ဒါဝိဒ်မင်းကြီးထံသို့ တမန်ကို စေလွှတ်၍ “အကျွန်ုပ်သည် ရဗ္ဗာမြို့ကို တိုက်ခိုက်၍ ရေသိုလှောင်ရာမြို့ကိုလည်း သိမ်းယူထားပါပြီ။
ဒါဝိဒ်ထံသို့``အကျွန်ုပ်သည်ရဗ္ဗာမြို့ကို တိုက်ခိုက်၍ရေကန်ကိုသိမ်းယူပြီးပါပြီ။-
ဒါ ဝိဒ် မင်း ထံ ခြေ လျင် တို့ ကို စေ လွှတ် လျက် ကျွန် တော် မျိုး သည် ရ ဗ္ဗာ မြို့ ကို တိုက် ခိုက် ရာ ရေ ကာ မြို့ ကို ရ ပါ ပြီ။
ဒါဝိဒ်ထံတော်သို့ လူကိုစေလွှတ်၍၊ ကျွန်တော်သည် ရဗ္ဗာမြို့ကိုတိုက်၍ ကန်တော်ရှိရာမြို့ကိုရပါပြီ။
ထိုနှစ် နွေဦးရာသီ၊ ရှင်ဘုရင်တို့ စစ်ထွက်တိုက်ချိန်ရောက်သောအခါ ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် ယွာဘနှင့်တပ်မှူးများအပါအဝင် အစ္စရေးစစ်သည်အပေါင်းတို့ကို စစ်ထွက်တိုက်စေ၏။ သူတို့သည် အမ္မုန်အမျိုးသားတို့ကို တိုက်ခိုက်ဖျက်ဆီးပြီး ရဗ္ဗာမြို့ကိုလည်း ဝိုင်းထားလိုက်ကြ၏။ ဒါဝိဒ်မင်းကြီးမူကား ဂျေရုဆလင်မြို့၌ နေရစ်ခဲ့၏။
ထိုကာလတွင် ယွာဘသည် အမ္မုန်အမျိုးသားတို့၏ရဗ္ဗာမြို့ကို တိုက်ခိုက်၍ နန်းမြို့တော်ကိုသိမ်းယူပြီးလျှင်
ယခု ကျန်ရှိသောစစ်သည်များကိုစု၍ မြို့အနီး၌တပ်ချပြီး မြို့ကိုသိမ်းပိုက်ပါ။ ထိုသို့မပြုလျှင် အကျွန်ုပ်သည် မြို့ကိုသိမ်းပိုက်ပြီး ထိုမြို့ကို အကျွန်ုပ်နာမည်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ကြပါလိမ့်မည်”ဟု လျှောက်စေ၏။
အမ္မုန်ပြည်၊ ရဗ္ဗာမြို့သို့ ဓားသွားမည့်လမ်းတစ်လမ်းနှင့် ယုဒပြည်၊ ဂျေရုဆလင်ခံတပ်မြို့သို့ ဓားသွားမည့်လမ်းတစ်လမ်းကို မှတ်သားရမည်။
(အကယ်စင်စစ် ရေဖိမ်လူမျိုးတွင် ဗာရှန်ဘုရင်ဩဃမင်းကြီးတစ်ယောက်တည်းသာ ကြွင်းကျန်၏။ လူ့လက်ဖြင့်တိုင်းလျှင် အလျားကိုးတောင်၊ အနံလေးတောင်ရှိသော သူ၏သံညောင်စောင်းသည် အမ္မုန်အမျိုးသားတို့၏မြို့ဖြစ်သောရဗ္ဗာမြို့၌ တွေ့နိုင်၏။)