ယေဇကျေလ 46:17 - မြန်မာ့စံမီသမ္မာကျမ်း
မင်းသားသည် မိမိကျွန်တစ်ယောက်ယောက်အား မိမိအမွေအချို့ကို လက်ဆောင်အဖြစ်ပေးမည်ဆိုလျှင် ထိုကျွန်လွတ်မြောက်ခွင့်ရသည့်နှစ်အထိ ထိုအမွေကို ပိုင်ဆိုင်ရမည်။ မိမိလွတ်မြောက်သောအခါ ထိုအမွေကို မင်းသားအား ပြန်ပေးရမည်။ ထိုအမွေကို မင်းသား၏သားမြေးသာ ပိုင်ရမည်။
အခန်းကိုကြည့်ပါ။
သို့သော်မင်းသားသည်မိမိ၏မြေကွက် တစ်ကွက်ကိုကျေးကျွန်တစ်ယောက်ယောက် အားပေးပါမူ ထိုကျေးကျွန်လွတ်လပ်ခွင့် ရချိန်ရောက်သောအခါ ယင်းမြေကွက် သည်မင်းသား၏လက်သို့ပြန်လည်ရောက် ရှိစေ။ ထိုမြေသည်မင်းသား၏မြေဖြစ် သဖြင့်သူနှင့်သူ၏သားများက သာလျှင်အစဉ်အမြဲပိုင်နိုင်၏။-
အခန်းကိုကြည့်ပါ။
ကျေး ကျွန် သင်း ပင်း တစ် ယောက် ယောက် အား ပေး မူ ကား၊ လွတ် ခွင့် စည်း ကမ်း သတ် နှစ် တိုင် အောင် ပိုင် စေ ပြီး မှ၊ ပြည့် ရှင် မင်း ပြန် သိမ်း စေ၊ အ ရာ တော် ကား၊ သား တော် တို့ ပိုင် ရာ တည်း။
အခန်းကိုကြည့်ပါ။
မိမိကျွန်၌ အမွေဥစ္စာလက်ဆောင်တစ်စုံတစ်ခုကို ပေးလျှင်မူကား၊ လွတ်ရာနှစ်သက္ကရာဇ်တိုင်ရုံမျှသာ ထိုကျွန်သည် ပိုင်ရမည်။ နောက်မှ မင်းသားလက်သို့ပြန်ရောက်ရမည်။ သားမူကား၊ အစဉ်အမြဲအမွေခံရမည်။
အခန်းကိုကြည့်ပါ။