112 ကျမ်းစာထဲက ညည်းညူခြင်းအကြောင်း အခန်းငယ်များ

ဘုရားသခင်ရဲ့နှလုံးသားကို သိမ်းဆည်းပြီး ချီးမွမ်းဖို့ နှုတ်ချို ဖွင့်ဟတဲ့သူတွေကို ဘုရားသခင် နှစ်သက်တယ်။ သူ့ရဲ့ အံ့ဖွယ်ရာတွေ၊ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ အလုပ်တွေကို ပြောပြတဲ့သူတွေကို နှစ်သက်တယ်။ လိမ်ညာတဲ့ နှုတ်ခမ်း၊ လှည့်ဖြားတဲ့ လျှာကိုတော့ မနှစ်သက်ဘူး။ မကောင်းမှု လုပ်တဲ့သူတွေ၊ အိမ်နီးချင်းကို ပုတ်ခတ်တဲ့သူတွေရဲ့ စကားကို ဘုရားသခင် မကြားချင်ဘူး။ အဲဒါတွေက ဘုရားသခင်အတွက် စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရာတွေပဲ။

ကဲ့ရဲ့ခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်း၊ ကွဲပြားခြင်း၊ ကျိန်ဆဲခြင်း၊ တိုးတိုးတိတ်တိတ်ပြောဆိုခြင်းတွေက ဘုရားသခင့် နှုတ်ကပတ်တော်ကို မစားသုံးဘဲ ရန်သူရဲ့ ညစ်ညမ်းမှုကို ခံယူလို့ ဖြစ်လာတဲ့ ကြိုးကွင်းတွေပါပဲ။ လျှာက ကောင်းချီးပေးဖို့ရော ကျိန်ဆဲဖို့ပါ စွမ်းအားရှိတယ်။ ဒါကြောင့် ပြောဆိုတဲ့ စကားကို သတိထားဖို့ အရေးကြီးတယ်။ ကယ်တင်ခြင်း မဆုံးရှုံးဖို့ ဘုရားသခင်ထံ ခွင့်လွှတ်ခြင်းတောင်းပြီး တိုးတိုးတိတ်တိတ်ပြောဆိုတဲ့ အပြစ်ကနေ ဝေးဝေးရှောင်ဖို့ အရေးကြီးတယ်။

ကောင်းချီးမင်္ဂလာရဲ့ အရင်းအမြစ် ဖြစ်ဖို့၊ နူးညံ့တဲ့ လေပြေလို စကားတွေ ပြောဆိုဖို့ ဘုရားသခင် တောင်းဆိုတယ်။ တိုးတိုးတိတ်တိတ်ပြောဆိုတာကို စွန့်လွှတ်ပြီး ယေရှုရဲ့ အသွေးတော်နဲ့ ဆေးကြောဖို့၊ မကောင်းမှုကနေ ဝေးဝေးရှောင်ဖို့၊ ပြောဆိုတဲ့ စကားကို သတိထားဖို့၊ လိုအပ်ရင် ငြိမ်နေတတ်ဖို့ အရေးကြီးတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေအတွက် ကောင်းမွန်တဲ့ လွှမ်းမိုးမှု ဖြစ်စေဖို့၊ ကိုယ့်ရဲ့ စံနမူနာနဲ့ ကွာခြားမှု ဖြစ်စေဖို့ လိုတယ်။ ကိုယ့်ကို ခွန်အားပေးတဲ့ ခရစ်တော်မှာ အရာအားလုံးကို လုပ်ဆောင်နိုင်တယ်ဆိုတာ မမေ့ပါနဲ့။

ကုန်း ချော သူ၊ အ သ ရေ ဖျက် သူ၊ ဘု ရား သ ခင် ရွံ ရှာ သူ၊ စော် ကား သူ၊ မာ န ထောင် လွှား သူ၊ ဝင့် ဝါ သူ၊ ပြစ် မှု ကွန့် မြူး သူ၊ မိ ဘ စ ကား ကို မ လိုက် နာ သူ၊

သိမ် ဖျင်း သော သ တင်း စ ကား ကို မ ပြော ကြား နှင့်။ မ တ ရား သက် သေ အ ဖြစ် သို့ ရောက် ရန် လူ ဆိုး ကို လက် မ ဆက် နှင့်။

ယုတ် မာ ပိန် ဖျင်း သော အ ချက် များ ကို ကား ကြဉ် ရှောင် လော့။ သင် ကြား သူ တို့ သည် ဘု ရား တ ရား မဲ့ နေ ခြင်း သို့ တ နေ့ ထက် တ နေ့ ရောက်၍၊

ထင်း မ ရှိ လျှင်၊ မီး သေ သ ကဲ့ သို့၊ ကုန်း ချော သော သူ မ ရှိ လျှင်၊ ရန် ငြိမ်း တတ်၏။

နှုတ် ကို ဒု စ ရိုက်၌ သွင်း၍၊ လျှာ ဖြင့် လိမ် လည် ခြင်း ကို စီ မံ တတ် ၏။

လူ ပျက် လူ သွမ်း သည်၊ နှုတ် ဖြင့် အ ပေါင်း အ ဖော် ကို ဖျက် ဆီး တတ်၏။ သူ တော် ကောင်း တို့ မူ ကား၊ အ သိ ပ ညာ အား ဖြင့် လွတ် မြောက် တတ် ကြ၏။

မုန်း ထား ခြင်း သ ဘော ကို လျှို့ ဝှက် သော သူ သည်၊ မု သာ နှုတ် ကို ပိုင်၏။ အ သ ရေ ယုတ် လျော့ အောင် ပြော တတ် သူ ကား၊ လူ မိုက် ဖြစ်၏။

သင် တို့ နှုတ် မှ အ လ ဇ္ဇီ စ ကား မ ထွက် စေ ဘဲ၊ ကြား နာ သူ တို့၌ အ ကျိုး ကျေး ဇူး ဖြစ် စေ ရန်၊ ဆောက် တည် ဖွယ် ကောင်း သော စ ကား ကို သာ ထွက် စေ ကြ လော့။

နံ နက်၌ လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း တော် ကို မြင် ရ ကြ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ညည်း ညူ ခြင်း အ သံ ကို ကြား တော် မူ ပြီ။ ငါ တို့ ကား၊ မည် သို့ သော သူ ဖြစ်၍ သင် တို့ ညည်း ညူ ရ သ နည်း ဟု ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ အား ဆို ကြ ၏။တစ် ဖန် မော ရှေ က၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ညဉ့် ဦး၌ သင် တို့ စား ရန် အ သား ကို လည်း ကောင်း၊ နံ နက်၌ ဝ လောက် အောင် မု့န် ကို လည်း ကောင်း၊ ပေး သ နား တော် မူ သော အ ခါ သိ မြင် ကြ လိမ့် သ တည်း။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား သင် တို့ ညည်း ညူ သော အ သံ ကို ကြား တော် မူ ပြီ။ ငါ တို့ ကား မည် သို့ သော သူ နည်း။ သင် တို့ ညည်း ညူ ခြင်း သည် ငါ တို့ နှင့် မ ဟုတ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် သာ ဆန့် ကျင် ဘက် ဖြစ် သည် ဟု ဆို ၏။

ကောက် ကျစ် သော သူ သည် လည်း၊ ရန် တွေ့ ခြင်း ကို ဖြစ် ပွား စေ ၍၊ ကုန်း ချော သူ သည် လည်း၊ မိတ် ပျက် စေ တတ် ၏။

ကုန်း ချော သူ၏ စ ကား သည် မြိန် ရှက် သော ဘော ဇဉ် သ ဖွယ် ဖြစ်၍၊ ဝမ်း အ တွင်း သို့ ဝင် တတ် ၏။

အ ငြိမ် မ နေ သော ဘေး၊ သေ စေ တတ် သော အ ဆိပ် နှင့် ပြည့် သော လျှာ မူ ကား မည် သူ မျှ မ နှိမ် နင်း နိုင်။

မည် သူ့ ကို မျှ မ ကဲ့ ရဲ့ ဘဲ ရန် မ လို သူ၊ နူး ညံ့ သူ၊ သူ ခပ် သိမ်း တို့ ရှေ့ သိမ် မွေ့ သူ ဖြစ် ကြ​ စေ ရန် သူ တို့ ကို သ တိ ပေး လော့။

ကုန်း ချော၍ သွား လာ သော သူ သည်၊ လျှို့ ဝှက် အပ် သော အ ရာ ကို ဖော် ပြ တတ်၏။ သ စ္စာ စောင့် သော သူ မူ ကား၊ ဖုံး ကွယ် တတ် ၏။

လူ ဆိုး သည်၊ ဒု စ ရိုက် နှုတ် ခမ်း ကို လိုက် နာ တတ်၏။ မု သာ သုံး သော သူ လည်း၊ ဆိုး သွမ်း သော စ ကား ကို နာ ခံ တတ်၏။

ကိုယ့် လျှာ ကို မ ကောင်း သော အ ရာ မှ လည်း ကောင်း၊ ကိုယ့် နှုတ် ကို ပ ရိ ယာယ် ပြော ဆို ခြင်း မှ လည်း ကောင်း၊ စောင့် စေ။

ဆိုး သွမ်း သော ဤ ပ ရိ သတ် ကို မည် မျှ ကြာ သည်း ခံ ရ အံ့ နည်း။ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ညည်း ညူ သံ ကို ငါ ကြား ခဲ့ ပြီ။

သင့် အ မျိုး အ တွင်း လှည့် လည် ကုန်း ချော ခြင်း၊ သူ တစ် ပါး အ ပေါ် တွင် သေ ဘေး သင့် စေ ခြင်း မ ပြု ရ။ ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေ တည်း။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မိန့် တော် ကို မ နာ ခံ ဘဲ၊ ကိုယ့် တဲ များ ၌ ညည်း ညူ ကြ ရာ၊

ကုန်း ချော ၍ သွား လာ တတ် သော သူ သည်၊ လျှို့ ဝှက် အပ် သော အ ရာ ကို ဖော် ပြ တတ် သည် ဖြစ်၍၊ မ လိ မ္မာ သော နှုတ် ရှိ သူ နှင့် မ ပေါင်း နှင့်။

နှုတ် လျှာ ကို စောင့် စည်း သော သူ သည်၊ ကိုယ့် အ သက် ကို ဒု က္ခ မှ ကွယ် ကာ စောင့် ရှောက် ရာ ရောက်၏။

သင် တို့ သည် အ ပြစ် မဲ့ ရာ၊ ရန် ကင်း ရာ ရောက် လျက် ကောက် ကျစ် စဉ်း လဲ သော လူ့ ဘောင် တွင် ဘု ရား သ ခင်၏ စင် ကြယ် သော သား သ မီး များ အ ဖြစ် နှင့် အ သက် ဆိုင် ရာ တ ရား တော် ကို ကိုင် ပြ လျက် ဤ လော က၌ အ လင်း အိမ် များ သ ဖွယ် ထင် ရှား ကြ သ ဖြင့် ငါ ဆောင် ရွက် ခြင်း၊ ကြိုး စား ခြင်း၊ အ ကျိုး မဲ့ မ ဖြစ် စေ ဘဲ ခ ရစ် တော်၏ နေ့ တော် တွင် ဂုဏ် တင် ခွင့် ရ စေ ခြင်း ငှာ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို ညည်း ညူ ခြင်း၊ ငြင်း ဆန် ခြင်း ကင်း လျက် ဆောင် ရွက် ကြ လော့။

ချို သာ သော လျှာ သည်၊ အ သက် ပင် သ ဖွယ် ဖြစ်၏။ စဉ်း လဲ သော လျှာ မူ ကား၊ စိတ် ကို ကြေ ကွဲ စေ တတ်၏။

စုံ လင် စွာ ကျင် လည် လျက်၊ ဖြောင့် မတ် စွာ ပြု ကျင့် လျက်၊ စိတ် ပါ ကိုယ် ရောက် မှန် ကန် စွာ ပြော ဆို သူ၊လျှာ ဖြင့် ကုန်း ချော ခြင်း၊ သူ တစ် ပါး၌ ဆိုး သွမ်း ခြင်း၊ အိမ် နီး ချင်း အား ကဲ့ ရဲ့ ခြင်း မ ပြု သူ၊

ညီ အစ် ကို တို့၊ သင် တို့ သည် စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် မ ခံ ရ စေ ခြင်း ငှါ အ ချင်း ချင်း ကို မ ညည်း ညူ ကြ နှင့်။ စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် မည့် အ ရှင် သည် တံ ခါး ဝ တွင် ရပ် နေ တော် မူ ပြီ တ ကား။

လူ မျိုး တော် သည် ဒု က္ခ အ တွက် နား တော် ရောက် ညည်း ညူ ကြ သည် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြား တော် မူ လျှင် အ မျက် ထား၍ လောင် မီး ကျ စေ တော် မူ သည့် အ လျောက် တပ် စ ခန်း အ စွန် အ ဖျား တွင် ကျွမ်း သည် နှင့် မော ရှေ အား ဟစ် ကြ ရာ၊

ဒု စ ရိုက် အ မျိုး မျိုး တည်း ဟူ သော ဆိုး သွမ်း ခြင်း၊ တပ် မက် ခြင်း၊ ယုတ် မာ ခြင်း၊ ညူ စူ ခြင်း၊ လူ ကို သတ် ခြင်း၊ ရန် ခိုက် ဖြစ် ခြင်း၊ လှည့် ဖြား ခြင်း၊ မျက် မုန်း ကြိုး ခြင်း များ နှင့် ပြည့် လျှံ သူ၊ခ ရစ် တော် ယေ ရှု၏ ကျွန် ပေါ လု က၊ ရုပ် ခ န္ဓာ အ လျောက် ဒါ ဝိဒ် မင်း မျိုး ဖြစ် တော် မူ ထ သော၊ သန့် ရှင်း သော နံ ခန္ဓာ အ လျောက် သေ ခြင်း မှ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ခြင်း အား ဖြင့် ဘု ရား သ ခင့် သား တော် အ ဖြစ် တန် ခိုး ကြီး စွာ ထင် ရှား တော် မူ ထ သော၊ ငါ တို့ အ ရှင် ယေ ရှု ခ ရစ် တည်း ဟူ သော ထို သား တော့် အ ကြောင်း၊ ရော မ မြို့ တွင် ဘု ရား သ ခင် ချစ် လျက် သီး သန့် ခေါ် ထား တော် မူ သူ သင် တို့ ရှိ သ မျှ ထံ ရေး လိုက် သည် မှာ၊ ယေ ရှု ခ ရစ် ခေါ် ထား တော် မူ ခဲ့ ရာ သင် တို့ ပါ ဝင် သော လူ မျိုး ခြား ခပ် သိမ်း တို့ တွင် နာ မ တော် အ ဖို့ ယုံ ကြည်၍ လိုက် နာ စေ အံ့ သော ငှါ ထို အ ရှင် ကြောင့် တ မန် တော် ရာ ထူး နှင့် ကျေး ဇူး တော် ကို ငါ တို့ ခံ ရ ကြ သည် နှင့် အ ညီ ငါ တို့ အ ဘ ဘု ရား သ ခင် နှင့် အ ရှင် ယေ ရှု ခ ရစ် အ ထံ တော် မှ ကျေး ဇူး တော် နှင့် ငြိမ် သက် ခြင်း သည် သင် တို့၌ တည် ရှိ ပါ စေ သော။ကုန်း ချော သူ၊ အ သ ရေ ဖျက် သူ၊ ဘု ရား သ ခင် ရွံ ရှာ သူ၊ စော် ကား သူ၊ မာ န ထောင် လွှား သူ၊ ဝင့် ဝါ သူ၊ ပြစ် မှု ကွန့် မြူး သူ၊ မိ ဘ စ ကား ကို မ လိုက် နာ သူ၊

ထို တော ၌ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား အ ပေါင်း ပ ရိ သတ် သည် မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် တို့ ကို ညည်း ညူ ၍၊အ ချို့ တို့ သည် မော ရှေ့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ဘဲ နံ နက် တိုင် ကျန် စေ သ ဖြင့် ပိုး ကျ ၍ ချဉ် သိုး လေ၏။ မော ရှေ လည်း အ မျက် ထွက် ၏။အ သီး အ သီး တို့ သည် နံ နက် တိုင်း အိုး စား အ လျောက် ကောက် ယူ ကြ၏။ နေ ပူ သော အ ခါ အ ရည် ပျော် လေ ၏။ဆ ဌ မ နေ့၌ အ စာ တစ် ဆ တိုး၍ နှစ် သြ မဲ စီ ကောက် ယူ ကြ ကြောင်း ပ ရိ သတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ ကြား ပြော လျှင်၊မော ရှေ က၊ နက် ဖြန် နေ့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော်၌ နား နေ ရာ သန့် ရှင်း သော ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ်၏။ ယ နေ့ ပေါင်း ရ၊ ပြုတ် ရ သည့် အ တိုင်း ပေါင်း ကြ၊ ပြုတ် ကြ လော့။ ပို မို ရာ တစ် ဖို့ ကို ကား၊ နံ နက် တိုင် စောင့် ထိန်း သို ထား ကြ လော့ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ဆင့် ဆို လေ ၏။မော ရှေ မှာ ထား သည့် အ တိုင်း နံ နက် တိုင် သို ထား ကြ ရာ၊မ ချဉ် မ သိုး၊ ပိုး လည်း မ ကျ ချေ။ မော ရှေ က လည်း၊ ယ နေ့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော်၌ ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သော ကြောင့် ပို မို ရာ ကို စား ကြ လော့။တော တွင် မုန့် တွေ့ မည် မ ဟုတ်။ ခြောက် ရက် ပတ် လုံး ကောက် ယူ ကြ မည်။ သ တ္တ မ နေ့ တွင် ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ်၍ ရ ရှိ လိမ့် မည် မ ဟုတ် ဟု ဆို လျက် ပင်၊အ ချို့ တို့ သည် သ တ္တ မ နေ့ တွင် ကောက် ယူ ရန် ထွက်၍ ရှာ သော် လည်း မ တွေ့ ကြ။ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ ငါ့ မိန့် မှာ ချက်၊ ဥ ပ ဒေ ချက် များ ကို မည် မျှ ကြာ မ စောင့် ရှောက် ဘဲ ငြင်း ဆို ကြ အံ့ နည်း။ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဥ ပုသ် နေ့ ကို သင် တို့ အား ပေး သ နား တော် မူ ပြီး ဖြစ်၍ ဆ ဌ မ နေ့ တွင် နှစ် ရက် စာ ပေး တော် မူ သည် ကို မှတ် ကြ လော့။ သ တ္တ မ နေ့၌ လူ အ သီး အ သီး နေ ရင်း နေ ရာ မှ မ ထွက် မ သွား ဘဲ၊ ၎င်း အ ရပ် တွင် သာ နေ လေ စေ ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊အိ ဂျစ် ပြည်၌ ဟင်း အိုး အ နီး ထိုင် လျက် ဝ စွာ စား ရ စဉ် အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် ဖြင့် ငါ တို့ သေ ခဲ့ လျှင် ကောင်း လေ စွ။ ဤ ခပ် သိမ်း သော အ စု အ ရုံး ကို မွတ် သိပ်၍ သေ စေ ရန် သဲ တော အ ရပ် သို့ သင် တို့ ဆောင် ခဲ့ ပြီ တ ကား ဟု ဆို ကြ သော်၊

မိ ရိ အံ၊ အာ ရုန် တို့ သည် ကု ရှ အ မျိုး မိန်း မ နှင့် အိမ် ထောင် ဘက် ပြု သော မော ရှေ ကို ထို မိန်း မ အ တွက် မ ကောင်း တင်း ပြော ကြ သည် မှာ၊

လုပ် ကြံ သော စေ တ မန် တော့် လက် ဖြင့် ပျက် စီး ရ သည့် တိုင် အောင် အ ချို့ တို့ သည် ညည်း ညူ သ ကဲ့ သို့ မ ညည်း ညူ ကြ နှင့်။

လူ ဆိုး တို့ အား လည်း၊ သင် သည် ငါ့ ထုံး ဖွဲ့ ချက် များ ကို ကြား ပြော ခြင်း၊ ငါ့ ပ ဋိ ညာဉ် တ ရား တော် ကို နှုတ် မြွက် ခြင်း နှင့် မည် သို့ ဆိုင် သ နည်း။ဆုံး မ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို ရွံ ရှာ ၍၊ မိန့် ဆို တော် မူ ချက် ကို ကျော ခိုင်း ပြီ တ ကား။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို မ နှစ် မြို့ သော ကြောင့် အာ မော ရိ လူ မျိုး လက် တွင်း သို့ အပ် နှင်း၍ ဖျက် ဆီး အံ့ သော ငှါ၊ အိ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် တော် မူ ခဲ့ လေ စွ။

ထို သူ တို့ သည် ညည်း ညူ၍ ဤ နောက် ဆုံး လုပ် သူ တို့ သည် တစ် နာ ရီ မျှ သာ လုပ် ကိုင် ကြ ပါ လျက် တစ် နေ့ လုံး အ လုပ် ဝန် ကို ထမ်း ရွက်၍ နေ ပူ စပ် ခါး ခံ သော ကျွန် တော် တို့ နှင့် အ ညီ အ မျှ ထား ပါ သည် တ ကား ဟု မြေ့ ရှင် အား ဆို ကြ သော်၊

အ ပေါင်း အ ဖော် အား တိတ် တ ဆိတ် ကုန်း ချော သော သူ့ ကို ပယ် ရှား ပါ မည်။ မျက် နှာ မော် ၍ စိတ် နေ မြင့် သော သူ့ ကို သည်း မ ခံ ပါ။

မ ထီ လေး စား ပြု တတ် သူ သည်၊ ဆုံး မ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို မ နှစ် သက် သ ဖြင့်၊ ပ ညာ ရှိ တို့ ထံ မ ဝင် လို။

သူ တစ် ပါး တို့ အား ကြိမ် ဖန် များ စွာ ဆဲ ရေး သည် ကို၊ သင့် ကိုယ် တိုင် သိ သည့် အ လျောက်၊ စ ကား တိုင်း ဂ ရု မ စိုက် နှင့်။ စိုက် လျှင်၊ သင့် ကျွန် ပင် သင့် ကို ဆဲ ရေး သံ ကြား ရ လိမ့် မည်။

သင် တို့ အ နက် မည် သူ မျှ လူ သတ် သူ ခိုး လူ ဆိုး လူ စွက် အ ဖြစ် ဖြင့် ပြစ် ဒဏ် မ ခံ ပါ နှင့်။

တစ် ဦး ကား သင့် ညီ အစ် ကို ကို စီ ရင် ခြင်း၊ တစ် ဦး ကား သင့် ညီ အစ် ကို ကို မ ထီ လေး စား ခြင်း အ ဘယ် ကြောင့် ပြု သ နည်း။ လူ တိုင်း ငါ့ ရှေ့ တွင် ဒူး ထောက် ခြင်း၊ နှုတ် ဖြင့် ငါ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ခြင်း ပြု ရ လိမ့် မည် ဟု အ သက် တော် ကို တိုင် တည်၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ရှိ ကြောင်း ကျမ်း ချက် အ ရ ငါ တို့ ရှိ သ မျှ သည် ဘု ရား သ ခင်၏ တ ရား ပ လ္လင် တော် ရှေ့ ရပ် ရ ကြ လိမ့် မည်။

နှုတ် မ မြွက် ဘဲ နေ သော်၊ တစ် နေ့ လုံး ညည်း တွား ရ၍၊ အ ကျွန်ုပ် အ ရိုး များ ဆွေး မြေ့ ရ ပါ၏။

တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ကိုက် စား လျှင် မူ ကား အ ချင်း ချင်း အား ဖြင့် ဖျက် ဆီး ရာ မ ရောက် မိ စေ ရန် သ တိ မူ ကြ လော့။

ဖြောင့် မတ် သော ဆုံး ဖြတ် တော် မူ ချက် များ ကြောင့်၊ တစ် ရက် လျှင် ခု နစ် ကြိမ် ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ၏။

လူ မျိုး ရေ ငတ် သ ဖြင့် မော ရှေ အား ညည်း ညူ လျက် ငါ တို့ မှ စ သော သား သ မီး တိ ရ စ္ဆာန် တို့ ကို ရေ ငတ်၍ သေ စေ ရန် အိ ဂျစ် ပြည် မှ အ ဘယ် ကြောင့် ဆောင် ခဲ့ သ နည်း ဟု ဆို ကြ သော်၊

ယေ ဖု န္နာ့ သား ကာ လက်၊ နုန့် သား ယော ရှု တို့ ကို ချန် ထား လျက် ငါ့ ကို ညည်း ညူ ကြ သော အ သက် နှစ် ဆယ် ကျော်၊ ရေ တွက် ၍ စာ ရင်း ဝင် သူ အ ပေါင်း တို့ သည် နေ ထိုင် ခွင့် ပေး မည် ဟု လက် ရုံး မြှောက် ကာ ငါ သ စ္စာ ဆို ခဲ့ သော ပြည် သို့ ဝင် ရောက် ခွင့် မ ရ ဘဲ ဤ သဲ တော တွင် အ သေ ကောင် ဖြစ် နေ ရ ကြ လိမ့် မည်။

လူ တို့ သည် အ ချည်း နှီး ပြော ဆို မိ သော စ ကား ရှိ သ မျှ အ တွက် တ ရား စီ ရင် သည့် နေ့ တော် တွင် အ ကြောင်း ပြ ရ ကြ လိမ့် မည် ငါ ဆို၏။အ သို့ ဆို သော် ကိုယ့် စ ကား အား ဖြင့် အ ပြစ် ပြေ လွတ် ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ကိုယ့် စ ကား အား ဖြင့် လည်း အ ပြစ် စီ ရင် ခြင်း ကိုလည်း ကောင်း ခံ ရ မည် ဟု မိန့် မှာ တော် မူ၏။

လော ဘ ကင်း၍ ကိုယ် ပိုင် ပ စ္စည်း နှင့် ရောင့် ရဲ ကြ လော့။ အ သို့ ဆို သော် ငါ သည် သင့် ကို မည် သည့် အ ခါ မျှ စွန့် ထား မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ ချက် ရှိ သ ဖြင့်၊

ညီ အစ် ကို တို့၊ အ ချင်း ချင်း မ ပုတ် ခတ် ကြ နှင့်။ ညီ အစ် ကို ကို ပုတ် ခတ် ခြင်း၊ စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ခြင်း ပြု သူ သည် ပ ညတ် တ ရား ကို ပုတ် ခတ် ရာ၊ စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ရာ ရောက်၏။ ပ ညတ် တ ရား ကို စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် လျှင် သင် သည် ပ ညတ် တ ရား အ တိုင်း လိုက် နာ သူ မ ဟုတ်။ စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် သူ ဖြစ် လေ ပြီ တ ကား။

ဖြောင့် မတ် သူ သည်၊ နှုတ် ဖြင့် ဉာဏ် ပ ညာ အ ကြောင်း မြွက် ဆို လျက်၊ လျှာ ဖြင့် မျှ တ ခြင်း အ ကြောင်း ပြော ဆို တတ်၏။စိတ် နှ လုံး ထဲ၌ ကိုယ့် ဘု ရား သ ခင့် တ ရား တော် တည် ရှိ၍၊ ခြေ တစ် လှမ်း မျှ မ ချော် ရ။

လေ သ တ္တ ဝါ သည်၊ စ ကား သံ ကို ဆောင် သွား လျက်၊ အ တောင် ရှိ သ တ္တ ဝါ လည်း၊ အ မှု ကို ဖော် ပြ တတ် သည် ဖြစ်၍ ဘု ရင် မင်း အား မ နော က မျှ ပုတ် ခတ် ဆဲ ရေး ခြင်း၊ သူ ဌေး သူ ကြွယ် အား အိပ် ခန်း တွင်း က မျှ ကျိန် ဆဲ ခြင်း ကို မ ပြု လင့်။

ထို ကြောင့် သင် မှ စ၍ အ ပေါင်း အ သင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ဆန့် ကျင် ဘက် စု ရုံး သော လူ များ ဖြစ် ကြ သည် တ ကား။ အာ ရုန် မှာ မူ မည် သို့ သော သူ ဖြစ်၍ ညည်း ညူ ကြ သ နည်း ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊

သူ တို့ ပြော မိ သော စ ကား ဖြစ် သော၊ နှုတ် ထွက် အ ပြစ် ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ ကျိန် ဆဲ သော စ ကား နှင့် မု သာ စ ကား များ ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ မိ မိ တို့ မာ န ၌ ပင် ကျော့ မိ ပါ စေ သော။

ထို ကြောင့် သူ တစ် ထူး ကို စီ ရင် သော အ ချင်း လူ၊ သင်၌ ထု ချေ ရန် မ ရှိ။ စီ ရင် သော သင် သည်၊ ထို အ မှု အ တိုင်း ပင် ပြု ကျင့် တတ် သည် ဖြစ်၍ သူ တစ် ထူး ကို စီ ရင် ရာ တွင် ကိုယ် ကို အ ပြစ် စီ ရင် ရာ ရောက် သည် တ ကား။

ခပ် သိမ်း တို့ လမ်း လွဲ၍ ညစ် ညမ်း လျက် ရှိ နေ ကြ ကုန် ပြီ။ အ ကောင်း ပြု ကျင့် သူ တစ် ဦး တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ ချေ။

မ စီ ရင် ဘဲ နေ ကြ လော့။ သင် တို့ လည်း စီ ရင် မ ခံ ဘဲ နေ ရ ကြ လိမ့် မည်။ အ ပြစ် မ တင် ဘဲ နေ ကြ လော့။ သင် တို့ လည်း အ ပြစ် တင် မ ခံ ဘဲ နေ ရ ကြ လိမ့် မည်။ ချမ်း သာ ပေး ကြ လော့။ သင် တို့ လည်း ချမ်း သာ ရ ကြ လိမ့် မည်။

လွန် ကျူး မှု ကို ဝှက် ထား သော သူ သည်၊ မေ တ္တာ ကို ရှာ မှီး ရာ၊ အ ထပ် ထပ် မြွက် သူ ကား၊ မိတ် ဖျက် ရာ ရောက် ၏။

အ ကြည့် အ ရှု လာ သော်၊ အ ချည်း နှီး စ ကား ကို ပြော ဆို လျက်၊ ဒု က္ခ အ ဖြစ် အ ပျက် ကို မှတ် သား ပြီး လျှင်၊ ထွက် သွား ၍ ထုတ် ဖော် ပြန် ကြား ရာ၊မုန်း ထား သူ ရှိ သ မျှ သည်၊ ငါ့ ကို ကုန်း ချော လျက်၊ ဘေး အ န္တ ရာယ် ကြံ စည် လျက်၊

စီ ရင် ခြင်း ကို မ ခံ ရ စေ ခြင်း ငှာ မ စီ ရင် ကြ နှင့်။ငါး တောင်း လျှင် မြွေ ပေး မည့် သူ ရှိ သ လော၊သို့ နှင့် အ ညီ ဆိုး သွမ်း သော သင် တို့ ပင် သား သ မီး တို့ အား ကောင်း ရာ ကို ပေး တတ် လျှင် ကောင်း ကင် ဘုံ စံ သင် တို့ အ ဘ သည် လျှောက် တောင်း သူ တို့ အား ကောင်း ရာ ကို သာ၍ သ နား တော် မူ မည် မ ဟုတ် လော။ထို ကြောင့် ကိုယ် ကို ပြု စေ လို သ မျှ အ တိုင်း သူ တစ် ထူး တို့ အား ပြု ကြ လော့။ ဤ သည် ကား ပ ည တ္တိ ကျမ်း၊ ပ ရော ဖက် ကျမ်း များ အ လို တည်း။ကျဉ်း မြောင်း သော တံ ခါး ဖြင့် ဝင် သွား ကြ လော့။ ပျက် စီး ရာ သို့ ရောက် သော တံ ခါး နှင့် လမ်း သည် ကျယ် ဝန်း သ ဖြင့် ဝင် သွား သူ များ လှ၏။အ သက် ရှင် ရာ သို့ ရောက် သော တံ ခါး နှင့် လမ်း မူ ကား ကျဉ်း မြောင်း သော ကြောင့် တွေ့ မြင် သူ နည်း လှ၏။လော ဘ ဇော ကြီး သော ဝံ ပု လွေ့ သ ဘော ရှိ သော် လည်း သိုး ရေ ဝတ် လျက် ပင် သင် တို့ ထံ လာ တတ် သော မိ စ္ဆာ ပ ရော ဖက် တို့ ကို ကြဉ် ရှောင် ကြ လော့။ချင်း တို့ အ သီး အား ဖြင့် ချင်း တို့ ကို သိ ရ ကြ လိမ့် မည်။ ဆူး ပင် တွင် စ ပျစ် သီး၊ ပေါင်း ပင် တွင် သ ဖန်း သီး ကို ဆွတ် ရ ကြ သ လော။ကောင်း သော အ ပင် တိုင်း ကောင်း သော အ သီး၊ မ ကောင်း သော အ ပင် တိုင်း မ ကောင်း သော အ သီး ကို သီး တတ်၏။ကောင်း သော အ ပင် သည် မ ကောင်း သော အ သီး၊ မ ကောင်း သော အ ပင် သည် ကောင်း သော အ သီး ကို မ သီး နိုင်။အ သီး ကောင်း မ သီး သော အ ပင် တိုင်း ကို ခုတ် လှဲ၍ မီး ထဲ သို့ ပစ် တတ် ကြ၏။ကိုယ် စီ ရင် သည့် နည်း အ တိုင်း စီ ရင် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။ ကိုယ် ချိန် ပေး သည့် ပ မာ ဏ အ တိုင်း လည်း ဆပ် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။

နွား လား များ စွာ ဝန်း ရံ လျက်၊ ဘာ ရှန် ဥ သ ဘ တို့ ဝိုင်း မိ ကြ ပါ ပြီ။ကိုက် ဖြတ် ဟိန်း ဟောက် သော ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့၊ ပ စပ် ဟ လျက် ရှိ ကြ ၏။

အ ထင် မ လွဲ ကြ နှင့်၊ ဘု ရား သ ခင် သည် ပြောင် လှောင် ခြင်း ကို ခံ တော် မ မူ လူ သည် စိုက် ပျိုး သည့် အ တိုင်း ပင် ရိတ် သိမ်း ရ လိမ် မည်။

ဘု ရား သ ခင် သည် သဲ က န္တာ ရ ၌၊ စား ပွဲ ပြင် နိုင် သ လော။

သဲ က န္တာ ရ တွင် သေ ကြ စေ ရန် အိ ဂျစ် ပြည် မှ အ ဘယ် ကြောင့် ဆောင် ခဲ့ သ နည်း။ ခဲ ဖွယ် သောက် ဖွယ် မ ရှိ။ တင်း မ တိမ် သော ဤ မုန့် ကို ငါ တို့ ညည်း လှ ပြီ ဟု ဘု ရား သ ခင် ကို လည်း ကောင်း၊ မော ရှေ ကို လည်း ကောင်း ဆန့် ကျင် ဘက် ဆို ကြ သည့် အ တွက်၊

ငါ ချစ် သော ညီ အစ် ကို တို့၊ သင် တို့ သည် ဤ အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို သိ ကြ၏။ သို့ ရာ တွင် အ သီး အ သီး ကြား နာ ရန် လျင် မြန် ကြ စေ။ ပြော ဆို ရန် နှင့် အ မျက် ထွက် ရန် နှောင့် နှေး ကြ စေ။ညီ အစ် ကို တို့၊ သင် တို့ ယုံ ကြည် ခြင်း ကို စံ ချ သော အ ရာ ဖြင့် တည် ကြည် ခြင်း ဖြစ် ပွား ကြောင်း သိ မြင် လျက် အ ထပ် ထပ် စုံ စမ်း ရာ ကျ ရောက် သည့် ကာ လ ဝမ်း မြောက် ရန် သက် သက် ဟု မှတ် ယူ ကြ လော့။လူ၏ အ မျက် သည် ဘု ရား သ ခင့် ဖြောင့် မတ် ခြင်း တ ရား ကို မ ဖြစ် ပွား စေ နိုင်။

ကယ် တင် ခြင်း ကျေး ဇူး သည်၊ အ ထုံး အ ဖွဲ့ တော် များ ကို မ လိုက် မ ရှာ ကြ သော လူ ဆိုး နှင့် ကင်း ဝေး လေ စွ။

လူ တို့ သည်၊ တစ် ဦး နှင့် တစ် ဦး အ ချည်း နှီး ပြော ဆို လျက်၊ မြှောက် ပင့် သော နှုတ် ခမ်း၊ နှစ် ခွ သော စိတ် နှင့် မြွက် ဆို တတ် ကြ ၏။ငါ တို့ လျှာ ဖြင့် အောင် မြင် မည်။ နှုတ် ခမ်း သည် ကိုယ် ပိုင် ဖြစ်၏။ ငါ တို့ အ ရှင် ကား၊ မည် သူ နည်း ဟူ ၍၊ မြှောက် ပင့် သော နှုတ် ခမ်း နှင့် ဝင့် ဝါ သော လျှာ ရှိ သ မျှ ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြတ် ပစ် တော် မူ လိမ့် မည်။

လိုက် ပါ လူ ထု တို့ သည် တပ် မက် ကြ ရာ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ က လည်း စား ရန် အ သား ကို မည် သို့ ရ ပါ အံ့ နည်း။အိ ဂျစ် ပြည် တွင် အ ဖိုး မဲ့ စား ရ သော ငါး သား မှ စ၍ သ ခွါး သီး၊ ဖ ရဲ သီး၊ ကြက် သွန် အ မြိတ်၊ အ ဥ၊ အ ဖြူ များ ကို အောက် မေ့ ကြ ၏။ယ ခု မှာ မူ ငါ တို့ ညည်း သော ဤ မ န္န မုန့် မှ တစ် ပါး ချင် ရဲ ပြေ ရန် မည် သည် မျှ မ ရှိ တ ကား ဟု ငို ကြွေး လျက် ဆို ကြ၏။

မည် သူ မျှ ဘု ရား သ ခင့် ကျေး ဇူး တော် နှင့် ကင်း၍ မ နေ စေ ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ အ ခါး အ ဆိပ် ဖြစ် ပွား စေ သော အ မြစ် အ ညွန့် ပေါက်၍ နှောင့် ယှက် သ ဖြင့် အ များ ကို ညစ် ညူး ရာ မ ရောက် စေ ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊

မ ကောင်း ကြံ စည် လျက် ပင်၊ အ ပေါင်း အ ဖော် အား လော က ဝတ် စ ကား ပြော ဆို သော လူ ဆိုး တို့၊ ဒု စ ရိုက် ပြု ကျင့် သူ တို့ နှင့် အ တူ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ထုတ် သွား တော် မ မူ ပါ နှင့်။

အ ကျွန်ုပ် ဟစ် ခေါ် သော နေ့ တွင် ထူး တော် မူ၍၊ အ ကျွန်ုပ် စိတ်၌ အား ပေး တော် မူ ပါ ၏။

၎င်း ပြင် ညီ အစ် ကို ချင်း သည် သင့် ကို ပြစ် မှား မိ လျှင် သူ့ အ ပြစ် ကို နှစ် ယောက် တည်း ဖော် ပြ ရန် သွား လော့။ သင်၏ စ ကား ကို နာ ယူ လျှင် ထို ညီ အစ် ကို ကို သင် ရ လေ ပြီ။

တပ် မက် သော စိတ် ရှိ သူ သည်၊ ရန် တွေ့ ခြင်း ကို ဖြစ် ပွား စေ တတ်၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၌ အား ကိုး သော သူ မူ ကား၊ ကြွယ် ဝ လိမ့် မည်။

ထို သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် အား သိ ကျွမ်း ရ ခွင့် ကို သ ဘော မ ကျ ဘဲ နေ ကြ သည့် နည်း တူ၊ ဘု ရား သ ခင် လည်း၊ မ သင့် မ လျော် ရာ များ ကို ပြု ကြ စေ ရန် သ ဘော တော် မ ကျ သော စိတ် သို့ အပ် လိုက် တော် မူ သ ဖြင့်၊ဒု စ ရိုက် အ မျိုး မျိုး တည်း ဟူ သော ဆိုး သွမ်း ခြင်း၊ တပ် မက် ခြင်း၊ ယုတ် မာ ခြင်း၊ ညူ စူ ခြင်း၊ လူ ကို သတ် ခြင်း၊ ရန် ခိုက် ဖြစ် ခြင်း၊ လှည့် ဖြား ခြင်း၊ မျက် မုန်း ကြိုး ခြင်း များ နှင့် ပြည့် လျှံ သူ၊ခ ရစ် တော် ယေ ရှု၏ ကျွန် ပေါ လု က၊ ရုပ် ခ န္ဓာ အ လျောက် ဒါ ဝိဒ် မင်း မျိုး ဖြစ် တော် မူ ထ သော၊ သန့် ရှင်း သော နံ ခန္ဓာ အ လျောက် သေ ခြင်း မှ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ခြင်း အား ဖြင့် ဘု ရား သ ခင့် သား တော် အ ဖြစ် တန် ခိုး ကြီး စွာ ထင် ရှား တော် မူ ထ သော၊ ငါ တို့ အ ရှင် ယေ ရှု ခ ရစ် တည်း ဟူ သော ထို သား တော့် အ ကြောင်း၊ ရော မ မြို့ တွင် ဘု ရား သ ခင် ချစ် လျက် သီး သန့် ခေါ် ထား တော် မူ သူ သင် တို့ ရှိ သ မျှ ထံ ရေး လိုက် သည် မှာ၊ ယေ ရှု ခ ရစ် ခေါ် ထား တော် မူ ခဲ့ ရာ သင် တို့ ပါ ဝင် သော လူ မျိုး ခြား ခပ် သိမ်း တို့ တွင် နာ မ တော် အ ဖို့ ယုံ ကြည်၍ လိုက် နာ စေ အံ့ သော ငှါ ထို အ ရှင် ကြောင့် တ မန် တော် ရာ ထူး နှင့် ကျေး ဇူး တော် ကို ငါ တို့ ခံ ရ ကြ သည် နှင့် အ ညီ ငါ တို့ အ ဘ ဘု ရား သ ခင် နှင့် အ ရှင် ယေ ရှု ခ ရစ် အ ထံ တော် မှ ကျေး ဇူး တော် နှင့် ငြိမ် သက် ခြင်း သည် သင် တို့၌ တည် ရှိ ပါ စေ သော။ကုန်း ချော သူ၊ အ သ ရေ ဖျက် သူ၊ ဘု ရား သ ခင် ရွံ ရှာ သူ၊ စော် ကား သူ၊ မာ န ထောင် လွှား သူ၊ ဝင့် ဝါ သူ၊ ပြစ် မှု ကွန့် မြူး သူ၊ မိ ဘ စ ကား ကို မ လိုက် နာ သူ၊ဉာဏ် တုံး သူ၊ သ စ္စာ ဖျက် သူ၊ သင်္ဂ ဟ ကင်း သူ၊ က ရု ဏာ မဲ့ သူ များ ဖြစ် ကြ သည့် အ လျောက်၊ထို သို့ ပြု ကျင့် သူ တိုင်း သေ ဒဏ် ခံ ထိုက် သည် ဟု ဘု ရား သ ခင် ပြ ဌာန်း ချက် ကို သိ လျက် ပင် ကိုယ် တိုင် ပြု သည် သာ မ က ပြု ကျင့် တတ် သူ တို့ ကို လည်း သ ဘော ကျ သူ များ ဖြစ် ကြ သည် တ ကား။

မာ န ကြီး သော လူ မိုက် ဖြစ် သည့် ပြင် စော ဒ နာ တက် ခြင်း နှင့် ဆွေး နွေး ချက် များ ခြင်း ကြောင့် မ ကျန်း မ မာ ဖြစ်၏။ ထို ဆွေး နွေး ချက် များ ကြောင့် ငြူ စူ ခြင်း၊ ခိုက် ရန် ဖြစ် ခြင်း၊ ကုန်း ချော ခြင်း၊ မ ကောင်း ထင် မြင် ခြင်း များ မှ စ၍ ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို ဝတ်၌ အ ကျိုး စီး ပွား ရှိ သည် ဟု အောက် မေ့ သ ဖြင့် သ ဘော ဖောက် ပြန်၍ သ မ္မာ တ ရား လက် လွတ် သူ တို့၏ ငြင်း ခုံ ခြင်း များ ဖြစ် ပွား တတ်၏။

ပြက် ရယ် ပြုံး လျက်၊ ဆိုး သွမ်း သော ညှဉ်း ပန်း ခြင်း အ ကြောင်း ကိုလည်း ကောင်း၊ ထောင် လွှား သော စ ကား ကို လည်း ကောင်း၊ ပြော ဆို တတ် ကြ ၏။ကိုယ့် နှုတ် ကို၊ ကောင်း ကင် ဘုံ နှင့် ဆန့် ကျင် ဘက် ထား၍၊ ကိုယ့် လျှာ လည်း၊ မြေ ကြီး တစ် လျှောက် လုံး လှည့် လည် တတ် ၏။

ထို နောက် လေ ဝိ မြစ်၊ ကော ဟတ် မြေး၊ ဣ ဇ ဟာ့ သား ကော ရ သည် ရု ဗင့် အ နွယ်၊ ဧ လျာ ဘ သား ဒါ သန် နှင့် အ ဘိ ရံ၊ ပေ လက် သား သြ န တို့ ပါ လူ တို့ ကို ခေါ် ပြီး လျှင်၊ထို ကြောင့် သင် မှ စ၍ အ ပေါင်း အ သင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ဆန့် ကျင် ဘက် စု ရုံး သော လူ များ ဖြစ် ကြ သည် တ ကား။ အာ ရုန် မှာ မူ မည် သို့ သော သူ ဖြစ်၍ ညည်း ညူ ကြ သ နည်း ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊ဧ လျာ ဘ သား ဒါ သန်၊ အ ဘိ ရံ တို့ ကို ခေါ် စေ သော်၊သူ တို့ က၊ ငါ တို့ မ လာ။ သဲ တော တွင် သေ စေ ရန် နို့ ရည် ပျား ရည် လွှမ်း စီး သော ပြည် မှ ငါ တို့ ကို ဆောင် ခဲ့ သည် မှာ သာ မ ည ထင် လျက် ငါ တို့ အ ပေါ် တွင် မင်း မူ ဦး မည် လော။အ ကယ် စင် စစ် နို့ ရည် ပျား ရည် လွှမ်း စီး သော ပြည် သို့ သင် ပို့ ဆောင်၍ လယ် ခြံ များ ကို ပိုင် ရ​စေ ပြီ မ ဟုတ်။ ဤ သူ တို့ မျက် စိ ကို မှောက် မည် လော။ ငါ တို့ မ လာ ဟု ပြန် ဆို ကြ သည့် အ တွက်၊မော ရှေ သည် ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက်၍ သူ တို့ ပူ ဇော် သ က္ကာ ကို ထောက် ရှု တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ကျွန်ုပ် သည် မြည်း တစ် ကောင် ကို မျှ မ သိမ်း မ ယူ။ တစ် ယောက် အ ကျိုး ကို မျှ မ ဖျက် ပါ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား တင် လျှောက် လေ၏။တစ် ဖန် ကော ရ အား မော ရှေ က၊ သင် မှ စ၍ အ ပေါင်း အ သင်း တို့ ပါ အာ ရုန် နှင့် တ ကွ နက် ဖြန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ စု ရုံး ကြ ရ မည်။သင် နှင့် အာ ရုန် မှ စ၍ အ သီး အ သီး တို့ သည် ဆိုင် ရာ မီး ကျီး ခံ ကို ကိုယ် စီ ယူ၍ နံ့ သာ ပေါင်း ထည့် ပြီး လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ မီး ကျီး ခံ နှစ် ရာ့ ငါး ဆယ် ကို ဆောင် ယူ ကြ လော့ ဟု ဆို သည့် အ တိုင်း၊ဆိုင် ရာ မီး ကျီး ခံ ကို ကိုယ် စီ ယူ၍ မီး၊ နံ့ သာ ပေါင်း ထည့် ပြီး လျှင် မော ရှေ၊ အာ ရုန် တို့ နှင့် တ ကွ တွေ့ ဆုံ ရာ တဲ တော် မုတ် ဝ အ နီး ရပ် နေ ကြ ရာ၊ကော ရ သည် လူ ပ ရိ သတ် အား လုံး ကို တွေ့ ဆုံ ရာ တဲ တော် မုတ် ဝ အ နီး ရင် ဆိုင် စု ရုံး စေ ၏။ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား အ သ ရေ ရှိ သူ လူ ပ ရိ သတ် တိုင် ပင် ဘက် အ ကြီး အ ကဲ နှစ် ရာ့ ငါး ဆယ် တို့ နှင့် တ ကွ မော ရှေ တစ် ဘက်၌ ထ ကြွ လျက်၊ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဘုန်း တော် သည် အ ပေါင်း ပ ရိ သတ် အား ထင် ရှား လျက်၊မော ရှေ၊ အာ ရုန် တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ သည် ဤ ပ ရိ သတ် ကို ရုတ် ခြင်း ကျွမ်း လောင် စေ မည်။ ချင်း တို့ နှင့် ခွဲ ကြ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ လျှင်၊သူ တို့ သည် ပျပ် ဝပ် လျက် အို ဘု ရား သ ခင် လူ အ ပေါင်း တို့၏ ဝိ ညာဉ် ရှင် ဘု ရား၊ တစ် ဦး တည်း ပြစ် မှား သည့် အ တွက် ပ ရိ သတ် လုံး ၌ အ မျက် ထား တော် မူ မည် လော ဟု တောင်း ပန် ကြ ရာ၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ကော ရ၊ ဒါ သန်၊ အ ဘိ ရံ တို့ နေ ရာ အ ရပ် မှ ထွက် ကြ ဟူ၍ ပ ရိ သတ် အား ဆင့် ဆို လော့ ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊မော ရှေ ထ၍ လိုက် ပါ သော ဣ သ ရေ လ လူ ကြီး တို့ နှင့် တ ကွ ဒါ သန်၊ အ ဘိ ရံ တို့ ရှိ ရာ သို့ သွား ရောက် ပြီး လျှင်၊လူ ပ ရိ သတ် အား ဤ လူ ဆိုး တို့ ဥ စ္စာ ကို မ ထိ ဘဲ ချင်း တို့ တဲ ရှိ ရာ မှ ထွက် ခွာ ကြ လော့။ သို့ မ ဟုတ် ချင်း တို့ ပြစ် မှု စီ ရင် ရာ ပါ သွား ကြ မည် ဟု ဆို သည် နှင့် အ ညီ၊ကော ရ၊ ဒါ သန်၊ အ ဘိ ရံ တို့ နေ ရာ အ ရပ် ပတ် ဝန်း ကျင် မှ ထွက် ခွာ ကြ၏။ ဒါ သန်၊ အ ဘိ ရံ တို့ လည်း မ ယား သား သ မီး တို့ နှင့် တ ကွ ကိုယ့် တဲ ဝ သို့ ထွက် လျက် ရပ် နေ ကြ ရာ၊မော ရှေ က၊ ဤ အ မှု အ ရာ များ ကို ငါ့ အ လို အ လျောက် မ ဟုတ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စေ ခိုင်း တော် မူ၍ ငါ ပြု ရ ကြောင်း သင် တို့ သိ ရ ကြ မည့် နည်း မှာ၊ဤ သူ တို့၌ လူ ခပ် သိမ်း တို့ သေ ခြင်း၊ လူ ခပ် သိမ်း တို့ ဒု က္ခ ခံ စား ခြင်း၊ ဓ မ္မ တာ အ တိုင်း ဖြစ် လျှင်၊ ငါ့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား စေ လွှတ် တော် မ မူ။မော ရှေ၊ အာ ရုန် တို့ ကို ဆန့် ကျင် ဘက် စု ရုံး ကြ ရာ တော် လှ​ပေ၏။ လူ ပ ရိ သတ် အား လုံး သည် သန့် ရှင်း၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား လည်း သူ တို့ အ လယ် တွင် ရှိ တော် မူ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ပ ရိ သတ် အ ပေါ် တွင် ကိုယ် ကို ဂုဏ် တင် ကြ သည် မှာ အ ဘယ် ကြောင့် နည်း ဟူ သော စ ကား ကို မော ရှေ ကြား လျှင် ပျပ် ဝပ် လေ၏။

ဒု စ ရိုက် ကို စိတ် ငဲ့ သည် မှန် လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နား ညောင်း တော် မူ ခဲ့ သည် မ ဟုတ်။

မုန်း ထား သော စ ကား များ ဖြင့် ဝန်း ဝိုင်း ခြင်း၊ အ ကြောင်း မဲ့ စစ် တိုက် ခြင်း ပြု ၍၊

သူ တစ် ပါး တို့ အား ကြိမ် ဖန် များ စွာ ဆဲ ရေး သည် ကို၊ သင့် ကိုယ် တိုင် သိ သည့် အ လျောက်၊ စ ကား တိုင်း ဂ ရု မ စိုက် နှင့်။ စိုက် လျှင်၊ သင့် ကျွန် ပင် သင့် ကို ဆဲ ရေး သံ ကြား ရ လိမ့် မည်။

အ ရှင် တစ် ပါး၏ အ စေ ခံ ကို စီ ရင် သော သင် ကား မည် သူ နည်း။ ထို သူ တည် ရ ခြင်း၊ မ တည် ရ ခြင်း သည် ကိုယ့် အ ရှင် နှင့် သာ ဆိုင်၏။ တည် နေ စေ ရန် အ ရှင် ဘု ရား၌ တန် ခိုး ရှိ တော် မူ သော ကြောင့် သူ တည် နေ လိမ့် မည်။

တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် အ မျက် တိုက် ခြင်း၊ ငြူ စူ ခြင်း များ ကို ရှောင် လျက် ဝါ ကြွား ခြင်း ကင်း လျက် နေ ကြ ကုန် အံ့။

လျှာ လည်း မီး သ ဖွယ်၊ ဒု စ ရိုက် လော က သ ဖွယ် ဖြစ်၏။ ငါ တို့ အင်္ဂါ များ တွင် တည်၍ တစ် ကိုယ် လုံး ညစ် ညူး စေ သည့် ပြင် င ရဲ မီး ဖြင့် ကူး လောင် သည့် အ လျောက် ငါ တို့ ဇာ တိ စက် ကို စွဲ လောင် တတ် ၏။

အ ပြစ် ကင်းသူ တို့ ကို စီ ရင် သော မ တ ရား ပ လ္လင် သည်၊ ကိုယ် တော် နှင့် ဆက် ဆံ ပါ မည် လော။

ချို သာ စွာ တုံ့ ပြန် ချက် သည်၊ ဒေါ သ ကို လွှဲ ရှောင် တတ်၏။ ကြမ်း တမ်း သော စ ကား မူ ကား၊ အ မျက် ကို နှိုး ဆော် တတ် ၏။

ငါ ဆို သည် ကား ညီ အစ် ကို ချင်း ကို အ မျက် ထွက် သော သူ တိုင်း တ ရား စီ ရင် ခံ ရ မည်။ ညီ အစ် ကို ချင်း ကို လူ မိုက် ဟု ကဲ့ ရဲ့ သူ မည် သူ မ ဆို လွှတ် တော် စီ ရင် ချက် ကို ခံ ရ မည်။ လူ ယုတ် ဟု ဆဲ ရေး လျှင် င ရဲ မီး တိုင် အောင် ခံ ရ မည်။

သာ ယာ သော ပြည် ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု လျက်၊ ထို သူ တို့ သည် ဗျာ ဒိတ် တော် ကို မ ယုံ။ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မိန့် တော် ကို မ နာ ခံ ဘဲ၊ ကိုယ့် တဲ များ ၌ ညည်း ညူ ကြ ရာ၊

လူ မျိုး တော် သည် ဒု က္ခ အ တွက် နား တော် ရောက် ညည်း ညူ ကြ သည် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြား တော် မူ လျှင် အ မျက် ထား၍ လောင် မီး ကျ စေ တော် မူ သည့် အ လျောက် တပ် စ ခန်း အ စွန် အ ဖျား တွင် ကျွမ်း သည် နှင့် မော ရှေ အား ဟစ် ကြ ရာ၊အ ဆက် အ နွယ် အ လိုက် လူ အ သီး အ သီး တို့ သည် ကိုယ် တဲ ဝ တွင် ငို ကြွေး ကြ သည် ကို မော ရှေ ကြား လျှင် စိတ် ဆိုး သည့် ပြင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား လည်း ပြင်း စွာ အ မျက် ထား တော် မူ ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား မော ရှေ က၊ ကျွန် တော် မျိုး ၌ ဒု က္ခ ရောက် စေ တော် မူ၍ မျက် နှာ သာ တော် မ ပေး ဘဲ ဤ တစ် မျိုး လုံး ဝန် ကို တင် တော် မူ သည့် အ ကြောင်း မှာ အ သို့ နည်း။ဘိုး ဘေး တို့ အား သ စ္စာ ဆို တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ပေး လ တ္တံ့ သော ပြည် သို့ နို့ စို့ သူ ငယ် ကို အ ဘ ပွေ့ ဆောင် သည့် နည်း တူ ဤ လူ မျိုး ကို ရင် ခွင်၌ ပွေ့ ဆောင် လော့ ဟု အ မိန့် ပေး တော် မူ သည့် အ ကြောင်း မှာ ကျွန် တော် မျိုး သ န္ဓေ လွယ်၍ ဖွား မြင် ပါ သ လား။စား ရန် အ သား ကို ပေး ပါ ဟု ငို ကြွေး၍ တောင်း သော ဤ တစ် မျိုး လုံး အား ကျွန် တော် မျိုး မည် သို့ ပေး နိုင် အံ့ နည်း။ဤ တစ် မျိုး လုံး ကို လေး လံ သော မ နိုင် ဝန် ဖြစ်၍ ကျွန် တော် မျိုး တစ် ယောက် တည်း မ ဆောင် နိုင် ပါ။ကျွန် တော် မျိုး ၌ ထို သို့ ပြု တော် မူ မည် ဖြစ် လျှင် ဒု က္ခ ဆက် လက် မ တွေ့ စေ ခြင်း ငှါ မျက် နှာ သာ တော် ပေး ၍ အ ဆုံး စီ ရင် တော် မူ ပါ ဟု တောင်း လျှောက် လေ ၏။ထို အ ခါ မော ရှေ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ဣ သ ရေ လ လူ ကြီး တို့ အ နက် လူ ကြီး များ၊ ဗိုလ် များ ဖြစ် ကြောင်း ကို သင် သိ သူ ခုနစ် ဆယ် တို့ ကို တွေ့ ဆုံ ရာ တဲ တော် အ နီး ငါ့ ထံ၊ သင် နှင့် အ တူ ခ စား ကြ ရ စေ ရန် စု ရုံး လော့။ငါ လည်း သင့် အား ဆင်း သက် မိန့် မြွက် လျက် သင်၌ ရှိ သော ဉာဏ် ဝိ ညာဉ် ကို ခွဲ ယူ၍ လွှဲ အပ် ခံ ရ မည့် ထို သူ တို့ သည် သင် နှင့် တ ကွ လူ မျိုး တော့် ဝန် ကို ဆောင် ကြ လိမ့် မည်။ တစ် ယောက် တည်း ဆက် လက် မ ဆောင် ရ။လူ ပ ရိ သတ် အား လည်း ဆင့် ဆို ရ မည် မှာ နက် ဖြန် အ သား စား ခွင့် ပေး တော် မူ မည် ဖြစ်၍ ကိုယ် ကို သန့် ရှင်း စေ ကြ လော့။ သင် တို့ က၊ စား ရန် အ သား ကို မည် သို့ ရ ပါ အံ့ နည်း။ အိ ဂျစ် ပြည်၌ သု ခ ခံ စား ခဲ့ ကြ ပြီ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား နား တော် ရောက် ငို ကြွေး ကြ သည် ဖြစ်၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စား ရန် အ သား ကို ပေး တော် မူ လိမ့် မည်။အိ ဂျစ် ပြည် မှ အ ဘယ် ကြောင့် ထွက် လာ ခဲ့ ကြ ရ သ နည်း ဟု ရှေ့ တော်၌ ငို ကြွေး လျက် သင် တို့ အ လယ် ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ပယ် ကြ သည့် အ တွက် တစ် ရက်၊ နှစ် ရက်၊ ငါး ရက်၊ ဆယ် ရက်၊ အ ရက် နှစ် ဆယ် မ က နှာ က ထုတ် ၍ ရွံ ရှာ ဖွယ် ဖြစ် သည့် တိုင် အောင် တစ် လ ပတ် လုံး အ သား ကို စား ကြ ရ မည့် အ ကြောင်း ဆင့် ဆို လော့ ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မော ရှေ တောင်း ပန် သ ဖြင့် မီး ငြိမ်း လေ ၏။မော ရှေ က၊ အ ကျွန်ုပ် နှင့် လိုက် သော လူ ပေါင်း ကား၊ ခြေ လျင် သွား သူ ခြောက် သိန်း ပါ ပါ၏။ ကိုယ် တော် မှာ မူ တစ် လ ပတ် လုံး စား ရန် အ သား ကို ပေး မည် ဟု က တိ ထား တော် မူ ပြီ တ ကား။ချင် ရဲ ပြေ စေ ရန် နွား၊ သိုး၊ ဆိတ် အုပ် များ ကို သတ် ရ မည် လော။ သ မု ဒ္ဒ ရာ ရှိ သ မျှ ငါး များ ကို ကျုံး ယူ ရ မည် လော ဟု ပြန် လျှောက် လျှင်၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား လက် ရုံး တော် တို သ လော။ ငါ့ ဗျာ ဒိတ် သည် တည်၊ မ တည် ကို ယ ခု ပင် သင် သိ လိမ့် မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။မော ရှေ သည် ထွက် သွား၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် ချက် ကို လူ ပ ရိ သတ် အား ပြန် ကြား ပြီး လျှင် လူ ကြီး တို့ အ နက် ခု နစ် ဆယ် ကို စု ရုံး လျက် တွေ့ ဆုံ ရာ တဲ တော့် ပတ် လည် ထား ပြီး နောက်၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တိမ် တိုက် တွင် ဆင်း သက် မိန့် မြွက် လျက် မော ရှေ ၌ ရှိ သော ဉာဏ် ဝိ ညာဉ် ကို ခွဲ ယူ၍ လူ ကြီး ခု နစ် ဆယ် ပေါ် တွင် လွှဲ အပ် တော် မူ၏။ ဉာဏ် ဝိ ညာဉ် သက် ရောက် ခိုက် တစ် ကြိမ် မျှ သာ သူ တို့ ဟော ပြော ခွင့် ရ ကြ ၏။စာ ရင်း ဝင် သူ ဖြစ် လျက် တဲ တော် သို့ မ သွား ဘဲ တပ် စ ခန်း အ တွင်း နေ ရစ် သော ဧ လ ဒဒ်၊ မေ ဒဒ် အ မည် ရှိ သူ နှစ် ယောက် တို့ အ ပေါ် တွင် လည်း ဉာဏ် ဝိ ညာဉ် သက် ရောက် သ ဖြင့် တပ် စ ခန်း အ တွင်း ဟော ပြော ကြ သည် ဖြစ် ၍၊လု လင် တစ် ယောက် သည် မော ရှေ့ ထံ အ သော့ သွား လျက် တပ် စ ခန်း အ တွင်း ဧ လ ဒဒ် နှင့် မေ ဒဒ် တို့ ဟော ပြော လျက် နေ ကြ သည် ကို လျှောက် ကြား သော်၊ငယ် စဉ် က ပင် မော ရှေ့ တ ပည့် ဖြစ် သူ နုန့် သား ယော ရှု က၊ အို အ ရှင် မော ရှေ၊ မြစ် တား ပါ ဟု လျှောက် ရာ၊မော ရှေ က၊ ငါ့ အ တွက် မ ရှု ဆိတ် သ လော။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လူ မျိုး တော့် အ ပေါ် တွင် ဝိ ညာဉ် တော် သွန်း လောင်း တော် မူ သ ဖြင့် ရှိ သ မျှ ပင် ပ ရော ဖက် ဖြစ် ကြ ပါ စေ သော ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ လောင် မီး သည် ထို အ ရပ်၌ သင့် လောင် သည် ကို အ စွဲ ပြု ၍ တ ဗေ ရ ဟု သ မုတ် ကြ သ တည်း။

မေ တ္တာ ရှိ လျှင် အ ပေါင်း အ ဖော် အား မည် သည့် မ ကောင်း ကို မျှ ပြု မည် မ ဟုတ်။ သို့ ဖြစ်၍ မေ တ္တာ ရှိ ခြင်း သည် ပ ညတ် တ ရား ကို အ ပြည့် အ စုံ စောင့် ရှောက် ရာ စောင့် ရှောက် ကြောင်း ဖြစ် ၏။

မည် သူ့ အ ပေါ် တွင် မ ဆို အ ပြစ် တင် ရန် ရှိ လျှင် သင် တို့ ကို အ ရှင် ဘု ရား ချမ်း သာ ပေး တော် မူ သည့် နည်း တူ တစ် ဦး ကို တစ် ဦး သည်း ခံ လျက် အ ချင်း ချင်း တို့ အား ချမ်း သာ ပေး ကြ လော့။

အ ကျွန်ုပ် မူ ကား၊ နား ပင်း သူ ကဲ့ သို့ မ ကြား ဘဲ၊ အ သူ ကဲ့ သို့ နှုတ် မ ဖွင့် ဘဲ နေ ရ ပါ၏။မု ချ ဆို လျှင်၊ နား မ ကြား သူ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ တုံ့ ပြန် ရန် စ ကား မ ရှိ သူ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ရှိ နေ ရ ပါ၏။

ထို ကြောင့် အ ရှင် ဘု ရား၏ ကောင်း မြတ် ခြင်း အ ရ သာ ကို ခံ ပြီး ဖြစ် လျှင် ယုတ် မာ ခြင်း၊ လှည့် ဖြား ခြင်း၊ သီ လ ကြောင် ခြင်း ငြူ စူ ခြင်း၊ အ သ ရေ ဖျက် ခြင်း၊ အ မျိုး မျိုး ကို ပယ် ရှား ပြီး သော် ကယ် တင် တော် မူ ရာ ရောက် သည့် တိုင် အောင် ကြီး ပွား ရ အံ့ သော ငှာ ဖွား စ သူ ငယ် များ ကဲ့ သို့ တ ရား တော် နို့ စစ် ကို တောင့် တ ကြ လော့။

ရုပ် ပွား ကိုး ကွယ် ခြင်း၊ နတ် ဟော ခြင်း၊ ရန် ညိုး ဖွဲ့ ခြင်း၊ ခိုက် ရန် ဖြစ် ခြင်း၊ ပြိုင် ဆိုင် ခြင်း၊ အ မျက် ထွက် ခြင်း၊ ဖီ ဆန် ခြင်း၊ အ ယူ ခြား နား ခြင်း၊ ဂိုဏ်း ကွဲ ခြင်း၊ ငြူ စူ ခြင်း၊

အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ်၏ နှုတ် ရှေ့ ကင်း စောင့် ထား လျက်၊ အ ကျွန်ုပ် နှုတ် တံ ခါး ကို စောင့် တော် မူ ပါ။

ငါ့ အ သက် သည် ခြင်္သေ့ ဘောင် တွင် ရှိ လျက်၊ ဒေါ သ မီး တောက် သော လူ့ သား တို့ တွင် ငါ အိပ် ရ၏။ သူ တို့ အ စွယ် သည် လှံ နှင့် မြှား၊ လျှာ လည်း ထက် သော သန် လျက် ဖြစ် ၏။

ကိုယ် ပိုင် ပ စ္စည်း ကို ငါ ပြု လို ရာ မ ပြု အပ် သ လော။ ငါ သ ဘော ကောင်း ၍ သင် မျက် မုန်း ကြိုး ရ သ လော ဟု တစ် ယောက် ယောက် အား ပြန် ဆို၏။

မေ တ္တာ နှင့် ကောင်း မှု ကို လုံ့ လ ထုတ် အံ့ သော ငှာ တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ထောက် ထား ခြင်း၊

ဖြောင့် မတ် သူ့ တစ် ဘက်၌၊ မာ န နှင့် မ လေး မစား ထောင် လွှား ပြော ဆို တတ် သော၊ မု သာ နှုတ် ခမ်း များ ကို တိတ် စေ တော် မူ ပါ။

သ စ္စာ နှုတ် ခမ်း သည်၊ အ စဉ် မြဲ ၏။ မု သာ လျှာ မူ ကား၊ ခ ဏ မျှ သာ တည် ၏။

သူ တို့ လည် ချောင်း သည် ပွင့် နေ သော သ သင်္ချိုင်း ဂူ သ ဖွယ် ဖြစ် လျက် လျှာ နှင့် လှည့် ဖျား သည့် ပြင် နှုတ် ခမ်း တွင် လည်း မြွေ ဆိုး အ ဆိပ် ရှိ ၏။သူ တို့ နှုတ် သည် ကျိန် ဆဲ ခြင်း၊ သီး ရင့် ခြင်း နှင့် ပြည့် လျက် ရှိ၏။

ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် တွင်၊ မြန် သော နှုတ် ဖြင့် ဆို ခြင်း၊ လျင် သော စိတ်၌ မြွက် ခြင်း များ ကို မ ပြု နှင့်။ ဘု ရား သ ခင် ကား၊ ကောင်း ကင် ဘုံ၌ ရှိ တော် မူ သည်။ သင် ကား၊ မြေ ပေါ် တွင် ရှိ သည် ကို ထောက်၍ စ ကား မ များ ရာ။

မည် သူ မ ဆို ကိုယ့် လျှာ ကို မ ချုပ် တည်း ဘဲ စိတ် နှ လုံး ကို လှည့် စား ရာ ဘု ရား တ ရား ဝတ် ပြု သူ ဟု ထင် မှတ် လျှင် ထို သူ ၏ ဝတ် သည် အ ချည်း အ နှီး ဖြစ် ၏။

ရန် သူ တော် ဖြစ် သော ထို သူ တို့ သည်၊ ကိုယ် တော် ကို တော် လှန် ပုတ် ခတ် လျက် ရှိ နေ ကြ ပါ ၏။

လူ မိုက်၏ နှုတ် တွင်၊ မာ န အ ညှောက် ပေါက် လျက် ရှိ၏။ ပ ညာ ရှိ တို့ နှုတ် ခမ်း မူ ကား၊ ကိုယ် ကို စောင့် ရှောက် တတ်၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြား သိ၍၊ အ မျက် ထား တော် မူ ရာ၊ ယာ ကုပ် အ မျိုး တစ် ဘက်၌ မီး တောက် ငြိ လျက်၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး တစ် ဘက်၌ အ မျက် တော် ထွက် ၏။သို့ ရာ တွင်၊ အ ထက် အာ ကာ သ များ အား အ မိန့် ရှိ၍၊

တ ပည့် တော် တို့ မြင် ကြ သော် အ မျက် ထွက် လျက် ဤ သို့ ဖြုန်း တီး သည် မှာ အ သို့ ကြောင့် နည်း။

မ ကောင်း ကြံ စည် လျက် ပင်၊ အ ပေါင်း အ ဖော် အား လော က ဝတ် စ ကား ပြော ဆို သော လူ ဆိုး တို့၊ ဒု စ ရိုက် ပြု ကျင့် သူ တို့ နှင့် အ တူ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ထုတ် သွား တော် မ မူ ပါ နှင့်။ထို သူ တို့ အား ကိုယ့် ဆိုး သွမ်း သော အ ပြု အ ကျင့်၊ ကိုယ့် လက် အ ပြု အ မူ အ လိုက်၊ ထိုက် သင့် ရာ ဆပ် ပေး တုံ့ ပြန် တော် မူ ပါ။

သဲ က န္တာ ရ တွင် သေ ကြ စေ ရန် အိ ဂျစ် ပြည် မှ အ ဘယ် ကြောင့် ဆောင် ခဲ့ သ နည်း။ ခဲ ဖွယ် သောက် ဖွယ် မ ရှိ။ တင်း မ တိမ် သော ဤ မုန့် ကို ငါ တို့ ညည်း လှ ပြီ ဟု ဘု ရား သ ခင် ကို လည်း ကောင်း၊ မော ရှေ ကို လည်း ကောင်း ဆန့် ကျင် ဘက် ဆို ကြ သည့် အ တွက်၊မြွေ ဆိုး များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား စေ လွှတ် တော် မူ သ ဖြင့် အ ကိုက် ခံ ရ သော ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး အ များ သေ ကြ ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား မုန်း ထား ရာ ခြောက် ပါး၊ မု ချ ဆို သော်၊ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ တော် မူ သော အ ရာ ခု နစ် ပါး ဟူ မူ ကား၊မောက် မော် သော မျက် နှာ၊ မု သာ သုံး သော လျှာ၊ အ ပြစ် ကင်း သူ ၏ အ သွေး ကို သွန်း သော လက်၊ဒု စ ရိုက် ကို ကြံ စည် သော စိတ် နှ လုံး။အ ဆိုး ပြု ရန် လျင် မြန် သော ခြေ၊ မု သာ သုံး၍ မ မှန် သော သက် သေ၊ ညီ အစ် ကို ချင်း ရန် ဖြစ် ပွား စေ သူ တို့ တည်း။

ဘု ရင် မင်း သည်၊ ဘု ရား သ ခင် ကြောင့် ရွှင် လန်း ခွင့်၊ သ စ္စာ တော် ခံ သူ အ ပေါင်း တို့ လည်း၊ ဂုဏ် ရောက် ခွင့် ရ ကြ လိမ့် မည်။ မု သာ သုံး သူ တို့ နှုတ် မှာ မူ၊ ပိတ် လျက် နေ ရ ကြ လ တ္တံ့။

ဘု ရား သ ခင် ထ တော် မူ သော်၊ ကိုယ် တော် အား ရန် ပြု သူ တို့ ကွယ် လွင့် လျက်၊ မုန်း ထား သူ တို့ လည်း မျက် မှောက် တော် မှ ဆုတ် ပြေး ရ ကြ ၏။အို ဘု ရား သ ခင်၊ ပ ရိ သတ် တော် ကို နေ ရာ ချ လျက်၊ ဆင်း ရဲ သူ တို့ အ ဖို့၊ ကျေး ဇူး တော် အ လျောက်၊ ပြင် ဆင် တော် မူ ပါ၏။အ ရှင် ဘု ရား အ မိန့် တော် ရှိ၍၊ မိန်း မ တို့ အ လုံး အ ရင်း သ တင်း လွှင့် သည် မှာ၊ဗိုလ် ခြေ တို့ ဘု ရင် များ ဆုတ် ပြေး၍၊ အိမ်၌ နေ ရစ် သူ တို့ သည်၊ လက် ရ ပ စ္စည်း ကို ဝေ မျှ ရ ကြ သည် ဟူ၍ တည်း။သိုး ခြံ များ ရှိ ရာ တွင် ဝပ် နေ မည် လော။ ပျံ ဝဲ သော ချိုး ငှက် သည် ငွေ ရောင်၊ အ တောင် များ ရွှေ ရောင် ပြောင် လက် သော် လည်း၊ဇာ လ မုန် တောင် ပေါ် မှာ၊ ဘု ရင် မင်း တို့ ကို၊ အ န န္တ တန် ခိုး တော် ရှင် ကွဲ လွင့် စေ တော် မူ သော အ ခါ၊ မိုး ပွင့် ကျ သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။ဗာ ရှန် တောင် တန်း သည်၊ မ ဟာ တောင် ဖြစ် ၏။ ဗာ ရှန် တောင် တန်း သည်၊ တောင် ထွဋ် များ ပြား ၏။အ ချင်း တောင် ထွဋ် များ တို့၊ ဘု ရား သ ခင် ကိန်း ဝပ် ရာ သ ဘော တော် မြတ် ရာ တောင် တော် ကို၊ အ ဘယ့် ကြောင့် မျက် စောင်း ထိုး ကြ သ နည်း။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ စဉ် ကိန်း ဝပ် တော် မူ မည်။ဘု ရား သ ခင့် စစ် ရ ထား တော် များ သည်၊ ထောင် သောင်း မ က များ ပြား၏။ အ ရှင် ဘု ရား စီး ကြွ၍၊ သိ နာ တောင် သ ဖွယ် သီး သန့် ရာ ဖြစ် စေ တော် မူ၏။ကိုယ် တော် သည် သုံ့ ပန်း ရာ ကို သုံ့ ပန်း လျက်၊ မြင့် ရာ သို့ တက် ကြွ၍၊ လူ တို့ ဘောင် တွင် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား စံ နေ တော် မူ ရ အံ့ သော ငှာ၊ လူ တို့ ဆက် သ ရာ၊ ပုန် ကန် သူ တို့ ပင် ဆက် သ ကြ လေ ၏။ငါ တို့ ဝန် ကို၊ နေ့ စဉ် ထမ်း တော် မူ သော အ ရှင် ဘု ရား၊ ငါ တို့ ကို ကယ် တင် ပိုင် ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည်၊ မင်္ဂ လာ ရှိ တော် မူ ပါ စေ သော။မီး ခိုး လွင့် သ ကဲ့ သို့၊ သူ တို့ ကို လွှင့် တော် မူ ပါ။ မီး ရှိန် ဖြင့် ဖ ယောင်း ပျော် သ ကဲ့ သို့၊ လူ ဆိုး တို့ သည် ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် မှာ ပျက် ယွင်း ရ ကြ ၏။

လူ့ သား ကို ပြစ် မှား ပြော ဆို မိ သူ တိုင်း ပြေ လွတ် ခွင့် ရှိ သော် လည်း သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ပုတ် ခတ် မိ သူ ကား ပြေ လွတ် ခွင့် ရှိ တော့ မည် မ ဟုတ်။

ကိုယ့် တာ ဝန် အ တိုင်း လူ ခပ် သိမ်း တို့ နှင့် အ သင့် အ တင့် နေ ကြ လော့။

သို့ သော် လည်း သင် တို့ စည်း ဝေး ရာ၌ အ ကျိုး ရှိ သည် မ ဟုတ်။ အ ကျိုး ယုတ် သော ကြောင့် ယ ခု ထား မည့် ပ ညတ် နှင့် စပ်၍ ငါ မ ချီး မွမ်း ရ။ပ ထ မ အ ချက် မှာ ပ ရိ သတ် စည်း ဝေး ကြ သည့် ကာ လ သင် တို့ ဘောင် တွင် ကွဲ ပြား ခြင်း ရှိ ကြောင်း ငါ ကြား ရ၍ အ ချို့ အ ဝက် ယုံ၏။စံ မှီ သူ တို့ ထင် ရှား စေ ရန် သင် တို့ အ နက် အ ယူ ကွဲ ပြား ခြင်း ရှိ ရ သည် မှန်၏။

လူ့ သား တို့၌ ပြ သော က ရု ဏာ တော် နှင့် အံ့ ဖွယ် ရာ အ မှု တော် များ အ တွက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ကြ ပါ စေ။ကိုယ် တော် သည်၊ တောင့် တ သော သူ့ ကို ရောင့် ရဲ စေ လျက်၊ ဆာ မွတ် သော သူ့ ကို လည်း၊ ကောင်း သော အ ရာ နှင့် ဝ စေ တော် မူ ၏။

ဘုရားသခင်ထံဆုတောင်းပါ။