ပေါ လု သည် အာ သင် မြို့ တွင် ထို နှစ် ပါး ကို စောင့် နေ စဉ် ရုပ် ပွား များ ပြား သည် ကို မြင် သ ဖြင့် စိတ် မာန် ရှ လျက်၊
ပေါလုသည်အာသင်မြို့တွင် သိလနှင့်တိမောသေ တို့ကိုစောင့်ဆိုင်းလျက်နေစဉ် ထိုမြို့တွင်ရုပ်တု များနှင့်ပြည့်နှက်လျက်ရှိသည်ကိုမြင်သဖြင့် စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်၏။-
ပေါလုသည် အာသင်မြို့၌ သိလနှင့် တိမောသေတို့ကို ငံ့လင့်၍ နေစဉ်တွင်၊ ထိုမြို့သည် ရုပ်တုတို့နှင့် အပြည့်ရှိသည်ကိုမြင်လျှင် စိတ်ပူပန်ခြင်းသို့ရောက်၏။-
ပေါလုသည် အေသင်မြို့၌ သူတို့ကိုစောင့်နေစဉ် ထိုမြို့သည် ရုပ်တုများနှင့်ပြည့်နေသည်ကိုမြင်၍ မိမိစိတ်တွင် မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်ရလေ၏။
ပေါလုသည် အေသင်မြို့တွင် သိလနှင့်တိမောသေတို့ကို စောင့်ဆိုင်းနေရစဉ် ထိုမြို့သည် ရုပ်တုများနှင့် ပြည့်လျက်ရှိသည်ကို တွေ့မြင်သော် အလွန်စိတ်သောကရောက်လေ၏။
ဧ လိ ယ က၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင့် အ တွက် အ လွန် မ ရှု စိတ် ပါ ပြီ။ အ သို့ ဆို သော် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် ပ ဋိ ညာဉ် တ ရား တော် ကို စွန့် ပယ်၍ ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် များ ကို ဖြို ဖျက် လျက် ပ ရော ဖက် တော် များ ကို ဓား ဖြင့် ကွပ် မျက် ကြ ပါ ပြီ။ တစ် ယောက် တည်း ကျန် သော အ ကျွန်ုပ် အ သက် အန္တ ရာယ် ကို ပင် ရှာ ကြံ ကြ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်
ဧ လိ ယ က၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင့် အ တွက် အ လွန် မ ရှု စိတ် ပါ ပြီ။ အ သို့ ဆို သော်၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် ပ ဋိ ညာဉ် တ ရား တော် ကို စွန့် ပယ်၍ ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် များ ကို ဖြို ဖျက် လျက် ပ ရော ဖက် တော် များ ကို ဓား ဖြင့် ကွပ် မျက် ကြ ပါ ပြီ။ တစ် ယောက် တည်း ကျန် သော အ ကျွန်ုပ် အ သက် အန္တ ရာယ် ကို ပင် ရှာ ကြံ ကြ ပါ သည် ဟု လျှောက် သော်၊
တ ရား တော် ကို မ စောင့် ရှောက် ကြ သော ကြောင့်၊ အ ကျွန်ုပ် မျက် စိ များ မှ မျက် ရည် ချောင်း စီး ပါ၏။
ဗျာ ဒိတ် တော် ကို မ စောင့် မ ရှောက် ဘဲ၊ သ စ္စာ ဖျက် သူ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် ရှု မြင်၍ ရွံ ရှာ ပါ၏။
ဗိ မာန် တော် အ တွက် ထက် သန် ခြင်း စေ တ နာ သည်၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ကျွမ်း ပါ၏။ ကိုယ် တော် ကို ကဲ့ ရဲ့ သူ တို့ ၏ ကဲ့ ရဲ့ ခြင်း များ သည်၊ အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ် သို့ သင့် ရောက် ပါ ၏။
ဗျာ ဒိတ် တော် ကို သ တိ ရ ၍၊ နာ မ တော် နှင့် ဟော ပြော တော့ မည် မ ဟုတ် ဟု၊ အ ကျွန်ုပ် အောက် မေ့ မိ လျှင်၊ မ ချိ မ ဆံ့၊ ချုပ် တည်း မ ရ သည့် တိုင် အောင်၊ အ ရိုး တွင်း ၌ လှောင် ထား သော မီး သ ဖွယ်၊ စိတ် ပူ လောင် လျက် နေ ရ ပါ၏။
ငါ မှာ မူ၊ ယာ ကုပ် အ မျိုး အား ကိုယ့် လွန် ကျူး မှု၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အား ကိုယ့် ပြစ် မှု ကို ဖော် ပြ အံ့ သော ငှာ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဝိညာဉ် တော် ကြောင့်၊ အ စွမ်း သ တ္တိ၊ ဉာဏ် သ တ္တိ၊ နှုတ် သ တ္တိ နှင့် ပြည့် စုံ လေ ပြီ။
ထို ကာ လ သူ တို့ စိတ် နှ လုံး ခဲ ယဉ်း ခြင်း ကြောင့် ဝမ်း နည်း၍ အ မျက် တော် ထွက် လျက် သူ တို့ ကို လှည့် ကြည့် ပြီး လျှင် လက် ဆန့် လော ဟု သူ နာ အား မိန့် တော် မူ သော် ဆန့် လိုက် သ ဖြင့် သန် စွမ်း ပြန် လေ၏။
ယုဒလူမျိုးတို့၏ ပသခါပွဲတိုင်လုသော် ယေရှုသည် ယေရုရှလင်မြို့သို့ကြွ၍၊
အာ သင် မြို့ ရောက် လိုက် ပို့ သူ တို့ လည်း သိ လ နှင့် တိ မော သေ တို့ အ မြန် လိုက် လာ စေ ရန် အ မိန့် ရ၍ ပြန် သွား ကြ ၏။
ထို သို့ ဆို ခြင်း ကား အာ သင် မြို့ သား တို့ နှင့် မြို့ နေ အာ ဂ န္တု တို့ သည် အ ကြောင်း သစ် တစ် ခု ခု ကို ပြော ဆို ကြား နာ ရန် မှ တစ် ပါး ဝါ သ နာ မ ရှိ သော ကြောင့် တည်း။
ငါ သည် ရှောက် သွား၍ သင် တို့ ကြည် ညို ရာ များ ကို ရှု ကြည့် စဉ် ငါ တို့ မ သိ သော ဘု ရား အ ဖို့ ဟူ၍ က မ္ပည်း ထိုး ထား သော ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တစ် ခု ကို လည်း တွေ့ မြင်၏။ သို့ ဖြစ်၍ သင် တို့ မ သိ ဘဲ ကြည် ညို သော ဘု ရား အ ကြောင်း ငါ ဖော် ပြ၏။
ထို နောက် ပေါ လု သည် အာ သင် မြို့ မှ ထွက် သွား ၍၊
ယ ခု မှာ ကြည့် ကြ လော့။ မြို့ ရွာ တိုင်း တွင် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် သက် သေ ခံ သည့် အ လျောက်၊ ချည် နှောင် ခြင်း၊ ညှဉ်း ပန်း ခြင်း များ ကို ခံ ရ သည့် ပြင် ငါ၌ မည် သို့ ဖြစ် ပျက် မည် ကို မ သိ ဘဲ စိတ် ချည် နှောင် လျက် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ ငါ သွား ရ၏။
သို့ ဖြစ်၍ ငါ တို့ သည် ဆက် လက် အောင့် အည်း လျက် မ နေ နိုင် သ ဖြင့်၊ အာ သင် မြို့ တွင် အ ဖော် မဲ့ နေ ရစ် ရန် သင့် လျော် မည် ထင် မြင် သည့် အ တိုင်း။
ချင်း တို့ ဘောင် တွင် နေ ထိုင်၍ မ တ ရား မှု များ ကို ကြား မြင် ရ သ ဖြင့် နေ့ စဉ် မ ပြတ် ဖြောင့် မတ် သော စိတ် ကို ညှဥ်း ပန်း သည့် အ လျောက် တ ရား လွတ် သူ တို့ ကာ မ လိုက် စား မှု များ ကြောင့် ညှိုး ငယ် သော သူ တော် ကောင်း လော တ ကို ကယ် နုတ် တော် မူ လျှင် လည်း ကောင်း၊