက်၏။ထို အ ရာ ခပ် သိမ်း သည် အ တွင်း က ထွက် လာ၍ လူ ကို မ သန့် အောင် ပြု သ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ၏။
မောက် မာ များ ပြား သော စကား နှင့် စော် ကား သော စ ကား များ ကို နှုတ် မ မြွက် ကြ နှင့်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ သိ ပ ညာ နှင့် ပြည့် စုံ သော ဘု ရား ဖြစ်၍၊ အ ပြု အ ကျင့် များ ကို ချင့် ချိန် တော် မူ ၏။
စိတ် ကြီး မ ဝင်၊ ဉာဏ် ကောင်း သည် ဟု မ ထင် ဘဲ အ နိမ့် အ ညံ့ နှင့် ရောင့် ရဲ လျက် အ ချင်း ချင်း တစ် သ ဘော တည်း ရှိ ကြ လော့။
အ ချင်း လူ၊ ပြု ထိုက် သော ကောင်း မှု ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖော် ပြ တော် မူ ခဲ့ ပြီ။ တ ရား စောင့် ခြင်း၊ ကျေး ဇူး ပြု ခြင်း၊ ကိုယ့် ဘု ရား သခင် နှင့် အ တူ စိတ် နှိမ့် ချ စွာ သွား လာ ခြင်း များ မှ တစ်ပါး၊ မည် သို့ အ လို ရှိ တော် မူ သေး သ နည်း။
ထို နေ့ ရက်၊ သန့် ရှင်း သော ငါ့ တောင် တော် ပေါ်၌၊ သင် ဆက် လက် မ ထောင် မ လွှား ရ အောင်၊ ရွှင် လန်း မောက် မာ သော သူ တို့ ကို၊ သင့် အ လယ် မှ ငါ ရုပ် သိမ်း မည် နှင့် အ ညီ၊ ငါ့ အား ပြု ဘူး သော လွန် ကျူး မှု များ အတွက်၊ ရှက် ကြောက် ခြင်း ရှိ ရ တော့ မည် မ ဟုတ်။
ပ စ္စည်း ရှိ သ မျှ ကို စွန့် ကြဲ၍ ငါ့ ကိုယ် ခ န္ဓာ ကို မီး ဖြင့် ပူ ဇော် သော် လည်း မေ တ္တာ မ ရှိ လျှင် အ ကျိုး မ ရှိ။
မာန် မာ န၏ အ ကျိုး ဆက် သည်၊ ကျိုး ပျက် ခြင်း၊ စိတ် နေ မြင့် ခြင်း၏ အ ကျိုး ဆက် လည်း၊ ပြို လဲ ခြင်း တည်း။
ပင် လယ် အ ကျဉ်း အ ကျပ် ကို ဖြတ် သွား လျက်၊ လှိုင်း တံ ပိုး ကို ဒဏ် ခတ် တော် မူ သ ဖြင့်၊ နိ လ မြစ် ရေ သည် ခန်း ခြောက် ခြင်း၊ အာ ရှု ရိ အ မောက် အ မာ သည် ရှုတ် ချ ခြင်း၊ အိ ဂျစ် အာ ဏာ စက် သည် ပ ပျောက် ခြင်း များ ကို ခံ ရ ကြ လ တ္တံ့။
စံ မီ သူ ကား ကိုယ် ကို ထောက် ခံ သူ မ ဟုတ်။ ဘု ရား သ ခင် ထောက် ခံ သူ ဖြစ် သ ဖြင့် ဂုဏ် တင် လို သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြောင့် သာ ဂုဏ် တင် စေ။
ထောင် လွှား သော စိတ် အား ဖြင့်၊ ရန် ပွား ခြင်း သက် သက် ဖြစ်၏။ အ ကြံ ပေး ရာ လိုက် နာ သူ တို့၌ မူ ကား၊ ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ၏။
အ သို့ ဆို သော်၊ မီး ဖို ကဲ့ သို့ ပူ လောင် သော ထို နေ့ ရက် သည် ရောက် လာ သ ဖြင့်၊ ရိုး ပြတ် သ ဖွယ် ဖြစ် အံ့ သော မာ န ကြီး သူ တို့ နှင့် ဆိုး သွမ်း စွာ ပြု ကျင့် သူ ရှိ သ မျှ တို့ ကို၊ အ ခက် အ လက် အ ခြေ အ မြစ် မ ကျန်၊ ကျွမ်း လောင် လိမ့် မည် ဟု၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
မောက် မာ သူ တို့၏ အိမ် ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖျက် ဆီး တော် မူ၏။ မု ဆိုး မ၏ မြေ နိ မိတ် ကို ကား၊ စီ ရင် ထား တော် မူ၏။
မည် သူ မ ဆို ကိုယ့် ကို ချီး မြှောက် လျှင် နှိမ့် ချ ခံ ရ လိမ့် မည်။ နှိမ့် ချ လျှင် မူ ကား ချီး မြှောက် ခံ ရ လိမ့် မည်။
မာ န ကြီး သူ တို့ နှင့် အ တူ လက် ရ ဥ စ္စာ ကို ဝေ မျှ ခြင်း ထက်၊ ဆင်း ရဲ သူ တို့ နှင့် အ တူ စိတ် နှိမ့် ချ ရ ခြင်း သည် သာ ၍ မြတ် ၏။
မည် သူ မ ဆို ဤ သူ ငယ် ကဲ့ သို့ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ လျှင် ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် တွင် အ ကြီး မြတ် ဆုံး ဖြစ်၏။
ကျင့် သ မျှ ကို လူ တို့ မြင် စေ ရန် ကျင့် တတ် သည် နှင့် လက် ဖွဲ့ များ၊ အ ဝတ် ပန်း ပွား များ ကို ကျယ် ဝန်း စွာ ချုပ် လုပ် လျက်ပွဲ လမ်း သ ဘင် များ၊ ဓ မ္မာ ရုံ များ တွင် မြင့် မြတ် သော နေ ရာ ကို လည်း ကောင်း၊စျေး များ တွင် နှုတ် ဆက် ခံ ခြင်း နှင့် ရ ဗ္ဗိ ဟု လူ တို့ ခေါ် ခြင်း ကို လည်း ကောင်း နှစ် သက် ကြ၏။
ကျိုး ပျက် ခြင်း ခြင်း မ တိုင် မီ၊ လူ သည် စိတ် နေ မြင့် တတ်၏။ ဂုဏ် အ သ ရေ အ ရင် လည်း၊ နှိမ့် ချ ခြင်း တည် ရာ ၏။
တန် ခိုး ကြီး သော အ မှု ကို လက် ရုံး တော် ဖြင့် စီ ရင် တော် မူ လျက် စိတ် မာ န ထောင် လွှား သူ တို့ ကို ခွဲ လွှင့် ခြင်း၊
လူ ဆိုး တို့၏ အ လုပ် အ ကိုင် ဖြစ် သော မျက် နှာ မောက် မာ ခြင်း၊ စိတ် နေ မြင့် ခြင်း ကား၊ အ ပြစ် အ တိ တည်း။
အ သို့ ဆို သော် ကိုယ် ကို ချီး မြှောက် သူ တိုင်း နှိမ့် ချ ခံ ရ လိမ့် မည်။ နှိမ့် ချ သူ မူ ကား ချီး မြှောက် ခံ ရ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
မာ န ကြီး၍ ထောင် လွှား တတ် သူ သည်၊ ပြည့် လျှံ သော ထောင် လွှား ခြင်း၌ ကျင် လည် သည် ဖြစ်၍၊ မ ထီ လေး စား ပြု သူ ဟု အ ခေါ် ခံ ရ၏။
ကိုယ် တော် က သင် တို့ သည် လူ တို့ ရှေ့ ဖြောင့် မတ် ဟန် ဆောင် ကြ သော် လည်း စိတ် နှ လုံး ကို ဘု ရား သ ခင် သိ တော် မူ၏။ လူ တို့ တွင် မြင့် မြတ် သော အ ရာ သည် ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော်၌ စက် ဆုပ် ဖွယ် ဖြစ်၏။
ပျား ရည် ကို စား ကြူး ခြင်း သည် မ လျော် သည့် နည်း တူ၊ ကိုယ် ကို ဂုဏ် လုပ် ခြင်း သည် မ တင့် တယ်။
ကိုယ်၌ ဉာဏ် ရှိ သည် ဟု ထင် သော သူ့ ကို တွေ့ ရှိ သ လော။ ထို သူ ထက်၊ မိုက် မဲ သော သူ အ ဖို့ မျှော် လင့် ရာ အ ကြောင်း ရှိ သေး၏။
ကုန်း ချော သူ၊ အ သ ရေ ဖျက် သူ၊ ဘု ရား သ ခင် ရွံ ရှာ သူ၊ စော် ကား သူ၊ မာ န ထောင် လွှား သူ၊ ဝင့် ဝါ သူ၊ ပြစ် မှု ကွန့် မြူး သူ၊ မိ ဘ စ ကား ကို မ လိုက် နာ သူ၊
ကိုယ့် နှုတ် မ ဟုတ်၊ သူ တစ် ပါး သည်၊ သင့် ကို ချီး မွမ်း ပါ စေ။ ကိုယ့် နှုတ် ခမ်း မ ဟုတ်။ သူ စိမ်း လည်း၊ သင့် ကို ချီး မွမ်း ပါ စေ။
တပ် မက် သော စိတ် ရှိ သူ သည်၊ ရန် တွေ့ ခြင်း ကို ဖြစ် ပွား စေ တတ်၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၌ အား ကိုး သော သူ မူ ကား၊ ကြွယ် ဝ လိမ့် မည်။
မ ယုံ ကြည် ခြင်း ကြောင့် ချိုး ပစ် ခံ ရ သည် မှန်၏။ သင် လည်း ယုံ ကြည် ခြင်း ကြောင့် သာ တည် နေ ရ၏။
သင် တို့ ဘောင် တွင် လူ ရှိ သ မျှ အား ငါ ခံ စား ရ သော ကျေး ဇူး တော် ကြောင့် ထပ် ဆို သည် ကား၊ ကိုယ် ကို ထင် သင့် သည် ထက် လွန်၍ မ ထင် ဘဲ အ သီး အ သီး တို့ အား ဘု ရား သ ခင် ဝေ မျှ တော် မူ သော ယုံ ကြည် ခြင်း ပ မာ ဏ အ တိုင်း သင့် လျော် စွာ ထင် ကြ လော့။
မျက် နှာ မော် မောက် လျက်၊ စစ် ဆေး တော် မ မူ ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ ဘု ရား မ ရှိ ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ အ ခါ ခပ် သိမ်း အောက် မေ့ တတ် ပါ ၏။
ဖြောင့် မတ် သူ့ တစ် ဘက်၌၊ မာ န နှင့် မ လေး မစား ထောင် လွှား ပြော ဆို တတ် သော၊ မု သာ နှုတ် ခမ်း များ ကို တိတ် စေ တော် မူ ပါ။
သင့် ကို မည် သူ လွန် ကဲ စေ သ နည်း။ မ ခံ ရ ဘဲ မည် သည့် အ ရာ ကို ပိုင် သ နည်း။ ခံ ရ သည် မှန် လျှင် ပိုင် ရင်း ဖြစ် သ ကဲ့ သို့ အ ဘယ် ကြောင့် ဝါ ကြွား သ နည်း။
သူ တို့ ပြော မိ သော စ ကား ဖြစ် သော၊ နှုတ် ထွက် အ ပြစ် ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ ကျိန် ဆဲ သော စ ကား နှင့် မု သာ စ ကား များ ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ မိ မိ တို့ မာ န ၌ ပင် ကျော့ မိ ပါ စေ သော။
ရုပ် ပွား အား ပူ ဇော် ပြီး သော အ သား နှင့် စပ်၍ လည်း ငါ တို့ ရှိ သ မျှ၌ အ သိ ပ ညာ ရှိ ကြောင်း သိ ကြ လှ၏။ အ သိ ပ ညာ သည် ဖောင်း ကြွ ခြင်း၊ မေ တ္တာ မူ ကား ဆောက် တည် ခြင်း ဖြစ် စေ တတ်၏။
ထို့ ကြောင့်၊ မာ န ကို လည် ဆွဲ ပြု လျက်၊ ညှဉ်း ပန်း ခြင်း ကို ဝတ် လုံ သ ဖွယ် ခြုံ တတ် ကြ ၏။
မေတ္တာ သည် စိတ် ရှည် လျက် ကျေး ဇူး ပြု တတ်၏။ မေ တ္တာ သည် ငြူ စူ ခြင်း၊ ထောင် လွှား ခြင်း၊ ဝင့် ဝါ ခြင်း၊
အ ပေါင်း အ ဖော် အား တိတ် တ ဆိတ် ကုန်း ချော သော သူ့ ကို ပယ် ရှား ပါ မည်။ မျက် နှာ မော် ၍ စိတ် နေ မြင့် သော သူ့ ကို သည်း မ ခံ ပါ။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား မြင့် မြတ် တော် မူ သော် လည်း၊ စိတ် နှိမ့် ချ သူ တို့ ကို ထောက် ရှု တော် မူ၍၊ စိတ် နေ မြင့် သူ တို့ ကို အ ဝေး က ပင် သိ မှတ် တော် မူ ၏။
ထို ကာ လ၊ လူ ယုတ် တို့ သည် မော် သော မျက် နှာ နှိမ့် ချ ခြင်း၊ လူ မြတ် တို့ လည်း မာ န ရှုတ် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လျက်။ ထာ ဝ ရ ဘုရား သာ မြင့် မြတ် တော် မူ လိမ့် မည်။ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား စီ ရင် တော် မူ မည့် နေ့ ရက် တော် သည်၊ မာ န ကြီး၍ ထောင် လွှား မောက် မာ သ မျှ အ ပေါ် သို့ လည်း ကောင်း၊
တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် အ မျက် တိုက် ခြင်း၊ ငြူ စူ ခြင်း များ ကို ရှောင် လျက် ဝါ ကြွား ခြင်း ကင်း လျက် နေ ကြ ကုန် အံ့။
လူ ယုတ် တို့ သည် မောက် မော် ရာ မှ ရှုတ် ချ ခြင်း၊ လူ မြတ် တို့ လည်း မာ န နှိမ့် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လျက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သာ မြင့် မြတ် တော် မူ လိမ့် မည်။
လူ ယုတ် သည် နှိမ့် ချ ခြင်း၊ လူ မြတ် သည် အ သ ရေ ပျက် ခြင်း၊ မော် သော မျက် နှာ လည်း ရှုတ် ချ ခြင်း ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မှာ မူ တ ရား စီ ရင် ခြင်း အား ဖြင့် မြင့် မြတ် သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ သန့် ရှင်း တော် မူ သော ဘုရား သည် ဖြောင့် မတ် ခြင်း အား ဖြင့် သီး သန့် သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ ထင် ရှား စေ တော် မူ ၏။
ဖီ ဆန် ဝါ ကြွား လို သော သ ဘော နှင့် မည် သည် ကို မျှ မ ပြု ဘဲ တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ကိုယ့် ထက် ကောင်း သည် ဟု စိတ် နှိမ့် ချ စွာ မှတ် ယူ လော့။
အို အ ရုဏ်၏ သား၊ မိုး သောက် ကြယ်၊ ကောင်း ကင် မှ ပစ် ချ ခံ ရ ပြီ တ ကား။ လူ မျိုး ခြား တို့ ကို နှိမ့် ချ ခဲ့ သော သင် သည်၊ မြေ ကြီး တိုင် ခုတ် လှဲ ခံ ရ ပြီ တ ကား။သင် က၊ မိုး ကောင်း ကင် သို့ ငါ တက်၍ ဘု ရား သ ခင်၏ ကြယ် တ ကာ တို့ ထက်၊ ရာ ဇ ပ လ္လင် ကို ချီး မြှင့် လျက်၊ နတ် တို့ စည်း ဝေး ရာ မြောက် မျက် နှာ ရှိ တောင် ပေါ် မှာ ငါ စံ၍၊တိမ် ထွဋ် သို့ တက် ပြီး လျှင် မြင့် မြတ် သော အ ရှင် နှင့် တူ ညီ လိမ့် မည် ဟု အောက် မေ့ သော် လည်း။မ ရ ဏာ့ နိုင် ငံ အောက် ဆုံး တိုင် အောင် ကျ ရောက် သော်၊
ခ ရစ် တော် ယေ ရှု၌ ရှိ သော သ ဘော မျိုး ကို သင် တို့၌ လည်း ရှိ ကြ စေ လော့။ထို အ ရှင် သည် ဘု ရား သ ခင့် သ ဏ္ဌာန် တော် ရှိ လျက် ဘု ရား သ ခင် နှင့် ဂုဏ် ရည် တူ ခြင်း ကို ခင် မင် ရာ ဟု မ မှတ် ဘဲ ထို သ ဏ္ဌာန် တော် ကို ပယ် ပြီး လျင်၊ကျွန်၏ သ ဏ္ဌာန်၊ လူ၏ ပုံ ကို ဆောင် လျက် လူ့ အ သွင် နှင့် နေ တော် မူ ရာ၊
ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ရှိ သ မျှ သော ဘုန်း အ သ ရေ၏ မာ န ကို ရှုတ် ချ ခြင်း ငှာလည်း ကောင်း၊ မြေ ပေါ် တွင် အ ကြီး အ မှူး အ ပေါင်း တို့ ကို မ ထီ လေး စား ပြု စေ ခြင်း ငှာလည်း ကောင်း ကြံ ဖန် တော် မူ ခဲ့ လေ ပြီ။
ရေ လက် ပစ် ကူး သူ့ နည်း တူ၊ ထို အိုင့် အ လယ် တွင် လက် ပစ် ကူး လိ မ္မာ သော် လည်း၊ မာရ် မာ န နှိမ့် ချ ခံ ရ လိမ့် မည်။
လှီး ဖြတ် ခြင်း မင်္ဂ လာ ခံ သူ တို့ မှာ ဘု ရား သ ခင့် ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် လျက် ပ ဝ တ္တိ၌ စိတ် မ ချ ဘဲ ခ ရစ် တော် ယေ ရှု၌ သာ ဂုဏ် တင် လျက် နေ သော ငါ တို့ ပင် တည်း။
ထို့ ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် ရွေး ကောက် မြတ် နိုး၍ သီး သန့် ထား တော် မူ သူ များ အ ဖြစ် ဖြင့် အ သည်း စွဲ သ နား ခြင်း၊ က ရု ဏာ ပြ ခြင်း၊ နှိမ့် ချ ခြင်း၊ သိမ် မွေ့ ခြင်း၊ စိတ် ရှည် ခြင်း များ ကို ဝတ် ဆင် ကြ လော့။
မြင့် ရာ အ ရပ်၌ နေ ထိုင် သူ တို့ ကို နှိမ့် ချ တော် မူ ပြီ။ မြင့် မြတ် သော မြို့ ကို မြေ မုန့် သို့ ရောက် သည့် တိုင် အောင် ဖြို ဖျက် လှဲ ချ တော် မူ သည် ဖြစ်၍၊ ဆင်း ရဲ နွမ်း ပါး သူ တို့ ခြေ နင်း နှိပ် ရာ ဖြစ် လေ ပြီ။
သင် က မည် သူ မျှ မ မြင် ဟု ဆို လျက်၊ ကိုယ့် ပြစ် မှု ကို စိတ် ချ သည့် အ လျောက် အ သိ ပ ညာ နှင့် ဉာဏ် ပ ညာ အ တွက် လမ်း လွဲ သ ဖြင့်၊ ငါ မှ တစ် ပါး မည် သူ မျှ မ ရှိ ဟု၊ စိတ် တွင် ထင် မှတ် သော ကြောင့်၊
၎င်း ပြင် မာ န ကြီး သ ဖြင့် မာရ် နတ် ခံ ရ သော ပြစ် ဒဏ် ကို ခံ ရ မည် စိုး၍ ခ ရစ် ယာန် သစ် မ ဟုတ် စေ ရ။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် မှာ၊ ပ ညာ ရှိ သည် ပ ညာ ကြောင့်လည်း ကောင်း၊ စွမ်း ရည် ရှိ သူ သည် စွမ်း ရည် ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ ကြွယ် ဝ သူ သည် ကြွယ် ဝ ခြင်း ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ ကိုယ် ကို ဂုဏ် မ တင် ရ။
မာ န ကြီး သော လူ မိုက် ဖြစ် သည့် ပြင် စော ဒ နာ တက် ခြင်း နှင့် ဆွေး နွေး ချက် များ ခြင်း ကြောင့် မ ကျန်း မ မာ ဖြစ်၏။ ထို ဆွေး နွေး ချက် များ ကြောင့် ငြူ စူ ခြင်း၊ ခိုက် ရန် ဖြစ် ခြင်း၊ ကုန်း ချော ခြင်း၊ မ ကောင်း ထင် မြင် ခြင်း များ မှ စ၍ ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို ဝတ်၌ အ ကျိုး စီး ပွား ရှိ သည် ဟု အောက် မေ့ သ ဖြင့် သ ဘော ဖောက် ပြန်၍ သ မ္မာ တ ရား လက် လွတ် သူ တို့၏ ငြင်း ခုံ ခြင်း များ ဖြစ် ပွား တတ်၏။
မော ဘ၏ မာ န သည် အ လွန် ကြီး ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ မောက် မာ ထောင် လွှား စော် ကား ခြင်း နှင့် စိတ် နေ မြင့် ခြင်း ကြောင့် ကို လည်း ကောင်း၊ ငါ တို့ ကြား သိ ရ ပြီ။လု ယက် ဖျက် ဆီး ပယ် ရှား သံ ကို ဟော ရ နိမ် မြို့ မှ ကြား ရ ၏။ဒေါ သ အ မျက် ထွက် ခြင်း နှင့် ဝင့် ဝါ ခြင်း သည်၊ အ ချည်း အ နှီး ဖြစ် လျက်၊ အ ကျိုး မ ရှိ ကြောင်း၊ ငါ သိ သည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
အ သို့ ဆို သော် လူ တို့ သည် ကိုယ် ကို ချစ် သူ၊ လော ဘ ရှိ သူ၊ ဝင့် ဝါ သူ၊ မာ န ထောင် လွှား သူ၊ ကဲ့ ရဲ့ သူ၊ မိ ဘ စ ကား ကို မ လိုက် နာ သူ၊ ကျေး ဇူး ကန်း သူ၊ မ သန့် ရှင်း သူ၊
မည် သူ့ ကို မျှ မ ကဲ့ ရဲ့ ဘဲ ရန် မ လို သူ၊ နူး ညံ့ သူ၊ သူ ခပ် သိမ်း တို့ ရှေ့ သိမ် မွေ့ သူ ဖြစ် ကြ စေ ရန် သူ တို့ ကို သ တိ ပေး လော့။
သင် ၌ အံ့ အား သင့် လေ စွ တ ကား။ ကျောက် တောင် ရှိ၊ ခို လှုံ ရာ များ တွင် အောင်း လျက်၊ ကုန်း ထိပ် ပေါ်၌ တပ် စွဲ သော အို လူ မျိုး၊ သင် စိတ် နေ မြင့် ၍ လှည့် စား ခံ လေ ပြီ။ လင်း ယုန် ကဲ့ သို့ မြင့် ရာ တွင် သိုက် မြုံ လုပ် သော် လည်း။ ထို အ ရပ် မှ ပင် ငါ ချ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘုရား မိန့် တော် မူ ၏။
အ ချင်း လူ့ သား၊ တု ရု မြို့ စံ မင်း အား သင် ဆင့် ဆို ရ မည့် ငါ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် ချက် ကား၊ ဘု ရား သ ခင် သ ဘော တော် နှင့် အ မျှ၊ သ ဘော ကို ချီး မြှင့် လျက် ပင်၊ ဘု ရား မ ဟုတ် လူ မျှ သာ ဖြစ် သော သင် က၊ ငါ သည် ဘု ရား ဖြစ် ၏။ ဘု ရား သ ခင့် စံ နေ တော် မူ ရာ သ မု ဒ္ဒ ရာ ဗ ဟို တွင်၊ ငါ စံ နေ သည် ဟု စိတ် နေ မြင့်၍ အောက် မေ့ သော ကြောင့်လည်း ကောင်း၊
သင် တို့ စိတ် နှ လုံး ၌ ပြင်း ထန် သော ပြိုင် ဆိုင် ခြင်း၊ ဖီ ဆန် ခြင်း များ ရှိ လျှင် သ မ္မာ တ ရား တော် နှင့် ဆန့် ကျင်၍ မု သာ သုံး ခြင်း၊ ဝါ ကြွား ခြင်း မ ပြု ကြ လင့်။ထို သို့ သော ဉာဏ် ပ ညာ သည် အ ထက် မှ ဆင်း သက် သည် မ ဟုတ်။ လော က၊ ရုပ် ခ န္ဓာ၊ နတ် ဆိုး များ မှ တည်း။ပြိုင် ဆိုင် ခြင်း၊ ဖီ ဆန် ခြင်း များ ရှိ သူ တို့၌ ဘက် ပြိုင် မှု၊ ယုတ် ညံ့ မှု အ မျိုး မျိုး ရှိ တတ် ၏။
သင် သည် တင့် တယ် ခြင်း ကြောင့် စိတ် နေ မြင့်၍၊ ထွန်း ကား ခြင်း ကြောင့်၊ ပ ညာ ယွင်း သည့် အ တွက် မြေ ပေါ် တွင် ငါ လှဲ ချ လျက်၊ ဘု ရင် မင်း တို့ ရှေ့ ရှု မြင် ရန် ထား ခဲ့ ပြီ။
အ မှု တော် ရှိ သ မျှ သည် သ စ္စာ နှင့် လည်း ကောင်း၊ အ လေ့ အ လာ တော် များ လည်း တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် ခြင်း နှင့် လည်း ကောင်း ညီ ညွတ် လျက်၊ မောက် မာ စွာ သွား လာ တတ် သူ တို့ ကို နှိမ့် ချ နိုင် တော် မူ သော ကောင်း ကင် ဘု ရင် အား ငါ နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ သည် ချီး မွမ်း ထော မ နာ ပြု လျက် ဩ ဘာ ဆက် ရ သ တည်း။
စိတ် နေ မြင့် လျက် မာန် မာ န ဝင် သ ဖြင့် ခက် ထန် သော အ ခါ မူ ကား ဘုန်း တန် ခိုး ကွယ် ပ၍ နန်း မှ ကျ ရ လေ ၏။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား မျက် မှောက် တော် တွင် ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ ကြ လော့။ သို့ မှ သင် တို့ ကို ချီး မြှောက် တော် မူ လိမ့် မည်။
ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် တစ် ဘက်၌ ထ ကြွ၍ ဗိ မာန် တော် သုံး ဖ လား များ ကို ရှေ့ တော် သို့ ယူ စေ ပြီး လျှင် ဘု ရင် မင်း မှ စ၍ မိ ဖု ရား၊ မောင်း မ မိဿံ တို့ နှင့် မှူး မတ် တို့ ပါ စ ပျစ် ရည် ကို ထည့် သောက် ကြ သည့် ပြင် မြင် လည်း မ မြင်၊ ကြား လည်း မ ကြား၊ သိ လည်း မ သိ တတ် သော ရွှေ၊ ငွေ၊ ကြေး၊ သံ၊ သစ် သား၊ ကျောက် နှင့် လုပ် သော ဘု ရား များ ကို ချီး မွမ်း လျက် ဘု ရင် မင်း မြတ် အ သက် ကို ကိုင်၍ အ လေ့ အ လာ ရှိ သ မျှ ကို လည်း ပိုင် စိုး တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ကို ကား မ ချီး မွမ်း ချေ။
အ ဆုံး စ ကား မှာ သင် တို့ ရှိ သ မျှ သည် ညီ ညွတ် သော သ ဘော၊ သက် ဝင် သော သ ဘော၊ သင်္ဂ ဟ သ ဘော၊ ညှာ တာ သော သ ဘော၊ နှိမ့် ချ သော သ ဘော ရှိ လျက်
ထို နည်း တူ လူ ငယ် တို့၊ လူ ကြီး ဖြစ် သူ တို့ အ နော် အ တာ ကို ခံ လျက် နေ ကြ လော့။ ဘု ရား သ ခင် သည် မာ န ကြီး သူ တို့ ကို ခု ခံ၍ စိတ် နှိမ့် ချ သူ တို့ အား ကျေး ဇူး သ နား တော် မူ သော ကြောင့် စိတ် နှိမ့် ချ ခြင်း တန် ဆာ ကို အ ချင်း ချင်း တို့ ရှေ့ ရှိ သ မျှ တို့ ဆင် ကြ လော့။သို့ နှင့် အ ညီ အ ချိန် တန် သော် ဘု ရား သ ခင် သည် သင် တို့ ကို ချီး မြှောက် တော် မူ စေ ရန် တန် ခိုး ကြီး သော လက် တော့် အောက် ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ လျက်၊
မောက် မာ သူ တို့ အား၊ မောက် မာ သော အ ကျင့် ကို မ ကျင့် ကြ နှင့် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊လူ ဆိုး တို့ အား၊ သင် တို့ ဦး ချို ကို မ မြှောက် မ ဝင့် ကြ နှင့်။ လည် ပင်း ခိုင် မာ လျက် မ ဝါ မ ကြွား ကြ နှင့် ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ ငါ အမိန့် ရှိ သည် မှာ၊
အို မြေ ကြီး ၏ တ ရား မင်း မြတ်၊ ထ ရပ်၍၊ မာ န ကြီး သူ တို့ အား ထိုက် သင့် ရာ ဆပ် ပေး တော် မူ ပါ။
လူ မိုက် သည် ကိုယ့် အ လေ့ လာ မှန် သည် ဟု ထင် မြင် တတ်၏။ ပ ညာ ရှိ မူ ကား၊ အ ကြံ ပေး ရာ ကို ဆင် ခြင် လိမ့် မည်။
လူ မိုက်၏ နှုတ် တွင်၊ မာ န အ ညှောက် ပေါက် လျက် ရှိ၏။ ပ ညာ ရှိ တို့ နှုတ် ခမ်း မူ ကား၊ ကိုယ် ကို စောင့် ရှောက် တတ်၏။
လူ သည်၊ ကိုယ့် အ လေ့ အ လာ ရှိ သ မျှ စင် ကြယ် သည် ဟု ထင် မြင် သော် လည်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မူ ကား၊ စိတ် သ ဘော ကို ချိန် တွယ် တော် မူ၏။
များ စွာ သော လူ တို့ သည်၊ ကျေး ဇူး ပြု တတ် သူ နှင့် တွေ့ ကြုံ ရ သော် လည်း၊ သ စ္စာ ရှိ သူ့ ကို ကား၊ မည် သူ တွေ့ နိုင် အံ့ နည်း။
လိ မ္မာ စွာ တုံ့ ပြန် တတ် သူ ခု နစ် ယောက် တို့ ထက်၊ ကိုယ်၌ ပ ညာ ရှိ သည် ဟု၊ ပျင်း ရိ သူ ထင် တတ်၏။
အ မှု အ ရာ၏ အ ဆုံး သည်၊ အ စ ထက် ကောင်း၏။ စိတ် ရှည် တတ် သူ သည်၊ စိတ် နေ မြင့် သူ ထက် သာ၍ ကောင်း ၏။
သို့ ဖြစ် လျက် ငါ ဘု ရား သည် ဇိ အုန် တောင် နှင့် ယေ ရု ရှ လင် မြို့၌ ပြု ရန် ကိ စ္စ ကို ပြီး မြောက် စေ ပြီး မှ၊ အာ ရှု ရိ ဘု ရင်၏ မာ န မြင့်၍ ဝါ ကြွား ခြင်း ကိုလည်း ကောင်း၊ မျက် နှာ မော်၍ ထောင် လွှား ခြင်း ကိုလည်း ကောင်း၊ စီ ရင် လာ လိမ့် မည်။ထို မင်း က ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ရှိ သည့် အ လျောက် ကိုယ့် လက် သ တ္တိ၊ ဉာဏ် သ တ္တိ အား ဖြင့် ငါ ပြု ခဲ့ ပြီ။ လူ မျိုး တို့ နယ် နိ မိတ် များ ကို ရွှေ့ ပြောင်း လျက် ဆည်း ပူး သော ဥ စ္စာ များ ကို လု ယူ ပြီး လျှင်၊ နန်း စံ တို့ ကို လည်း နွား ဥဿ ဘ သ ဘွယ် နန်း ချ သ ဖြင့်၊
ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြီး ဖြစ် သော ကြောင့် မောက် မာ ခြင်း ကင်း လျက် နာ ခံ နား ထောင် ကြ လော့။
ညီ မ သော ဒုံ၏ ဒု စ ရိုက် ကား၊ သ မီး များ ပါ မာ န ကြီး ခြင်း၊ အ စာ ပြည့် လျှံ ခြင်း၊ စည်း စိမ် ချမ်း သာ ခံ စား ခြင်း၊ ဆင်း ရဲ နွမ်း ပါး သူ တို့ ကို မ ထောက် ပံ့ ခြင်း၊
သ စ္စာ စောင့် ခြင်း အား ဖြင့် အ သက် ရှင် ရ သော် လည်း၊ ထို လူ မျိုး ကား၊ စိတ် သ ဘော မ ဖြောင့် မ မှန် ဘဲ မောက် မာ လျက်၊
ဖီ ဆန် သော သ ဘော ရှိ၍ သ မ္မာ တ ရား ကို မ နာ မ ယူ၊ မ တ ရား ကို နာ ယူ သူ တို့ အား ဒေါ သ အ မျက် ဒဏ် ကိုလည်းကောင်း၊ ဆပ် ပေး တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ၊
ထို အ ဖြစ် နှင့် ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် အား ဝတ် ပြု ခွင့် ကို ထောက်၍ ခ ရစ် တော် ယေ ရှု၌ ဂုဏ် ရောက်၏။နိ မိတ် လ ဏ္ခ ဏာ များ၊ အံ့ ဖွယ် ရာ များ၏ တန် ခိုး နှင့် လည်း ကောင်း၊ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော်၏ တန် ခိုး နှင့် လည်း ကောင်း၊ ငါ့ အ ပြော အ ဆို အ ပြု အ မူ များ အား ဖြင့် လူ မျိုး ခြား တို့ လိုက် နာ စေ အံ့ သော ငှါ ခ ရစ် တော် ပြု တော် မူ သော အ ရာ များ ကို သာ ငါ ပြော ဝံ့ သည့် အ တိုင်း ငါ သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ က ဣ လု ရိ ပြည် တိုင် အောင် ဒေ သ စာ ရီ လှည့် လည် လျက် ခ ရစ် တော်၏ သ တင်း တော် မြတ် ကို အ ကုန် အ စင် ကြား ပြော ခဲ့ ပြီ။
ငါ တို့ အ ရှင် ယေ ရှု ခ ရစ်၏ ကား တိုင် တော် မှ တ ပါး မည် သည့် အ ရာ ကြောင့် မျှ ဂုဏ် မ တင် မိ ပါ စေ နှင့် ထို ကား တိုင် ပေါ် မှ ဤ လော က သည် ငါ နှင့် စပ်၍ တင် ခြင်း ငါ သည် ဤ လော က၌ စပ်၍ တင် ခြင်း ကို ခံ ခဲ့ ရ ပြီ။
နစ် နာ စေ ခြင်း၊ စိတ် ဆိုး ခြင်း၊ အ မျက် ထွက် ခြင်း၊ ကျိန် ဆဲ ခြင်း၊ ကုန်း ချော ခြင်း အ မျိုး မျိုး နှင့် ခပ် သိမ်း သော ရန် ညှိုး ဖွဲ့ ခြင်း ကို စွန့် ပယ် ကြ လော့။
ဦး ထိပ် တော် ကို မ စွဲ မ ကိုင် ဘဲ ကိုယ့် ရူ ပါ ရုံ ကို စွဲ လမ်း လျက် ရုပ် ခ န္ဓာ သ ဘော ဖြင့် အ ကျိုး မဲ့ ဝင့် ဝါ သူ မည် သူ မ ဆို စေ တ မန် တော် များ ကို နှိမ့် ချ စွာ ကိုး ကွယ် ခြင်း နှင့် စပ်၍ ကိုယ့် သ ဘော အ တိုင်း မ သွေး ဆောင် စေ နှင့်။ ဆို ခဲ့ သည့် ဦး ထိပ် တော် မှ တစ် ခန္ဓာ လုံး သည် ဆက် သွယ် ခြင်း၊ စေ့ စပ် ခြင်း များ ဖြင့် အား ပြည့် ဖွဲ့ စည်း လျက် ဘု ရား သ ခင် စီ မံ တော် မူ သည့် အ တိုင်း တိုး ပွား ခွင့် ရ၏။
လူ သည် မ အောင် နိုင် သော အ ရာ အောက် ကျွန် ခံ ရ သည့် အ တိုင်း ထို သူ တို့ လည်း သင်္ခါ ရ တ ရား အောက် ကျွန် ခံ လျက် နေ စဉ် အ ချည်း နှီး သော စ ကား လုံး ကြီး များ ကို ပြော ဆို၍ မိုက် မှား သူ တို့ ဘောင် မှ ထွက် လွတ် စ သူ တို့ အား လွတ် ခွင့် ကို က တိ ထား လျက် ရုပ် ခ န္ဓာ့ ကာ မ လိုက် စား ခြင်း ဖြင့် ဖြား ယောင်း တတ် ကြ၏။