အ သက် ရှင် သေး သော သူ သည်၊ ပြစ် ဒဏ် ခံ ရ သော် လည်း၊ အ ဘယ့် ကြောင့် ညည်း ညူ သ နည်း။
ငါတို့သည်မိမိတို့အပြစ်အတွက် ဒဏ်ခတ်ခြင်းခံရကြသောအခါ အဘယ်ကြောင့်ညည်းတွားရကြပါမည်နည်း။
အသက်ရှင်သောလူသတ္တဝါသည် အဘယ်ကြောင့် မြည်တမ်းရမည်နည်း။ မိမိဒုစရိုက်အပြစ်ကြောင့် မြည်တမ်းရမည်လော။
လူ၊ အသက်ရှင်သောလူသည် အဘယ်ကြောင့် မိမိအပြစ်အတွက် စောဒကတက်ရသနည်း။
ဧ လိ ရှဲ က လည်း၊ သင် သည် ငါ နှင့် မည် သို့ ဆိုင် သ နည်း။ သင့် ခ မည်း တော်၊ မယ် တော် တို့ ပ ရော ဖက် များ ထံ သွား လေ လော့ ဟု ဣ သ ရေ လ ဘု ရင် အား ဆို သော်၊ ထို သို့ မ မိန့် ပါ လင့်။ အ ကျွန်ုပ် တို့ မင်း သုံး ပါး ကို မော ဘ လက် တွင်း သို့ အပ် နှင်း ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ခေါ် ဆောင် တော် မူ ပြီ တ ကား ဟု ဣ သ ရေ လ ဘု ရင် ပြန် ဆို သော်၊
လွှတ် လိုက် သော ရှေ့ တော် ပြေး မ ရောက် မီ၊ ကိုယ့် အိမ် တွင် လူ ကြီး တို့ နှင့် အ တူ ထိုင် နေ သော ဧ လိ ရှဲ က၊ ထို လူ သတ် သည် ငါ့ ခေါင်း ကို ဖြတ် စေ ရန် လွှတ် လိုက် ကြောင်း သိ မြင် ကြ၏ လော။ ရှေ့ တော် ပြေး ရောက် သော အ ခါ တံ ခါး ပိတ်၍ ဆီး တား ကြ လော့။ ရှေ့ တော် ပြေး နောက် သူ့ သ ခင့် ခြေ သံ ကို မ ကြား ရ သ လော ဟူ၍ ပြော စဉ် တွင် ပင်
ရှေ့ တော် ပြေး ရောက် လာ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ငါ စောင့် မြင် လျှင် မူ ကား အ ဘယ် အ ကျိုး နည်း ဟူ၍ အ မိန့် တော် ပြန် သော်၊
အ ကျွန်ုပ် တို့ ဆိုး သွမ်း မှု များ နှင့် ကြီး လေး သော အ ပြစ် များ ကြောင့်၊ ခံ ရ သော ဒု က္ခ ကို လည်း ကောင်း၊ ခံ ထိုက် သ မျှ သော အ ပြစ် ဒဏ် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့၏ ဘု ရား သ ခင် ဆပ် ပေး တော် မ မူ ဘဲ၊ ဤ မျှ လောက် ကြွင်း ကျန် စေ သော ကျေး ဇူး တော် ကို လည်း ကောင်း၊ မ ထောက် မျှော် သော အ ကျွန်ုပ် တို့ သည်၊
အ မျှော် အ မြင် ပ ညာ၊ နှစ် ဆ ရှိ သော ဉာဏ် ပ ညာ နှင့် စပ် လျဉ်း၍ ကွယ် ဝှက် ရာ များ ကို၊ သင့် အား ဖော် ပြ တော် မူ ပါ စေ။ ဘု ရား သ ခင် သည် သင့် အ ပြစ် ကို လျော့၍ စီ ရင် တော် မူ ကြောင်း၊ သိ မှတ် ပါ လိမ့် မည်။
ကျူး လွန် ရာ ဓ လေ့ နှင့် ဒု စ ရိုက် များ ကြောင့်၊ ဒု က္ခ ရောက် လျက်၊
လူ သည် မိုက် မဲ ခြင်း ကြောင့်၊ အ လေ့ အ လာ ကို မှောက် လှန်၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မာန် မူ သော စိတ် ရှိ တတ်၏။
သင့် သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ မျက် တော် ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ သင့် ဘု ရား သ ခင် အ ဆုံး အ မ တော် ဖြင့် လည်း ကောင်း ပြည့် ဝ လျက်၊ ခမ်း သိမ်း သော လမ်း ဆုံ တွင် ကျော့ ကွင်း မိ သော ဒ ရယ် သ ဖွယ်၊ မူး မော် အိပ် လဲ ကြ လေ စွ။
အ ကျိုး နည်း လေ စွ။ ကျိုး ပဲ့ ခြင်း ကို ငါ ခံ ရ၏။ အ နာ ပြင်း လှ၏။ ငါ့ တဲ ပျက်၍ ကြိုး များ ပြတ် လေ ပြီ။ သား သ မီး တို့ လည်း ထွက် သွား ပျောက် ဆုံး ကြ ပြီ။ တဲ စိုက်၍ တင်း တိမ် ရံ များ ကို ကာ သူ မ ရှိ ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ သို့ ရာ တွင်၊ ကိုယ့် အ နာ ကို ကိုယ် ခံ ရ သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ ငါ အောက် မေ့ ၏။
ဒဏ် ချက် အ တွက် အ ဘယ့် ကြောင့် အော် သ နည်း။ အ နာ သည် ကု၍ မ ရ ဖြစ် ၏။ ဒု စ ရိုက် များ ပြား လျက် ပြစ် မှု တိုး ပွား သ ဖြင့်၊ ထို အ တိုင်း ငါ စီ ရင် လေ ပြီ။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ မေ တ္တာ ကျေး ဇူး တော် နံ နက် တိုင်း ပြန် သက်၍၊ မ ဖြတ် သော က ရု ဏာ တော် ကြောင့် သာ၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ မ ကုန် ဆုံး ဘဲ နေ ရ ကြ ပါ၏။ မ ဟာ သ စ္စာ တော် လည်း တည် မြဲ ပါ၏ ဟူ၍ တည်း။
စွန့် ခွာ ပြီး မြေ သည် သူ တို့ အ ပ ဖုန်း ဆိုး ကုန်း ဖြစ် လျက်၊ ထိုက် သင့် ရာ ဥ ပုသ် များ အ တွက် ဆက် ခံ လှည့် ယူ စဉ် တွင် သူ တို့ ကား ငါ့ ဆုံး ဖြတ် ချက် များ ကို စွန့် ပယ် လျက် ထုံး ဖွဲ့ ချက် များ ကို စက် ဆုပ် ကြ သော ကြောင့် ဒု စ ရိုက် ဒဏ် ဝန် ခံ ကြ လိမ့် သ တည်း။
ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပြစ် မှား မိ သော ကြောင့်၊ ငါ့ အ မှု ကို လဲ လျှောက်၍ စီ ရင် တော် မ မူ မ ချင်း၊ အ မျက် တော် ဒဏ် ကို သည်း ခံ မည်။ အ လင်း သို့ ထုတ် ဆောင် တော် မူ မည့် အ လျောက်၊ ဖြောင့် မတ် တော် မူ ခြင်း ကို ငါ ဖူး မြင် ရ သော အ ခါ၊
ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား မော ရှေ က၊ ကျွန် တော် မျိုး ၌ ဒု က္ခ ရောက် စေ တော် မူ၍ မျက် နှာ သာ တော် မ ပေး ဘဲ ဤ တစ် မျိုး လုံး ဝန် ကို တင် တော် မူ သည့် အ ကြောင်း မှာ အ သို့ နည်း။
နောက် နေ့၌ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား အ ပေါင်း ပ ရိ သတ် က၊ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ လူ မျိုး တော် ကို သေ စေ ကြ ပြီး ဟု ဆို လျက် မော ရှေ၊ အာ ရုန် တို့ ကို ဆန့် ကျင် ဘက် စု ရုံး၍ ညည်း ညူ ကြ ရာ တွေ့ ဆုံ ရာ တဲ တော် ကို မော် ကြည့် လျှင် တိမ် တိုက် တော် လွှမ်း မိုး၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဘုန်း တော် ထင် ရှား သည် ကို မြင် ကြ ၏။
ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ က၊ ကျွန် တော် တို့ သည် ပျက် စီး ရ တော့ မည်။ ရှိ သ မျှ ပင် သေ၍ ပျက် စီး ရ တော့ မည်။
လူ တို့ လည်း အ လွန် ပူ ပြင်း ၍ ကျွမ်း လောင် ကြ ရာ ဘုန်း တော် ကို ချီး မွမ်း ရန် နောင် တ မ ရ ဘဲ ဤ ဘေး များ ကို အ စိုး ရ သော ဘု ရား သ ခင့် နာ မ တော် အား ပုတ် ခတ် ကြ ၏။