မသုရှလသည် နှစ်ပေါင်းကိုးရာခြောက်ဆယ့်ကိုးနှစ်အသက်ရှင်ပြီးနောက် သေဆုံးလေ၏။
အသက်ကိုးရာခြောက်ဆယ့်ကိုးနှစ်ရှိသော် ကွယ်လွန်လေ၏။
မ သု ရှ လ သည် အ သက် နှစ် ပေါင်း ကိုး ရာ့ ခြောက် ဆယ့် ကိုး နှစ် စေ့ သော် သေ လေ၏။
မသုရှလသည် အသက်နှစ်ပေါင်းကိုးရာခြောက်ဆယ်ကိုးနှစ်စေ့သော် သေလေ၏။
ယာကုပ်က “အကျွန်ုပ်သွားလာနေထိုင်ခဲ့သော နေ့ရက်နှစ်ကာလမှာ တစ်ရာ့သုံးဆယ်ရှိပါပြီ။ အကျွန်ုပ်အသက်ရှင်သော နေ့ရက်နှစ်ကာလသည် တိုတောင်း၍ဆိုးရွားပါ၏။ အကျွန်ုပ်ဘိုးဘေးတို့ အသက်ရှင်သွားလာနေထိုင်ခဲ့သော နေ့ရက်နှစ်ကာလကို မမီပါ”ဟု လျှောက်လေ၏။
လာမက်ကိုရပြီးနောက် မသုရှလသည် ခုနစ်ရာရှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်အသက်ရှင်လျက် အခြားသောသားသမီးများကိုရသေး၏။
လာမက်သည် အသက်တစ်ရာရှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ရှိသောအခါ သားကိုရ၍
နောဧသည် နှစ်ပေါင်းကိုးရာ့ငါးဆယ်အသက်ရှင်ပြီးနောက် သေဆုံးလေ၏။
ဗာဇိလဲသည် အသက်ရှစ်ဆယ်ရှိပြီဖြစ်၍ အိုမင်းလှပြီ။ သူသည် အလွန်ချမ်းသာသောသူဖြစ်၍ မဟာနိမ်အရပ်တွင် ရှင်ဘုရင်စံမြန်းနေစဉ်အတွင်း ကျွေးမွေးပြုစုခဲ့၏။
သူတို့ဆောက်သောအိမ်၌ အခြားသူ နေရမည်မဟုတ်။ သူတို့စိုက်သောစပျစ်သီးကိုလည်း အခြားသူစားရမည်မဟုတ်။ ငါ့လူတို့၏သက်တမ်းသည် သစ်ပင်၏သက်တမ်းတမျှ ရှည်မည်။ ငါရွေးချယ်သောသူတို့သည် သူတို့လက်ဖြင့်လုပ်ဆောင်သောအရာကို ရေရှည်အကျိုးခံစားရမည်။