ထိုအခါ အမြော်အမြင်ရှိသောမိန်းမတစ်ဦးက မြို့ထဲမှနေ၍ “နားထောင်ကြ၊ နားထောင်ကြ။ ယွာဘအား ‘သင်နှင့်စကားပြောနိုင်ဖို့ ဤနေရာသို့ လာပါ’ဟူ၍ ပြောလော့”ဟု ဟစ်အော်၏။
ထိုမြို့ထဲတွင်အသိအလိမ္မာရှိသူအမျိုး သမီးတစ်ယောက်ရှိ၏။ သူက``သင်တို့နား ထောင်ကြလော့။ နားထောင်ကြလော့။ ငါသည် ယွာဘနှင့်စကားပြောလိုသည်။ သူ့အား ဤနေရာသို့ခေါ်ခဲ့ကြလော့'' ဟုမြို့ရိုး ပေါ်မှဟစ်အော်၏။-
မြို့ တွင်း နေ ပ ညာ ရှိ မိန်း မ တစ် ယောက် က၊ နား ထောင် ကြ ပါ ဦး။ နား ထောင် ကြ ပါ ဦး။ ကျွန် မ သည် ယွာ ဘ နှင့် တိုင် ပင် ခွင့် ရ ရန် ချဉ်း လာ ပါ ဟူ ၍ ယွာ ဘ အား လျှောက် ထား ကြ လော့ ဟု အော် ဟစ် သည့် အ တိုင်း
ထိုအခါ ပညာရှိသော မိန်းမတစ်ယောက်သည် မြို့ထဲကဟစ်၍ ဆိုသည်ကား၊ နားထောင်ကြ၊ နားထောင်ကြ၊ ငါသည်ယွာဘနှင့် စကားပြောနိုင်မည်အကြောင်း ချဉ်းလာပါဟု ယွာဘအားလျှောက်ကြလော့ ဟုဆိုသည်အတိုင်း၊
ထို့ကြောင့် ယွာဘသည် တေကောမြို့သို့ လူလွှတ်၍ ထိုမြို့မှ လိမ္မာပါးနပ်သောအမျိုးသမီးတစ်ဦးကို ခေါ်လာစေပြီးလျှင် “ယခု သင်သည် ဆီမလိမ်းဘဲ ငိုကြွေးမြည်တမ်းရာဝတ်စုံကိုဝတ်ပြီး လူသေအတွက် နေ့ရက်များစွာငိုကြွေးမြည်တမ်းနေသောမိန်းမကဲ့သို့ ဟန်ဆောင်ငိုကြွေးလျက်
သူ့အနီးသို့ ယွာဘရောက်လာသောအခါ ထိုမိန်းမက “သင်ကား ယွာဘလော”ဟု မေးလျှင် ယွာဘက “ဟုတ်ပါ၏”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ သူက “အရှင့်ကျွန်မ၏စကားကို နားထောင်ပါ”ဟုဆိုလျှင် ယွာဘက “နားထောင်နေပါ၏”ဟု ပြန်ပြော၏။
ထို့နောက် ထိုမိန်းမသည် အမြော်အမြင်ရှိသူပီပီ မြို့သားတို့ထံသွား၍ကြားပြောရာ သူတို့သည်လည်း ဗိခရိ၏သား ရှေဘ၏ခေါင်းကိုဖြတ်ပြီး ယွာဘထံ ပစ်ချ၏။ ယွာဘသည်လည်း တံပိုးမှုတ်လိုက်လျှင် သူ့လူတို့သည် မြို့မှထွက်ခွာ၍ အသီးသီးကိုယ့်အိမ်သို့ပြန်သွားကြ၏။ ယွာဘမူကား ရှင်ဘုရင်ရှိရာ ဂျေရုဆလင်မြို့သို့ ပြန်သွားလေ၏။
ဒံယေလသည် ဘေဘီလုံပညာရှိတို့ကို ကွပ်မျက်ရန်လာသော ဘုရင့်ကိုယ်ရံတော်မှူးအာရုတ်အား အမြော်အမြင်ရှိရှိ၊ လိမ္မာပါးနပ်စွာ မေးမြန်းပြောဆို၏။
သူ့အမည်မှာ နာဗလ၊ သူ့မယားအမည်မှာ အဘိဂဲလဖြစ်၏။ သူ့မယားသည် ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်ပြီး ရုပ်ရည်လည်း ချောမောလှပသူဖြစ်၏။ နာဗလမူကား ကာလက်လူမျိုးဖြစ်ပြီး ကြမ်းတမ်းသောသူ၊ စရိုက်ဆိုးသွမ်းသောသူဖြစ်၏။